Het Kerstweekend is begonnen met een mager krantje, en daar moet ik het dan 3 dagen mee stellen. Gelukkig valt er in de buitenwereld weinig nieuws te rapen buiten ex-ministers die weeral eens negatief in de krant komen, nieuwe partijen, parlementsleden die hun kap aan de haag hangen, en spionnen van China. De wereld wacht op het mirakel van Bethlehem en het vredeskindje dat één dezer dagen zou moeten geboren worden. De echte kerstster heb ik nog niet zien verschijnen, mijn weg en het pad dat ik moet volgen is nog niet getoond. Maar als ik zo lees, zal die kerstster/komeet pas na 2400 verschijnen en moet ik het dezer dagen stellen met onze planeten en het ISS dat passeert en niet te volgen zijn. En als dan de komeet, binnen zovele honderen jaren terug te zien is, ben ik het misschien wel die tussen al die flikkerende lichtjes aan de hemel, de mensen hun pad naar de Verlossing zal tonen. Dat mag ik zo wel allemaal niet schrijven, maar het is zoals "Het Bakske vol met Stro" van Urbanus, een knipoog naar al onze riten en verhalen. Toch geloof ik als katholiek mens, de verhalen van het evangelie en de echte historie die er geweest is: de bevolkingstelling, Herodes, de Romeinse overheersing, Pontius Pilatus enz. Ieder jaar vier ik wel het feest, maar in mineur. En af en toe geschied hier ook wel het wonder van het bezoek op die dag, niet van de herders  of de koningen maar van kinderen en kleinkinderen. Omdat mijn vrienden ook toegekomen zijn, laat ik het hierbij voor vandaag. Een gezellige babbel mag er deze tijd van het jaar ook niet ontbreken. Tot morgen