Een leuk zonnig weertje, toch achter glas. Maar wel ijzig koud buiten met een noordoostenwind (+ 50km/u) die geen deugd doe aan lijf en leden. Terug dikke sokken aan, een dikke pull en een sjaal waarmee ik ook mijn oren kan bedekken als ik buiten ga. Maar een blauwe lucht zien door het venster maakt toch ook veel goed. En wat is er weer gedenkwaardigs gebeurd met onze miljardair en ministeres. Zoals vele miljardairs, is ook de eigenaar van de Boerentoren in Antwerpen niet vies van lobbywerk, de wetten, als het nodig is om zijn ego te strelen, aan zijn laars te lappen en zijn zin door te drijven. Hij wil er een nog hoger bouwwerk van maken dan het al is en daarvoor heeft hij al verschillende architecten aangesproken en plannen laten tekenen. Nu gooit toch wel een vroegere burgemeester van de 'koekenstad' olie op het vuur door te zeggen dat de ondergrond van de Boerentoren onstabiel is en dat het gebouw, om gered te worden, in de staat moet terugkeren van het oorspronkelijke gebouw uit 1931. Bijgevolg: de kop met KBC erop, moet eraf. Het spijtige voor Huts: er mag niks nieuws in de plaats komen. Een ferme streep door de rekening van onze Ferdinand, die alzo niet boven de Onze Lieve Vrouwe Toren kan uitstijgen met een groter bouwwerk voor de stad. Wordt natuurlijk vervolgd, want waar moet hij nu met zijn kunstcollectie voor het grote publiek naartoe?. Ander speciaal nieuws vond ik wel de schoolreis van onze Minister van Onderwijs, Zuhal Demir. Naar Engeland, en daar positief te blijven stilstaan om hetgeen de onderwijswereld hier al jaar en dag geleden heeft afgeschaft: straffen, discipline, beleefdheid, huistaken, schoolactiviteiten, orde, netheid en uniform. Tja, 't kan verkeren, zei Bredero (1585-1618). Ik heb in den hoek moeten staan, soms zelfs daarbij op mijn knieën zittend, iedere dag 'goeden morgen of goede middag' zeggen aan de lerares, op een rij zwijgend naar de klas gaan of buiten gaan, uniform dragen zodat iedereen er proper en verzorgd bijliep, van elke les die we kregen een huistaak maken, geen briefjes van dokter binnenbrengen om niet te moeten deelnemen aan de turnoefeningen of de zwemlessen. Allemaal feiten en voorvallen in mijn jeugd, die ze bewonderde in de aanpak van de bezochte school. Hetgeen vroeger in de scholen aangeboden werd, moet nu allemaal gebeuren na de schooluren en zo zijn er nu conservatoria nodig voor muziek en mooi spreken, tekenen, voetbalvelden en sporttempels om te volleyballen, basket, turnen.... Alles komt terug nietwaar? Dat is het voor vandaag, tot zondag. Tot morgen
Eindelijk ben ik aan schrijven toe gekomen. Het was een beetje een drukke voormiddag en ook een deel van de namiddag. Dan moet ik toch een beetje pauze houden. Kapper, boodschappen doen, en met de tuinman bespreken hoe we de ravage van de hond in de tuin, gaan oplossen. Dus ja, zo is het rap 17 u op deze dag van 'Pi' ofsymbool 'π' of het getal 3,14 dat tot oneindige cijfers na de komma gaat. Sinds Archimdes (287v C-212 v C) is er een vrij nauwkeurige benadering gekomen en iedere eeuw wat meer en meer. Pi is de verhouding van de omtrek van een cirkel en de diameter. Sommige computerprogramma's zijn er op ingesteld om dit getal te voorzien van zoveel mogelijk cijfers na de komma. De meeste cijfers na de komma via een computer werden gevonden door een Zwitsers team. Ze vonden het record van 62,8 biljoen cijfers na de komma in 108 dagen en 9u. Je ziet dat er mensen zich met zottere dingen bezighouden dan met blogs te schrijven. Qua datum is er één dag in de geschiedenis die tot hietoe de meeste cijfers na de komma van Pi had al hadden de levenden van toen nauwelijks een idee daarvan. Het is wel nodig de Amerikaanse schrijfwijze van dagaanduiding gebruiken, nl de maand vóór de dag. Dat heugelijke feit was op 3, 14 in 1592 om 6u53 en 58 sec. Dan kom je toch al aan 11 cijfers na de komma. Tot zover de wiskundeles die zeker gekend was door Albert Einstein (1879-1955) wiens geboortedag het vandaag is en ook door Stephen Hawkings (1942-2018) wiens sterfdag het vandaag is. Maar het is ook de verjaardag van een zeer bekende levende zanger: Herman Van Veen. Hij bereikt de gezegende leeftijd van 80 jaar. Het is moeilijk om uit zijn rijke repertoire een liedje te kiezen. Iets meer dan 3000 songs staan op zijn naam en toch ga ik kiezen voor "A la Berline Postiljon". Dat hoor ik liever dan de muziek van de voorgestelde op de scheurkalender, de in Duitsland levende Zuid-Koreaanse, componiste Unsuk Chin. Klara zoekt ze soms nogal ver, maar ik heb er wel wat extra leeswerk mee en de teksten zijn alleszins beter dan die van de "Druivelaar". Bij de filosofie- scheurkalender heb ik toch al een paar fijne citaten gelezen zoals ook die van vandaag, die Ingrid Bayens zegde tijdens een interview in 2023. Waarschijnlijk met met miljardairs zoals Elon Musk en vele anderen in het achterhoofd: "Niemand wordt superrijk in zijn eentje, zonder hulp van de maatschappij". Tot morgen
De filosofie probeert me op te peppen met: "Alles zal goed zijn". Dat is een deel van een antwoord dat de Middelengelse mystica Juliana van Norwich (1342-1416) van Jezus kreeg toen ze halfdood in visionaire toestand was. Zij kreeg 15 visioenen op 8 mei in 1373 en eentje nog de volgende dag. Die werden beschreven in haar boek, "Sixteen Revelations of Divine Love". Haar grote vraag was, waarom staat God toe dat de mensen zoveel slechte dingen doen? Het zal niet goed komen met de wereld, concludeerde zij (toen al). Daarop antwoordde Jezus in haar visioen: "Er moet wel zonde bestaan, maar alles zal goed zijn". Dat hopen we allemaal. Iedere grote leider heeft weer zijn militaire pak aangetrokken om indruk te maken, behalve Mister Oranje, die we nog nooit in een militair plunje gezien hebben, zelfs niet toen hij oorlogstaal sprak. Wel natuurlijk zijn uniform, blauw kostuum, en wit hemd versiert met rode of blauwe das. Net te vergeten, zijn hoofd bedekt met zijn 'rood' klakske. Dat is nodig om zijn blonde bles te beschermen en in vorm te houden. Sinds november is deze blonde Amerikaanse Adonis niet uit het nieuws verdwenen. Zelensky heeft waarschijnlijk geen gewoon pak en Poetin zagen we gisteren weer in camouflage pak verschijnen. Het ziet er naar uit dat het een handelsoorlog zal worden. Toch altijd beter dan bombardementen en beschietingen die vele mensenlevens eisen.
