Zelfs aan zee kan men van een heuse hittegolf spreken. Het is windstil, zelfs het espenblad trilt niet. Dat heeft dan ook zijn gevolgen voor het slapen, want zó goed koelt het 's avonds en 's nachts ook niet af. Het is in eva's kostuum slapen en ik zou bij benadering niet meer kunnen zeggen sinds wanneer dat geleden is. Zelfs een vijgen- of druivenblad was al te warm voor me toe te dekken. Puur natuur is dezer dagen het beste voor een beetje nachtrust te hebben. En toch ben ik blij met deze temperaturen, de herfst en de winter duren lang genoeg en wat extra vitaminen inslaan, door de zon gegeven, is mooi meegenomen. Maar ik heb al onverwacht bezoek gehad van schoondochter en jongste kleinkind die toch voor een paar uur verfrissing aan zee komen  zoeken en willen vertrekken vóór de grote sloef toeristen huiswaarts keren. Van middag zal ik eventjes wat liedjes beluisteren van Paul Van Vliet (1935-2023). Hij schreef toch wel een paar steengoede nummers. Zoals " De Zee", "Vlaanderen", "Meisjes van Dertien", "Veilig achterop bij vader op de fiets" en zeker en vast "Pappa is blijven hangen in de sixties" dat ik soms ook van mezelf denk. Iot morgen