Welkom bij het "meisje van 1948". Vind je mijn bedenkingen en dagboekverhalen leuk? Je kan misschien mijn blog-adres doorgeven aan familie, vrienden, vriendinnen en kennissen. Wil je commentaar geven op mijn schrijfsels ? Dat kan door op de knop'reageer' onderaan de tekst, een reactie te geven. Wil je een deel van mijn teksten gebruiken? Dat kan, maar verwittig me even. Grtjs van Pijltje
De zwoele nachten zijn verdwenen omdat we langs de koude kant van een gigantisch hoge drukgebied liggen met koude noordoostenwind als gevolg. Frisse nachten zijn wel oké om te slapen, maar de nachtkledij is dan van een andere soort dan tijdens de hete dagen. Mijn broer noemt dergelijke kledij: mannen op een afstand houden. Nu hebben we volgens de Nederlandse meteorologen te maken met een 'droogteput'. Dat alles heeft te maken met verandering van het klimaat en de ligging van onze goede oude 'straalstroom'. Die kronkelt té veel in hoogtes en laagtes. En als je als land in een dal of een top van de straalstroom zit, zit je ofwel ofwel langs de droge kant ofwel langs de natte kant. Of omgekeerd. Meteorologie is nooit één van mijn sterkste kanten geweest, en alles moet tegenwooordig een naam krijgen. Enfin, ik heb terug mijn fleeceke en sokken boven gehaald om toch weer een warmer gevoel te krijgen tot de zon me weer zal verwarmen. Ondertussen zal ik mijn roman van Pauline Slot verder verslinden: "Dood van een thrillerschrijfster". Laat de omkadering van dit boek nu toch wel juist een Grieks eiland zijn waar ik een fantastische tijd heb beleefd en de cultuur van de oudheid kon opsnuiven. Van bij de eerste bladzijde was ik verbaasd dat dit verhaal zich afspeeld op het eiland Evia meer bepaald in het dorp Eriteria. Ook ik nam ooit de overzetboot om naar Athene op uitstap te gaan met het openbaar vervoer. De uitbater van het B&B was zo vriendelijk om ons een papiertje te geven met de busnummers erop en de vragen die we eventueel moesten laten zien aan de chauffeurs om op de juiste bus terecht te komen. Mijn vriendin noch ik spraken geen gebenedijd woord Grieks, oud of nieuw en met een woordenboekske in de hand geraak je ook niet ver. Toen waren er geen gsm's noch Wikipedia en translaters voorhanden. Nu lees ik een beetje, door de belevenissen van een ander, hetgeen ik zowat meemaakte, voelde en ervaarde bij dit wondermooi stukje Griekenland, zonder de moord als spektakel. Ik stel vast dat de betovering en ban van dat eiland nog altijd een indruk op mij maakt. Het is ook plezant om op goed vallend uit, 20 jaar terug gekatapulteerd te worden. Mijn e-reader bevat alles wat een lezershart kan wensen, ook verrassingen van inhoud incluis. Mijn huis is gekuist, mijn krant bijna volledig gelezen en dan zet ik me met mijn boekske in een hoekske, maar binnenshuis dit keer. Tot morgen
't ja, ik heb gisterenavond mijn concerten op Canvas gemist om naar de Belgische inzending voor het grote liedjesfestival in Bazel, Zwitserland, te kijken. Verdient niet geselecteerd, zou ik zeggen. Té luidruchtig, té hoge noten, té rood, eigenlijk té veel van alles dat niet moest of moet om op te vallen. Ik beweer niet dat de jarige van de dag, Red Sebastian, niet kan zingen, maar dit nummer was niet op zijn lijf of stem geschreven. Maar het Eurovisiesongfestival is, zoals mijn kleinzoon het verwoorde, een vrienden of familiegebeuren. Een programma dat in groep moet bekeken worden en voorzien van de nodige commentaar tussenin zoals, hoor die stem eens, wat een kledij heeft die aan, dat is geen schoon lieke enz. De grote songcontest zal ik dus laten passeren, het winnende nummer zal nog genoeg te horen zijn op radio en tv.
