Ik heb weer de langste dag en de kortste nacht overleefd. Alle speciale dingen moet ik 'bewust' meemaken, me realiseren dat niet alle dagen hetzelfde zijn van licht en donker, warm of koud. Dan kan ik er over schrijven. Het was maar een paar uur donker en ik was dan ook vroeg op wandel met de hond. Om 6u30 in alle friste, vooraleer de temperaturen beginnen op te lopen en de lucht bezwangerd is van alle geuren van de mensen en het eten. Richting zee om pootje te baden met een speelse waterhond aan mijn zijde. Dat noem ik de kleine geneugten van het leven die me oprecht blij en gelukkig maken. Uitrusten in de tuin op mijn pikkelken als ik terug van de wandeling kom. En er is dan het grote schouwspel van de vogels die en masse mijn tuin frequenteren. Na de duizenden bloemen op de japanse kerselaars in april, zijn er nu minieme kersjes te zien. Merels, kouwen, eksters en veel duiven komen zich tegoed doen aan het rode kleine bolletje met steeltje. Een waar festijn voor mijn gevleugelde vrienden, en voor mij om het te bekijken, en de hond laat ze genieten.

Ook weer de wekelijkse boekenkeuze van een BV, dit keer Leen Demaré. Ik ben geen grote fan van deze radiostem, maar dat wil daarom niet zeggen dat ik haar moet negeren voor de boekenkeuze. Georges Simenon verbaast me een beetje, maar een avontuur van speurneus Maigret lezen is natuurlijk altijd ontspannend. Ik kan kiezen uit de 75 detectieves en 28 korte verhalen over de Parijse commissaris die deze Belgische schrijver schreef (nog keuze uit 136 andere boeken van Simenon). Er zijn boeken bij die ik omwille van het thema nooit zal kiezen om te lezen. Zoals van Tom Lannoye, 'Sprakeloos'. Ik moet niet lezen wat een ander meemaakte van wat ik zelf zag gebeuren. Ook geen oorlogsbelevenissen meer zoals 'Nacht' van Edgar Hilsenrath. Ik denk ook niet dat ik de andere boeken die ze opgeeft zal lezen: 'De Thuiskomst' van Anna Enquist en 'Grand Hotel Europa' Ilja Leonard Pfeijffer. Dat zijn onderwerpen die me niet direct aanspreken om er rustig bij te gaan zitten en mijn bril op te zetten. Want dat is zo, ik heb een leesbrilletje nodig. Vroeger zou ik met een lorgnet om mijn hals rondgelopen hebben, wat eigenlijk best wel een mooi elegant voorwerp, zelfs juweel, kan zijn. Genoeg gepalavert, mijn zondag kan beginnen, koffiekoeken met koffie. Dat zal smaken.