Ik had nooit gedacht dat een simpele zaterdagnamiddag zou leiden tot de oprichting van een nieuwe meidengroep. Je hebt natuurlijk de belangrijkste meisjes groep, de zingende, dansende, kortgerokte, slanke, zowel de oude bezetting als de nieuwe: K3. Gisteren is er in mijn hoekske op mijn bankje een nieuwe band ontstaan: de M3's. Geen zingende, dansende, kortgerokte, slanke jonge meisjes, maar de steunpilaren van de maatschappij. De vrouwen die hun taak al gedaan hebben van kinderen en kleinkinderen opvoeden, echtgenoten leren meewerken in het huishouden, hulp aan de gemeenschap en nu voor zichzelf een uitlaatklep gevonden hebben en denken dat sjouwelen echt de beste remedie is om tot kalmte te komen, uit te rusten en van de zon te genieten zonder het gehaast zijn van 'ik moet naar huis om eten klaar te maken'. Kortweg, de M3's zijn de 3 Marlenen uit de straat, die geen koffie, koekske of welke versnapering dan ook, nodig hebben om het gezellig en ongedwongen bij elkaar zitten te beleven. Het was eens 'rust' hebben van de bovenste plank. De 'rat race' eens opzij zetten, en gewoon simpelweg genieten van elkaars gezelschap en aanwezigheid. We hebben er alle drie deugd van gehad. Er is ook een nieuw gezegde ontstaan voor iets dat 'goedkoop' is, wat tegenwoordig al een rariteit is. Niet meer 'voor een appel en een ei', maar wel 'voor een appel en een schil', want de eieren zijn ook al té duur geworden. Van de zonnige dag ga ik genieten met 'De Zondag'. Deze namiddag, rond 16u, eens bekijken hoe de wedstrijd Luik-Bastenaken-Luik evolueert. Het is de laatste van de voorjaarsklassiekers en die wil ik niet missen. Tot morgen
|