Een 'In Memoriam' voor Liesbeth List (1941-2020) is een passage door het Nederlandstalige Chanson. Kleinkunstenares, chansonnière met een heel apart stemgeluid. Zij vertegenwoordigt een tijdperk van muzikale grootheden van 1960-1970. Haar liederen die toen de hitlijsten vulden, zijn nu nog altijd klassiekers. Onnavolgbaar en uniek is het duet met Ramses Shaffy (1933-2009), "De Pastorale". Maar mijn hart heeft ze vooral gestolen met de elpee "List zingt Theodorakis". Mooi, mooi, mooi. Liederen over het Kamp Mathausen. Muziek van Mikis Theodorakis (1925-2018) op gedichten van Jakob Kambanelis (1921-2011), die zelf het nazikamp overleefde. Lennaert Nijgh (1945-2002) heeft deze teksten vertaald. Gevoelvol gezongen door Liesbeth, die haar eerste jaren zelf in een Japans interneringskamp doorbracht, en nadien nog enkele persoonlijke drama's meemaakte. Kant 2 (toen was dat zo) van de plaat staan " De Gijzelaar" liederen van Brendan Behan (1923-1964), een  vrijheidslievende Ier. De muziek was ook van Mikis theodorakis en de vertaling van Cees Nootenboom. Ze was ook een grote fan van het betere Franse lied. Haar versies en interpretaties van de chansons van, Charles Aznavour (1924-2018), Jacques Brel (1929-1978) en Edith Piaf( 1915-1963) blijven nog altijd beklijvend als ik er naar luister. Ze was al een tijdje uit de picture verdwenen door ziekte, maar haar ontzettend schoon en divers repertoire blijft altijd te beluisteren. Ze heeft "een steen verlegd in een rivier op aarde" dixit Bram Vermeulen.

Het is opvallend hoeveel ik ( ) gebruikt heb, maar grote artiesten verdwijnen uit dit aardse leven maar niet uit het geheugen.