Welkom bij het "meisje van 1948". Vind je mijn bedenkingen en dagboekverhalen leuk? Je kan misschien mijn blog-adres doorgeven aan familie, vrienden, vriendinnen en kennissen. Wil je commentaar geven op mijn schrijfsels ? Dat kan door op de knop'reageer' onderaan de tekst, een reactie te geven. Wil je een deel van mijn teksten gebruiken? Dat kan, maar verwittig me even. Grtjs van Pijltje
Iedere dag verdwijnt er wel ergens iemand die door velen zal gemist worden. Rijk of arm, het overlijden van een geliefde, is altijd een 'in'trieste periode voor de nabestaanden. De achterblijvers moeten hun leven reorganiseren, wat bij de ene al beter lukt dan bij de andere. Marie Jeanne zal nooit meer haar naam horen galmen in het kasteel, alles zal er rustig blijven. Gelukkig was zijn overlijden op 31 maart, en niet op één april. Anders had dat nog voor een grap kunnen doorgaan en hadden er weer veel jokes rond zijn persoon kunnen verteld worden.
Het is natuurlijk een grappendag, hopelijk val ik niet ten prooi aan een of andere frats van een onverlaat. Sommigen kunnen dat misschien plezant vinden om wat grappen en grollen uit te halen met familie, vrienden, kennissen en collega's, maar ik zie daar niet altijd het plezante ervan in. Naturlijk zijn er altijd mensen die een grap kunnen uithalen waarin een ganse bevolking kan geloven. Zoals de eerste grap vertelt in het BBC-programma 'Panorama'. Toen de spaghetti in 1957 nog een exotisch gerecht was, vertelde de verslaggever dat de 'oogst' van de spaghettislierten aan de spaghettiboom, die groeide en bloeide in Zwitserland, uitzonderlijk goed gelukt was door het uitblijven van de vijand van de spaghettieboeren, de korenworm. Na het drogen van de slierten in de alpenweides onder de alpenzon, zou er weer een grote uitvoer naar het buitenland kunnen volgen van dit exotisch gerecht. Menigeen belde later naar de BBC, met de vraag waar ze die spaghettiboom konden kopen. Dat is volgens mij een voorbeeld van een geslaagde grap, die niemand pijn doet maar velen voor 'aap' kan zetten. Ik ben eens curieus of ik de grap van VRT of in mijn krant kan ontdekken. Voor de rest is er niks speciaals te vermelden op deze speciale dag. Tot morgen
Ik heb slecht geslapen deze nacht. Ik heb mijn was opgeplooid, naar de sterren gekeken en alle combinaties van de cijfertjes op mijn wekker zien veranderen. Dat komt door een zéér emotionele video call met mijn zoon. Voor hem is het grote probleem, de afstand tussen ons beiden. In de beginjaren dat ik hier woonde had men 1u15 tot 1u30 nodig om vanuit het binnenland tot hier te komen en de 160 km te overbruggen. Nu is dat ruim 2u, met files, opstoppingen, omleidingen, werken enz. Iedereen heeft er een hekel aan om die verplaatsing te doen en de ene wil dan wel blijven overnachten en de andere kan in een ander bed niet slapen en houdt niet van de zee. Voor hen allen, is er maar één oplossing en die wil ik voor het moment nog niet in overweging nemen. Mijn tijd aan de 'kust' is nog niet voorbij maar zij beginnen stilletjesaan last te krijgen van het 'lege nest' syndroom; kinderen die op kot gaan om te studeren en hun overgebleven tijd verdelen tussen uitgaan, vrienden opzoeken, sporten en als allerlaatste met hun ouders eens een klapke willen doen nadat ze de was hebben afgezet. Niets nieuws onder de zon natuurlijk, maar plots beseffen ze dat er nog iemand op aarde loopt met wie ze wat tijd kunnen spenderen om de leegte op te vullen. En ja, dan komt de vaststelling dat er wel een heel grote gaap ligt tussen mijn en hun huizen. Daar heb ik deze nacht mijn gedachten over laten gaan want een smeekbede van een kind, hoe oud ook, laat niemand onberoerd. De grote vraag die dan op mijn lippen ligt: hoeveel tijd gaan ze voor mij voorzien per week? Eén taske koffie? Dat zal hier vandaag wel meerdere kopjes zijn want de buurvrouw komt deze namiddag om uitgebreid te palaveren over de gang van zaken in de straat en de gemeente. Maar voordien ga ik een beetje rouwen om de mooie "Dr Kildare", "Shogun" en Kardinaal Ralf de Bricassart uit de "Doornvogels" oftewel Richard Chamberlain (1934-2025). Prachtige tv-series die altijd een vleugje romantiek in huis brachten. Een mooie man, trouwens die veel vrouwen hun hartje sneller deed kloppen. Ook van mij trouwens.
