Ik kon het niet laten om gisterenavond/vannacht te kijken naar "Queen at Wembley" een opname van 1986. Als fan van de rockgroep en zeker van Freddie, was het niet meer dan normaal dat ik naar dat optreden keek. Met alle gevolgen vandien voor mijn nachtrust. De 'beat' bleef in mijn hoofd zitten. Vanavond is er dan de docu en gelukkig om 18u: Days of our Lives. Weeral een tevreden meisje als ze al die songs kan beluisteren.
We zijn nu 6 maanden na de federale verkiezingen. Het was niet meer dan normaal dat de Koning, Bart aansprak voor de onderhandelingen en het vormen van een nieuwe regering. De Wever heeft zovele jaren kritiek geuit op de regering, haar beleid en beslissingen, dat de grootste partij de kans kreeg zelf eens het heft in handen te nemen. Natuurlijk was er zoals ik dacht, geen beslissing tot na de lokale verkiezingen, want daar stond voor Bart toch ook weer heel wat op het spel. Wat is mijn conclusie: van grootste staatsman die hij pretendeert te zijn, gaat hij naar grootste stadsman die hij wil zijn en kiest. Regeren over 536.000 inwoners, zonder kritiek en een goede wedde zonder meer te krijgen (burgemeester, voorzitter, parlementair...) is toch wat comfortabeler dan een federaal premierschap met kans op 'vallen' en veel kritiek die hij echt niet kan slikken. Alles draait met een interim regering, zonder vallen en niet 'vierkant'.
Voor degenen die geen abonnee van 'Het Nieuwsblad' zijn of van hun weekendkrant, begrijpen misschien niet dat ik 5 kranten kan lezen met 1 krant. Er zijn verschillende katerns in de weekendeditie die ik sorteer. Eerst en vooral de 'Hoofdkrant' met algemeen binnenlands, buitenlands en plaatselijke nieuws, de 'Sportkrant', 'Nu' met o.a. spellekes, tv en aandacht voor een of andere BV deze week is dat voor Rudi Vranckx en de 25 jaren glamour en glorie van het showbizzkoppel Kelly Pfaff en Sam Gooris. In 'Check' schrijft men meestal wat over de 'gourmand' Vlaming en de reislustige Belg. En 'Billie', concentreert zich wat op het jongere publiek. Omdat er vorige week een vergissing was met de spellekesbladzijde, zit er deze week een extra bladzijde bij. Bij de woordzoeker stonden er voor mij een paar onbekende woorden zoals 'redekavelen'* en wat oudere die ik in lange tijd niet meer gehoord had: donderrede, declamator, sermoen. Niet alleen mijn gewone gazet valt op zaterdag in de bus, maar op zondag steekt de buurvrouw ook nog 'De Zondag' in de bus. Die gaan iedere zondag, zoals het op 'zijn zondags' betaamt, naar de bakker om de sandwiches en de pistolets te halen. Bij mij zitten die in de diepvries en als ik die afbak ruikt mijn huis lekker naar een bakkerij. Tot morgen
* het woord heeft veel bekende en onbekende betekenissen: argumenteren, debatteren, discoureren, babbelen, disputeren, keuvelen, redetwisten en bomen (niet de plant). Een 'boom opzetten' is als men lang verhaal over iets doet, maar ook gezellig kouten.
Oef, opluchting, geen eentonig grijs meer aan de hemel maar een variatie van die kleur. Dat wil dan zeggen dat er regenwolken tussen zitten en dat ik nat ben geworden door de hond buiten te laten. Maar die vindt niks zaliger dan dat ik hem daarna moet droogwrijven met de handdoek. Deze keer had de krantenman er voor gezorgd dat de gazet diep genoeg in de brievenbus zat om niet nat te worden. Gelukkig! Nadat ik de krant ontleed had, ik sorteer alle katerns, zodat het lijkt dat ik op zaterdag een 5-tal kranten krijg, kreeg ik een WhatsApp dat mijn vriend terug dringend in het UZ was opgenomen en mijn 'oef'van een paar uur eerder, was direct verdwenen. Gelukkig is alles weer gestabiliseerd en zal hij uit voorzorg nog een nachtje in het ziekenhuis verblijven. Het was wel even verschieten. Ik ben wel uit mijn lood geslagen en de spellekes en verslagen in de krant zal voor wat later op de dag zijn. Mijn eerste blik op de krant doet me toch maar besluiten om de 'quote van de dag' al te noteren. Radiomaker Wiet van Broeckhoven (1949-2019) schreef: een politicus heeft voor elk probleem een oplossing: simpel, duidelijk en verkeerd!.
Wonder boven wonder, er komt tussen al die grijze wolken een streep blauw tevoorschijn!. Ik ga mijn leeggoed naar de glasbol brengen. Dat gebeurt ook af en toe. Dus met de hond op stap. Tot morgen
Is vrijdag de 13e een geluksdag? Dat zou moeten zijn en is ook al gebeurd. Ik kreeg een anoniem pakketje afgeleverd. Zoals ze aangeraden hebben, is het nodig goed de naam van de geadresseerde te lezen. En dat was nu eventjes de moeilijkheid: alhoewel ik een gemakkelijke familienaam heb, is de schrijfwijze anders dan het uitspreken. Ik heb die doos toch maar aangenomen want ik was veel te nieuwsgierig naar de inhoud. Vooral omdat ik wist dat ik niks besteld had via internet. Wat kwam er tevoorschijn? De 'Klara'kalender die in de winkel uitverkocht was!!!. Eigenlijk is dat een formidabel geschenk, want iedere dag zal er een vrouw toegelicht worden die kunstzinnig genoeg was om te componeren, te schilderen, te schrijven...en waar weinig over geweten is. Ik kan wel zeggen dat ik me niet meer in de 'dag' van het moment kan vergissen. Ik heb nu zo'n 4 kalenders rondom mij staan waar ik iedere dag een bladje van moet omslaan en dat iedere dag een byzonder verhaal vertelt. Een eeuwigdurende kalender, een kalender met Oosterse wijsheden, een filosofen kalender en nu dus ook nog eentje bij vol met muziek en vrouwen. Zelfs op mijn pc heb ik een kalender staan die me iedere dag de feiten van vervlogen jaren op deze dag, meegeeft. Ik stel mezelf de vraag: hoe slim kan een mens met algemene kennis worden en wat is het plezier of het nut ervan? Natuurlijk kan je dan terechtkomen in "De Slimste Mens" of in "Twee voor Twaalf" of in een of andere kwis op teevee. Maar ik vind het gewoon leuk om van alles wat te weten, zonder de diepgang van bepaalde onderwerpen te willen kennen of te moeten studeren. Ik moet geen genie worden, die mensen beperken zich trouwens maar tot één bepaald kennisgebied. Nee, ik wil weten wat de wereld en de mens zoal in petto heeft en ik wil daar een kruimeltje van weten. Mijn uren om iets anders te doen dan lezen worden altijd maar kleiner in aantal. Dat is vooral ideaal bij slecht weer of om te vergeten en het niet te zien, van weer een dag vol grijze wolken. Of er nu nog een verrassing zal komen op deze vrijdag de 13e weet ik niet, dat mag en dat kan natuurlijk nog altijd. De dag is per slot van rekening nog maar halfweg. Ik kan, zoals Didier een hele hoop krasloten gaan aanschaffen maar ik heb geen zwart geld dat ik moet 'wit' wassen. Ik vraag mij af of die nog tijd had om Europees Commisaris te zijn, want al die krasloten 'ontkrassen' om te weten hoeveel geld je van de Nationale Loterij kreeg, moet toch ook een hele tijd in beslag genomen hebben?
