Altijd een heel gedoe als woefie ook naar de dokter moet. Zoals voor mezelf en ook voor mijn auto er een jaarlijkse check-up nodig is, ontsnapt mijn hond ook niet aan een jaarlijkse medische keuring. Dat was vandaag. Woefie, witje, snuffel, doggie, blaffie.....alle bijnamen kan ik hem wel geven. Maar de veearts zegde: aha een Spaanse waterhond? Ha neen, hondje niet affronteren! Het is een Italiaan, komende van de streek  Romagna. Een echte snuffel en truffelhond. Veelal ingezet om drugs op te sporen en de culinaire lekkernijen in de grond te zoeken. Plotseling moest ik aan een oud eurovisielied denken: Zwei Kleiner Italiener, uit 1962, gezongen door Conny Froboess. Wat vond ik dat toen een mooi liedje, zelfs nu nog als ik er zo naar luister. Pretentieloos en een gemakkelijk deuntje, zo kan je deze eurovisie-evergreen noemen. Maar mijn hondje is tiptop in orde, met een ideaal gewicht. Ingeënt en alle noodzakelijke pilletjes om ongewenste beestjes ver weg te houden. Hij kan weer ongestoord in duinenzand en grasperken ravotten zoveel hij wil.

De wielerliefhebbers zullen ook weer blij zijn, want terug van 7 jaar weggeweest uit de wedstrijden: de Rodania-tune. Een overeenkomst met het management van de wedstrijden zorgt er voor dat de eerste vier noten van de 5e Symfonie van Beethoven, ro-da-ni-a  luidkeels kan meegeroepen worden door de omstaanders. Het zijn wel de bekendste vier noten van het aardrijk. Veel gebruikt als herkenningsmelodie van luisterprogramma's zoals tijdens W.O.II op de BBC. In morse-code zijn deze muzieknoten: kort-kort-kort-lang en was het de V van vrede, en met de gespreide ring-en middenvinger het bekende V teken geworden. Winston Churchill (1874-1965) maakte als eerste gebruik van dit symbool. Nu gemeengoed geworden, herkent en erkent in heel de wereld. Deze symfonie noemde Van Beethoven, 'Noodlotsymfonie'. Maar evengoed kan het noodlot overwonnen worden, zegde hij er vlug bij. Wat dan ook gebleken is.

Een ander puntje dat ik las in de krant: een computergigant is op zoek en heeft waarschijnlijk al gevonden: de laptop, pc, zonder toetsenbord. Alles met touchscreen, weg typemachine, weg fysiek een woord kloppen op het scherm. Er is een patent aangevraagd, eerlangs zal het wel voorgesteld worden en in het commerciële circuit komen. Dat is eigenlijk een beetje een kleine ramp. Ik moet echt iedere dag geweldige oefeningen doen met mijn vingers om ze niet stram en stijf te laten worden. De aanslagen op mijn toetsenbord vond ik echt ideale gymnastiek om er serieuze beweging in te krijgen en ze soepel te houden. Het zal nog wel niet voor morgen zijn, maar als er sprake van is, wil dat toch zeggen: kijk maar uit naar een andere beweging. Misschien moet ik dan eens terug piano gaan spelen en de 4 eerste noten van de 5e symfonie als oefening nemen en mooi spelen? Nog niet zo'n slecht idee, dan kan ik ook 'Die Zwei Italiener' eens spelen en mijn stem eens oefenen. Die moet ook af en toe gesmeerd worden.