De lachsalvo's weerklinken terwijl de kinderen/kids het gezelsschapsspel "De Kolonisten" spelen. Ondertussen kan ik wat schrijven en lezen. Omdat het vandaag de "Internationale Dag van de Moedertaal" is, wil ik 'mijn moedertaal' eens in het zonnetje zetten, figuurlijk dan. Dat is de taal die ik hoorde spreken bij mijn geboorte. Ondanks omzwervingen langs dorpen, steden en andere provincies, is er één letter die altijd zal vertellen waar ik geboren ben. De uitspraak van de letter 'a'. Met geen mogelijkheid krijg ik de typische klank van die letter weggewerkt en nu doe ik er geen moeite meer voor. De letter 'a' van het Waasland, van zijn hoofdstad 'Sint Niklaas -Waas' of liever 'Sinekloas'. Dat is de stad met 'Marie Vergult' op de kerktoren. Serrenworig mag men terug horen en lezen  uit welke streek men komt. Ik was zinnens mijn blog in mijn moedertaal te schrijven, maar dat zou een beetje teveel leerstof in enen keer geweest zijn. Veurdammen da gon doen, gommen eest de blaffeteuren aan de ramen open doen en de persjennen optrekken, dan kan er wa licht en lucht binnenkommen. Vandaag zal ik met simpele dingen beginnen: teur = van haar, tsijn = van hem, tmijn = van mij, tolder =van hen, toangs = van ons, toan = van u.  Die van haar = den euren, den olderen = die van hen, de mijnen = die van mij, den onzen, den uwen. In die spreektaal worden nog veel beleefdheids persoonlijke voornaamwoorden zoals 'u, uwen' gebruikt. Het zijn beleefde mensen daar in het Waasland. De eerste les vreemde talen in eigen land. Ik ga eerst mijn sletsen aandoen en een piekerken in mijnen mond steken. En als mijn 'kolonisten' terugkomen van hun cremeke te eten, staat er hun nog een lekkere zjat kaffie te wachten en in mijn kaffie kunde de gazet niet lezen. Ik heb geen spie toert in huis gehaald maar wel wat boekskes (tom poes). Van honger zullen ze niet omvallen als ze naar huis rijn. Vur m'n eigen eten vanavond, goan'k nog een pjeirdenoog bakken. Ziedet da'k da nog een beke kan spreken? Amets kan ik da nog eens mè m'n broer en schoonzus spreken. Tot morgen