|
Het zal geen 'zon'dag worden, eerder een 'regen'dag en dat is goed voor alles en iedereen. De gemoederen worden wat afgekoeld met wat nattigheid. Ja, want gisteren viel er een bommetje in de 'Tour' en dat moet geblust worden: het afstappen van een Olympiër van zijnen velo. Een nederlaag kan Remco niet verteren zeker nu hij de ambitie had de 'beste' van de 'besten' te zijn in de Tour. Niet op de derde plaats eindigen maar op het hoogste schavotje. Maar de val na zijn hoogmoed kwam wel hard aan. In 'zijn' discipline van tijdrijder, voorbijgestoken worden door een concurrent die 2 min later vertrokken was. Geen grotere blamage kon er zijn voor zijn ego. Goed gestart voor de zware bergrit, was het verdict al na een paar kilometer verder, duidelijk: de Tourmalet zou hij nooit overgeraken en in een gruppetto met allerlei ongekende coureurs wilde hij niet mee pedaleren. Om z'n imago toch nog enigszins te redden van die vernedering, was afstappen het beste wat hij kon doen nadat hij theatraal zijn bidon aan een jongetje had gegeven. De aftocht in stille trom blazen en de Alpen zullen niet door deze Hannibal overgestoken worden. Leren omgaan met verlies is ook een kunst en aan weinigen gegeven. Niks is er veranderd aan de Tour, de besten zijn nog altijd present.
Het is al 56 jaar geleden dat vele mensen ook aan de teevee gekluisterd zaten om de eerste voetstappen van de mens op Janneke Maan te zien maken. Een kleine jump van Neil Armstrong (1930-2012) uit Apollo 11, en het was gebeurd. De legendarische woorden werden door hem uitgesproken: "one small step for a man, one giant leap for mankind". Zo, dat is weeral een stukje geschiedenis dat ik en mijn generatiegenoten live mochten meemaken. Zo zijn er in mijn leven al vele momenten geweest die ook in de geschiedenisboeken zullen verschijnen al is dan natuurlijk de vraag of geschiedenis nog in boekvorm zal te lezen zijn. Nu ga ik voorbereidingen treffen voor mijn 4 logés: 2 kinderen, 2 kleinkinderen.Tot morgen
|
