|
Een Fransman is voor de tweede opeenvolgende keer, kampioen geworden. En terecht, hij was de onbetwiste leider en de sterkste van het peloton. Niemand die hem zijn zege misgunde. Dat is toch een beetje anders dan het W.K. in 1963. De hetze en controverse rond de winnaar, Benoni Beheyt, was een sportland onwaardig. Maar de held die toen had moeten winnen, Rik Van Looy, delfde grandioos het onderspit in de spurt tegen een outsider. Dat werd door Rik, zijn entourage en zijn vele fans, niet in dank afgenomen. Nu riep men wel over gans het parcours naar Wout, maar eens Alaphilippe over de streep was, erkende heel Belgenland zijn suprematie in de wedstrijd. Zo hoort het ook. Dus een welgemeende proficiat aan de 29 jarige Julian.
De tijd van de Duitse schlagers ligt al heel ver achter ons. Af en toe herinner ik me wel een paar liedjes die me als snotneus bekoorden. Ik luisterde graag naar liedjes in vreemde talen. De pick-up op ralenti om de woorden te kunnen noteren van die songs en dan vertalen. Mijn manier om Frans, Duits en Engels te leren. Veel van die deuntjes kan ik nog altijd meezingen al is er soms al eens een woord dat ik niet meer weet. Zo verjaart vandaag een oude Duitse glorie: Freddy Quinn. De schone man van toen mag vandaag al 90 kaarsjes uitblazen. Grote hits van hem waren; Heimwee, Junge komm bald wieder, la Paloma. De liedjes waren een tikkeltje melancholisch, gingen over komen en gaan, afscheid nemen en reizen naar verre landen. Bovenal traag en duidelijk geproken Duits zodat ik de teksten goed kon noteren. Voor mijn Frans was Gilbert Becaud (1927-2001) mijn favoriet met "Et maintenant". En Elvis Presley (1935-1977) met "Love me tender" en Cliff Richard met "Living Doll", voor het Engels. Die moest ik dan dikwijls laten draaien om de woorden te verstaan, want Engels werd pas gegeven in het 2e middelbaar. Ik leerde graag andere talen en had dan ook verschillende pennenvrienden, zoals dat toen heette. Een Duitser en een Maleisiër waren de voornaamste. Brieven schrijven deed ik toen ook al graag. Muziek en woorden, horen en lezen: voor mij niks nieuws onder de zon. Voor sommigen kan heel dat gedoe over luisteren en noteren nutteloos lijken. Dan zou men spreuk nr 26 kunnen zeggen: de ene pijl na de andere zenden = misplaatste standvastigheid, een dwaze of niet ter zake doende daad herhalen. Maar dat zijn mijn kleine pleziertjes, verstaan wat een ander zegt of het nu een gezongen of een gesproken woord is. Zelfs het West Vlaams probeer ik me eigen te maken en dat is de moeilijkste taal van allemaal.
Tot slot wil ik jullie de beste quote om slordigheid te vergoelijken niet onthouden: wie van orde houdt is gewoonweg te lui om te zoeken. Tot morgen
|