In het Gemelli-ziekenhuis in Rome zal er wel taart op het menu verschijnen met een heerlijke capuccino erbij. Iedereen zal vieren dat Jorge Mario Bergoglio, beter gekend onder de roepnaam Paus Franciscus, vandaag al 12 jaar op de Stoel van Sint Petrus zit. Maar sinds een paar weken is dat een beetje een wankel item geworden.
Zowel gisteren als vandaag waren de twee musicologen voorgesteld door Klara, Grazyna Bacewicz (1909-1969) en Pascale Criton twee nobele onbekende componisten voor mij.
Nu moet ik dringend boodschappen doen, want mijn kasten zijn weer leeg, en dat is een zeer triestige aanblik.Tot morgen
Twee keer mijn tekst kwijt!!!!!. Het was lang geleden dat ik weer eens op de verkeerde knop gedrukt heb. Waarschijnlijk door mijn zonnebad dat ik vanmorgen al op mijn bank genoten heb. Mijn hersens laten stomen! Dat is natuurlijk nooit een goed idee, maar het deed zo'n deugd om buiten te zitten uit de wind en eens na te denken over het filosofiecitaat van James Baldwin (1924-1987): "Liefde neemt de maskers af waarvan we vrezen dat we niet zonder kunnen en weten dat we er niet binnen kunnen leven". Een ander citaat van Baldwin zou deze tijd van toepassing kunnen zijn: "onwetendheid verbonden met macht, is de verschrikkelijkste vijand die de gerechtigheid kan hebben". Spijtig genoeg is het noordwestenwind en wat zegt de spreuk vandaag: zo de wind staat op St Gregorius, zo staat hij nog 40 dagen. En wie was die Gregorius (± 540-604)? Een heilige Paus, nr 64 in de ranglijst van pausen, die ons de 'gregoriaanse muziek' bezorgde dat wil zeggen: hij stelde regels op voor passende kerkmuziek als onderdeel van de kerkelijke lithurgie. Ook stelde hij de 'litanie van alle heiligen' samen, die op sommige momenten van het kerkelijk jaar monotoon werd voorgedragen en na iedere naam 'bid voor ons' werd gezegd. Hij was ook de paus die instructies gaf de heidense tempels, hun rituelen en weekdagen te integreren in het christendom. Zo verdwenen ook de Egyptische, Griekse, Romeinse en Noorse goden van het toneel, maar hun feesten werden wel behouden en kregen een andere naam. Genoeg godsdienst voor vandaag. Een belangrijke dag was 12 maart 1950 wel in ons land. Toen werd een van de weinige referenda van ons land uitgeschreven met de vraag: Zijt U de mening toegedaan dat Koning Leopold III, de uitoefening van zijn grondwettelijke macht zou hernemen?". Alhoewel er 57,68% "ja" antwoordde, legde op 16 juli 1951 toch Koning Boudewijn (1930-1993) de eed af als 5e koning van ons land en ging Leopold met Liliane, Alexander, Marie Christine en Marie Esmeralda, na veel krakeel in het kasteel van Argenteuil wonen. Tot zover de monarchen. Gisterenavond begon de documentaire over Steve Stevaert(1954-2010) een komeet in ons politieke landschap, vooral voor de socialisten. Hij was een specialist in de oneliners (na hem gebruikten nog velen dit nietszeggende systeem), schaft de fietstaks af, openbaar vervoer moest gratis enzovoort en zoverder. Hij drukte wel zijn stempel op de politiek en het sociale leven, was overal aanwezig en groeide van cafébaas uit tot gouverneur van de provincie Limburg. De documentaire, gisteren het eerste deel, geeft een goed beeld van de steile opgang van deze volkse figuur. Ik kijk uit naar de volgende afleveringen. Tot morgen
Mijn bloemekes en plantjes groeien en bloeien niet alleen door de zonnewarmte maar hebben ook water nodig en dat krijgen ze vandaag. Niet uit mijn waterkraantje maar uit de hemel en dat is supergezond. En ja, weeral een nieuwe prijs, sorry 'a new award' in Vlaanderen. En wel uit te reiken onder de BV's in medialandschap, theaterkunsten en comedy. Om kort te gaan, alle BV's die er zijn en nog te voorschijn moeten komen, komen in aanmerking voor een prijs. Het is zoals in een kleuter- of peuterklasje dat er allerlei prijzen in het leven geroepen worden om ieder kindje, een erkenning door middel van een kunstwerkje van papier, hout, metaal..... te voorzien. Ditmaal noemt de nieuwe prijs 'een Jefke' in het leven geroepen om de veel te jong overleden programmeur van de Arenberg Schouwburg in Antwerpen, te eren: Jef Staes (1967-2024). Natuurlijk hoort als eerste prijs een 'Lifetime Achievement' te zijn anders wordt je niet ernstig genoemen ( Geert Hoste), de Jef Staes prijs voor jong talent (Karim Shatla). Dat zijn de laureaten van de eerste kostbare gouden Jefkes. Maar omdat de prijzen zich vooral focussen op comedytalent zijn de prijzen ook navenant te noemen. Een Jefke voor 'beste gekleed', 'meest verkeerd geschreven naam', 'te gemakkelijk in de omgang', 'beste tv-persoonlijkheid die theatershow heeft gemaakt om financiële of andere redenen', 'Beste Belg met verschillende roots', 'De Wim Helsen Award' en tot slot de publieksprijs. Dat alles op een ludieke manier gebracht door comedians Michael Van Peel en Jade Mintjens. De prijzen worden om de 2 jaar uitgereikt omdat het komisch talent in ons land en dan vooral in Vlaanderen, toch maar dunnetjes bezaaid is.