Vandaag is er dan nog een speciale verjaardag: de oprichting van Child Focus, telefoonnr 116000. De vader van de verdwenen Julie Lejeune richtte deze "Stichting voor terugvinden vermiste kinderen en sexuele uitbuiting van kinderen" op. Die werd functioneel op 31 maart 1998 onder het voorzitterschap van Koningin Paola en nu Koningin Mathilde. Dat in de nasleep van de affaire Dutroux en de dode meisjes.
Nu ga ik me wat opsmukken voor het bezoek dat seffens komt. Tot morgen
Zomeruur! Waarom ze dat niet afschaffen gaat mijn petje te boven. Alles is weer een uur verschoven en dat is toch weer een hele aanpassing. Ik ben, bij manier van spreken, overal té laat voor. Gelukkig heb ik gisterenavond nog al mijn wekkers op het zomeruur gezet zodat ik duidelijk merk dat het al een uur later is dan ik dacht. Ik heb toch nogal wat klokjes in huis die ik manueel moet aanpassen omdat die nog stammen uit de tijd dat niks gecomputeriseerd was: een staande klok, een oude gsm, keukenklok en mijn inwendige klok. Vandaag zijn er 2 belangrijke afspraken voorzien: koers en optocht. Gent-Wevelgem , een belangrijke voorjaarswielerklassieker in onze contreien van à peu près 250 km. Hellingen, onverharde stroken, kasseien, alle soorten wegen die ons Vlaanderen rijk is moeten de renners passeren en trotseren. En dat in alle weer en wind. Het weer zal misschien droog en zonnig blijven maar er staat wel een stevige westenwind die de koers misschien kan bepalen door het peloton in waaiers doen uiteen vallen. Als ik geen goesting zou hebben om naar de 'Ezelscavalcade' in Lombardsijde te gaan kijken, is er toch koers op teevee. Want in Lombardsijde is er niet alleen een legerkazerne maar ook nog altijd wat 'ezelkwekerijen'. Deze gemeente is fier op 'zijn' ezels getuige daarvan is "Bébèr" een kunstwerk van Patrick Steen uit 1999 en gemaakt van oud ijzer en onderdelen van afgedankte landbouwmachines. Dat alleen is al de moeite van het bekijken waard. Jean Marie Dedecker groeide er op en ook voormalig wielergod Freddie Maertens.
In mijn eigen verjaardagskalender kom ik Paul Verlaine (1844-1896) tegen, een Frans dichter wiens gedichten ook veel op muziek werden gezet door de Franse troubadours. Maar zijn naam wordt ook gebruikt in een liedje van Julien Clerc, "Hélène" met de zin, die ik voor mezelf ook kan gebruiken: "je ne suis pas Verlaine, mais je t' écris quand même, ....". Dat is nr 1 in mijn kalender. De volgende belangrijke persoon is Vincent Van Gogh (1853-1890), een getroubleerd figuur die prachtige schilderijen maakte maar de wereld beseft dat pas na zijn overlijden. De "Zonnebloemen" passen perfect van kleur in deze periode maar zijn wel zomerbloeiers. Hij ligt heel pittoresk begraven op het kerkhof van Auvers-sur-Oise met zijn geliefkoosde broer Theo aan zijn zijde. De innige verbondenheid tussen hen beiden wordt gesymboliseerd door de aanplant van 'klimop' die de graven van de broeders verbindt. Zo, dat was het voor de eerste dag met het zomeruur. Tot morgen
Ik was op een treffelijk uur uitgeslapen wakker geworden en toch gebeurde alles op ralenti deze morgen. Geen idee hoe dat komt, maar ik ben buiten gaan zitten om te genieten van vogelgezang. Je voelt aan alles dat er nieuw leven op komst is buiten. Ik hoor hier gefluit, gepiep, krakend lawaai, geroep, gekrijs, kortom alle soorten communicatie van vogels. De ene zingt al wat mooier dan de andere, maar het is een lokroep van de mannetjes naar de vrouwtjes om samen een nestje te bouwen om hun kroost uit te breiden. En voor dat nestje bouwen maak ik heel veel ruzies mee in de tuin, zoals vroeger al eens geschreven, maar hoor ik ook prachtig gezang. Ik ben dus ook veel te laat om de zonsverduistering te aanschouwen. Daar zat ik absoluut niet op te wachten. Ik ben al blij dat ze schijnt en die 'hap eruit' moest er voor mij niet zijn. De aarde, de zon en de planeten houden geen rekening met de wensen van de mensen. Dat ondervinden ze ook weeral in Mayanmar en Thailand, waar een zware aardbeving waarschijnlijk duizenden doden heeft veroorzaakt. De heropbouw van het land zal zeker weer een zware klus worden. Zo blijven de mensen maar heropbouwen wat vernietigd werd, is het niet door natuurrampen waar we machteloos tegenover staan, dan is het wel door de vernietigingen van de oorlogen die we toch zouden kunnen vermijden.
