|
Met een 'schone lei' begin ik weer de dag. Alles van gisteren is geschiedenis geworden, van vandaag is er nog niet veel geweten en voor morgen? Ik heb nog geen glazen bol die me de toekomst voorspelt en laat zien. Wel zegt Anous (docent aan de Hogeschool van Amsterdam) het volgende: "nu maken we 'toen' voor later". Ik vind dat een goede zin zoals er nog een paar uit haar pen gevloeid zijn: "té ver gaan heeft soms niets met afstand te maken" en nog "een tevreden mens kan reizen door zijn eigen huis" wat voor mij zeker waarheid bevat. Het fysiek ergens naar toe gaan en elders verblijven, doe ik niet meer. Is dat beperkend en niets meer van de wereld weten of zien? Ik denk het niet. Het is niet omdat ik niet de oorlog meemaak dat ik me de ellende niet kan voorstellen, het is niet omdat ik de hongersnood niet meemaak dat ik niet weet wat honger is. Kunst en cultuur kan ik thuis in de beste omstandigheden beleven. Ik wil me niet meer in het verkeer en transport van de ene stad naar het andere land begeven. Alles dagen of maanden voordien plannen om toegang te krijgen tot expositie of muziekuitvoering. Ik heb gelukkig goeie vrienden die alles gaan bekijken en voldoende info geven alsof ik er zelf bij was. En La Mediterranée niet zien? De Noordzee is duizend keer mooier en rijker aan kleurschakeringen en voor het azuurblauw kijk ik wel naar de hemel. Zelfs zijn er, als ik chance heb en het snikheet is, hier 'anous' of 'noddy's' (eigenlijk zijn het tropische zeevogels, familie van onze meeuwen) waar te nemen. Hun naam is niet erg vleiend en betekent, zeker als men de 'stolidus' bedoeld, dubbel dom, lomp, gebrek aan sluwheid. Onoplettend zijn ze, want hun nesten planten ze zo maar op de stranden neer, zonder rekening te houden met gevaren zoals de aanwezigheid van mensen en dieren die een vogel en eieren op hun menu hebben staan. Ik heb vandaag 'Anous' en 'anous' leren kennen en beiden zijn zeer interessante wezens. Interessanter zijn de bijen. Vandaag mag ik die zeker niet vergeten vernoemen op deze Werelddag van de Bijen, de grote bestuivers. Iedereen heeft ze nodig en zeker 'ik'. Ik wil één aardbei kunnen plukken van een biezondere variëteit, een plant met rode aardbeibloemekes. Ik laat wel weten hoe die vrucht smaakt. Vermeldenswaardig is de Wereld Metrologiedag. Sinds de 'Meterconventie' in 1875 door 17 landen werd ondertekend is er een basis van internationale samenwerking opgestart en de uniformiteit van alle maten en gewichten vastgelegd. Bv de 'meter' is een 'meter' en die heeft dezelfde lengte overal ter wereld. Vandaag werd ook het overlijden van Vangelis alias Evanghelos Odyssseas Papathanasiou (1943-2022) wereldkundig gemaakt. Zijn bekendste composities werden opgesomd maar ik hoor graag een liedje van zijn progressieve Griekse rockband 'Aphrodite's Child' (1967-1972) met oa Demis Roussos (1946-2015): Rain and Tears. By the way, het is aan het regenen maar daar plens ik geen tranen voor. Tot morgen
|
