In een ver verleden was mijn professie, vroedvrouw, verloskundige, midwife, sage-femme, accoucheuse, die Hebamme.Tegenwoordig ook een mannelijk beroep en zijn de omschrijvingen aangepast. Op 5 mei wordt al jaar en dag aan dit uitzonderlijke beroep, aandacht besteed. Ze staan letterlijk aan de wieg van nieuw leven. Ze zijn belangrijk in alle gemeenschappen overal ter wereld en dat al sinds eeuwen. In België is het een wettelijk beschermde beroepstitel. De vroedvrouwen begeleiden de normale ongecompliceerde zwangerschappen, de normale bevallingen en de vrouwen in de kraamtijd. Vroeger veelal een zelfstandig beroep, nu meestal uitgeoefend in dienstverband. De beroepsvereniging (1991) draagt de toepasselijke Engelse naam: "Belgian Midwives Association". De Engelse taal is op die manier een welgekomen compromis en stuit niemand tegen de borst, want de leden zijn Vlaams, Frans of Duits. De VLaamse Beroepsvereniging voor Vroedvrouwen, die bestaat ook natuurlijk, heeft wel prijzen ingesteld. Op 6 mei zal die uitgereikt worden aan een vroedvrouw en aan een vroedvrouwenteam: De Gouden Pinard. Adolphe Pinard (1844-1934) ontwierp een elegant trompetvormig toestelletje, een hoorbuis om te ausculteren, om de hartslag van de foetus te controleren. Een symbolisch instrument want nu is er de Doppler waarmee men het hartje kan horen. Sinds 2008 is het ook de Internationale Dag van de Handhygiëne. Niet alleen bij de vroedvrouwen is handjes wassen belangrijk maar met de pandemie geldt het voor de ganse bevolking, jong of oud, man of vrouw.
Controverse in Frankrijk. Monsieur le President gaat een bloemenkrans of rouwkrans neerleggen op het praalgraf van Napoléon (1769-1821), generaal, dictator, koning en keizer. De grote vraag blijft nu nog altijd: moet men deze man vertroetelen en koesteren of verketteren? Op deze dag, stierf 200jaar geleden deze kleine Corsicaanse Fransman op Sint-Helena, een eilandje midden de Atlantische Oceaan. Op 15 december 1840, werden zijn stoffelijke resten met een staatsbegrafenis en groot ceremonieel, overgebracht naar l'Hôtel en/of de Dôme des Invalides, gelegen in het 7e arrondissement van Parijs. Onder de gouden koepel vond de keizer zijn laatste rustplaats. In 5, in elkaar passende kisten, probeert men zijn overblijfselen te bewaren: een blikken, een mahonie, lood, lood en dat alles gezet in een ebbenhouten kist. Voor eeuwig verborgen in een sarcofaag van rood kwartsiet. Is hij een man die men met dergelijke egards moet herdenken? In ieder geval zijn er nog veel restanten van hem aanwezig in onze moderne samenleving, zoals de 'Code Napoléon', een burgerlijk wetboek. Bart van Loo, heeft een interessant en leesbaar boek over deze man geschreven, "Napoleon, de schaduw van een Revolutie" uit 2014. Zijn veldslag en ondergang in het overbekende Waterloo (1815), bracht succes als grootste hit ooit van het Songfestival in 1974. Gezongen door ABBA en nog altijd niet gedateerd. Voor hen bracht dat kleine plekje, toen behorend bij de Zuidelijke Nederlanden, de wereld aan hun voeten. De één zijn dood is de ander zijn brood, een heel waar gezegde.
|