Wezenloos stond ik naar mijn brievenbus te staren: geen Het Nieuwsblad. En dat juist in tijden dat er eens wat ander nieuws te melden valt dan oorlog en moorden. Natuurlijk voorziet de uitgeverij in alternatieve mogelijkheden om de lezer te paaien en te plezieren bij afwezigheid van een papieren gazet. Men kan alles digitaal lezen wat gedrukt is op papier en dat zowel op PC als GSM. Ook nog de 'tegoedbonnen' gaan inruilen. Maar daar knelt het schoentje bij regenweer zoals nu. Ik kan met de auto naar de press shop rijden, maar daarvoor is de winkel te kortbij om de auto van stal te halen. Ik kan te voet door de regen stappen, maar daarvoor is het weer te ver. Ik blijf voorlopig op mijn honger zitten en stuur een bericht naar het bureau: geen bezorging. Dan krijg ik weer een dag bij in mijn abonnement. Het is wel goed voor de planten dat het eens een regendag is. Het stof wordt eens van hun bladeren gespoeld en hun wortels krijgen wat drinken. Hetgeen er nu nog hangt van bloesem in de kerselaars, zal ook wel verdwijnen.
Aangezien ik voor mezelf dikwijls het voorvoegsel, toevoegsel, bijvoegsel enz 'polyvalent' (het Vlaamse woord van vandaag) wil gebruiken, als zijnde een 'veelzijdig' vrouwmens, schiet ik daarin vandaag toch te kort. Ik voel me héél beperkt vandaag. Ik hoop dat ik niet moet wachten tot Pinksteren vooraleer de Geest op mij neerdaalt en voor heel veel inspiratie zorgt. Voorlopig kijk ik dan maar met een beetje jaloersheid en afgunst naar de 'grote schrijvers' die vandaag vermeld worden: Miguel de Cervantes (1547-1616) die van een onnozel reisverslag van een zichzelf verheven hertog, edelman Don Quichote de La Mancha, die tegen de windmolens vocht, gezeten op zijn oude boerenknol van een paard Rocinante en vergezelt van zijn dienaar Sancho Panza, een prachtig en onverslijtbaar boek maakte. Op dezelfde bladzijde stond een nóg grotere schrijver vermeld: William Shakespeare (1564-1616) auteur van sonetten, gedichten, tragedies, historische stukken, komedies.Tot op de dag van vandaag worden zijn toneelstukken nog altijd opgevoerd en zijn heel veel van zijn werken ook in een filmscenario gegoten. Blijkbaar is men pas een goed acteur als men zijn theaterstukken en koningsdrama's op het podium kan weergeven, spelen en declameren.
Veel filosofie of zang valt er niet te halen uit mijn kalenders. Dan zet ik maar zelf een zanger op de voorgrond: Roy Orbison (1936-1988). De man die "Pretty Woman" uitbracht en in de gelijknamige film met dit lied, zorgde dat Julia Roberts en Richard Gere eeuwige roem kregen. Maar "Only, the lonely", "Blue Bayou", "In dreams". Zeker "You got it" zou ik vandaag willen zingen want ik heb 'het' niet vandaag, het moet nog komen. Tot morgen
Het minste wat men kan zeggen van Paasmaandag 2025 is, dat het een bewogen dag was. Ik heb in mijn leven toch al heel wat Pausen zien komen en gaan (Pius XII, Johannes XXIII, Paulus VI, Johannes Paulus I, Johannes Paulus II, Benedictus XVI, Franciscus) maar toch volg ik nu alles intenser dan bij de voorgaande Opperste Gezagdragers van de Katholieke Kerk. Misschien ben ikzelf wel nieuwsgieriger geworden naar de impact die de 'vertegenwoordiger van God op aarde' wel heeft voor de gewone gelovigen. Hij was minder 'star' dan de vorige Pausen en bereikbaarder voor de gewone mensen. Hij leefde niet enkel in zijn ivoren toren en marmeren paleis, maar had voeling en respect voor het gewone volk. Heeft iedereen Hem daarom geapprecieerd? Zijn stempel heeft hij niet overal kunnen op drukken en dat verwijten de katholieken van ons seculier land hem ten zeerste. We vergeten als Westerse christenen dat onze gevoeligheden, noden, instellingen en ethiek totaal anders kunnen zijn dan in Amerika, Azië, Afrika, Australië, zelfs op ons eigenste continent zijn de verschillen groot. We maken maar een fractie uit van het totaal van de katholieken. Met de dood van de aartsbisschop van Rome, is het eventjes het verdwijnen van de persoon met het geweten van de 1,378 miljard Rooms Katholieken. Het is nu ook een periode dat we nagaan wie en wat voor een persoon de komende opvolger van Petrus moet zijn. Een kerkelijk leider dient met allen rekening te houden vooraleer een officieel standpunt in te nemen dat aanvaardbaar kan zijn voor alle gelovigen over de hele wereld. Gisteren was er weer veel te horen, te zien en te beluisteren en vandaag weer veel te lezen. De dood van een Paus is niet zó maar een overlijden van een aardbewoner. Zijn woorden hebben toch nog altijd een impact op ons leven.