De krant heeft een pagina voorzien over de nieuwerwetse exotische vruchten. De oorsprong staat erbij, de prijs en bovenal 'hoe die vruchten te eten'. Het leuke aan die vruchten is dat men ze veelal met schil en al kan consumeren of gewoon uitlepelen. Weinig afwas! Tot morgen
Mijn huis is weeral proper en grotendeels weer eens stofvrij gemaakt. Ik mag niet zeggen 'clean' want dan zou men kunnen denken dat ik komaf gemaakt heb met verboden middelen, en die heb ik nog nooit gebruikt. Tenzij natuurlijk de sigaret, die tegenwoordig ook bijna op het lijstje van verboden producten zal komen te staan. Tot een 8 of 10 tal jaren geleden gebruikte ik nog dat zogenaamde genotsmiddel. Maar op een of ander moment was de behoefte aan tabak verdwenen. Sindsdien heb ik geen sigaret meer gerookt, heb ook geen last gehad van ontwenningsverschijnselen en heb geen hinder dat er in mijn buurt of omgeving een stinkstok wordt aangestoken. Ik ben niet méér gaan snoepen dat deed ik voorheen ook al. Anders gaan eten of meer eten doe ik ook niet. Mijn figuur is niet alleen veranderd door het snoepen, maar door mijn schildklier die trager werkt en door te krimpen. Door kleiner te worden en hetzelfde gewicht te houden zijn de vetrollekes op één plaats opgestapeld: rond de lenden. Niets aan te doen, het leven moet nog een stuk aangenaam blijven en de mode hoef ik eigenlijk niet meer te volgen. Ik heb dat vroeger wel altijd gedaan, maar dat is een periode die voorbij is. Nu is de kledij, wat men noemt 'casual' en daar voel ik me zeer goed bij. Vooral dat de hond springt en me soms noopt om plat op mijn buik te gaan om zijn bal te vinden, is gemakkelijk onderhoudbare kledij, een 'must'. Ik kan moeilijk met een zijden broek of bloes of een kasjmieren trui aan zijn wensen voldoen in de tuin. Fleece en trainingsbroeken met elastiek in de lenden zijn mijn ideale uitrusting geworden. Dat geeft ook wat meer bewegingsvrijheid en is in een hip en een wip, terug proper gemaakt. Een andere levensstijl, die minder complex is dan vroeger en minder 'wat zal men er van denken' maken mijn leven eenvoudiger en ook wel gelukkiger.
Ik moet nu nog wel een 19 tal dagen wachten vooraleer ik mijn scheurkalender die ik me gisteren aanschaft kan gebruiken. Ik ben wel nieuwsgierig welke citaten en anekdotes ik van de 'filosofen door de eeuwen heen', zal te lezen krijgen. De achterflap is al veelbelovend: waarom omdenken als je kunt nadenken?.
Op de dag dat Guglielmo Marconi (1874-1937) zijn eerste Trans-Atlantische morsecode uitzond (12/12/1901), is er een nieuwe speler op de telecommarkt gekomen. Misschien zal DIGI er voor zorgen dat de dure abonnementen van Proximus, Telenet en Orange wat goedkoper zullen worden. Dat is ook een goed veruitzicht voor 2025, dat er eindelijk eens iets goedkoper zal worden.
Voor de rest, alles is bij het oude gelbleven ttz, Tom Waes en Eddy Merckx zijn allebei uit de kliniek ontslagen om verder thuis te revalideren. Tot morgen
Ik kom eindelijk aan schrijven toe. Eigenlijk ben ik ook een beetje vervrozen door zo lang buiten rond te lopen. De hond moest naar de kapper en dat is toch een heel gedoe. Op tijd vertrekken en dan veel te vroeg er zijn. Dan is er eerst nog een wandeling van een half uur vooraleer hij op de tafel moet staan. Dan beginnen mijn zogenaamde vrije uren. Eerst naar de boekenwinkel want ik wilde de scheurkalender van Klara en die was natuurlijk al uitverkocht. Ik heb die van de 'filosofen' maar meegebracht en de kerstkaartjes en postzegels ook. Dan was het richting patisserie want de inwendige mens moest nog van eten voorzien worden. Een 'brésilienne taartje', een 'éclair' op een bordje met een tas koffie erbij. Dan naar het dienstencheque-bedrijf om al de contracten nog eens door te nemen en te tekenen. Maar dat duurde allemaal samen nog geen 3u. Ik ben dan maar op een bank buiten gaan zitten aan de 'fondantpatat oftewel 'Het Silt' of het 'Casino van Middelkerke'. Met uitzicht op zee, zag ik geen verschil tussen hemel, aarde (strand) en zee: allemaal grijs en daarbij een koude noordoostenwind. Enfin, ik heb genoeg frisse lucht gekregen en ben om 15u15 mijn geschoren beestje gaan halen. We moesten nog een kwartier wachten op de tram en we zaten allebei bibberend naast elkaar. Nu zitten weer veilig en warm in ons huis.