Zijde nie goe? Zijde een bitteke ziekes? Ge zie zo wittekes! Dat zijn vastellingen en vragen die deze lente niet aan mij zullen gesteld worden!. De zon zorgt ervoor dat iedereen die een beetje buiten komt een gezonde blos op zijn kaken heeft. Meer zelfs, de fles after sun moet binnen handbereik blijven om mijn perkamenten velleke in te smeren als ik terug binnenkom. Eerlijk, zo'n weer is echt deugddoende. Niet echt té warm, een aangename temperatuur om in te leven. Ik loop niet in een grand décolleté rond of met wat lappen die op een paar punten aan elkaar hangen met toespelden. Eigenlijk vind ik het maar goed dat er in Cannes een beetje paal en perk gesteld wordt aan het blote schouwspel van de actrices om de aandacht te trekken om een filmrol te krijgen in een pornoproductie of een of andere film. Extravagantie is niet hetzelfde als'bloot'. Met hetgeen er soms vertoond wordt zou ik het zelfs geen kledij meer noemen. Alle begrip voor de beslissing van de bazen van het filmfestival van Cannes.
Gaza, Golanhoogte, Palestina, Israël, een eeuwigdurende strijd om grondgebied, met bijbelse inslag. Op 14 mei 1948 riep David Ben-Gurion (1886-1973) de Staat Israël uit, door de Israelische Onafhankelijkheidsverklaring te ondertekenen. Sindsdien is het er altijd onrustig geweest met de ene 6 daagse oorlog na de andere, de eindeloze schendingen van vastgelegde overeenkomsten dan weer door de en dan weer door de andere partij. Het blijft er een 'kruidvat' en dan bedoel ik niet de winkels. Hopelijk volgt eer ooit vrede in die gebieden. Tot morgen
Gisterenavond was er eindelijk eens een regenbuitje. Eigenlijk alleen goed om het stof op de planten eens te blussen. Niet veel dus, maar deze morgen als ik buiten kwam rook ik werkelijk de friste van de morgenstond. En sommige planten zijn blij met dat water, want hun dorst is eventjes gelest. Ja, nu komen de mooie muzieknamiddagen en muziekavonden er aan. Veel Japanners en Koreanen, zoals ieder jaar. Ze winnen dan altijd wel de 'prijzen' maar zijn niet de mooiste figuren aan de piano. Gisterenavond iemand die door zijn haarwildgroei, zij gezicht verdoken hield achter een haargordijn.Maar zijn handenspel was magnifiek. Slanke ranke vingers die over de toetsen gleden om Mozart ten gehore te brengen. De handen van de volgende kandidate deden me denken aan een krab. Zenuwachtig bespelen van de ivoren toetsen, met gekromde vingers, om mij nog eens Mazart te laten horen. Eigenlijk dacht ik dat ze met haar gebogen razendsnelle vingers een krab kon imiteren. Aan hun vingerspel valt niet te tornen maar hun mimiek blijft een triestig schouwspel.Vooraf geleerde gezichtuitsdrukkingen zijn soms belachelijk. Maar ik heb met mijn ogen toe maar geluisterd naar de prachtige muziek. Een lang citaat van Max Wildiers (1904-1996), een Kapucijnermonnik, filosoof en theoloog, wil ik hier wel overnemen: "Het beste middel om aan de lelijkheid en de domheid van onze tijd te ontkomen is onder te duiken in de onsterfelijke muziek van Vivaldi, Bach, Händel, Mozart, Beethoven, Brahms...Wat een heerlijke wereld van schoonheid ter beschikking". Enfin, tot einde mei is er iedere dag wel wat te beluisteren dat 's avonds een ontspannen gevoel zal geven. Tenzij ik naar de Eurovisiesongs ga luisteren. Ik zal wel even kijken hoe het onze Red Sebastian het er zal van afbrengen. Ik moet toch ook een beetje bij de tijd blijven en kunnen meeklappen met de hedendaagse muziek. Soms zitten er toch ook mooie liedjes bij.
