Eindelijk na 6 weken terug een ander levend wezen in mijn huis. De poetshulp komt helpen alles zandvrij te maken! Tenminste een uurtje zal ik daar kunnen van genieten, want de hond is op wandel. Tijdens dat stappen en lopen kruipt er aarde en zand in zijn krulletjes en dat valt er met tussenpozen uit in mijn huis. Kammen en borstelen van het beest, zeggen ze dan, maar de dreadlocks laten zich zomaar niet ontwarren. Hij ziet er niet uit, precies een verwilderd beestje met happen uit zijn krulletjes die ik veroorzaakt heb. Weliswaar met goede bedoelingen maar je ziet er aan dat er geen kapper aan te pas is gekomen. Een stratier ziet er soms beter uit! Nog 14 dagen en dan zal hij gekortwiekt worden, en dan is hij, werkelijk waar, het mooiste hondje in de omtrek. En dan is het ook mijn beurt om over een prachtig kapsel te kunnen beschikken. Hopelijk gaan de kappers open, altijd met twee woorden spreken.

Vandaag nog eens een bezoek brengen aan de bakker. Zou ik me laten verleiden voor wat zoetigheden? Wie weet, afhakelijk van wat er in de toog tentoongesteld zal zijn.

Ik ben ondertussen de grijze woelige zee gaan bekijken vooraleer de bakker binnen te stappen. Behalve dagelijks brood heb ik ook maar een gezonde versnapering meegebracht. Nooit iets enkel maar dubbel, twee eclairs. Dat is echt wel gezond eten met vanillepudding erin en chocolade erop! Mijn koffie smaakt eens zo goed nu ik er een pateeke bij kan hebben. Ik zal rustig mijn uurtje verwennerij hebben want hondje lief ligt uitgeteld en zal me niet lastig vallen. Een lekkertje verdient alle aandacht bij het smullen. Dat is dan pas genieten. De kleinigheden maken het leven zoet, al vallen de soezen redelijk groot uit.