Het Vlaamse woord van de dag is 'kleurenwiezen'. Dat deed me denken aan alle familiebijeenkomsten, zowel eigen- als schoonfamilie, die na de maaltijden en het dessert de kaarten boven haalden om mekaar wat centjes af te zetten. Meestal werd er gespeeld om een frank. Omdat n'en euro wat te duur is voor een familiespelleke en er spelers (voornamelijk mannen) te kort zijn in de familie, blijven de kaarten nu meestal in de schuif liggen, tenzij er iemand is die wil manillen of solitair spellen. Op de pc zijn die spelletjes ook te vinden, maar dat is aan mij niet besteed. Kaarten wil zeggen: met een echt gezelschap wat roepen, wat tieren, wat vloeken en zeggen wie er slecht gespeeld heeft, slechte kaarten kreeg enz. Revanche was er altijd op een volgende feest. Dat is het voor vandaag. Eens naar het middagnieuws luisteren om de verdere ontwikkelingen te horen vanuit Rome en dan van de zon genieten. Tot morgen
Straf, straf, straf!!!. Met zijn laatste krachten heeft paus Franciscus zijn christenen, heel stilletjes kunnen toespreken en zegenen vanop het balkon in zijn paleis aan het Sint Pietersplein in Rome. Deze morgen heeft hij dan zijn laatste adem uitgeblazen, na een rijk en gevuld leven in het teken van de evangelisatie en het woord van Jezus Christus. De laatste maanden van zijn leven hebben wel in het teken van een lijdensweg gestaan. Hij is zijn eigen Calvarieberg opgegaan. En nu reppen alle kardinalen en bischoppen van heel de wereld zich richting Vaticaanstad, niet alleen om de uitvaart van Jorge Bergoglio (1936-2025) bij te wonen maar ook om in Conclaaf te treden om de nieuwe Paus te kiezen. Spannende tijden breken aan voor de Katholieke Kerk, want wie zal de volgende Grote Baas worden?. Een beetje tegen mijn gewoonte in, ga ik nu toch wel even de TV al aanzetten. Want dergelijk nieuws, als het overlijden van een prominent persoon van een Wereldkerk, wil ik wel volgen. Zeker eens zijn werken en impact op de wereld en zijn stellingname in biezondere menselijke kwesties (abortus, homo, euthanasie, oorlog...) nog eens kort samengevat, horen. Hopelijk vragen ze prof em Rik Torfs om dat alles te kaderen.
Ook op paasmaandag, niettegenstaande er geen krant is geschreven, laat ik mijn grijze hersencelletjes werken, want die mogen géén dag rust kennen. Ik heb mijn 'Beter..' testen, mijn 'Woordle 5 & 6', en deze avond zendt Het Nieuwsblad, een bladzijde vol met puzzels.
Niettegenstaande ik dacht dat de Paasklokken enkel voor de brave kindjes chocoladen eitjes naar beneden strooiden, kreeg dat 'meisje van 1948' toch een leuke chocoladen paashaas omringt met eitjes van een topchocolatier. Ik laat die mooie sculptuur nog even op mijn dressoir staan vooraleer ik alles met smaak en goesting ga verorberen.
De zon is weer van de partij, ik kan straks weer genieten van mijn bankje in mijn hoekje met mijn boekje. Tot morgen
Een zalige Pasen voor iedereen. Zelf heb ik niet echt een paasgevoel. De gele kleur in mijn tuin is verdwenen, het is fris en ik heb terug warme sokken aangedaan. In plaats van chocolade eitjes uit de lucht te vallen, zijn het dikke regendruppels. Die zijn zeker zo welkom voor de tuin als de tiekeneikes voor de kindjes. Voor de rest is het op deze feestdag business as usual in de wereld: vechten, protesteren, oorlog voeren, moorden. Op Radio 1 werd "Imagine" van John Lennon (1940-1980) tot de Classics 1000 nr 1 gekozen. Het is dan ook een mooi en gevoelig nummer met een inhoud waar iedereen naar snakt: Vrede. Ik ga nu naar de Paasmis kijken en misschien zien en horen dat de Paus het "Urbi et Orbi" uitspreekt, een zegen geeft voor 'Stad en Wereld'. Tot morgen
