Eerste dag van de tiende maand van het jaar. Ik moet zeggen dat het een aangename dag is qua temperatuur. Dus heb ik me voor de laatste keer tot volgende zomer 'ijscreme' in mijn boodschappenmandje , karretje, gelegd in het grootwarenhuis: banana split, mokka en vanille. Nog een laatste keer wat extra verboden en ongezonde lekkernijen ingeslagen. Maar het was ongeloofelijk rustig in de winkels waar ik inkopen moest doen. Voor de hond had ik ook een boodschappenlijstje, dat is te vinden in een andere winkel. Het is hier een aangenaam shoppingcenter waar alle grootwarenhuizen dicht bijeen staan en op voetafstand van het ene naar het andere kan gegaan worden. Er is ook een nieuwe bloemen-plantenwinkel gekomen, de vorige was ook een keten en waarschijnlijk failliet gegaan. Buiten de creme glace heb ik geen inkopen gedaan die niet nodig waren. Dat is een hele prestatie en dat verdient een pluim op mijn hoed. En mijn hoed heb ik terug bovengehaald om buiten in het zonnetje te zitten want de parasol heb ik opgeborgen. Zo erg zal de zon wel niet meer stralen maar mijn witte haren en roos teer velleke op mijn hoofd, vragen toch bescherming. Het zal wel een beetje een tv-namiddag worden want de Europese Kampioenschappen wielrennen gaan van start en wel met tijdrijden. Ik wil wel weten wie de beste is.
Vandaag zijn er ook 7 groepen die deze dag uitgeroepen hebben tot hun speciale dag. Er zijn er maar 2 die me interesseren. Het is de 'Internationale Dag van de Ouderen' en ik kan niet onkennen dat ik tot die groep behoor. Maar ja, wat is 'ouder'. Daar staat volgens mij geen leeftijd op want bij manier van spreken is men 'ouder' na de dag van zijn geboorte en iedere volgende dag is men 'ouder' aan het worden. Voor mij is dat ouder worden al ongeveer 27.800 dagen aan de gang, een aardig cijfer. Belangrijk is de speciale aandacht vandaag voor 'Wereldkoffiedag'. Wat zou ik zijn zonder mijn heerlijk dampende kopje koffie in de morgen? Zelfs overdag smaakt mij dat het beste van alle dranken en zeker na een koud dessertje dat ik nu ga binnenspelen. Tot morgen
De krant was in ieder geval op tijd, en heb met plezier aan mijn ontbijttafel gezeten.Het is ook een belangrijke dag voor mijn schoonzoon die vandaag, als zijn longinhoud groot genoeg is, 55 kaarsjes mag uitblazen. Het is prachtig weer en ze kunnen met z'n allen rustig buiten tafelen. Gelukkige verjaardag.
Vandaag is er geen goed nieuws op de voorpagina van de krant. Werkloosheid, overlijdens van jonge mensen en wat oudere, ruzie op een golfwedstrijd en 'horror' op stages in de verzorgende sector. Over dat laatste wil ik alleen zeggen dat zoiets al gangbaar was in mijnen tijd (meer dan 50 jaar geleden). De vuilste en naarste werkzaamheden op een afdeling werden voorbehouden voor de stagiairs, een gesprek met een verpleegster mocht niet laat staan er een koffietje mee te drinken op den dienst. Nu komen al die studenten er mee naar buiten omdat stages doen 'praktische lessen' zijn en ze die beneden hun waardigheid vinden. Ook de mentaliteit van de studenten is veranderd. Van de eerste studiedag of praktijkdag is men geen verzorgende of verpleegster, al denken sommige eerstejaars dat wel. Klusjes op een medische zijn niet dikwijls aangenaam en zullen dat nooit worden en toch moeten ze gebeuren (bedpannen proper maken, mensen verorgen, bedden verversen, eten opdienen.... Men vergeet tegenwoordig nogal eens dat men voor elk verantwoordelijk beroep, onderaan de keten moet begonnen worden om een inzicht te krijgen van de werking aan de top. Verder op de eerste pagina: enen Trump die naarstig bezig is om de 'Nobelprijs voor Vrede' in 2025, aan zijn CV toe te voegen. Natuurlijk is het onontbeerlijk de 'Vrede in het Midden Oosten' te bewerkstelligen want voor die pogingen zijn er al dikwijls 'Internationale Vredesprijzen' uitgereikt. Jammer genoeg bleek geen enkele poging voor 'vrede' het langer dan een paar maanden vol te maken. Maar Donalds poging voor een vredesinitiatief komt in de maand vóór de bekendmaking van de gelukkigen die ten eeuwigen dage geroemd worden voor hun pogingen om vrede in de wereld te krijgen. Natuurlijk hangt er ook een geldprijs (± 1 miljoen US dollar) vast aan deze 'eer' en dat laat Mr President ook niet onberoerd zelfs al is hij biljonair.
