|
Gisteren zat ik buiten in de schaduw, half liggend in mijn ligzetel. Via mijn linkeroor hoorde ik het feestgedruis op het strand en den dijk. Langs mijn rechteroor hoorde ik een merel een vrolijk wijsje fluiten en zag ik kauwen, mussen en nog ander zwart vliegend gespuis met ijver de krieken opeten die aan de Chinese kerselaar hingen. Het zijn er veel dit jaar, maar voor menselijke consumptie niet geschikt. Het rood besje is eigenlijk maar een pit met een rood vliesje eromheen. Ik voel me dan altijd gelukkig, als ik zo alles kan observeren terwijl ik onzichtbaar ben voor de vele wandelaars met hun honden. Raziel is niet altijd blij, dat andere viervoeters zijn straat komen verkennen en sporen nalaten. 's Nachts voel ik dat ik overdag de luiwammes heb uitgehangen. Ik heb toch mijn vaste principes als ik beslis naar de slaapkamer te gaan. Vooraleer dat te doen, zet ik alle media af, internet, wifi, tv kort gezegd, alles wat me met de buitenwereld connecteerd schakel ik uit behalve de telefoon. Eerst wat stappen met de hond in de straat zetten en terug binnen maak ik alles klaar voor zijn nachtrust. Ik ga naar boven en doe wat nodig is om gemakkelijk in te slapen. Dat lukt meestal vrij goed behalve als ik begin te dubben over een groot of klein probleem. Gisteren was dat mijn'outlook'. Ik ga nooit terug naar beneden tenzij dat het tijd is voor op te staan, ik steek ook mijn lampje niet aan, om mijn eigen melatonine niet te verstoren. Wat rest er dan om de tijd te verdrijven? De wekker! Kijken naar de gekleurde getallen die om de minuut verspringen. Maximum 8 beentjes of streepjes hebben de cijfertjes en geven mooie combinaties. De beste vind ik nog altijd, 01.23. Maar ik heb vanacht meerdere mooie getallenreeksen van 4 gezien. Weeral blauwe luchten en aangename temperaturen doen me echt wel de sombere periode vergeten of de (22jaar) veranderingen van klimaat. Vorige week kwam de triestige zuurkijkende milieu-activiste Greta Thunberg in het nieuws. Gesteund door waarschijnlijk Greenpeace, vaarde ze met 12 andere hulpverleners richting Gaza. Allen opgepakt en op het vliegtuig gezet richting thuisland. Er was maar 1 hulpverlener aan boord, de rest wilde daar stampei gaan maken, waar ze allemaal voor gekend waren. Daarom vroeg ik me af hoe het met onze activiste, Anuna De Wever (vandaag 24jaar) nog was. Zij organiseerde de donderdagstakingen voor de schoolgaande jeugd: Youth for the Climate. Ze heeft eieren voor haar geld gekozen en werkt nu voor 'Climate Action Network Europe' in Brussel. Ze verdient goed haren kost door dagdagelijks bezig te zijn met het milieu en klimaat en heeft een hekel aan 'de blanke witte man' type Gert Verhulst. Tot morgen
|