Paaszaterdag en het sneeuwt in de tuin met roze en witte bloemenblaadjes van de kerselaars. Er is wat wind en ze vliegen naar alle kanten verwondert nagekeken door de hond. Nog ruimschoots een uur of twaalf en de 'vasten' is weer eens voorbij. Die is natuurlijk niet zo streng als de ramadam bij de moslims, maar ik ben toch een beetje soberder ingesteld tijdens de voorbije 40 dagen. Met uitzondering natuurlijk als er bezoek kwam, dan liet ik me ook het suikergoed smaken. Tegenwoordig heeft het katholiscime weer wat meer positiviteit gekregen doordat bekende jongeren er ook voor durven te getuigen, zoals Maksim Stojanac (zanger album "Dagdromer"), die zegt een positief gevoel te krijgen en intellectuele steun te ondervinden van de teksten van bijbel en evangelie. Christoff (mocht oa zingen bij vertrek van Paus uit België) is al langer een overtuigd christen en ook onze vorsten en hun kroost zijn diep gelovig. Meer dan 500 volwassenen hebben zich het laatste jaar laten dopen, in tegenstelling tot de jaren toen het schandalen regende in de Kerk. Misschien zijn de mensen wel tot het besef gekomen dat het 'mensen' waren die de misdaden begingen en niet 'de Kerk', het Christendom. Toen waren er veel gelovigen die zich lieten 'ontdopen'. Het is nu nog even stil in de straten, de klokken zijn nog niet terug gekomenen en de toeristen passeren mijn straatje niet meer. Ik ga me nu wat warmen aan de zonnestralen en een stukje van de krant lezen, want die is héél laat geleverd, deze morgen. Tot morgen
De klokken zijn weg en het is overal rustig. Geen 'gebimbambeieren' dat klinkt uit de weinige kerken die nog dienst doen als echt gebedsoord. Het is een rustige vrijdag met aan de lucht wat witte, grijze en blauwe strepen. Een goede dag, met 12°C, wat redelijk is van temperatuur maar toch nog een fleeceke vraagt om aan te trekken. Niet dat het hier nu zo slecht is als in de Alpen, die nu te maken krijgen met een Depressieve Hans (de depressie van de Golf van Genua), die net zoveel vernietigen aanbrengt als Hannibal* toen die over de Alpen trok met zijn leger om Italië of liever gezegd Rome in te nemen. Enfin, tot hiertoe hebben de Lage Landen nog geen klagen gehad over bar winterweer, en het ziet er ook niet naar uit dat dàt in de komende maanden nog zal komen. Dat is wat anders natuurlijk dan bij de mode, die de 'must haves' van lang geleden, weer in het straatbeeld wil krijgen. Naast de pijpenkrullen in het haar, de diadeem en de diadeemhoedjes, ziet men een mannelijke accessoire dat bij de mannen verdwijnt tevoorschijn komen bij de vrouwen: de plastron. Menig cravatte heb ik versleten tijdens mijn tienerjaren op kostschool waar het een onderdeel van het uniform uitmaakte. De paardenstaart en de diadeem moesten onze wilde haren in bedwang houden, maar een froufrou als modegrilletje mocht wel. Zelfs de zwierige rokken en plooirokken ziet men weer in het straatsbeeld verschijnen. Ik las een citaat vandaag van een onbekende "Maak van je verleden geen toekomst" maar het lijkt wel dat anderen dat doen en m'n verleden voor mijn ogen zie paraderen en in allerhande tijdschriften weer zie schitteren.
Al een paar dagen wordt het nieuws ook beheerst door de mogelijkheid dat er wel buitenaards leven is, maar wel buiten ons zonnestelse. De 'James Webb ruimtetelescoop' heeft iets ondekt, 124 lichtjaren van hier, dat een element kan zijn en heeft om leven, buiten onze gebieden kan mogelijk maken. Het zou te zien zijn in en bvindt zich in 'sterrenbeeld Leeuw'. Geen sprake meer van 'marsmannetjes' maar wel van een 'K2-18b'er', want dat is de naam van die planeet.