Ik wil ook wel een onbekende, maar zéér belangrijke man voorstellen voor al wie van lezen en schrijven op papier houdt: de Chinese eunuch Cài Lùn (ca 50- 121), uitvinder van het papier (105n C) in tegenstelling tot het Egyptische papyrus. Deze man behoorde tot de hofhouding van een Chinese Keizer uit de Han Dynastie, vandaar zijn castratie want de keizer moest zeker zijn dat zijn kroost door hem verwekt was. Pas in de 12e-13eE werd het papier in het Westen geïntroduceerd door de Arabieren die op hun beurt, tijdens een oorlog met een keizer van de Tang Dynastie in ± 750, de Chinese papiermakers hadden gevangen genomen om hun kennis over te dragen aan het Arabische volk. Enfin, ik zal de naam van deze ontdekker niet licht vergeten want in de kennisenkring is er een jongetje met de naam Cài. Zo dat was het weer voor vandaag, natuurlijk niet zonder het muzikaal talent te vermelden dat Klara met Hildegard Van Bingen (1098-1179) voorstelt. Blijkbaar was deze benedictijnse abdis, een muzikale laatbloeier. Daar heb ik niet veel over te zeggen. Bij filosofie halen ze nog eens een citaat van de man met de reuzensnor naar boven , Friedrich Nietzsche (1844-1900). En wel uit zijn boek "Also sprach Zarathoestra": Niet enkel voortplanten zul jij je, maar ook omhoog! En moge jou daarbij helpen, de lusthof van het huwelijk". Tot morgen
De weergoden waren de toeristen heel goed gezind. Iedereen kan vandaag met vernieuwde energie terug aan de slag, in school of op het werk, of zijn luilekkerleventje als gepensioneerde weer volop opnemen. Deze vakantie was wel dubbel speciaal. Niet alleen omwille van de uitzonderlijk hoge temperaturen op dit tijdstip van het jaar, maar het strand was volledig ter beschikking van mens en dier. Nog geen strandcabines, nog geen strandbars die de helft van de beschikbare ruimte innemen om hun handel te drijven en de consumenten te voorzien van drank en snoep. Daarom was deze korte vakantie wel uniek te noemen. En nu is het weer business as usual. Hier keert ook weer de rust in de straten terug want de tweedeverblijvers zijn ook naar hun gewone habitat gereden.
Als alleenstaande focus ik me niet alleen op de gazet, boeken, babbeltjes maar ook op het klank en lichtspel van de teevee om, vooral 's avonds, wat beweging, gesprekjes en amusement te horen en te beleven. Maar ik moet werkelijk uitzien naar een ander tijdverdrijf dan het passief ondergaan van de voorgeschotelde programma's. De human intrest programma's zijn nog te pruimen, al ben ik ook niets meer met programma's over menopauze die bij mij al meer dan 25 jaar geleden voorviel. Steek ik daar iets van op? Niks, maar het is wel eigenaardig dat er nu zo veel aandacht gewijd wordt aan een natuurlijk verschijnsel dat iedere vrouw tot rijpere vrouw maakte. Ik begin me wel mateloos te ergeren aan al die BV's die in allerlei gesponserde programma's opduiken. Het lijken allemaal krachtpatsers, uiterst slimme en behendige mensen te zijn, die overal ter wereld opduiken. Overleven in de woestijn, in de sneeuw, in de bergen, op zee en over een fantastische fysiek beschikken. De ene fantastische reis is nog niet voorbij of de volgende staat al geprogrammeerd. Wildlife in Thailand, Kung Fulessen in Zuid Korea. Bovendien zijn het superlenige mensen die op 1-2-3 ervaren dansers worden of op 1-2-3 alle culinaire trucken kennen en hen tot ervaren beste koks maken. Dan spreek ik nog niet over de Australië-toer van Gooris & co (vroeger was dat Pfaff & co), de rondreis naar onbeminde exotische bestemmingen die Vic en Joris voorstellen. En wat dan te denken van de podcasts van de zussen Coorevits en die van Vic en Gert? Ik lijk wel een oude zeur te worden voor wie niks meer goed is. Enfin ja, de programma's op teevee moet de gemeenschappelijke deler zijn voor iedereen en niet voor een individu. Je zou misschien, na het lezen van deze blog, kunnen denken dat ik malcontent ben, het tegendeel is waar. Ik heb mijn hart eens kunnen luchten en dat lucht op. En ja, voor ik het vergeet, Klara kan me weer niet bekoren met Cathy Milliken en de filosofie geeft weer waarom Valerie weer op de proppen komt. Aristoteles (384 vC-322 vC) schreef: "de mens is van nature een politiek dier".Tot morgen
Het is zondag en daarom mag ik 'God' wel eens vernoemen met een citaat van Ludwig Wittgenstein (1889-1951): "Moge God de filosofen inzicht geven in datgene wat voor allen voor de hand ligt". Dat was een taalfilosoof, een filosoof van de wiskunde, logica en de geest. Hij zegde ook: "waarover je niet kan spreken, daarover moet je zwijgen" of "als mensen nooit domme dingen zouden doen, zou er nooit iets intelligents gebeuren". Wijze woorden van een wijs man, en herhaalt in de wijze kalender. Net zoals de Paus is ook burgervader Jean Marie weer aan de betere hand. Ik hoorde een interview van deze hartpatient, herstellende van een paar overbruggingen waar, volgens hem, de chirurg hem in twee had moeten snijden. Zoals gewoonlijk met een paar uitspraken die me de wenkbrouwen doen fronsen. Natuurlijk kan hij niet leven zonder de gemeente en zijn gemeente kan niet leven zonder hem, meer nog, daar doet hij werkelijk alles voor, zelfs zorgen dat hij in Brussel zijn zitje heeft. Reden: als burgervader ben je niks als je, je stem in Brussel niet kan laten horen. Ik heb alles eens gecontroleerd. Er zijn in ons land 308 burgervaders. Als die allemaal een zitje willen hebben voor een beter bestuur te garanderen voor hun stad, gemeente of dorp, moet men van een federale halfrond een ronde maken want dan er zijn dan op zijn minst 300 stoelekes te weinig. Want waar moeten dan de volksvertegenwoordigers verblijven, toch