In het oosten kwam er een stralende volle zon op, in het westen verdween de volle maan. Die laatste kreeg bezoek van (hoe kon het zo lang duren?) de Japanse Maanlander. We kennen de Japanse toeristen, burgers, geleerden, als immer fotograferende mensen, met een camera rond hun nek en in de hand. Alleen zullen er van deze vlucht veel mislukte foto's zijn van die 'high  tech' toerist. De 'maanlander' landde op zijn zijde en de zonnepanelen zullen niet genoeg energie kunnen recuperen van de zon om perfecte foto's door te sturen. Het was toch een huzarenstukje te noemen want de capsule kwam op 55m afstand van het beoogde doel. Jammer genoeg is er geen mens meegereisd die het vehikel recht kan of kon zetten.Toch niet slecht gedaan. Daarmee is Japan het 5e land (na USA, Rusland, China, India) dat, nog niet meteen met mensen, die nachtplaneet bezoeken. De ruimtevaart gaat in sneltempo vooruit maar kost eigenlijk ontzettend veel geld. De vraag is, of zoveel miljarden verantwoord blijven voor dergelijke missies uit te voeren in het oneindige heelal. Spijtig dat we als burgers van onze planeet nog niet eens met het blote oog of desnoods een verrekijker, die verwezenlijkingen kunnen zien waar al dat geld aan gespendeerd wordt. Ik hou me dus maar bezig met kijken naar die andere vliegende wezens. Het is weer 'vogeltelweekend'in de tuin. Daar moet ik dan wel een 15 tal minuten voor in mijn tuin gaan zitten en tellen wat er allemaal voor mijn ogen komt vliegen en hoeveel. Hoe ik kan zien welke mus er al gepasserd is en daar heb ik het raden naar. Maar ik zie voor mijn raam wel een heel gamma voorbij vliegen: mussen, duiven, meeuwen, kauwen, eksters, roodborstjes, kwikstaartjes...Hoeveel het er zijn tel ik niet, ze zijn veel vlugger dan mijn ogen ze kunnen waarnemen. Dat is een activiteit die we ook in  'den home' kunnen doen. Zeg nu zelf, als senioren kunnen we er toch niks meer op tegen hebben om naar een rusthuis te verhuizen. Een 10 tal 'laatste verblijf huizen' hebben een Gault & Millau cijfer gekregen. Die vermelding in de boeken komt er pas als er minstens 16/20 gescoord is voor de kwaliteit, versheid, bereiding en afwisseling in de voeding. Binnenkort verschijnen er nog Michelin-sterren voor de 'homes'. Misschien zal het er op culinair vlak een beetje beter zijn dan hetgeen ik hier thuis voor mezelf bereid, al maak ik geen haute cuisine. Maar het is 'mijn goesting' van de dag dat ik klaarmaak en die vrijheid is ook niet te versmaden. Eigenlijk is het wel goed dat er lekker eten geserveerd wordt want voor de rest is men toch dikwijls in zijn vrijheid beperkt en dan is zoiets toch wel een goede compensatie.

 'Internationale Dag voor de Holocaustherdenking'. De gruwel die vele mensen hebben doorstaan in de vernietigingskampen mag men nooit vergeten. Genocide, marteling, ontvoering, is nooit goed te praten en alle oorlogvoerende partijen, landen, groepen zouden er beter vanuit gaan, dat dergelijke pijn, onmenselijkheid en ook de ontmenselijking, geen enkel mens verdient. Tot morgen