Nu moet ik nog de restanten van mijn bezoek verorberen en daar zal ik nog wel een paar dagen mee bezig zijn. Ze hebben elk een pot opengemaakt om nog een boterham mee te besmeren als piknik voor onderweg: chocopot, aarbeien-en abrikozenconfituur, speculoospasta, honing. Ik zal wel zoet zijn de volgende dagen. Tot morgen
*Hannibal Barkas (247vC-183vC) een Carthaags generaal tijden de Tweede Punische Oorlog (218vC-201vC) die Rome wilde innemen en daar de Alpen voor overtrok met een leger bestaande uit 30.000 soldaten, 37 olifanten, 15.000 paarden en ezels. Hij was de inspiratiebron van oorlogsstrategiën voor o.a. Napoleon, Hertog van Wellington en Norman Schwarzkopf
Met z'n vijven zijn ze hier hun Witte Donderdagmaaltijd komen verorberen. Geen vastenmaaltijd heb ik voorgeschoteld maar eentje met veel calorieën, zeker het dessert met koekjes allerhande bij de koffie, chocomelk of gewoonweg water. Als mijn jongste zoon met de 3 jongste kids (16-14-12) en vrouwlief naar hier komt is dat verwendag, die niet altijd even gezond kan genoemd worden. Maar och ja, de maaltijden en samen aan tafel zitten en babbelen en kletsen lengen we met tussenin wat te snoepen. Alle nieuwtjes moeten uitgewisseld worden en ook vaststellen dat ik weer wat gekrompen ben. Zolang mijn hersenen niet krimpen en goed blijven werken maal ik daar niet om. Nu zijn ze weer teruggekeerd naar de regen, want hier is het nog altijd droog en in het binnenland zijn er al wat plensbuien. Het nieuws van de dag is de aankomst van de Koning en co aan de kathedraal van Santiago de Compostella. Ze hebben hun schelp verdiend. Met horten en stoten hebben ze gedurende jaren een deel van de pelgrimage afgewerkt. Met hun gezin, vrienden en bodyguards om zich heen. Hierbij tonen ze dat glimmer en glamour niet altijd de hoofdzaak is in hun leven, maar dat hun spirituele leven ook belangrijk is. De 'camino' is een netwerk van wandelwegen die gevormd zijn de de Jacobswegen doorheen gans Europa te bewandelen en die dan in Saint Jean Pied de Port het Spaanse grondgebied in noorwestelijke richting uitgaat. Dat is dan toch nog om en bij de 790 km stappen. Onderweg kan je dan genieten van middeleeuwse architectuur in historische steden met hun enorme kathedralen. Dat alles om tot aan het graf te geraken van de Apostel Jacobus, een visser uit Galilea, wiens beenderen in Santiago zijn begraven. Het is een mooie en vermoeiende tocht, deels door de Pyreneeën, geen plezierwandeling maar een echte uitputtingsslag. Een 400.000 bedevaarders leggen jaarlijks de route naar het heiligdom af. Vanuit België is het ongeveer een 2.200km stappen. Nu ga ik een beetje rusten. Tot morgen
Windstil, grijs en af en toe een waterzonnetje. Maar optimist als ik ben, heb ik mijn shorts nog wel binnen handbereik gehouden alsook mijn lotions factor 30 en after sun. Het zal weeral niet voor direct te gebruiken zijn maar de zon zou wel in alle hevigheid kunnen terugkomen en dan ben ik voorbereid. In Laken is het twee dagen na elkaar een verjaardagsfeest. Gisteren werd Filip 65 jaar en kreeg van zijn kroost wel een hoogst uitzonderlijk verjaardagscadeau: een website waar de 'waarde landgenoten' vragen aan de koning mogen stellen met de belofte dat hij er een deel van zal beantwoorden. Vandaag is dan de jongste koninklijke spruit ook jarig, 17 lentes. Ik zal niet de enige zijn die zegt dat de 'niet' zo mooie Filip, prachtige kinderen heeft en met gezond en goed verstand gezegend zijn. Gisteren was het dan een effectief afscheid van de stem van de gekendste hond van Vlaanderen. Samson is zijn stem en uitvinder definitief kwijtgespeeld. Danny Verbiest(1945-2025), legde na een lange ziekte er het bijltje bij neer. Vermoeid na het lange werken met een hond die hij een stem en bewegingen gaf en ontzettend populair maakte bij de kinderen, maar ook bij Gert Verhulst en Hans Bourlon. Een andere dag en ander nieuws. Nog ben ik altijd verbouwereerd dat er een handel in exotische mieren bestaat. Van het moment dat ik één mier betrap op mijn stenen pad of in mijn gazon, slaan alle alarmbellen tilt en wil ik zo rap mogelijk deze kruipende diertjes verdrijven. Ik had nooit gehoord dat dergelijke verzamelingen bestonden laat staan dat ze gesmokkeld werden om met veel geld te verkopen. Twee studenten kunnen nu profiteren van het gevangeniswezen in Kenia. Ze waren betrapt met 5000 Messor cephalotesmieren, de grootste oogstmier, een rendabele en lucratieve smokkel van dieren, biopiraterij genaamd. Ieder beestje was goed voor 200€. De koningin kan 22-25mm groot zijn en zonder koningin geen kolonie. De levende mieren werden getransporteerd in reageerbuisjes en plastiekspuiten. Ja, nu hebben ze natuurlijk spijt en noemen zichzelf domme en naïeve kinkels om aan dergelijke handeltjes mee te werken. Maar geld lonkte en daar konden ze niet aan weerstaan.