Omdat een vader van een vriend zijn 82e verjaardag viert, wil ik Willy nog vele jaren plezier en een goede gezondheid wensen. Zoals gezegd en geschreven, het cijfer is niet van belang, wel dat ik hem ieder jaar een gelukkige verjaardag kan wensen.
De planten buiten hebben hun natte verzorging gekregen, nu ga ik mijn kamerplanten ook eens begieten. Ze hebben dorst! De hond en ik ook. Tot morgen
Met vernieuwde moed begin ik aan deze nieuwe week, al nr 20 van 2025. Ik ben uitgerust en uitgeslapen en heb wat nieuwe lichaamsoefeningen geleerd. Oefeningen om een beetje steviger op mijn benen, voeten en in mijn schoenen te staan. Ik kan dikwijls aan het geweld en macht van mijn huisgenoot niet optornen zodanig dat ik toch al menig blauwe plek en stijfheid van mijn benen heb moeten ervaren. Evenwichtsoefeningen doen, zegde mijn schoonzuster, de 'flamingo'!. Ik dacht eerst aan een dans maar het is het evenwicht proberen handhaven door meerdere keren per dag, afwisselend op het linker of rechterbeen te gaan staan, zonder een steun te zoeken. De eerste maal lukte dat maar 1 tel, maar ik maak vorderingen en per 'been' kan ik nu al mijn evenwicht houden tot 15 tellen. Ik ben nooit te oud om iets aan mijn lichaamlijke conditie te doen zolang het maar niet 'op een drafje lopen' is.
Dit jaar zullen we geen rekening moeten houden met de ijsheiligen, ze smelten vóór dag en dauw. Maar toch is het voorzichtig zijn met nieuwe aanplant te plaatsen. De aanhoudende droogte zorgt ervoor dat de wortels niet stevig kunnen verankeren in de potten, tenzij men ze dagelijks begiet met 'drinkbaar' water. Eigenlijk vind ik dat niet oké om dat kostbare goedje zomaar goedluks te gebruiken om een bloem in een pot te hebben. Voorlopig staan er in mijn potten 'wilde geraniums' en die zijn veel minder eisend dan de cultivars. Het is nu wel eentonig paars in de tuin maar alles beter dan waterverspilling.
Vanaf vandaag begint de halve finale van de Koningin Elisabethwedstrijd voor piano. De Waalse pianist heeft de selecties overleefd en kan meedingen naar een plaats in de finale. Alles wordt uitgezonden op Canvas en mijn tv is geprogrammeerd om de pianorecitals op te nemen, die ik dan 's avonds kan beluisteren. Gegarandeerd weer uren mooie pianomuziek.
Ik heb een mooi citaat gevonden om deze blog af te sluiten, de mannen moeten maar beoordelen of dat correct is: Vrouwen vereenvoudigen het leven, verdubbelen de blijdschap en verdrievoudigen de uitgaven. Tot morgen
Feest in de familie want de 'tweeling' is jarig. Reeds 19 lentes tellen mijn kleinzoon en kleindochter. Sportievelingen en goede studenten, kinderen die geen zorgen leveren aan hun ouders en ik wens dat dit altijd zo mag blijven. Voor alle mama's die niet in de provincie Antwerpen wonen, wens ik een fijne moederdag toe. Met dit prachtige weer zal iedereen er wel een feest van kunnen maken. En later op de avond, misschien dan ook eens met z'n allen wuiven naar de astronauten van het ISS. Deze nacht zien we de capsule 3x voorbijvliegen als een pietluttig bewegend sterretje: 22u12 ZZW, 23u49 richting WZW kijken en voor de nachtraven om 01u25 en dan turen naar het westen. Ik vind dat leuk om dat te zien passeren. Die mannen en vrouwen, die maar rondjes draaien in de ruimte terwijl een gewone sterveling rondjes gaat draaien op de kermis op de draaimolen en hopend om een 'flosch' te bemachtigen voor een gratis toertje.
