Nen goeie zondag voor iedereen. Voor degenen die nog niet buiten geweest zijn: wisselvalligheid is troef. Dat hoeft natuurlijk niet slecht te zijn, want de wandelaars trekken hier per 2 voorbij mijn deur met plastieken capes als uniform.  22 km hier vandaan is het aan het regenen en aangezien ze van richting  Nieuwpoort komen, denk ik dat daar en richting Franse grens, de plensbuien zijn. Misschien verhuizen ze met de wandelaars mee. Warm is het zeker niet vandaag: 13°C. Maar ik ben gelukkig, ik heb lectuur 'De Zondag' , een wortelcake en een spie flan, in de brievenbus gevonden. Veel nieuws valt er niet te rapen buiten het feit dat de Wereldkampioenschappen Wielrennen in Rwanda beginnen. Het is er reikhalzend naar uitkijken omdat voor de eerste maal is, dat deze belangrijke wedstrijd op Afrikaanse bodem bestreden wordt. Mijn volgende woorden ga ik besteden aan de wereldconflicten die toch rampzalige proporties beginnen aan te nemen. Al een paar keer hoorde ik ook het woord 'heropbouw' van de oorlogsgebieden, uit de mond van Donald komen. Dat wil zeggen: eerst alles platgooien zonder rekening te houden met de bevolking, vluchtelingen, mensen op den dool. Vooral voor de Gaza-strook valt dan het woord Mediteraan toerisme, genre de Spaanse Costa's met buildings en buildings en buildings. Hoe rapper die gebieden kaal zijn, hoe vlugger men de investeerders, bouwpromotoren, geldschieters en biljonairs kan plezieren met de gronden en de kavels aan te bieden om ze vol te bouwen met flats voor the rich and the famous. Het toerisme aanwakkeren op Amerikaanse stoel gelijst en de vriendjes van Mr Orange zijn. De Gaza-strook wordt het speelplein van de Amerikanen en andere schatrijke westerlingen.  Want weet wel, de wereld is een schouwtoneel geworden met drie actoren. Gaza is voor de Amerikanen en die helpen de Israeli's met oorlogstuig om die gebieden te heroveren. Oekraïne zal wel heropgebouwd worden door Poetin, die op die manier ook een investering en opbrengst van zijn gelden en liquiditeiten, ziet zitten. De Chinezen met Xi Jinpin, kiezen voor Africa. Het onontgonnen gebied dat zoveel rijkdom bezit en daar maar ligt te verkommeren en onderhevig is aan de clanoorlogen en bevolkingsgroepen die het wit in elkaars ogen niet kunnen zien. Er zijn té veel miljardairs, biljonairs die er op uit zijn om hun schatten te laten renderen. Rijken die niet kijken naar het leven van de gewone man, maar enkel het woord 'opbrengst' kent en 'ik'. En Europa dan? We hebben hier onze eigen Marc Couckes en Versluysen met hun projecten die niets of niemand ontzien die niet in hun kraampje past. Gelukkig nog zonder oorlog maar met een sausje van liefde en zachtheid bedekt. Tot morgen