De filosofieles van vandaag komt burgerrechtenactivist James Baldwin (1924-1987): "Haat, een kracht die zoveel kan vernietigen, faalt nooit in het vernietigen van degene die haat". Bij Klara is het zoals altijd, onbekend muziektalent. Nooit gehoord van 'Kassia' (810-866) een Grieks-Byzantijnse componiste en hymnedichteres. Ik kijk wel eens wie van onze Nederlandstalige zangeressen ik eens naar voor kan brengen. Mijn oog viel op Astrid Nijgh en haar waarheid en tevens de mijne: "Ik doe wat ik doe, en vraag niet waarom". De rest is te beluisteren op een van de muziekkanalen. Tot morgen
Half april en tot hiertoe al veel vit.D opgeslagen in 2025. Natuurlijk leeft de mens, dier en plant niet alleen van zonneschijn, er is ook wat groeiwater nodig voor alles en iedereen. De planten snakken naar een beetje hemelwater dat tegenwoordig zo moeilijk naar beneden komt. Deze morgen zijn er wat druppels gevallen, maar ik heb mijn buitenazalea's (in potten) toch van kraantjeswater moeten voorzien. Ze waren al aan het uitdrogen, hingen er wat slapjes bij en ze moeten nog in bloei komen. De dreigende regenwolken zijn ondertussen weer eens gepasseerd en zoeken andere oorden op om water neer te gieten. Tijd voor een inspectie van de tuin en de bijhorende mijmeringen, wat ik toch wel dikwijls doe, als ik op mijn pikkelken ga zitten. Vooral als ik dan het filosofische citaat van de dag gelezen heb "Pruimenboom, jij zult me nooit vergeten". Dat kan alleen van een Shintõ-priesteres komen, de Japanse prinses Shikishi (1149-1201). Japan, waar de cultus van de bloesems evenzeer gevierd wordt als bij ons in Haspengouw in de maand april. Ik kijk dan naar mijn bloesembomen niet van appelen, peren of pruimen maar van kersen en krieken. Ze staan volop in bloei met roze en witte bloemen en overschaduwen de bijna uitgebloemde narcissen, hyacinten en blauwe druifjes. Al dat moois dat in de lente te zien is, is zo'n beetje zoals het leven. De lente die er weer voor zorgt dat jong leven te voorschijn komt en het mooiste van zichzelf toont. Zo is het ook met de jonge mens, die mooi en schoon is en het zelf niet goed beseft hoe vlug die schoonheid en frisheid kan verdwijnen en overschakeld op verlepte bloemen maar nog altijd stevig verankerd is in de bodem van het leven. Reserves opslaan om weer verder te gaan op een andere manier, minder ijdel meer down to earth. De bolbloemen zijn bijna uitgebloeid maar de ribes en de forsythia hebben nog volop bloemen en daar zijn de bijen en hommels zeer dankbaar voor. Vandaag staat er niet zó veel op mijn programma, buiten nog wat mijmeren en dromen zal ik verder mijn boek lezen. Gisteren viel de e-reader plat en moest ik wel stoppen met het verhaal verder te lezen. Ik heb weer gezorgd voor een volle batterij zodat ik de laatste hoofdstukken kan lezen van "Smeltend IJs", ik denk, dat de schrijver een IJslander is, Arnaldur Indriõson. Goed en vlot om te lezen, behalve de namen van de personages. Tot morgen
Gelukkig dat iemand anders de tel bijhoudt van de dagen. Ongeloofelijk hoe snel de uren, dagen en zelfs een week voorbij vliegen. Ik ben met pensioen en is het eigenlijk niet van belang of het nu een maandag of vrijdag is. Het enige ritme dat ik van belang vind is de dagdagelijkse routine van opstaan rond hetzelfde uur, een klein 'napje' op de middag, en iedere avond hetzelfde ritueel op ongeveer hetzelfde uur, om de dag af te sluiten. Etenstijden kunnen variën, alsook de werkuren en werkjes. Eigenlijk kan je niet oud worden met zo'n leven, je lichaam bepaalt het ritme. Veel mooier dan de kalenderspreuk vind ik het citaat van clown-acteur Ed Wynn (1886-1966): "je wordt oud als je bij het schaken buiten adem geraakt". Die op de filosofie kalender is dan weer van een ander kaliber en komt uit de pen van Ludwig Wittgenstein (1889-1951): "Hoe weinig filosofie ik ook gelezen heb, ik heb zeker niet te weinig gelezen, eerder te veel". Want lezen zal vandaag ook weer gebeuren, eerst de krant met verslaggeving van de biezonderste momenten van het weekend, (begrafenis, sport, wielrennen..) en hetgeen er gebeurt is en valt te gebeuren op televisie. Een danswedstrijd en 'de Mol', beide en nog veel meer heb ik gisteren als een kelk aan mij laten voorbij gaan en daarover lees ik dan met plezier het verslag in de krant. Vanavond komt er weer een nieuwe host, eigenlijk hostess, de beroemdeTine, voor het vraaggesprek op VT4 ter vervanging van Gertje. Natuurlijk kan VTM ook