ook 150 man/vrouw, die verkozen zijn om daar te zitten en hunnen dada te doen? Om kort te gaan, volgens De Decker moet de gemeente bestuurd worden vanuit het federale parlement. Kort door de bocht gezegd, maakt hij bijgevolg zichzelf en zijn job als burgervader, overbodig. De brulboei, de extreem luidruchtige kerel, is geen laaggestemde hoorn meer die de schepen in de mist horen op zee, maar gewoon een man, die een beetje op kalmere toon, zijn gelijk probeert te krijgen. Daarvoor gebruikt hij net zo graag als ik of Bart, citaten om alles duidelijk te maken. En juist zoals ik leren ze die quotes allemaal kennen in de citatenboeken van Nederlandse of Latijnse filosofen. Met andere woorden de geestesarbeid van anderen gebruiken om intelligentie ten toon te spreiden en slim over te komen. Ik doe dat nu spijtig genoeg ook soms. Niet dat ik dom ben maar ik kan geen oneliners bedenken die alles diets maken wat ik wil zeggen. Enfin, ik ben aan het einde van mijn zondags klapke gekomen, want Klara vertelt me al 2 dagen niks biezonders. Ik ga nu 'De Zondag' lezen. Tot morgen
Het weekend is begonnen, want de dikke gazet is gekommen (hahahaha). Op deze Vrouwendag mag er ondanks alles, eens gelachen worden. Dat de gelijkheid man/vrouw er nog niet volledig is, is een understatement. Zelfs na veel protesten en optochten, moeten we Yasmine/Hilde Rens (1972-2009) haar lied blijven zingen ," Vrouwen aan de macht". Dat wil in ons Belgenland, op een paar maanden na (Wilmes) maar niet lukken. Mannen blijven graag baas spelen, alweters zijn, financiële experten. Vandaar ook dat ze plots weer miljoenen en miljarden vinden om het leger van soldaten en recruten te voorzien en de allernieuwste oorlogswapens te financieren. De vrouwen mogen op kleinere schaal budgetten beheren, zoals het huishoudbudget, maar al wat wat meer geldelijke middelen vraagt is door de man te beslissen. Ik heb daar geen last van. Mijn mannelijk gezelschap is alleen in zijn bal, water en brokken geïnteresseerd, voor de rest geeft ie me de vrije hand. Onlangs had ik er een gesprek over met mijn dochter. Het is nog niet zo lang geleden dat er per gezin maar één bankrekening was, één bankkaart en dat er voor geldafhaling bij de bank de toestemming van de echtgenoot nodig was. Zelfs om haar eigen zuur verdiende geld af te halen en te beheren. Daar is toch vooruitgang geboekt. Politiek hangt de vrouw nog altijd aan het laatste draadje. Dan laat ik het beeld eens passeren van ons aller Mister Charles Michel, damals Voorzitter van de Europese Raad, die op bezoek ging naar een Oliestaat samen met Ursula von der Leyden, President van de Europese Commisie. Hij gunde haar geen zetel als hogergplaatste maar ging zelf op de eerste rij zitten en Ursula bleef rechtstaan. Hij werd ook geblameerd om zijn eigen belang eerst te dienen, dan dat van Europa. Hij zit niet meer in de Europese raad maar ergens in een achteraf dorp in Wallonië. Dat is Vrouwendag anno 2025 die begon bij de Communistische vrouwen van de USSR in 1921. Maar jaren vroeger was er in ons land al een Belgische feministe, Gatti de Gamond (1839-1905), die zegde dat onderwijs de poort naar gelijke rechten was en begon met het oprichten van Middelbare Scholen voor meisjes. Dat is het begin van 'emancipatie': lezen, schrijven, rekenen. Geen pastoor, advokaat of notaris of man, die je wat kon/kan wijsmaken en vervolgens een papier laten tekenen. Nee, zelf lezen en rekenen was enorm belangrijk voor de ontvoogding van de vrouw. Maar omdat ik als vrouw toch altijd een beetje verzorgende taken opneem, zal ik eens luisteren wat 'mijn' manneke nodig heeft. Waarschijnlijk een buffelbotje en een balspelleke in de zon. Tot morgen
Ongeloofelijk hoe we verwend worden door een azuurblauwe hemel en milde temperaturen. Een terechte vergoeding voor al die sombere grijze luchten van de laatste maanden en de kille dagen. Ondanks deze liefelijke tijd, wil men de oorlogsindustrie weer opstarten. Er staan genoeg fabriekshallen leeg en er zijn werkelozen in overvloed en jonge mannen die geïnteresseerd zijn om 2000€ te verdienen in het leger. Zodat het volgens de Minister van Defensie een goede oplossing is om jeugdwerkloosheid een oplossing te bieden en ouderen terug aan een job te helpen. Is iedereen dan The Flower Power beweging vergeten met 'make Peace, no War'? Een slogan die terug moet geroepen worden en zoals Abbie Hoffman (1936-1989), een anti-oorlogsactivist, ten tijde van de Vietnamoorlog, zei "het is tijd om de East River (toen, nu de wereld) te 'mijnen' met narcissen". Omdat de jonge beleidsmakers dat niet meegemaakt hebben, vergeef ik hun gedrag. Ze leven per slot van rekening in het heden en niet in het verleden. Maar Poetin en Trump, zullen nooit naar protesten luisteren en zullen waarschijnlijk nooit bloemen in hun haar gedragen hebben en nooit volgende liedjes gezongen hebben uit die jaren: in 1965 "Let me tell you about the birds and the bees, the flowers and the trees, and the moon up above and a thing called love" van Jewel Akens (1933-2013) en in 1967 "San Francisco, be sure to wear flowers in your hair" gezongen door Scott McKenzie (1939-2012). Daar luister ik toch liever naar dan de voorgestelde Canadese componiste in de Klara kalender: Hildegard Westerkamp, geluidsecoloog, radiokunstenaar, docent. In de filosofie stelt men een Indiase filosoof voor, Jiddu Krishnamurti (1895-1986), een spiritueel rijke leraar: "Een geest die in zichzelf verdeeld is, kan niet liefhebben". Ik weet niet of de Beatles en The Rolling Stones ooit tot zijn adepten behoorden in de jaren '60-'70; 'The Plastic Ono Band' (John Lennon/Yoko Ono) zong zelfs "Give Peace a Chance", tijdens hun bed-in in typische Indische gewaden. Dat moeten we vandaag toch ook wel zingen. Tot morgen