Het grote sportnieuws komt natuurlijk van de plotse pensionering van CEO Patrick Lefevere. Jarenlang het boegbeeld van een wielerploeg en eigenlijk zelf een beetje 'Quick Step' geworden. Ander nieuws was er van een ex-eurocommisaris die wel 22.000 euro iedere maand op zijn rekening zag verschijnen en nog wat duizenden voor onkosten die hij beroepshalve maakte, en daar nog niet mee toekwam. Het zwarte geld deed hij wit worden door een gokverslaving. Er werd niet gezegd waar dat zwarte geld vandaan kwam. Dat zal nog moeten uitgeplozen worden. Ander opmerkelijk feit komt nog eens van de zogenaamde mecenas van de schone kunsten: Fernand Huts. Er was een njet gekomen om zijn gekochte 'Boerentoren' naar zijn hand te zetten en er een 'Hutstoren' van te maken die kon optornen en zelfs groter zou worden dan de Lieve Vrouwentoren. Maar de vindingrijkheid van miljonairs grenzen soms aan het oneindige en ondenkbare om hun zin door te drijven. De hoogste afdeling van de toren 'zou' instabiel geworden zijn en moet afgebroken worden. Meteen een vrijgeleide om er zonder meer een ander verdiep op te kunnen zetten zoals Fernand het graag zou hebben: groot-groter-groots. Tot morgen
"Aamaaii sèg..." zou Eddy Wally (1932-2016) zeggen op zijn Zelzates. Ik zeg dat nu op mijn Sinne Kloases/ Mechels/ of als Aangestrande West-Vlaming, zo goed heb ik me vandaag 'overslapen'. Van 23u23, dan heb ik mijn licht gisteren uitgedaan tot deze morgen 9u, dan pas heb ik mijn ogen terug opengedaan. Het heeft mij deugd gedaan. Maar ik heb er alle vertrouwen in gekregen dat de operatie bij mijn vriend 'geslaagd is', vandaar de rust die over me 'heen daalde'. Spijtig genoeg geen 'Heilige Geest' om me veel onderwerpen te geven voor mijn blog vandaag. Ik raadpleeg nog niet zo vlug ChatGPT om inspiratie te krijgen. Dat is wel een aardige tool maar een beetje van 'bedriegt den boer'. Ik ga maar op mijn gewone elan verder. Geen nieuws over een nieuwe regering, alleen dat Freya nu de scepter zal zwaaien in het Vlaamse Parlement in plaats van Liesbeth. Verhalen over de toestand in Syrië na de plotse val van Assad en de consequenties voor Rusland, Turkijë en de andere landen er rondom. Van rust en vrede is er in die gebieden nog lang geen spoor, zelfs niet op de dag dat in Oslo, dag van de UNO Mensenrechtenorganistie, de Nobelprijs voor de Vrede en andere disciplines (scheikunde, natuurkunde, geneeskunde, literatuur..) worden uitgereikt. dit keer geen persoon maar een Japanse organisatie die zich inzet voor een 'Wereld zonder Kernwapens'. De andere Nobelprijzen worden in Stockholm uitgereikt. Toen Nobel (1833-1896) besliste voor de prijzen uit te reiken waren Noorwegen en Zweden nog een Unie. Al was hij een Zweed, hij gunde ook de Noren een uitreiking van zijn prijzen en wel de belangrijkste: die voor de vrede. En vandaag is er dus in in beide Scandinavische hoofdsteden op de sterfdag van Alfred Nobel, een plechtigheid in aanwezigheid van de koningshuizen in groot en vol ornaat. Een opzoekingsmoment drong zich weer eens op bij mij: welke vrouwen kregen de Nobelprijs voor de Vrede? Sinds 1905 de prijs werd ingesteld zijn er een 20 tal vrouwen die hun diploma en geldprijs kregen. De belangrijkse is wel de eerste, Bertha von Suttner (1843-1914, haar levensverhaal is ook de moeite om te lezen) die Alfred Nobel er toe aanzette om een prijs voor de 'vrede' te installeren. Nog bekende vrouwen van de jongste jaren zijn Moeder Theresa (1910-1997), Aung San Suu Kyi in 1991 en enkele jaren geleden Malala Yosafzai in 2014. Meer opvallend nieuws valt er vandaag niet te rapen. Het blijft zoals het weer, uniform grijs, kleurloos, koud, nietszeggend. Misschien is dat maar goed ook. Tot morgen
Ik zit wat later aan mijn schrijftafel als anders. Maar er waren deze morgen belangrijker zaken te doen. Eén van de vrienden moet vandaag onder het mes. Dat is niet plezant natuurlijk en bij een operatie mag ik niet aanwezig zijn om zijn hand vast te houden. Tenandere dat komt zijn partner toe. Toch wil ik mijn steentje bijdragen voor een voorspoedig herstel en dan rest er maar één ding: een noveenkaars gaan aansteken in de Abdij Ten Putte in Gistel. Ik heb nogal veel vertrouwen in de geneeskracht die een heilge soms kan geven, in casu de Heilige Godelieve, terecht of niet. Het is gewoon dat ik aan mijn vriend wil zeggen, ik denk aan je en hoop op een spoedig en voorspoedig herstel. En dat wil ik gewoon zeggen door een kaars aan te steken die 9 dagen zal branden. Meer heb ik vandaag niet te vertellen, want die ingreep die hij moet ondergaan beheerst mijn gedachten. Tot morgen
"In mijn tijd....." de beginwoorden bij een interview van Roger De Vlaeminck. Niemand zo straf als hij, niemand zo behendig als hij, niemand zo slim als hij in de koers. De enige van wie hij accepteert beter te zijn geweest in zijn tijd is Eddy Merckx. Maar hij begint ook de jaren te voelen. Niet zozeer fysiek en seksueel (heeft een poppemieke van 50 jaar), wel in zijn brein komen er al eens wat gaten: niet over vroeger, wel over gisteren. Hij noteert al zijn activiteiten in een kleine agenda en neemt dat boekje overal mee naartoe, zo ook voor het kranteninterview. Hij ondervindt dat de leeftijd hem daarin parten speelt: vergeetachtigheid. Daarom heeft hij besloten om aan een schooljuf een rekenboek te vragen om rekensommekes, te kunnnen maken zoals optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen, terug te oefenen. Voor mij geld dat evenzeer daarom besloot ik te schrijven want 'die schrijft die blijft'. Ik wil alles blijven onthouden wat ik ooit geleerd heb en nog zal leren, maar dat vereist toch wat oefening en 'oefening baart kunst'. En kunst was er volop te zien bij de heropening van de 'kathedraal Notre Dame de Paris'. Als een feniks herrezen uit haar as, nog prachtiger en mooier dan voorheen, bijna terug als nieuw. En chauvenisten als de Fransen zijn, moest héééééél de wereld er getuige van zijn. Tout le beau monde de France et ailleurs etait présent bij de plechtige heropening na de restauratie. Buiten de staatsbegrafenissen zijn