niet achterblijven met zo'n populaire gesprekken reeks en kiezen daar als gastheer Eric voor, die een 'Bar met hoge krukken' als locatie voor zijn gesprekken, het beste decor vindt. Natuurlijk, zijn naast de personnages in al die spelprogramma's ook in die praatprogramma's dezelfde VIPS en BV's aanwezig. Die hun babbels moeten zoals altijd naar de gunst van de kijker dingen. Kijkcijfers en niet de inhoud, zijn per slot van rekening belangrijk voor de commerciële televisiezenders. Door de bespreking van al die 'hot items' in de krant en meteen de uitslag van al die wedstrijden te krijgen, ben ik vrijgesteld om naar die amusementsprogramma's zonder inhoud te kijken. Voordat ik afsluit hebben jullie nog de naam te goed die 14 april in Klara's scheurkalender siert: Tania Giannouli. Een 49 jarige Griekse componiste die de Westerse en Oosterse muziek probeert te verenigen.Tot morgen
Veel regen is er niet gevallen deze nacht, maar laat ons zeggen dat iedere druppel welkom was. Het is Palmzondag, de laatste zondag van de vasten, al doen de kristenen dat niet zo serieus en secuur als de moslims. Maar Palmzondag is de herdenking van Jezus' intrede in Jeruzalem en de start van de Goede Week, met Witte Donderdag (vertrek van de kerkklokken), Goede Vrijdag en Paaszaterdag. Vervolgens op Paaszondag, de Verrijzenis van Jezus. We vieren die Verrijzenis met de terugkomst van de klokken met veel gebeier en gooien, her en der chocoladen eitjes rond, want de echte kippeneieren zijn té duur geworden om er mee te smossen. Dàt staat er deze week allemaal op het programma van de katholieke mens. De wonderen zijn inderdaad nog niet de wereld uit en dat was gisteren ook weer eens te zien. Een schatrijk selfmade zakenman, Willy Naessens (1993-2025), werd bijna als een heilige 'ter aarde besteld'. Het was een staatsbegrafenis waardig voor deze paardenliefhebber. Zelfs een politie-escorte vergezelde en begeleide de rouwstoet, bestaande uit de familie en Willy in een lijkwagen (getrokken door 4 Friese zwarte paarden en getooid met een rouwkleed op hun rug), naar de Kerk en de eeuwige jachtvelden. De speeches waren een lofzang op zijn leven. Waarschijnlijk wel terecht als je als molenaarsknecht op 14 jarige leeftijd, het schopt tot eigenaar/CEO van meer dan 50 bedrijven in diverse sectoren. Ik bied mijn medeleven aan, aan de familie en vrienden van deze uitzonderlijke man, die ook voor de vrouwen een speciale dag voorzag op Waregem Koerse: Hoedjesdag.
Ik heb eigenlijk niets meer te vertellen, ik ga stoppen met dit schrijfwerk op zondag. Het is voor de rest van de dag wassen, plassen en strijken en tussenin naar de Koers kijken. Niet van paarden maar van renners in 'De Hel van het Noorden'. Zoals steeds mag de beste winnen en hoop ik op Wout.Tot morgen
Here we go again, op deze prachtige zonovergoten zaterdagmorgen. De krant net op tijd in de brievenbus om een gezellige start van de dag te hebben, samen met de vers gezette straffe koffie, boterhammekes en reep chocolade. Alles is weer rustig in huis. Ik heb nog niet opgeruimd nadat de gasten vertrokken zijn, maar de was en de plas gaan niet lopen. En ik en mijn kapoentje moeten nog wat bekomen van het bezoek. Het KMI zegt dat er vanaf morgen wat regen op komst is, dan is het toch binnenblijven geblazen en heb ik tijd genoeg om alles weer in orde te brengen voor de volgende logees.
Doordat Klara weer een nobele onbekende componiste voorstelt, Elena Firsova, voer ik mijn eigenste belangrijkste zangeres ten tonele: Montserrat Caballé (1933-2018). Eigenlijk noemde ze voluit 'Maria de Montserrat Viviana Conceptión Caballé i Folc'. Haar ouders beloofden, indien ze gezond en wel geboren werd, haar de naam van het benedictijnerklooster van de gemeente Monistrol de Monserrat, te geven. Een bedevaartsoord in de bergen van Catalonië, waar de 'Zwarte Madonna van Montserrat' vereerd wordt. Zij was een Spaanse sopraan en operazangeres, met een geweldig repetoire. Ze bracht de 'Zarzuela', een Spaanse opera en operette genre weer onder de aandacht. Daarin zij er twee genres te onderscheiden, 1) de barokzarzuela, zijn de komische muziektheaterstukken die geïntroduceerd werden op het koninklijk jachtslot, Palacio Real de la Zarzuela, van Filips IV van Spanje (1605-1665). 2) de romantische zarzuela in de periode van 1850-1950, met een onderscheid van 'de género grande' (3 actes, duurtijd soms 4u) en de 'género chico' (eenakters). Naast haar diverse grote rollen in de grote producties van klassieke opera's, is ze bij de jeugd en bij de bevolking in het algemeen, bekend geworden met haar optredens, samen met Freddie Mercury (1946-1991) met het lied "Barcelona". Zarzuela is ook een bekend en typisch Catalaanse visschotel met zeevruchten, en op elk menu in de restaurants van Catalonië te vinden is, maar dat eten heeft ze niet bezongen, alleen gegeten. Voilà, ik heb eerst een 'sneuveltekst' van mijn blog geschreven en het door mij goedgekeurde essay kunnen jullie in de voorgaande regels lezen. Nu ga ik zelf nog wat lezen in de zon. Tot morgen