Middag is al ruimschoots gepasseerd. Ik ga wat eten vooraleer van de zon te profiteren. Tot morgen
Dat er concurrentie moet spelen in de 'Vrije Markt Economie' zoals die er is in West Europa, dat is zeer goed. Dat er dan voor de laagste bieding van een offerte gekozen wordt is dan zeker niet abnormaal zeker als men dan dezelfde dienstverlening garandeert. Dat Bpost misschien duurder was dan degene die nu de krantenbedeling doet is waarschijnlijk de reden dat er geopteerd werd voor een onbekende leverancier van de dagelijkse krant. Maar het is geen dagelijkse krant meer, al betaal ik ervoor om die iedere dag tussen 06-10u in mijn brievenbus te krijgen. Nu is het iedere dag opstaan en buitengaan in de verwachting mijn leesvoer aan te treffen om mijn honger van mijn brein en ogen te stillen net zoals ik iedere morgen koffie en brood nodig heb om de dag goed te beginnen. Vandaag weer noppes in de brievenbus. Ik krijg een punthoofd van de perikelen rond de levering van mijn dierbare gazet. Ik vraag me dus met recht en reden af wanneer mijn '2 ontbijten' weer eens zullen samenvallen, zodat ik goedgemutst mijn activiteiten van de dag kan aanvangen, zonder dat ik eerst 10.000 stappen heb gezet zoals een kieken zonder kop. Commentaar op het nieuws heb ik niet, al ben ik wel gelukkig dat Tadej wereldkampioen is geworden. Het zal een verhaaltje worden uit mijn 'memory lane'. Tenandere, sommigen zitten daar ook op te wachten. Ditmaal over uitgaan in de beste omstandigheden, met alles erop en eraan. Het kwam weer eigenaardig ter sprake met de vrienden; opruiming van badkamerkastjes. Eigenlijk staan er in mijn kastjes vrij weinig producten. Ik heb een hekel aan al dat gedoe om er jonger uit te zien die je kleren dan ook nog eens smerig maken. Ik hou het op water en zeep om me fris, proper en jong te voelen. Maar één grote uitzondering heb ik wel en dat zal ik nooit wegdoen; doosjes, potjes en flacons gevuld met parfum van 'Paloma Picasso'. Dochter van de flamboyante schilder Pablo Picasso (1881-1973) en zijn minnares Françoise Gilot (1921-2023). Toen de tijd van de etentjes, theater- en muziekvoorstellingen, kort gezegd het uitgaansleven er aan kwam, met mensen van allerlei slag, was het belangrijk om me uren en uren goed te voelen zonder dat ik naar de spiegel van het toilet moest lopen om me bij te werken. Ik wilde een speciaal geurtje rondom me creeën zonder gebruik te maken van sprays en andere deodorants. Na veel staaltjes te hebben uitgeprobeerd en druppels van parfum op me te laten spuiten, kwam ik bij Paloma uit, waarvan de geur echt wel compatibel was met mijn lijfgeur. Een hele voorbereiding als ik ergens naartoe moest dat een beetje officieel was. Alle procucten gebruikte ik, van badschuim, melk, eau de toilette, eau de parfum en parfum! Tot mijn 50e en dan was er verandering in mijn hormoonspiegel en pasten die producten niet meer op mijn lijf. Ik ben nooit aan een andere zoektocht van geurtjes begonnen en de overschot van toen staan nog altijd in de badkamerkastjes, mooi te wezen met hier en daar nog wat inhoud in. Tot morgen
