Ik kijk uit mijn raam en zie een blauwe lucht. Vooraleer dat zou veranderen noem ik het vandaag maar een blauwe zaterdag. Ik moet mijn titel toch ergens vandaan halen. Meteen zie ik ook dat de mezenbollen allemaal opgegeten zijn en dat de netjes nog aan de takjes hangen. Die moet ik nog eens wegnemen. Iedere avond als ik in mijn bed lig, overloop ik zo eens mijn dag. Is alles verlopen zoals ik wilde of gepland had? Meestal niet, maar dat deert me niet. Ik denk ook altijd daarna aan mijn drie blessings, een dak boven mijn hoofd, warmte en eten. Dat maakt alles wel goed, daar moet een mens tenslotte toch dankbaar voor zijn. Daarna denk ik dan meestal aan de activiteiten van de dag erna, dus vandaag. Ik kon niets bedenken, buiten krant lezen, wat ik zou doen. Dat ik nog niet wist wat ik vandaag zou schrjven is normaal te noemen. De inspiratie komt gewoon de dag zelf door een activiteit zoals lezen, kijken, meemaken. In het eerste katern van de krant stond niets vermeldenswaardig behalve dat er ineens en plots een stikstofakkoord is na weken elkaar bezig te houden, benen stijf te houden, gebalde vuisten en hitsige woorden. Ik vermoed dat er na de commotie over lonen en extra vergoedingen, men toch aan de goegemeente moest tonen dat ze hun geld waard zijn en bereid waren compromissen (waar we zo voor bekend staan) te sluiten om ons eten te verzekeren. Een dag na de ophef over dat soort gebruik van ons belastinggeld is er zowaar een oplossing uit de lucht komen vallen!!! Bij gans dat poppentheater heb ik mijn bedenkingen, nachtelijke onderhandelingen zijn een bezigheidstherapie geworden voor al de leden van een regering, Vlaams of federaal. Of het nu gunstig is voor onze voedselketen en landbouwgronden, zal binnenkort wel blijken, eens alle akkoorden gelezen zijn door onze boeren of al degenen wie het aanbelangd. Dat zijn de enigen die de teksten kunnen beoordelen. Daar waag ik me niet aan, wetteksten lezen en juridische termen ontleden, kan ik niet. Die opleiding heb ik gemist in mijn jeugd. Ondertussen is het blauw weer grijs geworden, de lentezon zit er nog niet direct aan te komen. De regen des te meer maar dat is nodig om niet om te komen van de dorst.Tot morgen
|