Einde van de driedaagse logeerpartij van mijn dochter en co. Een laatste garnaalkroket gaan eten en dat smaakte ons weer zo goed als altijd. Ik ben grote kuis aan het doen in mijn kasten: kledijstoffen, kleren maat38, schoenen maat 39. De realiteit moet ik onder ogen zien en zeggen, 'je krijgt een gezegende leeftijd en de maatjes en modellen die in de kasten hangen en liggen, zullen nooit meer passen'. Ik heb ook een heel ander leven gekregen, zelfbewust gekozen. Geen uitgaans leven meer op hoge hakken en smalle rokjes, maar een dagdagelijkse kledij van fleece en comfort broeken en schoenen. Het is tijd om er eens een grote schoonmaak in te doen. Dat weet ik allang natuurlijk, maar ik wil niks wegsmijten of in kledingcontainers smijten. Daarvoor heb ik al die kledingstukken veel betaald en te lang bewaard . Mijn stofjes en naai-toebehoren heb ik vorige maand aan de zus van mijn schoondochter kunnen geven. Nu verteld mijn kleinzoon dat hij zijn eigen, te krappe, kleding op 'vinted' zet. Goed idee, dacht ik. Samen met hem hebben we vanalles uitgezocht dat te koop kon worden aangeboden. Ik heb al een eerste lading pulls en jassen meegegeven die hij te koop kan aanbieden. De euro's die hij ermee verdient zijn voor hem. En ik zag hem glunderen en het euroteken in zijn ogen verschijnen. Nu moet hij alles inpakken en fotograferen. Dat is een goede bezigheid voor de tweede vakantieweek van het paasverlof.
De vrienden zijn ook toegekomen, er zullen nog wel wat babbels volgen de komende dagen.
Klara spreekt over Patricia De Almeida. Een Portugese componiste, die de metafoor van 'de vlinder' van rups, pop en cocon naar een prachtig beestje, gebruikt om haar muziek aan op te hangen. Maar die kan niet optornen tegen onze eigenste 'La Esterella', Ester lambrechts (1919-2021) die "Oh Lieve Vrouwen toren" met haar basstem doet rillen en beven. Bij de filosofische kalender lees ik: "De tegenwoordige vergoddelijking van de verstandigheid, is de afgoderij van deze tijd". Ik vind dat de Deense filosoof Søren Kiekegaard (1813-1855) hier meer dan gelijk heeft. Tot morgen
Geloof het of niet, we beleven vandaag al de 100e dag van het nieuwe jaar. Zó vlug gaat de tijd. Voor de verandering zal er deze dag eens geen zon schijnen en is het vreselijk fris buiten. Dat belet mijn gasten niet op stap te gaan om de gezonde zoute zeelucht op te snuiven. Dat is een fantastisch geneesmiddel als je last hebt van een sneuverink. Hem et daarbij nog een valling opgeschjeird ook. Deze namiddag staat voor hen, dan een bowlinguurtje op het programma. Ik blijf dan gezellig met mijn sloeber thuis zitten, eens naar het nieuws kijken. Eigenlijk meer om te horen wat de strapasten van den oranje Donald weer zijn. Die mens jaagt gans de wereld de stuipen en den daver op het lijf. Het filosofie citaat van vandaag komt dan weer eens van pas: "Bestaan is ongemak", also sprach Emil Cioran (1911-1995) een Roemeens-Frans filosoof.Bij Klara is het weer een en al treurnis met de weergave van "Satires", werk Berthe di Vito-Delvaux (1915-2005) een componiste die de Belgische folklore in noten wist weer te geven, wordt erbij geschreven. Ik ging daan maar eens vergeten grootheden bekijken van de Belgische-Vlaams muziek. Ik kwam Lily Castel en Jacque Raymond tegen. Hun grootste prestatie was Nicole en Hugo vervangen op het Eurosongfestival van 1971 met "Goeiemorgen, morgen" en waar ze 14e eindigden. Recenter was er Loic Nottet, die het er beter vanaf bracht en 4e werd met zijn lied,"Rythm Inside". Vandaag is Loic jarig, 29. Nu ga ik de tafel dekken want mijn dochter en schoonzoon zijn op komst. Tot morgen