Het is echt geen warme start op deze zonnige zondagmorgen. Het is fris deze ochtend, om niet te zeggen koud. Nog een uurtje wachten en ik kan "De Zondag" buiten lezen en de spellekes uit de krant van gisteren oplossen. Het zal een leesdag worden. "Napoleon" van Bart van Loo heb ik aan de kant geschoven, wegens té lijvig en té historisch om op een zonnige dag op een bankje buiten te lezen. Ik ben begonnen met het boek van Camilla Läckberg "De Gouden Kooi". Er staan er verschillende op mijn e-reader van deze Zweedse schrijfster van detectieveverhalen. Ze schrijft best wel aangenaam. Gisteren zijn er weer wat boeken bijgekomen in mijn online bib. Ik zal me niet vervelen tijdens de koude maanden. Er liggen ook nog 2 kartonnen puzzels op mij te wachten om gemaakt te worden. Een ervan is bijna ondoenbaar: gebroken wit met hier en daar een zwart streepje, De Belgische Kust. De andere is het schilderij "De Kus" van Gustav Klimt (1862-1918). Dat is wat kleurrijker en gemakkelijker in elkaar te doen passen.
Buiten de steekpartijen met dodelijke slachtoffers, de drones die overal verschijnen en bommen lossen vanuit hun spinnenpoten, is er maar 1 belangrijk item 'het Wereldkampioenschap voor Eliterenners'. We hopen natuurlijk een Belgische vaandeldrager te krijgen, maar de vooruitgeschoven kandidaat-winnaar is niet echt iemand waar ik fan van ben. Ik kan zijn kwaliteiten niet ontkennen, zijn palmares is er om dat te bewijzen, maar ik vind het een onsympathieke gast met een dikke nek. Ga ik naar dat kampioenschap kijken? Met een half oog om te zien hoe de vooruitgang is, en waarschijnlijk het laatste halfuur om te zien wie er als eerste over de meet gaat rijden. Voordien en tussenin ga ik van de herfstzon genieten en me van leesvoer voorzien. Stralend weer en daar moet een mens van profiteren. Tot morgen
Een zaterdag met prachtig aangenaam zonnig weer dat alle ergernissen wegmoffelde van het té laat leveren van de krant. Gelukkig werd ze me overhandigd vooraleer ik weer eens een bericht naar de servicedienst van de krant kon sturen met het bericht 'niet geleverd' en weer een extra krant op het einde van de maand. Natuurlijk heb ik geen abonnement genomen om een extra krant te krijgen in ruil voor een dag zonder leesgenot. Ik heb een abonnement genomen om de gazet iedere dag in de brievenbus te vinden zonder dat ik de straat moet opgaan in pyjama om mijn leesvoer te halen. Want dat is nu juist het gezellige van een krant die thuis geleverd wordt. Opstaan, wel of niet in slaapkledij het dagblad uit de brievenbus halen terwijl de hond zijn rondjes in de tuin doet. Daarna een pot dampende verse koffie drinken met de krant in aanslag om gelezen te worden. De laatste tijd is mijn ochtendritueel zwaar verstoord geworden en ga ik telkens met de vraag naar buiten; is ze geleverd of niet? Soms is het 'oef, gelukkig' en de laatste tijd een vloek 'verdorie, weer niks'. Enfin, vandaag lectuur en ik heb nog maar één katern gelezen en het is al namiddag. Ik ga toch eerst mijn gekregen rozijnenboterhammekes eten, want ik heb wel honger. Tot morgen
