'November telt 30 dagen, maar het dubbele aan wind en regenvlagen'. Vooraleer de echte vorst eraan komt zijn er eerst de 'ijsduivels', de periode van 28/10-02/11. Op die dagen was het slim geweest, om het eenjarig plantgoed binnen te zetten en om het terug 'levend' buiten te brengen als de 'ijsheiligen', 11-15 mei, gepasseeerd zijn. November kent vele namen: slachtmaand, bloedmaand, dodenmaand, nevelmaand. Een donkere periode die aanbreekt met nevelen die soms tussen de kale bomen blijft hangen. En als er dan maanlicht op schijnt en er wind is, op die met rijp en spinnendraden bedekte bomen, lijkt het of er witte geesten en spoken dwalen door het nachtelijke bos. In de Middeleeuwen was men biezonder bijgelovig en algauw sprak men van de 'Witte Wiev'n', de zielen van de heksen en slechte vrouwen of zieneressen, die door het bos dwaalden en iedereen schrik aanjoegen. Soms sprak men van 'Wijze Vrouwen' of noemde men ze  'Wetende Wijven' die dan Waarzegsters waren. In het Frans werden het de 'Dames Blanches' genoemd (niet de crème glace*) en als ze terug in België kwamen werden het de 'Madame Blanche' alias de 'waarzegster' op de kermis. Doorheen de jaren heen kregen deze Witte Wiev'n ook andere namen zoals 'witte juffers', 'joffers', jomfers', 'juvvers', wiefkes', 'olde witten'. Ook in de stripwereld werden deze geesten populair in de reeks van "Suske en Wiske" van Willy Vandersteen (1913-1990): "De Jolige Joffer" en "Het Witte Wief", zelfs bij de vertaling van Harry Potter vindt je ze terug in de rockband "De Witte Wieven". De spreuk 'wie houdt van wind, november bemint' was de inspiratie voor Van Dale vandaag: energieweer. Zo zie je maar, elke eeuw heeft zijn zienswijze op weerfenomenen.

Ik mag, als hondenliefhebster, niet de heilige van de dag vergeten: Sint Hubertus (656-727). Zijn levensgeschiedenis is zo interessant dat er maar liefst 7 verschillende officiële biografiën zijn neergepend. 'Golle' moet me maar geloven dat ze allemaal even leuk zijn om te lezen, want ik geef er geenéén. Om de periode te situeren waarin hij leefde noem ik wel de namen eens van de toenmalig 'rich and famous' en de heersers van het moment. Het zijn prachtige namen: Eudo, Pepijn van Herstal, Floribine, Floribertus, Dagobert (II,III), en Karel Martèl, stamvader en naamgever van de Karolingers. Hubertus kreeg van de paus tegelijkertijd de lagere en hogere kerkelijke wijdingen en uit handen van ene 'engel' kreeg hij een stola en een zilveren sleutel, die de kracht bezat 'hondsdolheid' te genezen. Hij werd begraven in de Abdij van Andage, nu Saint Hubert. Of de stoffelijke resten van de heilige zich nog in  de Sint Hubertusbasiliek bevinden is zeer twijfelachtig gezien de vele strooptochten en bankroet van de abdij. Tot morgen

*Dessert van Georges Auguste Escoffier (1846-1935), chef kok, die verschillende gerechten en desserts heeft toegevoegd aan de culinaire encyclopedie, zoals 'Tournedos Rossini', 'Pêche Melba', 'Poire Belle Hélène', 'Crêpe Suzette'. Benodigdheden voor zijn 'Dame Blanche': amandelijs, met in vanillestroop gepocheerde witte perzik, citoensorbet en witte aalbessen).