|
Al dagenlang worden we bestookt met het gevaar van de Aziatische evasieve hoornaar. Hij is een vernietiger van onze inlandse bijen, de honingproductie en het overleven van de koninginnen in de korven. Ik wil best mijn steentje bijdragen om er voor te zorgen dat ze niet kunnen nesten. Alleen is het probleem dat ik niet genoeg kennis heb van de soorten bijen. Honingbijen, zandbijen, graafwespen, wespen, horzels, hoornaars, hommels en waarschinlijk nog veel meer soorten en rassen. Ze verschillen in grootte en de manier waarop ze hun nest bouwen. Om deze Aziaten te detecteren is er wel de vereiste dat men ze kan herkennen. Ik heb gelukkig de mogelijkheid gevonden om toch de Oosterse vliegende gevaarlijke schepsels te herkennen. Qua grootte passen ze niet meer in een munststuk van 1€ en ze hebben gele poten. Dat zijn al goede herkenningspunten, want mijn buurman is een imker en met z'n allen in de buurt letten we op het vliegend gevaar.
Zoals zovelen begint bij mij ook dat lenterig gevoel te komen, nu de temperaturen boven de 15°C gaan klimmen. Wel is er nog een stevige wind, maar buiten en beschut zitten, verlangen mijn benen al naar de buitenlucht en snakken naar een short. Laat me zeggen dat ik echt wel heel tevreden ben met mezelf, met alles wat bij mij hoort, maar het lijf, dat begint er wat aftands uit te zien, zeker als ik het in zomerse kledij steek. Niettegenstaande 'niks' mogelijk is van de volgende zinnen, schrijf ik ze toch maar. De zangeres Cher (77), die zo strak in het vel zit door de onnoemelijke aantallen correcties, zingt wat zij en misschien wel velen zouden willen: If I could turn back in time..... En Boudewijn de Groot (79) zou dan zingen wat we willen zijn: Een meisje van zestien.... Eerlijk gezegd, ik wil niet anders zijn dan wie ik nu ben en hoe ik nu oog, want tenslotte ben ik goed gezond. Tot morgen
|