"Amicus certus in re, incerta cernitus", "in nood leert men zijn vrienden kennen". Aldus Cicero (106vC-43vC) voor wie onze Premier een ontzettende bewondering heeft. Vooral omdat die in Latijn schreef en zó veel one liners heeft en Bart graag in oneliners spreekt. Zelfs vergat hij dat 'Engels' de voertaal is in de UN organisation. Verbaasd keek de Algemeen Secretaris van deze wereldorganisatie toen De Wever hem erop attendeerde dat hij iets genoteerd had in het 'gastenboek' van de organisatie. Niet alleen keek deze Portugees zeer verbaasd over de vraag van de spreker op het wereldtoneel 'Spreekt u Latijn?' . Het leek erop alsof het Latijn de wereldtaal was die iedereen moest kennen en de baas van de UN eigenlijk moest gebruiken in alle gesprekken in plaats van het Frans, Engels, Spaans of wereldtaaal Portugees. Onzen Bart voelde zich werkelijk belangrijk op het wereldtoneel en voelde zich een machtig staatsman waar iedereen naar luisterde. Spijtig dat hij niet zo van besturen houdt in zijn thuisland, waar iedereen zo maar commentaar kan leveren op zijn daden en woorden, terwijl hij op het internationale schouwtoneel applaus krijgt voor zijn speech. Dat was voor mij het nieuws dat er enigszins uitsprong tussen al die moorden, processen, kinderen op de dool, interfamilaal geweld, mesgevechten en brandbommen. Het wordt er in onze wereld niet fraaier op zelfs niet in het anders zo vredige Belgenland. Tot zover deze vrijdag, de tuinman gaat arriveren. Ik wil eindigen met het citaat van de dag uit de scheurkalender met zijn eigenste en volle wijsheid: "wees niet deugdzamer dan je karakter toelaat". Dat schreef Friedrich Nietzsche (1844-1900)Tot morgen
In de filosofiescheurkalender lees ik vandaag: "Levenskracht brandt in geen enkele toestand op" zei Marina Abramovic. Ik vind dat deze Servische kunstenares echt wel gelijk heeft. Levenskracht heb je echt wel gans je leven nodig om een goed en gezond leven te leiden ondanks alle tegenslagen, moeilijkheden of gelukkige momenten die zich op je levensweg kunnen bevinden. In het citaat van de dag lees ik van Rients Dijkstra (1902-1970), advokaat en journalist, "men koestere zijn kleine neuroses om erger te voorkomen". Ik vond datik beide citaten van de dag wel eens mocht vernoemen.
In verband met de 'Septemberverklaring van de Vlaamse Regering' spreekt de minister-president met opgestroopte hemdsmouwen, alsof hij werkelijk zware klussen achter de rug heeft met al die teksten te schrijven en de onderhandelingen in goede banen te leiden. Alvast was Hilde er doodmoe van en kon haar ogen tijdens de debatten en toelichtingen van al die zware financiële ingrepen, niet open houden en deed een klein tukje. Voor zichzelf behouden deze excellenties, met een zeer hoog inkomen, allerlei vergoedingen zoals huurprijs van een pand tijdens hun parlementstijd en huishoudvergoeding, die ze anderen gaan afnemen. Dat omwille een van veelvoud aan tegemoetkomingen in de sociale en financiële toelagen die sommige werklozen en laag verdienende werkende krijgen. De grootste kost van onze belastinggelden zijn de Vlaamse, Brusselse en Waalse deelregeringen zelf, die zichzelf proberen in stand te houden met 'onontbeerlijk' te zijn voor goed, degelijk, rechtvaardig bestuur en vertegenwoordiging. Dat alles volgens hun eigen zeggen. Al die ministers, kabinetsleden, telecom, auto's en ander vervoersabonnementen, gratis kranten, tijdschriften, etentjes, snoepreisjes en ontdekkingen van de werkzaamheden van parlementariërs in ontwikkelingslanden,... De kostprijs van onderhoud van Vlaamse monumenten waar ik toch ook even van verschoot. AVV/VVK, Alles Voor Vlaanderen/Vlaanderen voor Kristus, in Diksmuide bijvoorbeeld, kost jaarlijks 