er niet veel openbare feestelijkheden die een kerkritueel vereisen. Frankrijk is ook een seculier land geworden, waar er een volledige scheiding van Kerk en Staat bestaat. Ook in de scholen en officiële instituten en gebouwen, moet alles neutraal blijven en is het verboden opzichtige religieuze symbolen en tekenen te tonen. Frankrijk is wel een overwegend christelijk land met het katholicisme als historische basis, vandaar de vele prachtige kerken en kathedralen. Geen religieus getinte lessen in de scholen tenzij natuurlijk in de lessen kunst en cultuur. Gisteren waren er prachtige godsdienstige liederen en psalmen te horen, maar men had even goed de liederen van een de vermoorde John Lennon (1940-1980) kunnen spelen op het vernieuwde orgel. Liederen die toch nog altijd een belangrijke inhoud hebben en op dit moment een biezondere betekenis krijgen: "Give Peace a Chance" (Oekraïne- Rusland, Midden-Oosten) , "Power to the People" (in Syrië), "Imagine" (dat alles opgelost geraakt) en in deze tijd van het jaar "Happy Xmas". Maar ik wil er wel een beetje vrolijkheid inbrengen vandaag. Het is opgehouden met regenen en de wind is gaan liggen en een hoopvol liedje en deuntje is hier op zijn plaats. The George Baker Selection met: La Paloma Blanca. De 'witte duif' die vrolijkheid, warmte en vrede brengt. Tot morgen
Het heeft wel goed gewaaid deze nacht, maar aan de andere kant van mijn huis. Ik heb mijn slaap ingehaald die ik mistte op Sint Niklaasnacht. Ik kreeg wel niks van snoepgoed van de Sint, maar een goede nachtrust krijgen is veel meer waard dan een lievevrouwensnoepke of guimauve zoals ze officieel heten. Er is nu wel wat wind maar nog niet de grote snelheden die er werden voorspeld. Dat kan deze namiddag nog altijd komen en zo ziet er de richting van Storm Darragh ook wel naar uit: richting onze kust. Ik heb in ieder geval een droge krant gehad en heb niet in de regen buiten moeten lopen met de hond. Dat is toch al heel wat goed nieuws. Het spijtige nieuws is dat de redactie van de krant en de editors, de spellekesbladzijde van vorige week terug hebben afgedrukt. Daar was geen plezier aan te beleven. Maar ja, vergissen is menselijk en ik zal het hun maar pardonneren. In de krant en in het beeldjournaal werd veel aandacht besteed aan de renovatie van de Notre Dame in Parijs. Het is in ieder geval terug een prachtige kathedraal geworden, die er nu uitziet zoals ze er eeuwen geleden ook moet hebben uitgezien bij de oplevering van het gebouw in 1345. Vooral de kleuren van de glasramen zijn weer magnifiek. Ook al het stof van eeuwen, is van de muren en de vloer verwijderd en ogen weer maagdelijk wit. Ik zal toch tevreden moeten zijn met de beelden die ik op teevee te zien krijg, want een bezoekje aan de Kerk zit er echt niet meer in. Er worden sinds 1239 ook relieken bewaard, aangekocht door de Heilige Lodewijk, koning van Frankrijk (1214-1270). Daar liet hij een speciaal daavoor opgerichte 'Sainte Chapelle'bouwen. Deze kostbare godsdienstige stukken, zijn gelukkig gered tijdens de brand en zolang tentoon gesteld in het Louvre. In een gouden foedraal bewaard men de 'Doornenkroon van Jezus' een 'nagel' waar hij mee Hij aan het kruis werd vastgemaakt en een 'stuk hout van het Heilig Kruis' zelf. In hoeverre deze allemaal als authentiek te beschouwen zijn is de grote vraag want een 'doorn' en 'een nagel' en een 'stuk hout' worden ook bewaard in een kerk in Maastricht, Praag, Antwerpen en Gent. Of al deze memorabilia dateren van het jaar 33 van onze tijdrekening moet een koolstofdatering uitmaken. Het zal voor de Franse hoofdstad weer een enorme toeristische trekpleister worden na de brand van 5 jaar geleden. Voilà, de lucht is aan het betrekken, de regen en wind zijn op komst. Tot morgen
Ik probeerde naar de kapper te gaan maar werd erheen gevlogen en verwaaid terug thuis gekomen. Ik heb wel een goede hoofdmassage gehad en dat is absoluut iets wat ik bij mezelf niet kan. Dus ondanks mijn krullen die gaan vliegen zijn, ben ik een tevreden maar vermoeide vrouw. Deze nacht bijna geen oog toegedaan door de felle windstoten die muziek aan mijn blaffeturen gaven. Veel werken zal er voor vandaag niet inzitten. Ik beschouw mijn blog vandaag niet als ontspanning maar als inspanning en werk, om me zogezegd 'nuttig' bezig te houden. Daarna zal ik me languit in de chaise longue neervleien en genieten van de opgenomen programma's. Dat zijn er weer heel wat en in alle genres. Het is spijtig dat er zo'n hevige wind staat, want de zon schijnt volop. Het is van de stralen achter het glas genieten in plaats van beschermd buiten te en de zonnewarmte op mijte laten schijnen. Sinterklaas heeft natuurlijk mijn poortje, tuin en voordeur niet gepasseerd. Geen mokskes, geen speculoos of speculaas, geen marsepein. Ik heb er zelf ook niet voor gezorgd door naar de winkel te gaan. Het zal pas maandag zijn dat ik den trot opga. Dan moet ik mijn gedachten verzetten want een van mijn vrienden wordt geopereerd. Dan ga ik naar Gistel om in Abdij Ten Putte een noveenkaars aan te steken en alle heil, geluk en zegen te vragen aan Godelieve. Ik heb verder geen speciale opmerkingen over het nieuws dat de kranten brengen. Het is altijd hetzelfde. Dus... Tot morgen
Avondje van Sinterklaas komt er aan en 'Slecht-Weer-Vandaag' zal al zijn fors nodig hebben om over de daken te lopen. Zeker aan zee verwacht men wat windsnelheden van 90-100km. In Nederland gebruiken ze een ander paard en wel de witte schimmel 'Ozosnel' nadat 'Amerigo' er de brui aan gegeven heeft. Ik denk niet dat ik mijn schoen zal moeten klaarzetten, want de Sint zal niet passeren. Ik was van plan om vandaag wat boodschappen te doen, maar ik heb niet veel goesting om omver geblazen te worden en mijn mokskes over de parrking te zien rollen. Ik zal morgen wel eens gaan 'neuzen' welke lekkernijen ik van de Goed Heilig Man wil hebben. Misschien wel iets van marsepein, een patatje of een roos varkentje. Enfin, snoep staat er op het menu. Rot weer is het vandaag en dat is het enige dat ik kan zeggen en waarmee alles gezegd is.
