|
Er is weinig beweging te merken. De meesten verblijven dit weekend in hun hoofdverblijfplaats want morgen is het stemming. Niet gaan stemmen geeft een forse boete ofwel had men een volmacht moeten geven aan een familielid, vriend of bekende. Wat er van aan is weet ik niet, er gaan gerichten dat een Vlaams Blokker speciaal naar Spanje is afgeresid om er volmachten te gaan ronselen. In ieder geval zou dat een malafide praktijk zijn en zeker te laken. Als al de Spaanse stemmen naar het Vlaams Blok zouden gaan is dat het nader en van dichtbij bekijken toch eens waard. Enfin, ik heb vandaag voor de eerste keer in mijn leven, de eerte katern van de weekendkrant al bij het oud papier gelegd. Bladzijden vol over verkiezingen van nú en toen. Als ik dan bedenk, dat het volgende week nog zo zal zijn krijg ik al de wubbes op voorhand. Natuurlijk zijn verkiezingen belangrijk maar tegenwoordig worden al de feiten maar uitvergroot en nog groter gemaakt dan ze zijn. Ik heb dus wat ander nieuws uitgeplozen. Feiten die op mij indruk maken. Van onze planeet bestaan er twee iconische foto's. De eerste mooie foto waar ik nog immer van onder de indruk blijf is : "A Pale Blue Dot", genomen vanuit de Voyager 1, op 14 februari 1990. Dit op instignatie van Carl Sagan (1934-1996) die de camera van het ruimteveer draaide richting aarde, vooraleer de ruimtesonde ons zonnestelsel ging verlaten. De tweede foto was ik al bijna vergeten en kwam terug in de aandacht door het overlijden van de fotograaf, William Anders (1933-2024). De astronaut maakte deel uit van het Nasa Apollo Maanprogramma. De Apollo 8, was de 2e bemande ruimtemissie, op verkenningstocht kan men zeggen. Het nam 3 dagen in beslag om tot daar te geraken en dan nog eens drie dagen om naar de heimat terug te keren. Geen echt biezondere vlucht, ware het niet dat William vanuit de capsule de aarde vanachter de maan zag opkomen en daar vliegensvlug een kleurfoto van nam op 24 december 1968, de zogenaamde "Earthrise" foto. We zien een blauwe knikkerbol in een volstrekt, desolaat, zwart geheel met een verlaten maan op de voorgrond. Een kwetsbare en geïsoleerde planeet zoals de astronauten het omschreven, waar allerlei atoomproeven, oorlogen,....worden uitgevoerd. Het vliegen en in de lucht vertoeven bleef hem fascineren en zelfs op 90 jarige leeftijd kon hij het niet laten de knuppel van zijn vliegtuigje vast te houden om van bovenaf alles te bekijken. Hoe het kon gebeuren dat hij crashte en neerstortte, weet niemand en verbaasd iedereen, waarschijnlijk een verkeerd knopke ingedrukt. Wat er ook van zij, hij zal nu ter eeuwigen dage blijven vliegen zonder vliegtuig, V.I.V = vlieg in vrede, F.I.P =fly in peace. Het is tijd om nu mijnen fricandon met kriekskes te eten. Tot morgen
|
