Het is al ruim na het middaguur op deze frisse woensdag. Gelukkig is de wind wat geluwd en voelt het niet meer zo guur aan als de laatste dagen. Mijn kleinkind is ook naar zijn eigen nest teruggegaan niet nadat we een heerlijke bicky hebben gegeten. Niet op een bank op de zeedijk, maar binnen de frituur. Hij heeft evengoed gesmaakt. Deze morgen was er dan een kapperbezoek vastgelegd voor mijn hond. Na een paar uur ben ik dan mijn wit geschoren schaap gaan halen. Hij heeft nu de juiste vacht om de warme zwoele dagen tegemoet te gaan. Hij is goed moe, niet alleen van de scheerbeurt maar evengoed van het bezoek van de voorbije dagen. Ik trouwens ook, want dat is toch altijd wat meer gedoe en geloop als er visite is. Ik heb nog twee drukke dagen in het verschiet, voor de rest van de dag zal ik het wel wat rustiger aan doen. Vandaag is er de grote start van het conclaaf. De kardinalen, allemaal getooid in rode capes en rode baretten, worden na de plechtige mis, opgesloten in de prachtige Sixtijnse Kapel. Het zal een modeshow zijn op kardinaalsniveau. Allemaal in hetzelfde rood, met kledingstukken gemaakt van de beste moiré-zijde of satijn, soms afgewerkt met hermelijn; Op hun hoofd dan een solideo of calottac of bolkap en misschien ook een rode bonnet met rode pluis. Ze hebben zo veel kleren aan met allemaal dure namen: soutane, sjerp, mozetta, stola, superplie, rochet. 133 eerbiedwaardige pastoors, die elkaar nog maar pas ontmoet hebben, moeten nu uitmaken naar wie ze het liefst zouden luisteren en gehoorzamen. Vanavond al de eerste rook uit de speciale schouw. Dat zal waarschijnlijk nog zwarte zijn. Zo zullen we toch weer een paar dagen nieuwsgierig uitkijken naar de rook uit een schouw. 't Is weer eens wat anders dan de voortdurende oorlogdreigingen in alle hoeken van de wereld. Hier en daar komt er een straaltje zon door de wolken piepen en krijgen we toch nog wat hemelse warmte. Tot morgen
|