Eigenlijk is er voor mij maar één belangrijk item vandaag: overleven mijn zoon, kleindochter en kleinzoon de "Dodentocht"? Aan Thomas twijfel ik niet echt, die heeft 3/4 van het traject afgelegd. De laatste 25 km zal het sowieso wel lukken. Meer twijfels heb ik over het uithoudingsvermogen van Fleur (18j) en Noah (16j). De jongsten zitten nu om 12u aan 60  afgelegde kilometers, wat op zich voor deze jongeren toch al een hele prestatie is. Gaan ze al stappend terug in Bornem geraken? Of moet mama hen aan een checkpoint komen oppikken. Hoe het ook uitdraait, ik ben echt wel fier op mijn familieleden die een gezamelijke sportieve onderneming tot het uiterste willen volhouden. Mijn kleindochter en kleinzoon zullen de stappers van morgen zijn!!!. Voor de rest kan ik me niet concentreren op iets anders. Het zal bij deze 140 woordjes blijven. Tot morgen