|
Een dag die me niets zegt. Niemand die me interesseert staat op mijn lijstjes vermeld. Geen enkele naam die een belletje doet rinkelen of mijn fantasie in gang zet. Het is weer schrijven à l'improviste. Ik zou een voorzetje moeten krijgen zoals de voetballers en daarna dan een goal kunnen maken. Helaas, mijn student moet studeren en moet zijn gedachten en verstand voor andere dingen gebruiken. Nochtans heb ik bij de kapper een deugddoende huidmassage gekregen, maar tegen gebrek aan inspiratie is geen kruid ogewassen, zelfs geen mooi gecripeerd kapsel. Op het strand en den dijk was het al een gezellige drukte. Het is nog niet zo warm, wel droog, maar goed ingeduffeld kan het kleine grut wel zijn plezier vinden met forten bouwen en vliegeren. Voor mij zal er een tv-namiddag inzitten. Bij de Koningin Elisabeth Wedstrijd is het vooral de kandidaat van deze namiddag die me boeit, Aiden Mikdad (°2001), een Nederlander. Naast het verplichte werk, een concerto van Mozart (1756-1791) en het nieuwe werk van Pierre Jodlovski, Nocturne, brengt deze pianist ook werk van Aleksander Skryabin. Ik had van deze man nooit gehoord. Is dat nu een gat in mijn cultuur? In ieder geval heeft hij een sprekende titel voor dit werk gevonden; Nocturne pour la main gauche seule. Hij speelt ook nog een stukje Franz Liszt (1811-1886). Nu moet ik eerst gaan rusten want de kleppen van mijn ogen vallen toe. Ik wil niet al slapende van mijn stoel vallen, dat is een beetje te pijnlijk. Het is dus niet 'de max' geworden vandaag. Dat zal voor een andere keer zijn;
|