Het 'geloof' heeft deze week de wereld beroerd. Niet alleen de Rooms Katholieken lieten zich 'en masse' horen, maar een nieuwe paus was zelfs voor de andersdenkenden en belijders van andere godsdiensten, wereldnieuws. De filosofiekalender heeft daar een mooi citaat, dat per toeval vandaag genoteerd werd: 'Is de wereld "zijn geloof verloren", zoals ze zeggen? Nee, het "Geloof" is de wereld verloren. Aldus Bruno Latour (1947-2022) een Frans socioloog en filosoof. Tot morgen
We worden echt wel rijkelijk vergoed voor de vele grijze dagen die we doorstaan hebben. De zon heeft de overhand van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Hier aan zee zijn de temperaturen altijd dragelijk en heeft men alleen af te rekenen met een zeebries die soms toch tot 5 beaufort kan gaan. Maar beschut zitten, dan is het hier een zalig plekje op aarde. Niet alleen ik weet dat, maar ook mijn miljoenen landgenoten die verfrissing willen zoeken. Met als gevolg: verkeersinfarcten, wildparkeren, ruzies. Men besluit nu, om bij dergelijk weer (vanaf 28°C binnenland) en als de toevloed té groot wordt, verschillende steden af te sluiten. Men heeft het moeten doen op 1 mei in Oostende. Kuststeden Blankenberge en Knokke zullen dat voorbeeld volgen, vooral Knokke is vragende partij waar op 1 mei, 40.000 auto's extra tot op het strand wilden rijden. Overal in Europa is men de toevloed van toeristen beu, ook de kalkliffen in Normandië waar men besloten heeft om het strand rond Êtretat af te sluiten om de kliffen te beschermen. Het is toch een eigenaardigheid, dat bij mooi weer, iedereen ergens anders wil zijn dan 'thuis'. Ik kan best begrijpen dat mensen op een appartement naar buiten willen en ergens anders willen genieten van het zonnig weer. Maar als men een tuin/tje of balkon heeft of dichtbij een park of een waterplas woont, is het toch niet altijd nodig om grote verplaatsingen met de wagen te doen. Natuurlijk heb ik gemakkelijk spreken als men aan de kust woont, maar nu is het strand echt geen aangename plaats meer om te vertoeven. Overvol, veel lawaai, veel afval. Nee, ik blijf op warme dagen en in het weekend liever op mijn bankje zitten met een parasol boven mijn hoofd. Ik kan genoeg genieten van zee, strand en zand op andere dagen en laat het vertier op die plaatsen over aan de bezoekers.
Stilaan is iedereen uitverteld over de nieuwe Paus die ons de morele codes van het leven wil laten naleven. Het zal allicht met andere woorden en andere accenten zijn dan de Jezuiet Franciscus, nu we een Augustijn, Leo XIV, aan het hoofd van de Rooms Katholieke Kerk krijgen. Een jezuiet is een pater met een hoge opleiding en met de gelofte om de paus te dienen en het onderwijs te bevorderen. Sinds 1534 bestaat deze priesterorde. De Augustijnen zijn nochtans een oudere pater/broederorde want opgericht in 1256. Het zijn bedelmonniken en leggen de nadruk op het gemeenschapsleven. Hun leven kenmerkt zich door leraar, priester en missionaris te zijn van de woorden van Jezus. Zij staan en ijveren voor 'vrede' op elk niveau van het menselijk bestaan. Augustinus scheidde de innerlijke vrede niet van de maatschappelijke 'vrede'. Zijn presentatie na de 'witte rook' begon dan ook met 'vrede aan iedereen'.
