2025 is aan het wenen voor het nakende afscheid. Zelf ben ik daar niet heel erg verdrietig over en ik zal er geen traan voor laten. In feite moet ik er niet om treuren want of ik nu blij ben of triestig dat er een andere maand begint, de tijd kan niet stilgezet worden. Het is wel zo dat er op de laatste dag van een jaar eens nagedacht wordt hoe de 365 dagen verlopen zijn. Al bij al vind ik het geen slecht jaar geweest, lekkere temperaturen en voor de rest geen extremen. Als dit blogje geschreven is, zijn er dit jaar weer 365 tekstjes bijgekomen op mijn conto, het ene extreem goed, het andere middelmatig en sommige om niet over naar huis te schrijven. Maar allemaal bezorgden ze me een plezant, leerrijk en goed intermezzo van de dag. En bovenal geven ze me het gevoel van een conversatie te hebben gehad over alledaagse fait divers. Wat gaat er vandaag nog in mijn huishouden gebeuren? Eerst en vooral de slaapkamer van mijn gasten terug in orde brengen, zodat alles weer klaarstaat voor hun volgende bezoek. De restjes opeten van de soep, de vleessalade, kaas, bodding enz. Dan nog vele dagen wat bokes besmeren met confituur, speculaascrunchy of choco, want al die potten zijn opengemaakt en overal 2à3 scheppen eruit gehaald. De latten chocolat voor mijn ontbijt zullen even blijven liggen tot al die smeersels opgebruikt zijn. Over de overgebleven drank moet ik me geen zorgen maken, dat wordt niet slecht en zal wel de volgende keer gedronken worden: La Trappe met en zonder alcohol en Crodino rossa. En de bisuitjes, tja, daar rouw ik niet om dat er een doos niet is opengemaakt. Gisterenavond heb ik terug op mijn eentje voor de beeldbuis gezeten en gekeken naar 'De Rugzak'. Eigenlijk ben ik die reisprogramma's waar al die BV aan meedoen kotsbeu. Altijd extremen opzoeken en dan het zuchten en kreunen van die mensen moeten aanhoren die in bewondering staan voor de landschappen waar ze van achterovervallen. Daarbij ook nog eens luisteren naar de opnames van ophemeling van hun persoon dat uit een meegeleverde koker in hun rugzak zit. Het zal gisteren mijn dag niet geweest zijn om er positief over te zijn. En by the way, van de zogenaamde 'vips' globetrotters ken ik er maar 2 of 3 van. Al diegenen die zijn stem al eens laat horen of verheft, is tegenwoordig een 'belangrijke Vlaming' die nodig zijn om al die programma's van volk te voorzien. Zo, mijn nieuwe scheuralmanak van de filosofie ligt klaar. De laatste bedenking van die kalender van 2025 wil ik jullie niet onthouden. Die is van Arnold Geulincx (1624-1669) "waar je niets vermag, moet je ook niets willen". Met deze laatste woorden van 2025,  ga ik 2025 uithuppelen zoals Jambers ook doet om gezond te blijven. Tot morgen in het nieuwe jaar.....