Midweek. Mijn taaloefeningen waren niet fabuleus te noemen, maar ik heb ze weeral eens gedaan. Het is zo'n beetje zoals het schrijven, ik wil ze doen, ik wil ze goed doen en nog wat taalkundig bijleren in Duits, Frans, Engels, Nederlands en nog wat bijbelwijsheden ook. Filosofie spreekt me ook iedere dag weer aan. Vandaag in de kalender weer een oude wijsheid van Seneca (..-64n C): "Als je filosofeert, maak je het goed". Dat is zo, nadenken doe je alleen als je je goed voelt. Zoals ik nu , ik heb al een uitgebreide babbel en gesjouwel met mijn dochter gehad en dan voel ik me goed en kan nadenken over de wind, de droogte, de bijtjes, de bladjes, de bomen, en de mieren strontvliegen die me buiten ambeteren. Of reflecteren over de zogenaamde grootste vrouwenversierder aller eeuwen die ik eigenlijk de lelijkste man vind: Giacomo Casanova (1725-1798). Avonturier die ons via zijn uitgebreide memoires, een 18e eeuws tijdsdocument bezorgde van het reilen en zeilen van het gewone volk en de edellieden. En vandaag kwam ik ook de naam tegen van een schrijver die me wel een beetje jaloers maakte, Guido van de Wiel, man van bijzondere en bijna onmogelijke vertalingen, schrijfcoach, ghostwriter. Een man die het aandurfde de werken van Georges Perec (1936-1982) te vertalen: "Manco" een 316p tellende roman die géén enkele letter 'E' bevat. Van dezelfde schrijver de vertaling van "De Wedergekeerden" die de 'E' als enige klinker bevat. Nu presenteerde hij de vertaling van een roman van Walter Avish (1931-2022) "Alfabetical Africa". Een boek waarvan de eerste hoofdstukken en de laatste, allemaal woorden met 'A' beginnen en bevatten. Een ware zoektocht voor de man door de woordenboeken en de laatste jaren met de hulp van AI (artificial intelligence) om woorden te vinden. Hoe hij ook de woorden gevonden heeft, het blijft een hele prestatie om over dergelijke woordenschat te beschikken. Een boek waar ik toch eens moet naar uitkijken. Tot morgen