Klara stelt vandaag eens een interssante vrouw voor: de Belgisch-Britse componiste en pianiste, Poldowski, echte naam Irene Wieniawska (1879-1932). Een bewogen leven heeft ze gehad en een korte biografie verteld haar malheurs. Ze kende ook Nellie Melba (1861-1931), voor wie Auguste Escoffier (1846-1935) zijn lekkere dessert 'Pêche Melba' bedacht. Verder kende ze ook Koningin Elisabeth (1876-1965) die haar vroeg terug te komen naar Brussel om daar haar muziek te laten horen.
De filosofie had gisteren een goed citaat: "Mijn eerste handeling uit vrije wil, zal zijn, te geloven in het bestaan van een vrije wil" aldus schreef William James (1842-1910). Maar een beter beschrijving van een etiket dat we allemaal in onze kledij vinden is geschreven door Louis Verbeeck (1932-2017), vader van de cursiefjes: MADE: larve die veel voorkomt in Hong Kong. Tot morgen
Een ekster en een kauw waren aan het ruziën over een stokje dat een onderdeel van hun nest moest worden. Niettegenstaande er honderden takjes in de tuin liggen, moest het dat ene stokje zijn waar ze hun oogjes lieten op vallen. Soit, dieren zijn net als mensen, datgene wat een ander heeft is altijd beter en willen ze dus ook hebben. Ik heb dan maar een liedje gezongen dat ze ook kennen "Chirpy chirpy cheep cheep" van de band 'Middle of the Road'. En de naam hebben de leden toen gekozen omdat 'middle of the road' muziek brengt dat door iedere muziekliefhebber kan geapprecieerd worden. Vandaag ook jarig, is Lady Gaga, die haar inspiratie voor haar naam vond bij Queen en hun "Radio Gaga". Allemaal bekenden en niet zoals de componisten en zangeressen die Klara voorstelt. Vandaag componiste Emilie Mayer (1812-1883), waar ik dus ook nog nooit van gehoord heb. Natuurlijk is de intentie van Klara bewonderswaardig en lovenswaardig: de vrouwelijke muzikanten eens aandacht geven en voor te stellen aan het grote publiek. Veel opnames van hun muzikale gedrochten heb ik tot hietoe nog niet gevonden en kan dus geen oordeel vellen of de "8 Symphonieën" van Emilie even mooi zijn als die van Van Beethoven 1770-1827).
In de krant bladzijden vol over 'spiking', over leerkrachten in het onderwijs zonder het juiste diploma, de portretten van De Wever. Alles over de VIP's die in de tenten genieten van een sterrenmenu dat 'prijzig' te noemen is, ondertussen zaakjes regelen en als het effe kan, kijken naar de renners die de 'E3 Saxo Classic' fietsen en voorbijflitsen. Ik weet nog niet of ik ga kijken, het wordt uitgezonden op de commerciële zender en ik ben niet tuk op de reklame noch op de weetjes en feitjes en stem van Michel. Voor de rest heb ik niet veel inspiratie meer. Het is mijn derde blog nadat de 2 vorige in het niets verdwenen door een fout bij de seniorennet, die plots niet beveiligd was. Tot morgen
Gisterenavond was het een wolkenloze heldere hemel vol met sterren en planeten en daartussen een rustig voorbij glijdend ISS om 20u15. Ik vind dat nog altijd wonderbaarlijk om te zien en wuif dan ook telkens naar de astronauten die hun leven en tijd spenderen op hoge hoogten. De app "wat zie ik aan de hemel" is een handige handleiding als ik 's avonds met de hond nog buiten ga. Ik kijk altijd omhoog en die app zegt me wat ik kan waarnemen wanneer en waar. Ondertussen is het weeral middag en de krant heeft het nog altijd over het alsmaar meer uitdeinende schandaal van de behandeling van ouderen in de rusthuizen. Daar is maar 1 woord voor: wraakroepend. Hopelijk is het alleen maar gebeurd waar de 4 jongeren gewerkt en stage gedaan hebben en is het geen algemeen fenomeen in rusthuizen om ouderen te kleineren, te intimideren, te kwetsen, te mishandelen en te misbruiken. Dat zou pas rampzalig zijn, want iedere senior heeft niet de kans of gelegenheid zijn 'oude dag' te slijten in huiselijke kring.