Het grootste nieuws van de dag komt eigenlijk van een vogel: de albatros 'Wisdom', die 74 jaar is en tot ieders verbazing, terug een 'ei gelegd'. Verbazing was er wel, niet alleen omwille van haar leeftijd maar ook omdat de vogels hondstrouw zijn en zij 60 jaar dezelfde partner had die sinds een paar jaar niet meer op het toneel verscheen. Maar het 'ouwetje' versierde toch nog een jonge gast van rond de 40 en er kwam een 'ei' tevoorschijn. Nu zit op haar nest en heeft 60 dagen van warmte geven die nodig is om het ei uitgebroed te krijgen. Daarna blijft dat kuiken nog 160 dagen onder haar vleugels zitten vooraleer het gaat uitvliegen. Dat gegeven wens ik in de mensenwereld niemand toe. Een jong gastje vinden op mijn leeftijd (76), tot daar aan toe, maar zwanger worden en dan, in deze tijd, nog een klein mensje grootbrengen, nee, daar bedank ik vriendelijk voor. Ik heb voor de rest niet veel te vertellen vandaag. Ik heb niks beleefd dat de moeite van het vertellen waard is. Tot morgen
Gisterenavond heb ik een avondje van leute, plezier en slappe lach gehad. Niet in het programma "Het Huis" dat me echt wel met een dubieus gevoel liet zitten van 'moet ik verder kijken, of maar weer eens zappen?' Ik heb tot de laatste minuut gekeken omdat ik zat te wachten op een replay met de originele cast van "Het Eiland". Het was wel laat op de avond, maar ik ben echt met een ontspannen gevoel in mijn bed gekropen. De acteurs hadden nog niks van hun spelplezier verloren en gaven weer eens het beste van zichzelf. Een topavond, maar back to reality. In 1970 zong Louis Neefs: "Laat ons een bloem en wat gras dat nog groen is, laat ons een boom en het zicht op de zee....". In 1974 zong Urbanus: "De wereld is om zeep, er gebeuren rare dingen rondom mij, helemaal om zeep en het laatste oordeel kan niet ver meer zijn....". Maar hij zong ook: "oooh grote wereldbol, ik snap er niet veel van, het is gewoon een wonder wat je allemaal kan....". Is het echt dramatisch en 1min voor 12, voor onze planeet en leefruimte? Niemand die er een echt en correct antwoord op kan geven. Maar volgens mij is er toch wat heuglijk nieuws te spotten. Er verdwijnen hopen dieren en planten en toch vinden, vonden en spotten, ontdekkingsreizigers de voorbijgaande jaren in het Congobekken zo'n 742 nieuwe levens. Waarschijnlijk voelden al die wetenschappers en biologen zich zo'n beetje zoals Darwin (1809-1882) toen hij zijn "On the Origin of Species" schreef na zijn ontdekkingen van het leven en de dieren (schildpadden) op de Galapagoseilanden. Werden nieuw gespot de laatste jaren: 430 planten, 140 ongewervelde dieren, 96 vissen, 22 amfibiën, 42 reptielen, 10 zoogdieren: waanzinnige creaties worden er sommige genoemd, een ongekende watercobra, een klauwkikker en en plus, een nieuwe en onbeschreven apensoort. Dat geeft toch een beetje hoop nietwaar dat nog niet alles 'om zeep' is. Dat was nieuws van gisteren en de volgende regels ook. De frontpagina van de krant wordt beheerst door onze 'formateur' die niet uit zijn startblokken geraakt en binnenin ook nog wat pagina's krijgt toebedeeld, de BV 'Tom' die ook nog eens binnenin de krant 3 blz krijgt toegewezen omwille van zijn overtollige pintjes en zijn onzachte landing op een botsabsorbeerder. Vervolgens is er het malheur van Remco dat in de sportkatern breed wordt uitgemeten. Wat is er nog een belangrijk? De Knaldi-kunst in den Aldi, copies van een kunstwerk van Koen Vanmechelen, voor 25€ te koop. De opbrengst is voor een goed doel van de "Warmste Week". Ik kan toch ook niet voorbijgaan aan het 'Zilveren Huwelijk' van ons vorstenpaar. Ik denk dat ze een goede tandem zijn, een stabiel en gelukkig koppel. Ik wens ze dus proficiat en nog een lang leven samen. Voor de rest is het goede nieuws vandaag: droog, wat blauwe strepen lucht en niet té koud voor de tijd van het jaar, 6°C. Tot morgen
De tweede dag van de week start een beetje anders dan de eerste, grijs in wisselende tinten voor de verandering. De grote vragen, vandaag zijn: hoeveel heeft Tom gedronken vooraleer in zijn ouderwetse sportcar te kruipen? Waarom is er pas later een bloedtest gedaan? Er is wonder boven wonder nog niks uitgelekt van het hoe en waarom van de clash ondanks dat alles geregistreerd en gefimd is, noch over de verwondingen of breuken. Daarmee is dan een deel van de cover van 'Het Nieuwsblad' gevuld. Het andere belangrijke nieuws kwam van de brand in het chique restaurant van chef Wout en eigenaar Marc. Geen van beiden was aanwezig en moesten in allerijl opgeroepen worden. Maar volgens hun woorden, zal alles nogal meevallen en zullen de 35 logés evenwaardige alternatieven aangeboden worden voor hun 4 sterren eten en slapen. Ik geloof die mensen op hun woord want met hun financiële middelen kunnen die bergen verzetten als er hulp moet komen voor herstellingen. Ik heb ook de teevee programma's bekeken, ik moet dat iedere dag doen want ik heb geen weekblad waar de uitzendingen voor een ganse week te lezen vallen. Wat valt op? De overvloed aan zeemzoete romantische kerstfilms zijn weer present. Op de commerciële zenders al van 's morgens vroeg en allemaal op hetzelfde stramien: onbemind, verlaten en alleen, komt de beauty haar prins op het witte paard tegen en gaan een happy live tegemoet. Mij interessert alleen maar het woord 'zeemzoet'. ALs je het ontleed in 'zeem' en 'zoet' krijg je propere vensters met het 'zemen' en diabetes of verhoogde bloedsuikerspiegel van het 'zoete'. Ik moet voor dit soort romantische liefdevolle films een ander woord vinden: de fata morgana. De 'luchtspiegelingen' die je in de woestijn kan tegenkomen, door uitdrogingsverschijnselen of dramatische vermoeidheid, of wishfull thinking. Het is niet het genre dat ik prefereer maar als slaapmiddel goed vooraleer in bed te kruipen en zachte dromen te hebben. Maar vanavond ga ik toch naar de uitzending van "Het Eiland" kijken met de originele cast. Zovele jaren nà datum van opnames (20 jaar) gaan ze nog eens een origineel script lezen en een paar bloopers uitzenden. Ik heb nood aan een lach voor het slapen gaan en geen oorlogsbeelden.