"Ik wil vandaag mijn tijd verdromen, 'k zit in de schaduw van de bomen, laat de wereld zonder mij maar draaien, heel traag, 'k wil geen zorgen aan mijn kop vandaag...." Dat zingt bart Kaëll en wie kan het daar niet mee eens zijn? In ieder geval is het wel een liedje door een man gezongen maar liever dàt dan de Klara zangeres van vandaag, weer een jazz/soul zangeres Betty Carter (1929-1998). Heugelijk nieuws voor de liefhebbers van 'Tien om te zien' met de presentatie van De Batselier, Sommers, Tesoro en Blommaert op de Dijk tussen Middelkerke en Westende. Volop ambiance in het vooruitzicht gesteld en hopelijk met even schitterend weer als de eerste week van maart. De filosofiekalender stelt een citaat voor van de Franse filosoof Michel Faucoult: "toezicht heeft een permanent effect, ook al is het discontinu in zijn werking". Dat gaat over de verschillende camera's die her en der opgesteld staan om de bevolking op verschillende plaatsen te controleren. En nu gaan jullie me het zeker niet kwalijk nemen dat ik maar een kort blogje schrijf. Kuismorgen is achter de rug en nu wil ik deze namiddag toch nog van die heerlijke zonnestralen genieten. Tot morgen
Maart is ons aan het verwennen met de temperaturen en de zonneschijn. Frisse nachten, goed om te slapen, milde warmte overdag goed om te beginnen met wat lichte buitenwerkjes. De bevrozen geraniums uit de potten halen, links en rechts wat onkruid verwijderen zodat mijn spieren stilletjesaan in werkmodus komen. Voor de rest genieten van dit zalige lenteweer. Het is een recupdag, alles zal ralenti verlopen en ik zie dat het bij de hond ook wel zo zal zijn. En het is het begin van de 'vasten' bij de katholieke en andere christelijke mensen. Nog eerst voor velen de uitspattingen van carnaval verteren, vooraleer de 40 sobere dagen te beleven. Ik ga wel geen askruisje meer halen om me te herinneren dat ik van stof ben en tot stof zal weerkeren. Dat weet ik zo ook wel en moet daar met geen symbolen aan herinnerd worden. Ik zal wel wat minderen met snoepen en koekjes eten, minder vlees op mijn bord leggen en een tijdje geen bicky burgers eten, de gsm een beetje links laten liggen, kortom alles wat gematigder doen en leven. Dat is ook niet slecht, zodat het wintervet kan verdwijnen als sneeuw voor de zon. Ik heb, samen met mijn schoondochter en kids, de kasten van schoenen en lappen stof bekeken en hetgeen voor haar bruikbaar was, heeft ze meegenomen. Mijn vorige leven moet stilaan opgekuist worden. De hobby's van weleer bestaan niet meer en dus moeten de attributen daarvan opgeruimd worden. Natuurlijk doe ik mijn boeken, dvd's, cd's, vinyl, cassetjes niet weg. Een gekoesterde bezigheid om mijn oren en ogen te blijven gebruiken. Puzzelen met letters, cijfers en stukjes doe ik ook nog graag, licht tuinierwerk, kleine wandelingen en als ik op mijn banke buiten zit is er niet alleen tijd om met de e-reader in de hand te zitten, maar ook tijd voor te mediteren zoals over het citaat van vandaag in de kalender: "In onze fysieke omgang met de omgeving ligt een begrip van het 'zelf' en de 'wereld' besloten". Geschreven door Charles Taylor, ondertussen 93j, een Canadees politiek filosoof. Klara brengt eens een bekende zangeres in the picture: de IJslandse zangeres Björk met haar debut cd: "Venus as a boy". Ze is een specialeke onder de zangeressen omwille van haar eigenzinnigheid. Ze zong ooit in de alternatieve rockband met de zoete naam: The Sugarcubes. De krant had het over een vijfjarig bestaan van de 'visdeurbel' aan de Weerdsluis in Utrecht. Een onderwatercamera registreert het 'visverkeer' en als er al té veel vis vóór de sluispoorten staan, kan een telefoontje naar de sluiswachter voldoende zijn om de sluizen te openen. De vissen kunnen dan doorzwemmen naar hun kweekplassen waar ze tussen maart en mei heen willen om hun eitjes te droppen. Eens het vaarseizoen op gang gekomen is, gaan de sluizen genoeg open om de vissen door te laten. Men kan trouwens via 'visdeur.nl' wel met een wazig zicht, de drukte aan het sas zelf constateren. Tot morgen
Het laatste soepje is opgeslurpt, het laatste koekje gesopt, de valiezen gemaakt en in de auto gelegd, met nog wat spullen die ik opmijn leeftijd niet meer nodig had: lappen stof om modieuze kledij te maken van luxueuze stoffen. Een rit richting binnenland van ± 2u15 voor mijn kinderen en kids die ik terug zie tijdens de paasvakantie. Vandaag is er wel leuk item te lezen: ontbreekwoorden. Uitgevonden door Wouter Deprez, komiek en cabaretier en goedgekeurd door Ruud Hendrickx, hoofdredacteur van Van Dale. Wat zijn dat? Woorden die nog niet bestaan maar er eigenlijk al lang hadden moeten zijn. Iedere week zouden er zo een paar te voorschijn komen. Deze week al 4 belangrijke ontbreekwoorden: 1) ieuws: nieuws waar men even genoeg van heeft, zoals Trump, Zelenski, Poetin, Oekraïne. 2) heemte: gewoon verlangen om thuis te blijven zonder meer, geen op stap gaan, maar genieten van thuis te zijn. 3) berusteling: iemand die zijn ongelukkige leven aanvaardt. 4) twijfelbaard: is dat nu iemand die geschoren is, te lui om zich deftig te scheren, of spaart voor een volle baard. Dat zij de goedgekeurde woorden voor deze week. 'Ieuws' kan ik bevoorbeeld noemen, dat ik goed geslapen heb en de Paus ook. Dat Bart niet au serieux genomen wordt door zijn Europese collega's en niet uitgenodigd werd op een belangrijke defensie meeting. Hij trok dan maar naar Tirol om daar met een lange lip en chagrijnig van de winterzon en de latten te genieten.