400.000€ en wordt gehalveerd. Terecht? Geen idee, ik wist niet dat onderhoud van de weide en IJzertoren zo'n slokop was. Vroeger een beeld en verplichte aanwezigheid van ieder Vlaamsgezind mens, voornamelijk de NVA leden. Nu telt men nog een hondertal aanwezigen op de IJzerbedevaart, meestal leden van VLaams Belang. Dat zal in deze NVA-regering wel een doorslag van betekenis hebben gegeven. Hopelijk is de tekst boven op de Toren een waarheid: Nooit meer oorlog, Plus jamais de guerre, Nie wieder Krieg, No more war. Ik vraag me af of de grote leiders van vandaag, ooit dat vredesmonument bezocht hebben en de tekst gelezen hebben. Omdat het vandaag "Werelddroomdag" is, blijf ik toch maar van 'vrede voor iedereen' dromen.Tot morgen
De midweek is weer gearriveerd. Het gaat toch allemaal ongeloofelijk snel. Een krant lezen (oef), een klapke hier en een klapke ginder, een telefoontje bantwoorden, WhatsAppjes, berichten en de voormiddag is voorbij. De voorpagina van de krant geeft weeral aan hoeveel we weer meer moeten betalen voor alle nuttige diensten die de staat en het Vlaamse gewest ons leveren. Gisteren heb ik ook de prijsstijgingen van de tram gevoeld. Maar het is de moeite niet om de auto uit te halen als ik in Middelkerke blijf rondlopen terwijl de hond bij de kapper zit. Gelukkig moest ik pal op de middag bij de trimster zijn zodat de banken met ruglening nog vrij waren. Rond 14u kwamen de karrekes zowel voor mens als hondjes, het plein opgestormd om hun vaste plaats in te nemen op de zitbanken en werd ik een beetje vies bekeken. Het was dan ook zonnig weer en iedereen wilde er toch van genieten. Vanaf 14 u was er ook de begankenis naar de goktempel, dat heeft iedere dag toch succes en trekt volk aan. Enfin, ik ben weer met een spierwit en kortgewiekt hondje thuis gekomen.
In andere delen van ons land vallen er weer wat buien te constateren, maar door de opgedreven windsnelheid zijn de regenbuien voor het binnenland bestemd en niet voor de kust. Als je hier woont mag je geen schrik hebben van de wind. Het is zelden dat die niet aanwezig is. Ik vind dat eigenlijk wel prettig om tegen de wind in te lopen, dat brengt toch veel frisse en gezonde lucht en doet alle webben in het hoofd wegwaaien.
Gisteren heb ik dan naar de nieuwsberichten gekeken en geluisterd en den Donald was weer in goede doen en iedereen die ooit een aanmerking heeft gegeven op zijn beleid moest door de mangel. Marec tekende 'United Nations of America' met de krans van het symbool van de UN rond het hoofd van de President. Maar zijn hoofd zag zo oranje als een ongesneden bol Hollandse oude kaas. Zijn een oog krijgt hij ook al niet goed open en zijn hoofd staat niet meer recht op zijn schouders. Ik denk dat meningeen zich afvraagt waar dat oranje gezicht vandaan komt. Een zalfje of cremeke, uv-stralen, iedere dag een kilo wortels eten en wortelsap drinken of wortelpuree naar binnen spelen? Gisteren was het weer opvallend tijdens de voorlezing van zijn spech waarbij hij de meeste leden schoffeerde en vnl de UN die het niet eens zijn met zijn visie van regeren en beleid. Mister Orange heeft de wijsheid in pacht als er over regeren en beleid wordt gedebatteerd. Onze koningin heeft ook haar woordje geplaceerd op het grote podium van de Verenigde Naties in NewYork.
