Ewel, wat vindt je er van? Vandaag typ ik mijn 2000e blog!!!! Wat begon uit colère omdat ik in een hoekje werd gezet tijdens de familiebijeenkomst van Nieuwjaar in 2020, is uiteindelijk mijn dagdagelijkse uitlaatklep geworden voor al hetgeen dat mijn leven passeert. Als enige senior in een groep van 15 familieleden, trekt ge natuurlijk aan het kortste eind om tussenbeide te komen in gesprekken. Mijn belevenissen zijn dan ook niet van die aard dat iedereen aan mijn lippen hangt en geboeid luistert wat mijn hond nu weer heeft uitgestoken, dat ik weer wat stijver geworden ben, dat ik bloemekes geplant heb en onkruid heb gewied. Mijn activiteiten zijn belangrijk voor gepensioneerden die willen weten hoe andere jaggers hun morgens, namiddagen en avonden besteden. Al zeker de alleenstaanden die voor alles alleen moeten zorgen zowel voor ontspanning, maaltijden, tijdverdrijvers. Langs de ene kant is dat gemakkelijk omdat je iedere dag 24u je goesting mag doen, langs de andere kant soms wat moeilijker omdat de fantasie om jezelf bezig  te houden, nooit mag stoppen. En vandaag staat er in de scheurkalender van de filosofie wel een leuk citaat dat zeker van toepassing is, niet alleen voor de singles onder ons maar ook de koppeltjes: "Het gaat er niet om hoe nuttig nieuwe technologiën zijn, maar om hoeveel autonomie ze ons geven". Dat schreef Cal Newport, hoogleraar computerwetenschapper. Natuurlijk is een deel van mijn tijdverdrijf 'ouderwets' te noemen: een klapke hier, een klapke daar, boekske lezen, wat tv-kijken, wandelen, af en toe een garnaalkroket gaan eten in fijn gezelschap enz. Maar toch zijn er vele uren die we kunnen en soms moeten spenderen aan de nieuwste technologiën. Bankverrichtingen, informatie van de overheid,.... daarvoor zijn we al bijna verplicht om met de PC of tablet of GSM te werken. Nooit dergelijke instrumenten gekend tijdens ons onderwijs en nu zijn we bijna ITT'ers geworden zonder er voor gestudeerd te hebben. Geven al die nieuwigheden ons een zekere autonomie? Ik denk het wel, eens dat je al de knopkes en functies van een computer onder de knie kan krijgen. Ik noem het wel een poort naar de buitenwereld zowel voor de hedendaagse nieuwsgaring als de geschiedenis van eeuwen terug. Het is een instrument geworden om te leren, om spellekes en games te doen, in contact komen met andere mensen van ver weg en dichtbij. Wat me niet kan verleiden zijn de podcasts. Met een koptelefoon of oortjes rondlopen zijn niet geschikt voor mijn oren, al kan mijn dochter niet zonder terwijl ze op stap gaat. Terwijl ze met haar voeten in de zee loopt is ze haar 'Frans' aan het bijspijkeren via de podcast van de RTBF. Tot morgen