Klara stelt Stella Chiwese (1946-2023)voor, een Zimbabwese muzikante van het traditionele instrument van het Shona-volk: de mbira dzavadzimu, een gemakkelijker woord is de duimpiano. Maar de filosofie stelt een citaat voor van Lucianus Anaeus Seneca (± 4vC- 65 nC). Minor genoemd om hem te onderscheiden van Seneca Maior de redenaar, zijn vader. "Beschouw elke dag als een leven op zichzelf". Tot morgen
Terwijl mijn dochter nog aan haar ochtendwandeling bezig is en de soep staat te pruttelen, probeer ik al een begin te maken van mijn blog. De lente doet sinds haar intrede, haar uiterste best om ons te pleasen, fris 's nachts en rustige aangename temperaturen overdag. Dat heeft weeral een nieuwe term gebracht in het meteorologische taalwoordenboek: zaagtandpluim. Dat gebruiken ze, omdat de temperatuurgrafiek van een dag oogt zoals een zaagblad, met toppen voor de zachte maxima overdag, met diepe putten voor de minima 's nachts. En als je het een beetje van op een afstand bekijkt, ziet het eruit als een veer/pluim van een vogel. En een zaag kan voor alles gebruikt worden, een babyzaag, een zingende zaag, een zagende vrouw of een zagende man. Dat woord is weer het onthouden waard, want dat zullen onze weervrouwen en weerman weer graag gebruiken. Zoals Armand Pien (1920-2003) graag zijn 'straalstroom' te pas en te onpas gebruikte. De krant heeft bladzijden vol geschreven over de 'démarche' van onze minister van defensie, de 2 oude mannen die kibbelen over de rijkdom van de ondergrond in Oekraïne die ze willen bezitten of verdelen onder elkaar, de president van dat land die plots alle paleispoorten ziet opengaan, subsides langs alle kanten kan binnenrijven voor zijn leger en misschien heropbouw van zijn land. Van een oud-minister die zijn vrijheidsvoorwaarden schendt en in de cel belandt, van carnaval in Aalst en het sportweekende van de koers. Veel lectuur voor een maandagochtend. Klara stelt vandaag Leslie Feist voor, een Canadese singer-songwriter, unknown by me. Ik luister dan liever naar een song van ons aller Yasmine (1972-2009), die vandaag 53 zou geworden zijn en nog steeds gemist wordt. "Meisjes aan de Macht". Geen vrouwen aan de macht in de federale regering, alleen te vinden op de 'soft' ministerposten. Het citaat in de filosofiekalender op 3 maart kan ik verstaan. Kristofer Schipper (1934-2021), sinoloog en gespecialiseerd in taoïsme: "het leven achter de schermen van het religieuze theater, is overal hetzelfde". Dat is het voor nu. Nog een kletske doen met dochterlief en haar dan afzetten aan het station. Vanavond komt de volgende lading slapen. Tot morgen
De gezondheidsbarometer van de vrienden stond op zeer gunstig. Ze zijn me dus komen verwennen met allerlei technische snufjes en weetjes. Eerst was er ons laten verbazen door de kennis van ChatGTP. Ik ben niet zo goed in vragen stellen, de mannen des te meer. Zij en ik wilden wel weten of deze kennisrobot mijn blog wel kende. Na één seconde kwam het antwoord. De inhoud, de weetjes en de interessepuntjes van 'pijltje' kwamen aan bod. Het is werkelijk verbazingwekkend en ook een beetje beangstigend wat die 7 letters allemaal schrijven. Daarnaast kwamen er nog weetjes over de titel 'meisjes van 1948' tevoorschijn zoals een historische figuur, film, fotografie, tentoonstellingen en natuurlijk mijn blog op seniorenweb. Het was in ieder geval een leuk gelukt probeersel. Natuurlijk zijn er ookweer boeken bijgekomen op mijn e-reader en de gratis boeken van Het Nieuwsblad en De Standaard werden gedownload. Lectuur genoeg voor regenachtige (binnen lezen) of zonnige (buiten lezen) dagen. Wat is er nog geïnstalleerd ? De spelletjes van de krant, die dan iedere dag in mijn mailbox te vinden zijn. Wanneer ga ik nog tijd hebben om te poetsen, eten klaarmaken, en aan wassen en strijken toekomen? Eén voordeel: er is niemand die aan mijn haren trekt of zaagt als er niks gebeurt is of niets klaarstaat om te verorberen. Alleen de hond roept me op het appèl, maar dat is zijn bakjes vullen met water of brokjes. Ik heb het al dikwijls gedacht en gezegd, pensioenleeftijd is een zaligheid. Wel met een 'grote maar': de gezondheid moet goed blijven. Ik kan wel gezond leven, maar toch zijn er ziektes waar men geen baas over is en pardoes voor de neus komen te staan. Zoals ooit al eens geschreven 'zolang ik weet dat ik vergeet, ben ik nog altijd in de fleur van mijnen sleet'. Het is niet alleen koersweekend, ook de carnavalgroepen gaan weer uit in vele steden en dorpen. Ik ben geen carnavalvierder, ik heb het nooit gedaan in mijn leven en zal het waarschijnlijk ook niet doen noch gaan kijken naar de verkleedpartijen en luisteren naar de liedjes die er bijhoren. Klara brengt in ieder geval geen liedje dat ervoor in aanmerking zal komen en ik ken er ook geen enkel. Maar ik ken wel 2 vrouwen die best eens mogen vernoemd worden omwille van hun succesvolle songs. Karen Carpenter (1950-1983) die samen met haar broer Richard hits scoorden o.a. met "Top of the world". Haar ziekte en dood bracht meteen "anorexia nervosa" onder de aandacht. Een andere steengoede zangeres was Dusty Springfield (1939-1999). Met songs als "You don't have to say you love me" en "The son of a preacher men" stond in alle hitparades. Geen citaat van de filosofie kalender wel eentje van Duitse actice Käthe Haack (1897-1986): Op geluk moet je niet wachten, je moet het tegemoet gaan". Dat ga ik nu doen, mijn dochter afhalen aan de tramhalte. Tot morgen
Samen met de lente start ook het koersseizoen. Vandaag een klassieker van jewelste: Omloop Het Volk/ Het Nieuwsblad. Het zal direct te zien zijn hoe onze Vaderlandse wielerhelden er fysiek voorstaan. Een 200 tal deelnemers zullen paraat staan om deze wedstrijd te bekampen en zoals altijd hoop ik dat de beste zal winnen en liefst een Belg. Met dit sportevenement kunnen we even de dreiging van een oorlog vergeten. Wat oranje Trump weer allemaal raaskalt is toch wel een beetje schrikken. Een president van een zelfstandig en onafhankelijk land schofferen, die hem een bezoek brengt. Hij doet zoiets liefst vóór de camera's om zijn gewichtigheid duidelijk te demonstreren. Hij denkt werkelijk dat hem alles is toegelaten en dat hij God op aarde is die iedereen naar zijn pijpen kan laten en doen dansen, voor geld. Iedereen duidelijk maken dat hij de heerser van de wereld is. Samen met Poetin zijn dit toch 2 mannen die de 'vrede' op het spel zetten en eens graag een 'knop' zouden indrukken als afschrikkingsmechanisme en om hun macht van vrede en oorlog te tonen. Deze prachtige lentedag wil ik niet laten vergallen door die 2 oude mannen (72 en 78 jaar). Ik zal deze namiddag van de zon en de koers genieten en hopen dat ondertussen die mannen beseffen welk gevaarlijk spel ze spelen. ik moet vroegtijdig stoppen want er zijn gasten op komst en die mag ik niet laten wachten. Luister ondertussen is naar het lied van de jarige Piet Veerman, 82 jaar: "Sailin Home" is een prachtig nummer, zeker nu mijn vrienden komen aangevaren. Tot morgen