Zo, ik heb wat rozijnenboterhammekes gekregen en die ga ik nu rustig verorberen. Tot morgen
Verrassing alom dat er gisteren al een nieuwe Paus is verkozen. Een vrij jonge man van 69 jaar, die een aangenaam gezicht heeft om naar te kijken. Natuurlijk is dat geen vereiste om Paus te worden, maar we zullen deze man genoeg op tv zien en dan is een vriendelijk gezicht aangenamer dan een norse blik op de snoet. Net zoals Rik Torfs, moet iedereen de nieuwe Kerkvader een carte blanche geven en een eerlijke start zonder iemand te veroordelen en verketteren vooraleer de man aan zijn belangrijke taak begonnen is. Rik Devillé is er altijd als de kippen bij, om iemand die niet dezelfde mening en gedachtengoed verkondigt als hijzelf, bij voorbaat als een verkeerde keuze af te schilderen. Zijn preek was ferm en krachtig en niettegenstaande Mr President een gat in de lucht sprong van contentementen omwille van een Amerikaanse Paus, zal zijn blijdschap verdwenen zijn als sneeuw voor de zon als hij luisterde naar de eerste woorden van de man, vertegenwoordiger van 'het geweten van de mensheid': vrede. En als hij dan ook nog eens de betekenis van de naamkeuze gaat bekijken, is dat niet een verheerlijking van het kapitalisme. Integendeel, Leo XIII (1810-1902) kwam op vóór de menswaardige arbeidsvoorwaarden van de arbeiders tegen het establishment. Met zijn encycliek Rerum Novarum kwam er de tegenhanger van de 'socialistische 1 mei vieringen' en kregen én krijgen de katholieke arbeiders ook hún dag om hun rechten op te eisen. De 'katholieke vakbond' was geboren en maakt er op O.L.Heer Hemelvaart, hun feestdag van. Ik mag hopen en ik denk wel dat het een bewuste naamskeuze was, Leo XIV. De man die wil opkomen voor de minderen in de maatschappij, de arbeiders, de migranten. Een politiek onafhankelijke wereldkerk vertegenwoordigen. Ik hoop in ieder geval dat Leo XIV er in slaagt de 'vrede' in de wereld af te dingen en de ambities van de grote politieke ego's kan temperen, zodat die laatsten kijken naar wat hún land nodig heeft en niet een ander land willen inlijven en om voor die noden en behoeften te voldoen en er voor te zorgen. Tot morgen
Ik heb weer een spierwit en kortgeschoren hondje in huis. Waarschijnlijk zal ik hem toch een tijdje proper kunnen houden nu de regenwolken weer op voldoende afstand zijn van Belgenland. Alhoewel, een sappig regenbuitje zou voor de planten welkom zijn. In ieder geval ga ik nog geen zomerbloeiers aanschaffen zolang de droogt er is. Maar het is mooi zonnig en zacht weer en dat geeft toch een gelukkig gevoel. En nu lees ik in de filosofie kalender een citaat van Aristoteles (384vC-322vC), "Volmaakt geluk bestaat in een beschouwelijke activiteit" en dat zal ik seffens dan wel doen als ik al mijmerend op mijn pikkelken kan zitten en de hemel en aarde rondom mij rustig kan bekijken. Maar Aldous Huxley (1894-1963) zegt dan weer: "Niemand kan troost vinden bij religie of filosofie, tenzij hij er eerst mee geworsteld heeft." Dat kan men wel zeggen van de vele katholieken die bedenkingen hebben gekregen bij het leven als een christen. Door de hele kerkgeschiedenis eens levensecht voor onze ogen te demonstreren bij het begin en betekenis van het conclaaf, zien we toch weer veel jonge mensen met interesse naar het katholicisme kijken en de negatieviteit van de laatste jaren