Het ziet er een grauwe, kille, triestige dag uit. Ik zal hem dus zelf plezant moeten maken. Eerst en vooral beleef ik weeral veel plezier aan een tuin die opgekuisd is, de gesnoeide bomen en het gras, dat voor de laatste keer dit jaar, gemaaid is. Verder ben ik blij met de mezenbollen die ik aan de takken van de struiken en bomen gehangen heb, want die brengen de mooiste kleine vogeltjes naar de tuin. Het was een hele kunst om ze zo op te hangen dat alleen de kleintjes de kans hadden daarvan te snoepen en de eksters, merels en kauwen op een afstand te houden. Het is gelukt; die grote gevederde vrienden vinden, evenals kip Carmen, nog genoeg pieren om niet van honger om te komen. Voor mijn 'lekkers' moet ik zelf zorgen. De snoepdagen zijn in aantocht en omdat ik niet weet welke dag de Grote Kindervriend echt langskomt met zoetigheden, voorzie ik, de 5e en de 6e als zoete dagen. De cakejes, de koekjes met marshmellow omgeven met chocolade, heb ik al in huis gehaald want die stonden in reklam. Maar vandaag ga ik nog een specialeke halen waar ik in lange tijd niet meer aan gedacht heb: de Mariakes of de guimauves in pasteltinten. In de vorm van een vrouwke of een bruin schoentje. Lekker, lekker lekker! De sint-snoepjes zijn te verkrijgen in de smaken, vanille, framboos, citroen, sinaasappel. Ik zal ze in huis halen om onze eigen economie te ondersteunen en die een boost wil geven met mijn kleine mogelijkheden. Het is een Belgisch product en komt van een fabriek 'Etna Sweets' in Anderlecht. Én omdat ik nog een teveel aan appeltjes van oranje heb, zal ik deze namiddag ook een lekkere taart met die vruchten bakken. Dat is allemaal 'comfort' food, niet al te best voor het gewicht en de cholesterol, maar een mens moet in sombere tijden toch wat plezier hebben en compenseren met 'verboden producten voor de gezondheid'. Dat ik dan mijn 190e verjaardag niet zal kunnen vieren zoals schildpad Jonathan, moet ik er maar bij nemen. 

Na 6jaar, gaat het proces tegen de plegers van talloze terreurdaden op 22 maart 2016, eindelijk van start. De 12 juryleden (7 vrouwen, 5 mannen) zijn ingezworen en de 24 reservisten ook. Gedurende 6 maanden moeten ze luisteren naar debatten van de advokaten van de beschuldigden, beelden van de aanslagen zien, luisteren naar de gevolgen en de ellende van de overlevenden en de familie van de 32 doden. Zware tijden breken aan voor al de betrokkenen die met de gevolgen van deze gruwelijke daden moeten leven. Hopelijk is er geen 'pardon' voor geen enkele beschuldigde en komt de 'doodstraf' en 'echt levenslang', als eindverdict. 

Een vriend komt zijn theetje drinken en wat sjouwelen, kletsen, babbelen en praten. Tot morgen