Laatste dag van de meteorologische winter. Ik zou meteen er bij willen zeggen, oef!. Niets garandeert natuurlijk dat we warm, mooi en droog weer gaan krijgen, maar toch is de gemeente al bezig met het strand glad te strijken en alle andere voorbereidingen aan het treffen voor het begin van een nieuw toeristisch seizoen. Er is 14 dagen de tijd om alle strandkabines, strandbars, terrassen op de dijk, op te bouwen, want dat alles mag geopend worden vanaf 15 maart. Tijdens de krokusvakantie is het nog een frigobox meenemen om in het zand wat te drinken of te nuttigen als men dorst of honger heeft. Niettegenstaande onze Waalse landgenoten al een week vakantie hebben gehad, is het hier toch oorverdovend stil geweest. Ik ben eens nieuwsgierig of er wat meer beweging zal zijn als de Vlaamse scholen ook verlof hebben. Vandaag vind ik het een 'milde' dag met rustig blauw/grijs weer en blijft mijnen 'mise en plis' zeker goed tot vanavond. En gisteren was ik mijn kalenders vergeten te raadplegen. Voor Klara werd Elisabeth Lutyens (1906-1983) voorgesteld een Britse componiste van pianomuziek en orkest. Zij werd zeer gewaardeerd op het Britse eiland vooral door haar collega's muziekanten en zelfs van Igor Stravinsky (1882-1971). Vandaag stellen ze Maria Chavez voor van wiens muziek ik ook geen kaas heb gegeten: improvisator, sound artist maar dan voornamelijk met draaitafels m.a.w. een DJ. De filosoof/schrijver Gustave Flaubert (1821-1880),wil ons doen geloven dat "Geluk een mythe is die is uitgevonden door de duivel om ons tot wanhoop te drijven". Hij is de auteur van het boek "Madame Bovary" en L'Éducation sentimentale". Het citaat van vandaag komt uit de zeer vroege Middeleeuwen in Groot Brittannië en werd geschreven door Anselmus van Canterbury (1033-1109), een wijsgeer, theoloog en Benedictijner monnik zegt ons: "Hij die niet gelooft, kan niet ervaren; wie niet ervaart, kan niet begrijpen". Na deze regels is het tijd om te stoppen en daarover na te denken op mijn bankje in het zonnetje, maar niet onder een appelboom Tot morgen
Voilà, op donderdag is mijn huis altijd Spic & Span. Toch voor een paar uur, want bij regenweer zijn er weer vlug vuile pootjes te zien. Natuurlijk heeft mijn hond een hekel aan poten afvegen. Zelf kan hij dat niet en dus moet ik dat doen. Met soms een gevecht in regel om zijn poot te geven voor proper te maken. Ik heb al zo dikwijls die uitdrukking 'spic en span' gebruikt en pas vandaag vroeg ik me af waar die uitdrukking nu eigenlijk wel vandaan kwam. Ik heb altijd gedacht dat een Amerikaans kuisproduct daar verantwoordelijk voor was, maar eigenlijk is het product een uitvloeisel van de Engelse uitdrukking 'Spic and Span' die dan weer leentje buur speelden bij de Nederlanders enfin bij de Middelnederlands sprekende bevolking van West Europa in de jaren 1570. Het komt van de scheepsbouwers. Een nieuw gebouwd schip had 'nieuwe spijkers = spics' en 'nieuwe spaan, splinters = span'. In het Nederlands was het 'spiksplinternieuw' en in Engeland kwam er dan de uitdrukking 'spic 'n span'. Tot rond 1922 een Amerikaanse firma een nieuw kuisproduct op de markt bracht en het de naam van de Engelse uitdrukking gaf. Ik weet zelfs niet of dat product nog op de markt te verkrijgen valt, populair zijn nog altijd bruine zeep, een scheut javel, sodakristallen. Ik vernoem geen merken, er zijn er té veel op de markt. Dat is de donderdagse arbeid. Gisteren heb ik goed mijn keel kunnen roderen met koffie en versnaperingen en een hele fijne babbel met mijn naamgenote. Om het zo te zeggen: onze kelen kunnen er weer tegen. Ik moet niet lang wachten op een volgend gesprekje want misschien komen mijn vrienden. In ieder geval komt zondag mijn dochter en blijft slapen, maandag komt mijn familie Klepkes met 6 en blijven ook slapen. Drukke vooruitzichten. Nu het nieuws van de dag, dat behalve de namen en spielerijen van Trump, Poetin en Zelensky niks nieuws te bieden heeft. Wel een feit waar ik nooit bij stilgestaan had: Vlaanderen en ook de andere regeringen, leven niet alleen bij de gratie Gods maar vooral dank zij de "subsidies" die vanwege de federale regering hen worden toegewezen. Het is eigenlijk correct, want Vlaanderen en de andere regio's innen geen personenbelastingen om alles draaiende te houden en hun ministers, ander personeel en ambtenaren te betalen. Ik moet die gedachte eens diep laten zinken in mijn brein vooraleer ik daar een iets meer over kan zeggen. Zeker nu de federale regering zovele subsidies willen schrappen. Ondertussen is blijkbaar het levensgevaar bij Franciscus geweken en is wat men zou kunnen noemen: he is still alive and kicking. Natuurlijk rijst er nu wel de vraag, moet hij aanblijven als Hoofd van de Katholieke Kerk of in de luwte van het Vaticaan in Castel Gandolfo gaan leven en een nieuwe Paus, het beleid laten overnemen. Hij is trouwens zelf verkozen bij het abdiceren van Benedictus XVI, Joseph Ratzinger (1927-2022) en Paus Emeritus werd. Tot morgen
"Meester hij begint weer!" maar André Buys is niet meer. Eigenlijk allang niet meer, maar het blijft een onvergetelijke leraar waar iedere tiener graag les van had gehad. Frank Dingenen (1950-2025) maakte dit personage onsterfelijk, maar zelf overleefde hij zijn personage niet. Frank trad in bijna alle Vlaamse series en films op, maar het succes van de schoolmeester op BRT evenaarde hij niet meer. Men kan zeggen, vrijgezel in hart en nieren, verkoos hij in een WZC te wonen om zijn klapke te kunnen hebben en zich niet eenzaam te voelen. En mijn babbel zal ik deze namiddag ook wel hebben want mijn buurvrouw komt even langs om de algemene gang van zaken van de gemeente te overlopen en de gezondheidstoestand van 'onze' Vader Jean-Marie eens te bespreken. Die is op wereldvlak niet zo belangrijk als die van Vader Franciscus, maar voor ons belangrijk genoeg om onze mening daarover te ventileren. Want men kan gerust stellen dat het beleid van een burgemeester minstens even belangrijk voor zijn bevolking is, vooral dan de senioren, als het beleid van een paus voor zijn katholieke gemeenschap. Zeker nu de bevolking aan de kust in sneltempo aan het vergrijzen is. Ik zal wel niet de enige senior zijn die als kind al droomde om dichtbij zee en strand te wonen. Het is hier leven op het ritme van de golven van de zee, de seizoenen, de natuurelementen die soms mild zijn soms wild. Dat ritme verkiezen toch veel jaggers boven het lawaai, drukte, files, het gehaast zijn in het binnenland. Het is hier ook een half jaar rustig en een half jaar vollen bak leven dat de vakantiegangers naar hier brengen. Het leven hier is 'wandelen' niet stappen of lopen of van 'jot naar jer' spurten. Dus ja, veel gepensioneerden zijn niet geïnteresseerd in het warme Spanje of andere exotische locaties, maar genieten van de charmes van onze eigen costa's.
