|
Iedere nieuwe dag begint bij een blanco blad en wacht op zijn eigen geschiedenis. Eén vierde van de dag vermoed ik dat er niks gebeurt aangezien ik dan in het rijk van de dromen verkeer en me zelden herinner waar dat was. Voor de rest heeft de dag zijn eigen weersgesteldheid, zijn eigen gebeurtenissen en brengt het zijn eigen verhalen. Vandaag zal het voor mij waarschijnlijk een binnenblijfdag zijn die af en toe zal onderbroken worden door met de hond even buiten te gaan. Het is immers een zware Alpenrit in de Tour, in een wondermooi landschap dat wel het uiterste zal vragen van het lichaam van de sportievelingen. Cols buiten categorie oprijden met een fiets zonder moteur, alleen aangedreven door de benen van de coureur. Een zware étappe, die achteraf weer tot de verbeelding zal spreken. Eten en drinken, is dan het enige dat men José hoort zeggen in zijnen micro, zodat ze dat niet vergeten te doen en als aanmoediging voor de pedaleurs om veilig de eindmeet te halen. Eten en drinken ontbreekt er tegenwoordig in de Gazastrook, niettegenstaande er voedseltransporten de regio probeert te bereiken. Wie of wat beschiet deze wagens, wie of wat hongert de mensen systematisch uit? Het is daar een mensonwaardige toestand, die maar met 1 ding op te lossen is: stop het vuren en bombarderen van de leefgebieden, verleen de voedseltranporten prioritair doorgang zodat er niet meer slachtoffers vallen van honger en geweld. Er zijn echt wel veel oorlogen die kunnen beëindigd worden en dat op alle continenten. Voor een doorgang naar zee hier, voor de grondstoffen daar, voor waterbronnen, voor een stukje land, voor macht en geld. Hoe moeilijk is het voor de mensen in peis en vree te leven? Aartsmoeilijk, als we doorheen de geschiedenisbladeren. Het Aards Paradijs dat het hier had kunnen zijn in niet alleen door de slang en de appel ver weg, maar de mens zelf kan echt nooit de verleiding weerstaan om ondanks alles wat hij bezit, de vrucht van een ander af te nemen.
Af en toe zuchten en klagen we eens over de weinige hittegolven die ons land kent, maar toch liever de 19°C en een briesje dan de levensbedreigende 40°C in het zuiden van Europa. Iedereen die in het zuiden vertoefd heeft met temperaturen tussen de 35-40°C zegt dan 'dat is niet hetzelfde als de hitte hier in België'. De zuiderlingen doen niet voor niks een siësta tussen 13 en 17u, die warmte is voor hen ook ondraaglijk en levensgevaarlijk. Dat is het voor vandaag, ik ga de tv aanzetten. Tot morgen
|
