Dit zou een plezante, warme, gezellige dag moeten zijn: internationale knuffeldag. Elkaar eens extra verwarmen met een stevige omhelzing. Helaas, helaas, jammer, jammer, het moet bij woorden blijven die wel goed aanvoelen maar niet hetzelfde zijn als mekaar eens stevig vastpakken. Zolang corona heer en meester blijft in de samenleving, is het een vuistje of een elleboog geven als begroeting en geen smakkerd op de kaak. Nog een beetje heel veel geduld zal ik moeten hebben, net zoals mijn dierbare landgenoten om echte knuffels te krijgen en te geven. Het nieuws bracht ook weer een heengaan van een man, wiens lied op alle feesten aanwezig is en gezongen wordt sinds 1978. Meatloaf (1947-2022), een generatiegenoot. Ingeschreven in het Amerikaanse burgerlijk register als Marvin Lee Aday en door zijn vader de bijnaam 'gehaktbroodje' kreeg omdat hij een dikke rode baby was. Luisteren en zwijgen kan ik niet als de tonen en het meeslepende swingende 'Paradise by the Dashboard Lights' te horen is. Volle gas meekwelen, headbangen en alle noodzakelijke gestes van de rockster proberen imiteren. Een heerlijk nummer!. Maar ook zijn 2e hit, "I'd do anything for Love (but I won't do that)" is niet te versmaden, maar een stuk rustiger. Samen zijn ze goed voor meer dan 15 minuten zang- en muziekplezier. Vandaag zal ik ze meer dan eens beluisteren. Mijn lijstje van niet te missen liedjes groeit stilaan uit tot een halve dagtaak. De luxe van internet: geeft telkens de officiële video's erbij of het optreden van de artiest, plus de teksten, zodat meezingen peanuts is.
En daar schuiven weer de 'hoge drukgebieden' naar onze gewesten. Die brengen dan weer de kleur 'grijs' met al zijn tinten. De zon zal moeten komen van mijnen 'gelen' fleece: een 'hoody' model for all seasons. Dat is een wondermooie kleur, zelfs om de zon ervan te doen verbleken. Ik dacht: de zon en haar prachtige kleur zal me 'flatteren'. Maar de kleur charmeert niet echt als je wat 'gezet' bent, wit haar hebt en een wintervelleke, dan is het eerder 'flateren' dat ik modegewijs doe. Ik kan wel zeggen dat het giletke, een mis-koop is en enkel in mijn huis en in de tuin zal gedragen worden en niet op straat. Ik ben dan ook geen klant geweest van Balenciaga (1895-1972) of Dior (1905-1957) maar van de Pakistaanse wereldmode, en overvloedig op de dijk te verkrijgen is.
De volgende moeilijke woorden wil ik jullie niet onthouden: Publius, Fructuosus, Valerianus, Neofytus, Epifanus, Lawdog. Geen schrik hebben dat ik jullie een nieuwe taal wil leren, nieuwe gerechten wil opsolferen, of jullie tong wil doen struikelen over die termen. Het is maar een greep uit de vele heiligen die vandaag hun naamdag hebben, en alles behalve heiligheid bij mij oproepen. Ik denk daarbij meer aan planten, fruit en nieuwigheden. Tot morgen
|