"Liefste, waar en wanneer" zong Emile Wagemans alias Bob Benny (1926-2011) in de zestiger jaren van vorige eeuw. Awel dat vraag ik me ook af. Wanneer zal de kust eens volgebouwd zijn en word ik niet meer wakker gemaakt van het heien van de palen en het pompen van het water waar de kelders moeten komen van de buildings. Momenteel maken er hier drie werven groot kabaal. Buildings voor apartementen voor mensen die er niet wonen en er maar af en toe eens verblijven. maar dat is natuurlijk niet mijn grootste ergernis. Wederom geen krant!!!!!. Na 12u mag ik nog eens een klacht indienen mocht mijn papieren verslag van vorige dag niet in de brievenbus zitten. Daar is toch wel wat scheef aan het lopen bij de verdeling en bezorging van lectuur aan de krantenabonnees. 'Doe zo voort, doe zo verder' is het Vlaamse woord van de dag en ik hoop dat zoiets niet waar is. Vanaf ik opgestaan ben (08u) loop ik in en uit mijn huis om de brievenbus te inspecteren of mijn leesgenot is gearriveerd. Niet dus!. Dat maakt niet uit of ik een dag langer van mijn abonnement kan genieten, ik heb nu wel geen leesvoer. Ik zal dan maar volop genieten van mijn uitje terwijl de hond bij de kapper zit om zich een onberispelijk hondenkapsel te laten aanmeten. Ik zal me ondertussen eens te goed doen aan een pateeke. Daar heb ik goesting op.Tot morgen
Een nieuw seizoen 'Herfst' genaamd, begint deze avond om 20u19. Samen met de verandering van seizoen verandert de wind ook van richting en komt meer uit noord-oost dan uit zuid-west. Het gevolg laat zich raden, de kouwere temperaturen komen er aan. Gedaan met de korte mouwen en blote benen. De sjaals, de sokken en de pulls worden uit de kast gehaald. Het telkens veranderen van outfit geeft een nieuw elan, en is precies een teken dat ik op de 'shop tour' ben geweest terwijl het mijn oude kleren zijn die ik vanonder het 'stof' haal. Het is een mooie zomer geweest en hopelijk heb ik genoeg vitaminen opgeschaard om bestand te zijn tegen de aanvallen van sneuverings, hoestjes, griep en corona. Ik heb terug de kiwi's in huis gehaald om wat extra vitamine C binnen te krijgen. Want zoals velen beweren en zeggen, 'het vallen van het blad is voor menigeen een gevaarlijke periode'. Bon, wat is er zoal speciaal geweest tijdens het weekend? De oude wereldkampioen van het tijdrijden is meteen ook de nieuwe geworden na een prachtig staaltje fietsen op Rwandese wegen. De Vlaamse regering heeft na 1 nacht al een begroting in evenwicht kunnen opmaken en kunnen zeggen waarvoor er weer meer moet betaald worden. De immer beloofde verlaging van belastingen, zowel gemeentelijk, Vlaams of federaal bij de verkiezingen zijn altijd loze slogans om de mensen naar een bepaalde partij te lokken. Dat merken we telkens na de nieuwe voorlegging van de miljoenen of miljardennota's (afhankelijk van gemeentelijk of ander bewind), dat we weer eens beetgenomen zijn. We berusten maar weer in ons lot en hopen dat we met ons centen, het eind van de maand halen. Dat is natuurlijk allemaal niet plezant, maar niets in vergekijking met wat de Palestijnen op hun Palestijnse grondgebieden moeten meemaken. Het gebied van de Westelijke Jordaanoever kent nu wat rust, terwijl de Gazastrook, de Levant van het Midden-Oosten, de volle lading van geweld en vernielingen meemaakt. Meer dan 150 landen hebben Palestina al erkent als 'soevereine onafhankelijke staat'. België heeft nog niet beslist wanneer ze deze Staat, zal erkennen. Dat zal misschien gebeuren als de grote investeerders zich bereid verklaren mee te werken aan de bouw van een Rivièra in het oostelijke gedeelte van de Middellandse Zee, als alles vernield is. Het leed van de vluchtelingen kent geen mededogen in de rest van de wereld, gewoonweg omdat er zo veel mensen op de dool zijn en niemand nog vluchtelingen onderdak wil geven. De 'ik-wereld' viert hoogtij en uiteindelijk maak ik er ook deel van uit.
Twee muzikale grootheden herdenk ik vandaag door hun repertoire te beluisteren. Van Leonard Cohen (1934-2016) zing ik "Hallelujah" mee, dat een ode voor alle godsdiensten is. En nooit te vergeten is Ann Christy (1945-1984) met "Gelukkig zijn". Tot morgen
