Met Charles Trenet en La Mer, zijn we op deze morgen weer van start gegaan. Maar ik ben een vooruitziende vrouw, een vrouw met toekomstvisie. Ik weet bijvoorbeeld al waar ik naar toe ga: de hemel. Ik weet dat zeker omdat ik nooit iemand iets heb aangedaan, ik was mijn handen dan ook in volledige onschuld. Jammer dat ik het gezegde, "ik heb geen vlieg kwaad gedaan" niet luidop kan zeggen. Gisterenavond heeft dergelijk vliegend beest met het knisperen, knarsen, knasperen (nieuw woord om de vorige te versterken) van haar vleugels, geprobeerd mij uit mijn slaap te houden. Ik heb haar dan maar naar de bromvliegenhemel gemept. Dan kon ik mooi zeggen: dag sterren, dag maan, ik moet nu slapen gaan, en dat lukte dan ook. 

Maar als oudere moet ik ook durven de toekomst onder ogen zien. Het is niet gemakkelijk te weten dat alles eindig is. Moeilijker is nog dat ik in het ongewisse blijf hoe mijn reis naar de hemel zal verlopen. Iedereen, dus ook ik, hoopt dat het gebeurd in de meest comfortabele omstandigheden. Niet met een boemeltrein of een krakkemikkig busje, maar in luxe, wat dat ook mag betekenen op die trip. Ik ben nog in mijn huis, ik kan vrij bewegen mits een paar beperkingen, maar alles lukt. Maar in de homes, de WZC is het geen fraai zicht. Mensen opgesloten, die alleen maar hulpverleners zien die ogen als buitenaardse wezens. Ver weg van familie en medebewoners. De klaagzang van Vlozo in een open brief met de vraag voor extra inspanningen voor residentiële ouderenzorg, is niet goed te praten. Op winstbejag belustte eigenaars en investeerders (veel buitenlandse), die op alles bezuinigden wat er maar kon, spreken nu van een minister(s) die in hun taak tekort schieten. Best mogelijk dat deze man en/of vrouw, niet goed inschatte wat er allemaal dreigde te gebeuren. Maar dividenten, dividenten, was het belangrijkste. Minder verplegend personeel, minder verzorgenden, minder poetsdienst, gaarkeukens, het echte minimum aan gezondheidszorgen, op alles bezuinigen, samen met een hoge maandelijkse kostprijs moeten investeerders tevreden stellen. En nu zitten we als gemeenschap met de gebakken peren, een pijnpunt in onze luxueuze maatschappij. Hoe behandelen we onze ouderen die in de onmogelijkheid verkeren zichzelf te verzorgen, te beschermen? ! In "De Afspraak" van woensdagavond was CEO (regio België) van een internationaal rusthuisnetwerk Orpea, en VZW Vlozo, Geert Uytterschaut aanwezig. Dat het ouderenbeleid hertekend en hervormd moet worden, was ook de mening van de andere panelleden, Prof Geert Meyfroidt en Prof Distelmans. Als ik dan al eens egoïstisch mag zijn, hoop ik dat die hervorming in goede zin er zal zijn, als ik ze nodig heb. Eén minister verantwoordelijk voor de gezondheidszorg, is alles wat ik vraag en wat er nodig is.