|
De eerste groep gasten is richting binnenland vertrokken. Culinair heb ik mijn goesting gekregen; bodding gemaakt door mijnen schonen zoon en garnaalkroketten gemaakt door Marie Joseph. Alles heeft goed gesmaakt. Vrijdag en in het weekend komt een eenmansploeg bij de oma voor de vette snack te degusteren en hopelijk is het dan droog en goed weer, want dat nuttigen we graag op een bank op de dijk met zicht op zee. De hond ligt nu in zijn mandje te bekomen van het bezoek en ik heb plaats genomen aan mijn desk, zó geplaatst dat ik alles kan zien wat er zich op straat aan het afspelen is. Niet al té veel blijkt, er is ook niet veel volk aan zee voor de krokusvakantie. Misschien dat het de volgende 2 weken een beetje drukker zal zijn als de Walen en Brusselaars aan hun veertiendaagse vakantie beginnen. Soit, ik zal maar over een ander onderwerp mijnen parler doen. Een onderwerp dat nogal vermeden wordt omdat er toch een zweem van 'in het duister' en 'het mag-en hoort niet' hangt. De dag vóór het zo geroemde en soms verplicht gevierde Valentijnsfeest omgeven met de notoire geschenken zoals parfum, rode lingerie, hartjespralines en rode rozen, is het minaressen/minaren dag. Deze dag kunnen ze even nog even genieten van hun teerbeminde vooraleer dat de wettige of legitieme partner beslag legt op hun 'amour' en dat ze daar dan niet kunnen tegen protesteren. Maar waarschijnlijk krijgen ze dezelfde geschenkjes of zelf nog duurdere en meer, dan dat er morgen aan de ander/e gegeven wordt. Mistress Day noemt men deze dag, en als je eens goed naar het woord kijkt, weet je waarom dat geniepige niet altijd even plezant is maar tegelijkertijd ook de uitdaging om de liefde te bedrijven: Mi Stress, de tweede en verborgen partner die stress bezorgt maar die toch "zo'n apart gevoel kan geven van binnen", volgens het levensliedje van Corry Konings en die men graag "Küsse unterm die Regenbogen" zou geven want dat "bringt Glück" als men de Duitse Manuela (1943-2001) mag geloven. Doorheen de geschiedenis is de tweede (meestal) dame van belang geweest, voor alle standen van de bevolking. De laatst bekende is natuurlijk de dame die het tot Queen geschopt heeft en nu haar King moet verzorgen met al de liefde die ze voor die man in zich heeft. Tot zover over deze, voor sommigen, toch wel speciale dag. Noch vandaag, noch morgen moet ik geschenkjes verwachten. Noch een briefje of gedichtje. Maar waar ik heel zeker van ben is een poot van mijn hondje en de onbaatzuchtige liefde die ik van hem krijg voor mijn aanwezigheid, wat brokken en water. Tot morgen
|
