|
Ik moet lijdzaam toezien hoe een stukje geschiedenis van mijn huis verdwijnt. De ouderdom van sommige dakpannen en hun gebinte dateert van het begin van de 20e eeuw. Ze hebben hun diensten bewezen en zijn echt aan vernieuwing toe. Een hele geschiedenis hebben ze meegemaakt; twee oorlogen, de levens van toch een hoop mensen en alle weertypes die men in België en aan de kust kan bedenken. Nu een nieuw hoofdstuk voor mijn huis. Het betekent dat ik de stormen met een gerust hart kan afwachten, geen schrik meer moet hebben van loskomende en vallende dakpannen of regenpijpen die afknappen en met oorverdovend gedruis naar beneden komen. Die mannen werken met een ongeloofelijke snelheid om alles in orde te krijgen vooraleer er één druppeltje uit de lucht zou vallen. Vandaag moeten de hond en ik wel binnen leven met een beetje veel lawaai en muziek. Dus...stop ik mijn joggingsbroek in de wasmachine dan heeft die toch wat beweging gehad.
Regelmatig verschijnt er eens een artikel over mensen die vroeger onaantastbaar werden geacht vanwege hun afkomst, rijkdom, positie. Nu bekijkt men ze met een kritische bril en plaatst men hen in een waarheidsgetrouw perspectief. Het gaat meestal over rijkelui, edellieden, tyconen, magnaten, zakenlui, die ongenaakbaar willen zijn en boven de gemiddelde mens willen tronen. Wat blijkt, dat velen onder hen ook gewoon opportunisten zijn en van het beste walletje willen eten. Een prins-gemaal wordt nog eens in de 'anjer' gezet. De happy family is niet altijd happy, zo lees ik ook weer eens, maar alles voor de mooie schijn. Hyacinth Bucket is nooit ver weg bij royalty. Vroeger toch, toen er moet via huwelijken geld of land moest gewonnen worden. Een uiteenzetting vandaag over een van de laatste de Mohikanen, Bernard van Lippe-Biesterfeld (1911-2004). Geboren als doodgewone graaf, later prins gedoopt en uiteindelijk het geschopt tot prins-gemaal van de Nederlandse prinses Juliana, die na 7 jaar zoeken nog altijd geen geschikte vent vond. Ze was dan ook niet de schoonheid van de eeuw maar had veel geld en er stond haar een royaal inkomen te wachten. Bij het huwelijk kreeg hij uit dankbaarheid al een som geld om het ouderlijk kasteel van de ondergang te redden, hypotheekschulden te vereffenen, kreeg een eigen inkomen, een dure auto. Na de echtelijke plichten en de oorlog, kon de man zijn gangetje gaan. De dure levensstijl die hij erop na hield noopten hem om andere inkomsten aan te boren en werd genoemd in een paar corruptieschandalen. Weg schone naam. Hij was ook niet vies van buitenechtelijke escapades met dochters erbij als toegift. Juliana en de rest hebben dat niet in dank afgenomen. De familale behandeling zal volgens hem onheus geweest zijn en door zijn privé testament heeft hij een zoete wraak genomen. Zijn persoonlijke prullaria en sommige toelagen, gaan grotendeels naar vrienden, chauffeurs, secretaresse, minnaressen en hun kinderen. Een blamage voor de wettelijke kroost!
Het "werkwoordenwiel", ontworpen door Yannick Vercauteren ga ik me wel aanschaffen: 4,95€ om zonder fouten te schrijven, vooral d-dt, is niet teveel geld.
|