Kennen jullie Barbara Strozzi, Jacqueline Fontyn, Iva Bittovà? Ik ook niet. Nochtans zouden dat bekende vrouwen in de muziekwereld (zangeressen, muzikanten, componisten) zijn, volgens de agenda van Klara. Ik ben een andere naam tegengekomen in mijn eigen lijstje. Een miskend zanger, Hugo Dellas (1938-2021). Ik ken maar één liedje van hem, maar dat vind ik dan ook wondermooi "Torens van babel". Dat is hetgeen er nu in de wereld gebeurd, naast elkaar praten en elkaar niet kunnen en willen verstaan. De filosofie kalender brengt een citaat dat op veel van de bloggers en andere schrijvers van toepassing kan zijn en al zeker op mij: "Ik schrijf om een leven te redden. Waarschijnlijk het mijne". Dat schreef Clarice Lispector (1920-1977), een Braziliaanse journaliste en schrijfster. De zon schijnt en staat aan een wolkenloze hemel en dus ga ik nog wat vitamines A en D opslaan en met een boekske in mijn hoekske zitten. Tot morgen
Wat zon, wat wolken en een goede bries uit noordwestelijke richtingen. Ideaal weer, zo blijkt, voor de examenvluchten van de aspirant-piloten. Ik denk dat men dat 'up and cool down' noemt: korte vluchtjes op beperkte hoogte en korte afstanden. Dat is dan een lawaaierige vlucht van vertek in Oostende, rond Middelkerke tot de IJzer in Nieuwpoort en terug naar Oostende. Een examen moet natuurlijk ook gebeuren voordat men zo'n belangrijk beroep kan uitoefenen, zoals mensen in de lucht verplaatsen op grote afstanden. Het is wel de moeite om zo'n laagvlieger te zien en horen passeren. Gelukkig ben ik niet de enige Canvas en VRT liefhebber, dat heb ik bij mijn blogs ook al meermalen ontdekt. Ik kijk niet naar de commerciële zenders omdat ik geen reklame wil zien en horen. Daarmee wil ik niet zeggen dat het perse slechte programma's zijn maar ik ben allergisch aan de onderbrekingen voor al die advertenties. Voor mijn telefoons heb ik dus ook dat nieuwe nummer ingevoerd om geen reklameboodschappen meer te krijgen. Hopelijk werkt dat. Voor mijn pc staan die nummers al in 'spam', die berichten krijg ik niet meer. En natuurlijk was er onder de vrouwen gisteren weer getater over de Chinese webwinkels. Over Amazon, Zalando, Bol.com enz spreekt men niet, nochtans zijn dat minstens even grote concurrenten voor de detailhandel als Shein en Temu. Natuurlijk komen die van onze westerse leefwereld en dat zijn geen schadelijke producten(!!!). Ja natuurlijk, de winkelstraten kennen een ongeloofelijk grote leegstand, maar dat heeft niks te maken met de online business. Daar is de grote boosdoener de huurprijs van een handelspand. Op de Meir in Antwerpen bedraagt de huur (buiten de kosten) 1.650€ /m²/per jaar. Degene die zo'n pand huurt (meestal van vastgoedmagnaten) is verplicht zijn producten duurder te afficheren, alleen al om de huur te kunnen betalen. Het zijn dus sowieso al duurdere producten en hebben daarom insé geen betere kwaliteit. Komt daarbij, als men kijkt naar 'made in' staat er meestal China, Laos, Korea,...De baas van die, bv kledingstukken, is een paar maand ervoor naar de Oosterse fabrieken gevlogen om zijn etiketjes daar af te leveren om mee in de stiksels te stikken. Aan de oorsprong, in de fabriek, is de kostprijs voor een pulleke amper of nog niet, 5€ en dan begint men aan de toeslag en winsten. Men heeft nu wel over de kostprijs van de villa van Marcske gesproken maar zijn buurman is niemand minder dan de eigenaar van het merk en winkels van 'C&A'. Een populair merk, dat nog aanvaard wordt in de kringloopwinkels omwille van de betere kwaliteit dan Shein en Temu. Van het moment dat de gewone mens de weg naar het profijt heeft gevonden steekt het etablissement zijn stekels uit om hun eigen winst niet te verliezen, al is dat met kwaadsprekerij en verdachtmakingen. Enfin, genoeg gezaagd, ieder doet met de inhoud van zijn eigen portemonnee wat hij wil, maar voor te spenderen is het toch uitkijken geblazen voor kledij, voeding en zovele dagdagelijkse producten. Tot morgen
