Hoe plezant is dàt niet? Een tweede nazomertje met zéér aangename temperaturen. Dat wil zeggen, warmte op mensenmaat. Daarbij zijn dan de nachten koel en de ochtenden nog fris, maar dat deert niet. De zomermaanden waren dan wel niet fantastisch te noemen maar dat wordt nu ruimschoots vergoed in de eerste herfstmaand. Alles groeit en bloeit nog welig, zelfs kan ik nog aardbeien oogsten. Weliswaar maar 2 kleintjes per dag maar ze hebben een volle smaak en zijn stevige vruchten. Voor de rest heb ik vandaag niet zo veel te vermelden. Na de poetshulp kwamen er vrienden langs en we hebben dan samen maar boterhammekes gegeten. Het is altijd plezant niet alleen aan tafel te zitten, vooral omdat ik deze week verwent was door gezelschap van mijn familie.
Ik vond vandaag wel een mooi citaat van Aldo Cammarota (1930-2002), een Argentijns schrijver, humorist die ook verschillend goede citaten heeft geschreven. Is het volgende op mij van toepassing? "Bescheidenheid: de hoop dat anderen zullen ontdekken hoe geweldig ik ben/we zijn/bloggers zijn". Tot morgen
|