'Veel praten, weinig zeggen' is dat hetzelfde als 'veel letters, weinig woorden'? Geen idee, maar misschien geeft me iemand wel eens een antwoord op die vraag. Desalniettemin, antwoord of niet, ga ik me op deze zondag toch eens goed amuseren met letters en woorden. Het woord van de dag 'startensklaar' gaf de aanzet. Een onwaar verhaaltje schrijven met Vlaamse woorden beginnend met de letter 's'. De vraag is natuurlijk: kan ik een samenhangend essay= probeersel, ervan maken dat toch een beetje inhoud heeft en niet louter een opeenvolgen van typisch Vlaamse woorden is? Ik maak van alles het beste in mijn leven, dus hiervan ook. Ik ben echt wel een sjansaar, ik woon waar ik echt wilde wonen in een sjiek huis. Maar 's morgens begin ik zoals iedereen, in mijn slaapkleed en mijn sletsen. Beneden staat mijn kleine sloeber al te wachten om buiten te gaan. Mijn schuflet neem ik niet mee, hij luistert naar mijn stem. Mijn schup laat ik ook nog op haar plaats staan en al zeker mijn schaar want het is nog veel te vroeg om  de haag te scheren. Terug naar binnen, waar de lucht al even goed is als buiten want ik smoor niet meer. Dat is veel geld in mijn sacoche gestoken. Tenandere, ik heb gevoelige sinussen, heb rap een sneuvering en een snotvalling, schone lucht is belangrijk. In de keuken, vooraleer mijn stute te eten, het stopsel van de fles fruitsap doen, met een soeplepel mijn yoghurt eten en dan wat om te sneukelen. De radio wat stiller zetten want ik heb alles gehoord wat ik moest weten. Mijn schatje kan het niet nalaten van te smossen, weeral opkuis! Soit, ik heb er tijd voor. Dan mijn huis wakker maken voor de dag: de stoors opzij schuiven. Ik heb de stof aan de lopende meter gekocht, ze zelf gemaakt met mijn stikmachien. Maar eerst liet ik de schrijnwerker de sjambrans nakijken vooraleer ik ze vastmaakte. Na dat alles is het tijd om me te soigneren. Met een sponshandoek me afdrogen, na een doucheke. Schminken doe ik niet, dat spaart tijd. Zeker en vast een soutien aandoen, want alles laten hangen heeft geen zicht meer. Ik moet me vandaag spoeien want seffens moet ik naar de schouwing. Dat zal weer een spannende dag worden. Gelukkig heeft mijn slee een servostuur, dat vergemakkelijkt het manoeuvreren. Ik ga geen spel maken als er een gatje in de kaart is. Een klein beetje schrik heb ik wel van die controleurs, ze hebben altijd gelijk zeker als ze zeggen dat mijn sarzebuize niet goed meer is. Dan maar op weg naar een staminee. Onderweg passeer ik een voetbalveld en daar zie ik al die sjotters staan met die dikke scheenlappen rond hun benen. Dat doet me aan mijn jongens denken toen ze nog klein waren. Ik heb dit alles eerst in het klad met een stylo geschreven want een scherper voor mijn potloden heb ik niet meer!

Is het een mooi verhaaltje en leesbaar? Dat was mijn zondagmorgen met letters en woorden met 's'.