|
Een gure koude westenwind bracht, bij het zien van de narcissen, hyacinten en blauwe druifjes het gedicht van Willem Gijssels (1875-1945) van muziek voorzien door Renaat Veremans (1894-1969): "Weiden als wiegende zeeën", in herinnering. Ik maakte er "bloemen als wiegende zeeën" van. Het is mooi om te zien alleen heb ik een beetje schrik dat door de straffe wind, de tere stengels van de bloemetjes geknakt worden vooraleer hun tijd er zou zijn om hun grandeur weer een jaartje op te bergen. Dat is misschien ook het idee dat men heeft als een vrij jong iemand door kanker getroffen wordt. Even droef is het evenwel dat Ingrid, die we leerden kennen in het tweede seizoen van "Restaurant Misverstand", uit eigen keuze vaarwel zegde aan haar geliefden. Maar voor allemaal de senioren wil ik hier het volgende meegeven, geen paniek of twijfel maar een positieve boodschap, want "zolang je weet dat je vergeet, ben je in de fleur van je sleet".
Hoe zorg je er voor dat iets exclusief nog exclusiever zal worden en zal blijven? Door het zó exclusief te maken dat zelfs exclusief niet meer voldoende is om exclusief te zijn? Wel, dat lukt dus bij de lederfirma van Hermès. Het zijn prijzige sjacochen die je niet in Eddy Wally's kraam zou vinden. Het zijn lederen handtassen waarvan de 'Birkin' samen met de 'Kelly' de bekendste modellen zijn. De Kelly volgens de wensen van Grace gemaakt. De 'Birkin' volgens de noden van Jane gemaakt, zodat ze niet meer met een plastiek zakje moest rondlopen om al haar hebbedingetjes mee te sjouwen. Om tegenwoordig een nieuwe Kelly of Birkin te kunnen aanschaffen, moet je al klant zijn bij die firma. Het is niet voldoende om er een sjaaltje te hebben aangekocht, nee, het vereist ook dat je kledij, schoenen, en andere handtassen van dat merk in bezit hebt en dat je op hun klantenlijst staat. Met andere woorden, je hebt een klantenkaart nodig en een dik gespijsde rekening courant. De kleinste tasjes zijn rond de kleine som van ±10.000 € te krijgen. Voor de Kelly's en de Birkins kan het oplopen tot een 200.000 euro's en een wachttijd van minimum een jaar. Dat zijn gigantische winsten als men ruwweg schat dat de productiekosten een 2000 € + de gouden sloten en pootjes onderaan de tas. Het is een handtas waar niemand op de tram mee wil zitten en op een galabal is alleen een 'clutch' toegestaan. Dit is een handtas voor 'in-en uit' te stappen of 'voor 'binnen en buiten' in een chique gelegenheid waar toch voldoende volk aanwezig is om dat 'exclusieve' goed te zien. Zo als bijvoorbeeld in het "Silt" in Middelkerke. Dit weekend mag dat nog bewonderd en betreden worden door het plebs, daarna moet er voldoende kapitaalkrachtig volk komen om de financiële put te delven. Want aan de 'legacy' van Jean Marie hangt een voorlopig prijskaartje van 70 miljoen euro + de dwangensommen waar nog niemand het bedrag van kent. Tot morgen
|