"Visite, visite, een huis vol visite..." zong Lenny Kuhr in 1975, en ik heb dat vandaag en gehad. Oude vrienden van in de studententijd zijn nog eens langsgekomen. Babbel, babbel, kwebbel, kwebbel en zo zijn de uren voorbij gevlogen net als onze jaren. Zo zijn ook de jaren van de 'Originele K3's, Karen, Kristel en Katleen, voorbij gevlogen. Dat beseffen ook die tieners van weleer, en het was nu of nooit eens op het podium de dansjes en liedjes van toen te brengen. In een mum van tijd zijn er 300.000 tickets de deuren buitengevlogen. Mij zegt het niet zoveel want mijn kinderen waren al te oud om met die rage van "Alle kleuren van de regenboog" mee te doen. Mijn kinderen waren van de Smurfentijd en Vader Abraham (Pierre Kartner 1935-2022). En mijn jonge jaren waren doorspekt met liedjes van Marva. Nu nog zing ik wel "Herinneringen" of "Liedje van de Zee" of "Een eiland in groen en blauw" en nu pas ontdekt een liedje dat over "Een kleine witte hond" gaat. Niet alleen die zoetegevooisde Vlaamse liedjes streelden mijn oren maar ook "Give Peace a Chance" dat te horen was tijdens de sitins van Yoko Ono en John Lennon (1940-1980) in Amsterdam en later in Montreal. De bedoeling van dat geweldloos protest en verzet was om de 'wereldvrede' te promoten. Het heeft niet veel geholpen. Overal, over de wereld verspreidt, zijn er nog oorlogen. Al is hun protest van destijds voor vrede in Vietnam, wel uitgekomen. Tot morgen
Een nieuwe week is van start gegaan, niet met blitse kleuren (wel in de tuin) maar een beetje kil en grijs. Groot nieuws in de kranten! De paus is huswaarts gekeerd en bedankte een fan in het publiek die hem bijna dagelijks 'gele' bloemen had bezorgd. Groot nieuws dat Mr Coucke de duurste villa van Knokke tot zijn eigendom mag rekenen. Hij heeft daar we 30 mlj € voor veil gehad + een exclusieve toegang tot het Knokse golfterrein. Wat was er nog aan groot nieuws? De originele K3 bezetting gaan een paar optredens doen in het Sportpaleis en zetten zo nog maar eens een neus naar Marcel Van Tilt, toen hij hen klaar voor een kinderprogramma noemde en 'gehakt van fijne vleeswaren' in 1999. Nog groot nieuws was er voor de happy few die naar het 'Tech-en Innovatiefestival (650€) in Puurs waren afgezakt. Mits een toeslag (195€) konden ze daar op zondagavond een avondje 'Oprah Winfrey luisteren' meemaken en een champagne receptie achteraf. Degenen die er waren, waren zéér lovend en in extase om haar woorden, inhoud en leven. Oprah is dan ook een op en top Amerikaanse zakenvrouw met een miljardenbezit. Met veel poeha werd ook de nieuwe reeks van "De Mol" aangekondigd. Na 5 minuten hield ik het al voor bekeken en die flitsende uitzending kon me voor de rest van den avond niet bekoren. Ik heb dan maar naar de compilatie van "Taboe" gekeken en "De Ideale Wereld". Toen was mijn avond voorbij.
Klara heeft het over een Finse saxofoniste Linda Frederiksson, lid van de Finse jazzscene. Niet aan mij besteed, dus. De filosofie kalender heeft het over Søren Kierkegaard (1813-1855), een Deens protestans theoloog, filosoof en cultuurcriticus, die op de schilderijen staat afgebeeld met een pruilenmondje zoals Trump dat ook laat zien. Uit zijn boek "Wat de liefde doet" komt volgend citaat: "Je vriend, je geliefde, je kind, of wie er verder voorwerp van je liefde is, heeft er recht op dat die liefde geuit wordt". Ik zou zeggen, pak elkaar eens goed vast en zeg 'I love you'. IK ga nu wat mondvoorraad halen. Tot morgen