toe te schrijven aan individuen, bedienaars van de riten en niet aan de godsdienst op zich. Iedereen zit te wachten op de witte rook, die uit de schouw van de Sixtijnse Kapel zal komen, om te melden dat er een nieuwe leider, bijna unaniem, verkozen is door de rood geklede godsdienstige gezagsdragers. '8 mei' kan dan weer een belangrijke betekenis méér krijgen, verkiezing van een nieuwe Paus. Nu is het ook al een betekenisvolle dag: V-Day, Victory Day, VE-Day, Victory in Europe Day, overgave van de Nazi's en overwinning van de geallieerden in Europa. In andere delen van de weereld was de oorlog nog aan de gang en is in september eigenlijk de vrede in de wereld, na het verslaan van het Keizerlijke Japan, compleet. Nu kan men zeggen dat de landen die betrokken waren in WO II, min of meer, zonder grote conflicten, harmonieus kunnen samenleven en dat al voor 80 jaar. Voor mij is 8 mei vol met sweet memories. In 1955 deed ik op deze dag mijn Eerste Communie en in 1960 was er feest voor mijn Plechtige Communie. Telkens kreeg ik een 'missaal', in 1955 een klein dun boekje, in 1960 een dikkere met al de gebeden en belangrijkste 'missen' in beschreven en ook de gezangen. Het eerste boekje is in de tijd verdwenen, het dikkere exemplaar zit nog altijd in mijn bibliotheek met de bid-en herinneringsprentjes erin van mijn klasgenoten. Nog een belangrijk evenement vandaag: controle bij de dokter. Tot morgen
Het is al ruim na het middaguur op deze frisse woensdag. Gelukkig is de wind wat geluwd en voelt het niet meer zo guur aan als de laatste dagen. Mijn kleinkind is ook naar zijn eigen nest teruggegaan niet nadat we een heerlijke bicky hebben gegeten. Niet op een bank op de zeedijk, maar binnen de frituur. Hij heeft evengoed gesmaakt. Deze morgen was er dan een kapperbezoek vastgelegd voor mijn hond. Na een paar uur ben ik dan mijn wit geschoren schaap gaan halen. Hij heeft nu de juiste vacht om de warme zwoele dagen tegemoet te gaan. Hij is goed moe, niet alleen van de scheerbeurt maar evengoed van het bezoek van de voorbije dagen. Ik trouwens ook, want dat is toch altijd wat meer gedoe en geloop als er visite is. Ik heb nog twee drukke dagen in het verschiet, voor de rest van de dag zal ik het wel wat rustiger aan doen. Vandaag is er de grote start van het conclaaf. De kardinalen, allemaal getooid in rode capes en rode baretten, worden na de plechtige mis, opgesloten in de prachtige Sixtijnse Kapel. Het zal een modeshow zijn op kardinaalsniveau. Allemaal in hetzelfde rood, met kledingstukken gemaakt van de beste moiré-zijde of satijn, soms afgewerkt met hermelijn; Op hun hoofd dan een solideo of calottac of bolkap en misschien ook een rode bonnet met rode pluis. Ze hebben zo veel kleren aan met allemaal dure namen: soutane, sjerp, mozetta, stola, superplie, rochet. 133 eerbiedwaardige pastoors, die elkaar nog maar pas ontmoet hebben, moeten nu uitmaken naar wie ze het liefst zouden luisteren en gehoorzamen. Vanavond al de eerste rook uit de speciale schouw. Dat zal waarschijnlijk nog zwarte zijn. Zo zullen we toch weer een paar dagen nieuwsgierig uitkijken naar de rook uit een schouw. 't Is weer eens wat anders dan de voortdurende oorlogdreigingen in alle hoeken van de wereld. Hier en daar komt er een straaltje zon door de wolken piepen en krijgen we toch nog wat hemelse warmte. Tot morgen
