Dinsdag is weeral van start gegaan. Het ziet er een wisselvallige dag uit, maar regen is in de verste verte niet te bekennen. Dat zou nochtans eens goed van pas komen voor mijn hortensia's. Die hebben het deze lente en zomer al behoorlijk moeilijk gehad om overeind te blijven. Het grondwater is zo laag gezakt dat ik moeite heb om dat bij te vullen zodat deze zomerbloeiers voldoende water zouden krijgen. Het is niet alleen droogte die vele bloemen parten spelen maar ook de strakke uitdrogende wind. Het is natuurlijk fijn dat ik zonder regenjas overal naar toe kan, maar een nachtelijk regenbuitje zou welkom zijn bij vele planten. In ieder geval is het goed weer voor TOTZ (tien om te zien) opnames op de Zeedijk. Dan zal het weer op de koppen lopen zijn voor iedereen die dat live wil meemaken. Ik blijf wel  thuis want de kwelers kan ik tot hier horen. Tenandere, ik zal toch té moe zijn om deze avond nog buiten te lopen. Vandaag is het kappersdag voor de hond en dan loop ik zo'n 2u rond, tot mijn hondje geschoren is. Alles is pico bello in orde in Middelkerke, behalve dat het zoeken zal zijn naar een bankje in de schaduw, windluw en zicht op zee. Men kan niet alles vinden in het leven, nietwaar? 

Vandaag krijgt mijn vriend zijn laatste baxter en als dat vocht uit zijn lichaam is verdwenen, kan het leven hem weer toelachen want dan verdwijnen ook alle ongemakken die daarmee gepaard gaan. Maar ik moet een paar dingen rechtzetten tegenover de vrienden. Toen we zaterdagavond, met ons drietjes naar de passage van het ISS keken, zegde ik als alweter en betweter van het ISS dat dàt stipje, dat boven onze hoofden passeerde wel '30 voetbalvelden' groot was. Niet dus! Één voetbalveld is genoeg. Ook zitten ze niet met 9 astronauten boven onze hoofden te vliegen, maar met 7. Hierbij heb ik dan weer alles eens correct geschreven, wat ik luidop verkeerd zei.

Ik zal niks missen van de koers, want het is rustdag. Ik kan met een gerust gemoed gaan flaneren terwijl ik Raziel in de goede handen van de trimster achterlaat. Ik neem wel mijn e-reader mee, dat is handig als ik geen poot meer wil verzetten en niet naar de toeristen wil kijken. Dat is echt wel hét geschenk der geschenken voor mij. Vooral omdat er regelmatig nieuwe keuzes bijkomen en ik werkelijk over een gigantsiche bibliotheek begin te beschikken om lectuur te hebben voor elke gemoedstoestand.Tot morgen