Noemde ik het vorig jaar blijvend grijs weer, nu noem ik het grijs en mistig weer. Een flauw waterzonnetje komt tevoorschijn maar haar warmte zal nog niet voldoende zijn om de mist op te lossen. Er is trouwens ook geen wind om die laaghangende wolken te verdrijven. Ik neem genoegen met wat de hemel mij schaft, er is tenandere geen andere keuze. Gisteren heb ik mijn nieuwjaarskoffieklets gehad met mijn buurvrouw. Een goed gesprek is af en toe nodig om alle malheuren van de buurt te bespreken, onder het drinken van een alcoholvrije aperitief en daarna de straffe koffie met de koekjes. We zijn weer bijgepraat. Nu weer tot de orde van de dag. De grote vraag is: zal Biden nog de laatste week van zijn ambtstermijn, de pluim voor de vrede in het Midden-Oosten op zijn hoed kunnen steken? Ik gun het de man van harte, maar Trump staat al te trappelen om op het wereldtoneel te verschijnen en wil misschien als eerste daad de vrede ondertekenen in Gaza. Zoals het er nu uitziet, zal het heft in de USA door het miljardairsclubje van de VS, in handen genomen worden. Met lede- en argusogen wordt door de rest van de wereld gekeken wie allemaal de belangrijkste postjes in beslag zal nemen. Een softy zoals RFKjr, alias Robert Kennedy, antivaccinatie-activist, krijgt het minst belangrijke ministerie voor 'the rich and famous' ministers: openbare gezondheid. Het merendeel van de lucratieve postjes zal zeker en vast naar zijn kinderen en schoonkinderen gaan. Het nepotisme dat al in zijn vorige legislatuur aanwezig was. De bekende miljardairs zoals Elon Musk zullen gebruik kunnen maken van zijn favoritisme wat niet noodzakelijk een negatieve klank moet hebben, als het bekwame mannen zijn. Wat de politiek in mijn eigen land betreft, komt het citaat in de filosofenkalender, van Judith Shklar (1928-1992) goed van pas: "Het niet nakomen van politieke beloften verzwqkte de representatieve regering en wakkert politiek cynisme en passiviteit aan". Ik zie nu net dat ik een zin aangehaald heb, die eigenlijk voor morgen moest gelezen worden. Een bladje té veel omgeslagen zonder eens goed naar de datum te kijken. Morgen dus het citaat van vandaag. Vandaag de zin van de toekomst, morgen de zin uit het verleden. Muzikaal wordt me Kelly Sheehan voorgesteld, een 41jarige songwriter uit L.A. Zij wordt ook wel eens 'Madame Buttons' genoemd omdat ze ook geluidstechnicus is. Song maakte ze voor Justin, Bieber, Mariah Carey, Kylie Minogue..... Voilà, ik ben weer aan het einde van mijn klapke vandaag. Tot morgen
|