Gisteren schreef ik over het nieuwe woord voor de grote mensen: 'brain rot'. Vandaag de woorden van de jeugd, die er op wijzen dat de tradities van weleer kans hebben om terug te komen: 'glamour' uitgesproken 'glamoer' bij de jongsten. 'Noncha' van 'nonchalant' bij de oudere jeugd. In een zin gegoten is dat dan: doe noncha, hoe glamour. Een soort straattaal spreken, dat weer eens een jaar zal meegaan, tot er weer andere woorden van 'TikTok' opgenomen worden in hun woordenschat. Tot morgen
Met de zon in mijn ogen begin ik vol goede moed aan een nieuwe werkweek of wat daar voor moet doorgaan. December gaat op hetzelfde elan verder als de voorbije herfstmaanden: wat zon, wat regen, wat wind en frisjes. Zo zal ik die laatste weken van 2024 doorspartelen. Ook de kranten vervolgen de ingeslagen weg van de voorbije maanden: miserie, miserie, miserie. Ik heb het ook wel eventjes gehad met al die BV's die van alles mankeren of tegenkomen, daar oplossingen voor vinden en het dan aan Vlaanderen moeten mededelen onder de vorm van een boek, documentaires, interviews enz. Hun bevindingen zouden anderen moeten helpen om door dezelfde problemen te geraken. Iedere vrouw van mijn leeftijd heeft de menopauze doorstaan en ieder is er op zijn manier doorgekomen, want ieder individu reageert anders op eenzelfde fenomeen. Men heeft me ook altijd verteld dat de mannen een penopauze moeten doorworstelen, maar daar heb ik op het beeldscherm nog niks van gezien, in de krant nog niks over gelezen, er is ook geen boek over verschenen van een BV. Blijkbaar hebben mannen geen last van de 'overgang'. Het macho beeld van de heren zal nog niet té gauw doorprikt worden met kwaaltjes allerhande of de beschrijving daarvan. Viagra is zowat het enige dat over de tongen gaat, maar geen enkele man gebruikt dat. Ouder worden is dus kennelijk alleen maar een verschijnsel bij vrouwen. Ook over de borstkankers bij vrouwen is er al veel gezegd en geschreven en dat is maar goed ook. Terwijl over de 'prostaatkankers' weinig of niks verschenen is onder boekvorm of in docu's. Natuurlijk is het goed dat er veel ruchtbaarheid gegeven wordt aan het vroeg opsporen van kankers. De kans op genezing wordt daardoor veel groter. Maar de BV's hebben het in hun babbels en geschriften ook over al wat ze ondervonden hebben in hun leven, zoals: gepest zijn /worden, belaging, verkrachting, stalking,... Ik vraag me af of dat allemaal wel maatschappelijk en sociaal relevant kan zijn. Iemand die gepest wordt, gestalkt of verkracht wordt denkt volgens mij niet, 'gelukkig die heeft dat ook meegemaakt' en 'die heeft op die manier gereageerd'. Ik denk altijd dat het beter is met leeftijdsgenoten te praten of naar bevoegde instanties te gaan. Enfin, dat heb ik dan ook weer eens gezegd.
Ik dacht dat het nieuwe woord van het jaar 2024 'brain rot' zou geweest zijn ('hersenlam' door het eindeloos scrollen op de bewegende beelden), of 'weird' of 'skibidi' of 'brat' zou geweest zijn. Blijkbaar is het 'demure' geworden dat wil zeggen: ingetogen zijn, bescheiden en een beetje verlegen. Wat niet verwonderlijk is, is dat het een Engels woordje is. Binnen dit en 10 jaar spreekt geen enkele Belg nog Vlaams en is er van de 'Vlaamse canon' geen sprake meer. We leren en lezen dan over Shakespeare, de Slag van Hastings in 1066 of over Hendrik VIII of Queen Elisabeth I & II. Tot morgen
Dag één, van de laatste maand van het 'nieuwe jaar' dat binnenkort 'oudjaar' is. Een waterig zonnetje en een schrale zuidoostenwind, moet me tevreden stellen op deze zondag. Om positief te blijven zoals de temperatuur (2°C), geen grijs wolkje aan de hemel te bespeuren. Vanachter mijn venster naar buiten kijkend, is het net een lentedag met dit verschil, als ik wat beter kijk, geen bladje meer aan de struiken en bomen behalve dan aan mijn Spaanse eik en mijn ligustrum haag. De opeenvolging van de seizoenen, zo is het ook met het leven. Gelukkig ga ik telkens naar de lente 'en een nieuw geluid'en brengt de winter wat rust in het leven. Tenzij men natuurlijk van plezier en voedingsspecialiteiten houdt, dan komt er nu een maand met feesten aan en eten dat geëtaleerd word in alle winkels, buurtwinkels en warenhuizen. Ik kan deze kelk gelukkig laten passeren. Ik heb die feesten van 'den hoorn des overvloeds' al lang afgezworen. Het is dan voor mij in deze periode een ware kalvarieberg om boodschappen te moeten doen. Veel meer valt er op deze eerste december, feestdag van Sint Elooi of Sint Eligius (588-660) niet te vertellen. Het is voor de rest toch maar dezelfde rotzooi van iedere dag: regeringsformatie in ons land en in Europa, oorlog, zware verkeersaccidenten met bekende en onbekende Belgen. Geen opbeurend nieuws. Ik zal maar een romanneke lezen, dat brengt me ver van dit trieste tranendal maar in hogere sferen. Tot morgen
De laatste dag van november. Deze maand kan het niet laten om tot zijn laatste snik, grijs en somber te zijn. Overal lees ik dat het zonnig zou moeten zijn omwille van het hoge drukgebied pal boven mijn hoofd, niets is dus minder waar. Het eentonige grijs en de kilte heeft weer de bovenhand gekregen. Ik heb niet mee gedaan aan de shoppingrage van 'black friday', maar toch zal ik niet gaan winkelen vandaag. Omdat ik al niet graag boodschappen doe, voorzie ik voldoende voeding en al hetgeen ik nodig zou kunnen hebben, bij één shoppinguurtje in de week. Ik besteed mijn tijd buitenshuis liever aan een wandeling in de duinen, het strand of de dijk dan in die hel verlichte hallen waar ik mijn inkopen doe. Toch was het weer een drukte van belang in de winkelstraten. Dat zag ik op teevee maar ook aan de vele passagiers die ik op de tram zag zitten (die passeert op 20m van mijn huis).
