Nevelig weer, maar dat is niet erg. Het vocht dat naar beneden komt blijft aan de plantjes en het gras hangen en voorziet hen zo van het kostbare vocht. Iedereen of toch heel velen zullen wel een zucht van opluchting slaken of 'oef' zeggen, dat Mr Orange niet de Nobelprijs voor Vrede krijgt. Die is toegewezen aan de Venozolaanse oppositieleidster Maria Corina Machado. Ik zou dat een regelrechte schande genoemd hebben dat Trump 1 miljoen Zweedse kronen zou krijgen voor het beleid dat hij in zijn land voert (met censuur vooral voor boeken en verenigingen) en zijn buitenlands beleid vooral dan zijn handelsbeleid en protectionisme van zijn bedrijven en die van familie en bevriende collega's. Hij zou al meer dan 10% van aijn aanhang verloren hebben sinds zijn aanstelling in januari dit jaar. Hier te lande is er veel te doen rond de vermeden aanslag op onze premier. Gelukkig hebben ze de daders die een zelfgemaakte bom wilden plaatsen aan zijn woonhuis, kunnen vatten vooraleer het onheil was geschied. Maar alles wijst er toch op dat Antwerpen, met al zijn bommen gooiende mannen, met messen rondlopende kinderen en volwassenen, met rondrijdende mannen met geweren en kalasjnikovs en pistolen, een gevaarlijke stad is geworden en in de wurggreep zit van geweld, drugs en onderlinge afrekeningen. Om van de vele 'oog om oog' en 'tand om tand' afrekingen in familiaal verband, nog maar te zwijgen. Daar bovenop is er weer het antisemitisme dat de kop opsteekt, met joden pesten er bovenop. Maar het zegt veel dat men kinderen van 12-14 jaar in gesloten instellingen moet opsluiten ingevolge hun misdadig en onverbeterbaar gedrag. Vroeger was het eens uitkijken naar gevaarlijk ogende mannen die bedreigend overkwamen, nu zijn het snotneuzen die de maatschappij al kunnen ontwrichten. Ons eens zo verdraagzame land neemt de geweldadigheden over, die overal in de wereld zichtbaar geworden zijn. De tijd dat men 's avonds rustig kon flaneren, een trein tram of bus nemen ligt ook al ver achter ons. Zelfs in groep eens weg gaan is geen garantie voor een plezant en rustig avondje uit. Niet dat ik graag wegga eenmaal het donker is, maar het is geen vrije keuze meer om thuis te blijven.
Ik ben gisteren weer goedgekeurd door mijn huisarts, om alle activiteiten die ik doe, rustig op mijn tempo verder te zetten.Toch weer een hele gerusstelling. Eigenlijk moet ik zeggen 'met dank aan mijn hond' die overdag me niet meer dan een halfuur rust gunt, ttz, ik mag een half uur plat liggen. Daar heeft hij 's middags genoeg aan en moet ik ook maar tevreden zijn. Recht in de zetel of een stoel zitten, dat staat hij toe. Het is ook goed dat ik gedurende de dag veel buiten moet met hem, de trappen moet doen, en 's avonds nog een klein ommetje maak. Op zijn manier, verzorgt hij mijn gezondheid. Tot morgen
|