Vandaag is Voltaire aan het woord (1694-1778): "Vooroordelen zijn de argumenten der dwazen", een zin uit "Poème sur la loi naturelle". Klara heeft een bladje volgetypt over de harpiste, componiste, zangeres, Sophia (Pleyel) Dussek (1775-1831) waarvan de meest composities aan haar man Jan toegschreven werden omdat, eens een gehuwde vrouw de naam van de echtgenoot werd gebruikt. Waarschijnlijk was het een heel bewuste keuze van haar muziekuitgeverij om haar harpsonate met 'componist Pleyel' te ondertekenen en uit te geven.
Ik heb sinds gisteren weer een schoon wit kortgeschoren hondje bij mij. Ik bid vurig dat de regen nog niet voor direct is, zodat ik toch een paar dagen geniet heb van zijn 'witte' vacht en zijn modderige poten nog wat achterwege blijven. Want hoe dan ook, droog of nat, modder of zand, mijn manneke wil een baspel doen. Tot morgen
Sinds begin dit jaar is de ophaaldag van het huishoudelijk afval veranderd. Niet alleen de dag is van dinsdag naar maandag gegaan, maar ook het uur is van 14u naar 8u 's morgens verzet. Het gevolg is, geen opengereten zakken meer, of toch weinig want katten zijn er ook nog, geen gekrijs meer van de meeuwen die hun soortgenoten roepen dat er voedsel te vinden is. Maar zoals vandaag, zijn er weer een paar die vergeten zijn dat hier niks meer te vinden is of denken dat de vuilzakken nog moeten komen. Het was weer een lawaai van jewelste, eigenlijk een kakafonie van klanken en kreten, want een mooi deuntje heeft de meeuw niet. Beter is het te luisteren naar de composities van Yi Chen, die Klara voorstelt. Alhoewel ik niks van haar heb teruggevonden op het internet. Ik moet dus de almanak van onze klassieke zender geloven, als ze zeggen dat ze een van de belangrijkste hedendaagse componistes is. Jong zal ze niet meer zijn aangezien ze tijdens de Culturele Revolutie is gestraft wegens haar Westers vioolspel en naar het platteland werd gestuurd. Na het overlijden van Mao Zedong (1893-1976) kon ze terug naar Peking en studeren aan het conservatorium. Bij de filosofie is het niet altijd gemakkelijk het citaat volledig te begrijpen, ofwel ben ik niet goed uitgeslapen, ofwel werkt mijn brein niet naar behoren vandaag omdat ik in gedachten al op stap ben. "Om visonair te zijn, moeten we onze verbeelding verankeren in de realiteit en ons tegelijkertijd mogelijkheden voorbij die realiteit voorstellen". Also sprach, niet Zarathustra*, maar 'bell hooks' of Gloria Jean Watkins (1952-2021) in "Black looks: Race and representation". Nu ga ik me klaarmaken om met de hond naar de kapper te gaan en te genieten van op stap te gaan zonder hond en hem in veilige handen te kunnen achterlaten. Tot morgen
* "Also sprach Zarathustra" geschreven door Friedrich Nietzsche (1844-1900) en een symphonisch gedicht geworden door de noten van Richard Strauss (1864-1949).
"Raindrops keep fallin' on my head..." het liedje dat BJ Thomas in de film "Butch Cassidy and the Sundance Kid" zingt, zegt alles over het weer vandaag. Het systeem van één mooie dag, afgewisseld met 3 grijze en natte dagen blijft voorlopig gehandhaafd. Het is terug laveren tussen de vlagen door als ik met de hond buiten moet. Er is ook nog een stevige wind, die mijn permanent serieus in de war stuurt. Vandaag komen ook mijn bestelde fleece-truien toe en dat is geen overbodige luxe want de lente in nog ver te zoeken, op zijn minst nog 4 dagen. Gans de wereld zit ook de gezondheidsbulletins van Paus Franciscus te volgen. De goede nachtrusten volgen op berichten van lichaamlijke mankementen die alsmaar groter worden. Ik denk dat de rest van zijn leven in het Gemelli-ziekenhuis zal afspelen en niet meer in het Vaticaan, meer bepaald in de Casa Santa Martha. Is er veel nieuws te melden of te becommentariëren? Eigenlijk niet, behalve natuurlijk de treinstaking die roet in het eten gooit voor de duizenden forenzen. Op stakingen geef ik niet vlug commentaar, zeker niet over werk/arbeid waar ik geen flauw benul van heb, hoe moeilijk of zwaar dat is voor degenen die er werken. Het gevolg is wel dat er heel veel zijn die niet op hun werk geraken of hun opleidingen missen. En 9 dagen is wel heel lang om duidelijk te maken dat ze met nog niet vaststaande beslissingen van Arizona, oneens zijn. Dan nu naar de dubbele leidraad van mijn blog voor dit jaar. Dames eerst zal ik maar zeggen. Klara stelt vandaag Elisabeth Kuyper (1877-1953) voor. Componiste, pianiste en vooral dirigente die er prat op ging een volledig vrouwelijk orkest, zangers en muzikanten, voor te stellen die haar "Festival Cantate" ten gehore brachten. Van haar werk is door een brand, veel verloren gegaan. Filosoof, journalist, schrijver Albert Camus (1913-1960), kreeg de Nobelprijs Literatuur in 1957. Vooral "La Peste" is een gekend boek van de schrijver. Het citaat komt uit zijn essay, "Terugkeer naar Tipasa" en leest als volgt: "Midden in de winter moest ik tenslotte begrijpen dat er in mij een onoverwinnelijke zomer bestond". Tot morgen