Dan nog even over een goede opmerking die ik van Fred kreeg: "Uranus, en zeker Neptunus, is niet met het blote oog zichtbaar". Ik ben geen sterrenkundige, ik ken niks van astronomie, heb geen telescoop of verrekijker, maar ben wel altijd nieuwsgierig naar de grote en kleine sterren die fonkelen aan het hemelfirmament en die ik met het blote oog kan waarnemen. Ik heb daarvoor een zeer goede 'app' gevonden die voldoet aan de nieuwsgierigheid van een 'lekenmeisje' als sterkundige: "wat zie ik aan de hemel". Dat geeft me info over de zichtbaarheid van het ISS, de planeten, kometen, de sterren... en alles wat er boven mijn hoofd te zien is op een heldere of ± heldere nacht. Ik raadpleeg die app iedere dag, vooral om te weten wanneer het ISS te zien is. Ik zou natuurlijk ook eens naar 'Astropolis, Space Science Center' een centrum voor 'sterrenkunde en ruimtevaart', kunnen rijden in Oostende. Dat is ocharme 10km hiervandaan. Dat is regelmatig open in de namiddag voor een bezoek maar ook voor avondspreekbeurten en nachtevenementen. Dat zou een activiteit met de kleinkinderen kunnen zijn, maar die zijn niet meer 'klein' en hebben andere vakantieactiviteiten gekregen dan degene die oma organiseerde als ze op logement komen of kwamen.
Gisteren was er klank en beeld over het overlijden van de componist Giacomo Puccini (1858-1924). Niet zijn muziek kreeg de volle aandacht, wel de experimentele behandeling van keelkanker door een Brusselse dokter. Door complicaties van de 'Radiumtherapie', overleed hij en kreeg in onze hoofdstad, wat men noemt, een staatsbegrafenis. Voor mij is dat het vermelden waard omdat ik ook, als baby van 1 dag behandeld ben met Radium, te weten verwijdering van gezwel op mijn rechterarm. Gelukkig op tijd gestopt want op die plaats van mijn bovenarm (ong 8cm) was alle huid verbrand en is er nooit meer huid of onderliggend weefsel gegroeid, enkel een dun vliesje boven het bot. Ik draag dus altijd korte of lange mouwen, wat geen ramp is. Tot morgen
Vrieskou buiten, knus en gezellig warm binnen. Twee dagen vroeger dan voorzien, doet de winter (01/12) zijn intrede in ons land. Met 4°C buiten is het nog altijd koud te noemen en niet gewoonweg 'fris'. De zon schijnt volop en er is weinig wind. Goed beschut en met warme kledij, kan ik op mijn bank buiten zitten deze middag, en toch wat lezen. Zo kan ik nog wat extra Vit.D opslaan. Alle momenten dat er buiten kan gezeten worden pik ik mee, want het zijn wel erg korte dagen aan het worden. De zon komt op om 8u21 en gaat onder om 16u41, dus hoop en al zijn er 8 uren daglicht. Met deze heldere hemel is het 's nachts spijtig dat er zoveel 'lichtvervuiling' is. De sterrenhemel is eigenlijk herleid tot een planetenhemel. Hier en daar zie ik wat kleine puntjes fonkelen maar het zijn vooral Venus, Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus die schitteren in de heldere zwarte hemel. Ook is het ISS weer duidelijk te zien en op een treffelijk uur. Vanavond om 18u32. kan ik weer eens zwaaien naar de astronauten die maar rondjes draaien. Enfin, ik wil maar zeggen dat zo'n avondlijke/nachtelijke hemel ook mooi is om naar te kijken. Met de hond veel buitengaan, op elk uur van de dag, doet me toch meer naar alles kijken rondom mij, observeren en dan later weer opzoeken wat ik gezien heb.
Na weken reklame maken, is het dan eindelijk zover: Black Friday. Wie niet weet dat er zogenaamde afprijzingen zijn op de meeste consumptieartikelen, heeft op een andere planeet geleefd. En gisterenavond kwamen de verbruikersorganisaties ons nog eens wijzen op die verdomde Chinese internet winkels met hun minderwaardige producten die niet meer geschikt zijn voor tweedehandsconsumptie. Dat die kledij en speelgoed 'Made in China, Hongkong, Vietnam, Laos, Korea, India...' ook te vinden zijn in de gewone kleding-en speelgoedwinkels maar zeker en vast ook C&A, Kruidvat, Zeeman, Action,...en door andere internetgiganten zoals Amazon, Bol.Com....duurder en even slecht van kwaliteit zijn, daar gaat men liefst aan voorbij. Die firma's stellen hier mensen te werk, ook soms onder onmenselijke omstandigheden net zoals men de Aziatische fabrieken verwijt. Bij het succes van de enen moet een ander het onderspit delven. Ik heb nog nergens gelezen waarom die internetshops zoveel aantrekkelijker zijn voor de mensen. Wel het antwoord is simpel: daar kopen is betaalbaar voor een modaal gezin. De verplichte uitgaven zoals voeding, electriciteit, gas, verzekeringen, wonen en leven tout court, vergen al een hele hap uit het budget van een gemiddeld inkomen. Men zoekt goedkope en betaalbare oplossingen voor niet noodzakelijke aankopen en die vindt je dan bij al die binnen-en buitenlandse internetshops. Hetzelfde is er voor producten die zgn exclusief bij apothekers te koop zijn en nu via Farmaline of Newpharma aan een iets meer dan productieprijs, te krijgen zijn. Natuurlijk is er weinig protest bij die mensen, hun winsten zijn gigantisch voor een doodgewoon dafalganneke aanbevolen door de dokters ter bestrijding van allerlei kwaaltjes. Tot morgen
Mijn dag verloopt enigszins anders dan gewente. Om 9u belde de poetshulp dat ze pas, als ze mocht, zou komen in de namiddag. Ik heb maar ja gezegd, maar dat heeft wel mijn schema een beetje op zijn kop gezet. De zon schijnt en dan is gans de buurt buiten. In plaats van te poetsen en wat voorbereidingen te treffen voor deze namiddag, is er één grote babbelpartij geweest deze voormiddag met de buren. Ook gezellig als afwisseling van de donkere natte dagen, die geweest zijn en nog moeten komen. Een namiddag kuisen heeft als nadeel dat ik mijn siësta deze middag moest missen. Eén werk is al half begonnen of half gedaan zo je wilt, uitkuisen van mijn fietketeltje. Het oude vet laten smelten en dan kan ik samen met de hulp het oude vet in een zak doen en bij het vuilnis zetten. Ik wil terug 'blancs de boeuf' in mijn frietketel voor mijn frietjes en kroketjes. Vanavond ga ik frietjes eten met 'varkensgebraad' en wat pepersaus. Klaargemaakt