|
"Natte neusjes, vieze pootjes, een knuffel zo speciaal. Wie zijn leven met een hondje deelt, is het rijkste van allemaal". Iedereen weet ondertussen wel dat mijn hond, mijn compagnon de route is. Niet alleen geldt dat voor mij, maar ook voor hem. We klitten aan elkaar en zijn elkaars welzijn en leven. Hij piept, kraakt en jankt als ik hem even aan een ander wil toevertrouwen. Dat heb ik vorige week ondervonden toen ik een toilet moest bezoeken en hem even aan de meisjes toevertrouwde. Ontroerend vond ik dat wel, maar ook pijnlijk. Dat wil zeggen dat ik echt wel 100% fit en gezond moet blijven want ik wil mijn beestje geen verdriet doen door afwezig te zijn door ziekte.
Op 18 juni vernoemde ik nog Raffaella Carrà (1943-2021). Gisteren is haar stem verdwenen maar toch luister ik vandaag nog eens naar haar hit: "A far l'amore comincia tu".
Zowel het woord van Van Dale als het Vlaamse Woord, kan ik gebruiken voor mijn volgende personage. De heilige Godelieve van Gistel, wiens naamdag het vandaag is. Godelieve (1045-1070) afkomstig van het slot Londefort-lez-Boulogne, kortweg Londesvoorde nabij Wierre-Effroy werd door haar vader Hemfried uitgehuwelijkt aan heer Bertolf van Snipgaten bij Gistel. Voor haar is het Van Dale-woord, 'gast-aan-tafel-syndroom' van toepassing: het ongemakkelijke gevoel krijgen er niet welkom te zijn als gast, omdat de opgelegde regels van 'netjes gedragen' niet duidelijk zijn voor de bezoeker. Vooral haar schoonmoeder, vrouwe Iselinde, had een pik op de jonge echtgenote van haar zoon. Godelieve wendde zich met haar klachten tot haar vader, die Bertolf een reprimande gaf en wilde aangeven voor geweldplegingen bij het bestuur in Brugge. Als brave dochter keerde ze terug naar een brave zogezegd tot inkeer gekomen echtgenoot, waarin ze zich duidelijk 'vergiste' ( Vlaams Woord =vergissen). De volgende dag werd ze door 2 handlangers van de heer van Snipgaten, Lantbert en Hacca, gewurgd en in de waterput gegooid. Er gebeurden vrij vlug wonderen en mirakels in haar naam zoals het zien van de blinde Edith, dochtertje van Bertolf en zijn 2e vrouw, na het reinigen van de ogen met water uit de put. Na enkele jaren van wroeging, besloot de Gistelse kasteelheer in te treden in de benedictijnerabdij van Sint-Winoksbergen alwaar hij het verhaal van Godelieve liet optekenen door hagiograaf Drogo. Zij is de patrones van de naaisters omdat ze hemden zonder naad kon maken. Zij wordt ook als hulp aanroepen bij echtelijke ruzies en lastige schoonmoeders. Zij wordt nog alltijd aanbeden bij keel-en oogklachten. Om die redenen ga ik af en toe eens een kaarsje aansteken in de Abdij Ten Putte, waar ze ooit woonde. Er is ook een spreuk: als het op Sint Godelieve regent, vult ze haar putje voor veertig dagen. Hopen maar dat het droog blijft vandaag!!. Onze heilige heeft waarschijnlijk nooit een kusje gehad op deze Wereldkusdag. Het op elkaar brengen van de monden, is in alle culturen een toonbeeld van liefde. Nog een goede raad: maak je geen zorgen om morgen, leef vandaag en doe het traag.
|