en zelf meegebracht van de Colruyt. Het zal me smaken. De geneugten van het leven en daarachter nog een fruitpapke of een yoghurtje. Alles zal doorgespoeld worden met 'cranberrysap'. Natuurlijk doe ik zoals iedereen, alles eens controleren en wikipedia inschakelen om over alles te lezen wat ik binnenspeel. Ook die cranberries nam ik onder de loep. Maar zoals ik gisteren op de tv hoorde, dat mensen ChatGPT om extra uitleg vragen over hoe en welke medicatie ze nemen, vind ik een stap té ver. Apotheker, en de dokter die het voorschrijft, geven toch voldoende uitleg over het waarom van die medicatie, hoeveelheid, wanneer de inname moet gebeuren en hoelang je bepaalde medicijnen mag nemen. Er is ook nog zoiets als een bijsluiter waarop je alles kan nalezen. Je kan dat laatste nauwelijks nog terug in het doosje krijgen maar alle mededelingen kan je toch lezen vooraleer er een prop van te maken. Ik zie nu niet direct het nut in om deze toepassing van het internet of deze app, te gebruiken om een ziekte vast te stellen en naam van geneesmiddelen voor te stellen en te gebruiken bij de diagnose. Ik ga toch liever naar een dokter die me met eigen ogen kan aanschouwen en luistert naar mijn klachten, dan in het wilde weg een anonieme en onzichtbare bron te raadplegenen en raad en behandeling te krijgen. Mijn leven is me dierbaar en dan wil ik er de beste zorgen aan geven en krijgen. Maar voor de rest is die 'bot' weer een gigantische verrijking die ik krijg toegespeeld om mijn kennis te vergroten van hetgeen ik echt wil weten. Het spreekwoord 'nooit te oud om te leren' maak ik gelukkig in deze tijd mee.Tot morgen
Vandaag 929 jaar geleden, riep tijdens het Concilie van Clermont, Paus Urbanus II (Odon de lagery °1035 of 1042- †1099) op, om ten strijde te trekken tegen de Turken en de Arabieren die de Heilige Plaats, Jeruzalem, wilden innemen om als belangrijkste plaats van de moslims te laten fungeren. Die strijd werd later bekend als de 'Eerste Kruistocht'. Zo zijn er 8 kruistochten (1096- 1270) geweest waar de toenmalige vorsten en edellieden van het Europese continent aan deelnamen met hun legers. Zoals we vandaag al weten, zijn die oorlogen nooit beslecht en duren nog altijd voort. De 'inname van Jeruzalem en omstreken' zijn al eeuwen en decennialang in naam van 'God de vader, de Zoon, de Heilige Geest' (God wil het) 'Jahweh' of 'Allah' en een religie het strijdtoneel dat geen oplossing vindt. Wederom zijn er de onschuldige slachtoffers die fanatici in hun kortzichtigheid en koppigheid en betweterigheid, de bewoners van het Midden-Oosten, deze oorlogen doen ondergaan en aandoen. Het is geen 'kruistocht' meer die de rest van de wereld wil beëindigen maar een 'kruidvat' dat onschadelijk moet gemaakt worden, zoals iedereen zegt en vraagt. De eindeloze munitie-aanvoer, die de strijdende partijen blijven vinden om de strijd voort te zetten, moet stoppen. Wat zegt men dan als men onze hele geschiedenis bekijkt? Niks nieuws onder de zon, en die zal vandaag zeker niet schijnen. Want het is de zoveelste regendag dat we in 2024 hebben gekregen, en het jaar is nog niet voorbij. Raziel is aan de beterhand, maar kan deze regendag nog gebruiken om op zijn effen te komen. Ik heb hem gisteren een kalfshoefje gegeven en daar heeft hij zich uitstekend mee vermaakt. Maar regen is ook een stuk leesellende. Mijn krant is nog altijd aan het drogen. Vandaar dat ik vlug aan de pc zat om het nieuws te lezen. De spellekes en al de rest zal voor straks zijn. Gisterenavond werd dan de eerste uitzending vertoond, de met veel trompetgeschal aangekondigde docu "Leven in verlengingen" van Mathias Sercu over zijn zoon Tore. Die leeft al 3 jaar in permanente palliatieve gedachten. Een zeldzame kanker van de zoon, bepaalt het leven van de familie. Ik heb er 5' naar gekeken. Het was een te droevig verhaal waar ik mijn dag niet mee kon afsluiten en heb het ook niet opgenomen. Deze docu kan een hulp bieden aan mensen die moeten leren omgaan met ziekte en afscheid nemen van jonge mensen. Ik wil 's avonds niet met een verdriet van anderen gaan slapen. Gelukkig had ik "Het Eiland" opgenomen en daar heb ik mijn avond mee afgesloten. Tot morgen
De hond is ontzettend en verontrustend rustig. De wildebras is verdwenen na zijn forsig balspelletje van gisteren. Heeft hij zichzelf geforceerd om te blijven lopen en springen? Koorts heeft hij niet, enfin hij voelt niet warmer aan als anders. Momenteel is hij de rust zelve, blijft aan mijn voeten liggen en volgt me niet meer bij elke stap die ik zet. Ik ga geen liefdesverkondigen doen aan het adres van mijn viervoeter, maar de zanger Matthias Reim (jarig vandaag) deed me beseffen "Verdammt ich lieb'Dich". Andere dagen moest ik me niet afvragen waar mijn spring-in-'t-veld was want hij volgde me op de voet, nu moet ik hem toch wat vaker zoeken. Net zoals bij de mensen kan ook een hond eens een mindere dag hebben en is hij stijf van de acrobatiën die hij gisteren na lange tijd, weer eens deed. Afwachten dus, net zoals ik op mijn pakketje zit te wachten. Door de 'black friday hype' zijn er soms wel interessante koopjes te doen bij de producten die ik regelmatig gebruik zoals vitaminen, wondzalfjes, sprays bij verrekking om terug soepele spieren te krijgen. Ook voor de hond moest ik wat bestellen tegen teken, vlooien en ook tegen parasieten. Allemaal online te bestellen en thuis afgeleverd. Die 'black friday hype' teistert al weken mijn brievenbus en mailbox. Een overgewaaide koopjesdag waar er in Europa of bij ons geen woord gezegd wordt over de oorsprong. Een koopjesdag nà 'Thanks Giving Day' een feestdag voor de familie, om de goede gaven te herdenken die de Amerikanen kregen. De kalkoen is het nationale gerecht. Hier wordt nooit herdacht en gedacht dat we het goed hebben, althans de meesten onder ons. Hier nemen we enkel het consumptiegedrag over en vergeten we, er eens voor te bedanken zoals Yankees. Voor de rest heb ik niet veel te melden en ik ga ook niet aan ChatGPT hulp vragen.Tot morgen