Het zal waarschijnlijk een korte blog worden. Voor de 2e dag op rij, geen gedrukte gazet. Groot nieuws en roddelnieuws valt er dus niet te rapen. Links en rechts zie ik wel wat VRTnews verschijnen maar dat is niet hetzelfde nieuws als ik wil lezen. Het enige dat men van het officiële nieuws kan vertellen is dat het waarschijnlijk geen 'fake' nieuws is. Men promoot dan wel de digitale krant, maar dat is niet hetzelfde als het nieuws op papier lezen. Ik had dan gisteren ook geen TV programma's en op goedvallend uit heb ik dan maar naar canvas gekeken over de Space Shuttle Colombia. Een boeiende documentaire waar ik gisteren het eerste deel van zag. Dan zijn mijn andere lijstjes wel van belang. Zo weet ik dat op deze dag in 1835 onze meest beruchte en beroemde koning geboren is, Leopold II (1835-1909). Omdat hij zijn 3 dochters geen frank gunde van zijn kapitaal, paleizen en andere bouwwerken, bracht hij alles onder in de 'koninklijke schenking', zodat er niks kon verkocht worden door zijn verkwistend vrouwvolk en ook uit terleurstelling geen officiële mannelijke afstammeling te hebben. De paleizen moesten wel ter beschikking blijven van de toekomstige Belgische koningen. Zodoende kan Filip toch in het Paleis van Laken wonen en ook resideren in Brussel. Controverse is nog altijd niet vreemd aan deze lang geleden overleden vorst. Zijn terreurbewind in zijn privé Congo Vrijstaat, tot Congo overgedragen werd aan België, zorgt nog altijd voor tweespalt met vóór en tegenstanders. In ieder geval zijn er van deze bouwheer nog impossante bouwwerken te vinden, de Koninklijke Gaanderijen in Oostende, de Koninklijke Serres in Laken, het Justitiepaleis, de Basiliek van Koekelberg, de Zoo van Antwerpen, en de kathedraal van het station in Antwerpen en nog zoveel meer.
Ik heb weer iemand moeten zoeken die ik ken, want Klara houdt het bij een 'piano concerto' van Denise Tolkowsky (1918-1991) bekend en bemind door Koningin Fabiola(1928-2014). Ik vond een zanger die over een meisje zingt, Paul Severs (1948-2019) en ik denk dan dat het liedje voor mij is: "Zeg 'ns meisje". Bij de filosofie vind ik dan weer een mooi citaat van Ludwig Wittgenstein (1889-1951): "Als iemand naar de hemel kijkt en tegen me zegt: 'ik denk dat het gaat regenen, dus ik besta,' dan begrijp ik hem niet." Ik geef hem gelijk want "je pense donc se suis" (René Descartes, 1596-1650) is correct. Bij regen besta ik niet, dan kruip ik gewoonweg in mijn nestje om mijn wonden te likken. Tot morgen
Geen krant vandaag! Op het eerste zicht is er niet veel speciaals gebeurd, alleen zijn onze premier en onze minister van het leger, met de trein naar Oekraïne gesjeesd. Het kan toch niet dat we miljarden euro's hulp moeten geven zonder met eigen ogen te aanschouwen waarom dat nodig is. Maar regeringsleden maken nu eenmaal graag reisjes en liefst zo ver mogelijk en al zeker naar plaatsen waar er nooit familievakanties zullen doorgaan. Veel landen hebben een biezondere geschiedenis en de premier is een historicus die misschien ten tijde van de USSR dat land al eens bezocht als jonkman. Spijtig is natuurlijk dat die miljarden die wegeschonken worden, deels gespijsd worden door ons belastinggeld. En gisteren heeft hartpatiënt Jean Marie de eed afgelegd als burgemeester van Middelkerke. Goed voor hem dat hij weer wat werk heeft al zal het nog op een zeer traag tempo zijn. Maar een handtekeningske hier en daar onder een papier zetten is toch geen zwaar werk. Voorlopig moeten ze hem in Brussel missen. Ik denk niet dat daar iemand rouwig om is. Zelf heb ik gisteren ook weer mijn lesje gehad. Crocs zijn uit den boze geworden voor mij. Het zijn veel te lichte schoenen die me soms doen vergeten mijn voeten op te heffen voor een obstakel. Ik heb weer eens kunnen kennismaken met mijn stenen trap. Wat schaafwonden en bloeduitstortingen zijn weeral het gevolg. Ik was nochtans een gelukkige madam gisteren want ik had voor het eerst mijn shorts aangedaan en ze pasten nog perfect. Vandaag is het weer een trainingsbroek, niet om te trainen maar om gemakkelijk te zitten en geen druk op de schaafwonden te hebben. Ik grijp terug naar mijn oude schoenen die me niet doen vergeten dat ik mijn voeten moet opheffen omte stappen en om treden op te gaan. Nooit te oud om te leren nietwaar? Het gebeurt dan dikwijls wel met schade en schande. Maar de hond bleef wel bij mij zitten tot ik weer stevig op mijn benen stond.
Klara geeft weer aandacht aan iemand die ik niet ken, dus zocht ik naar een vergeten grootheid wiens naam toch een betekenis gaf aan de grootste liedjeswedstrijd ter wereld, Eurospongfestival van 1959. De tijd dat ieder land in zijn eigenste taal een liedje ten gehore bracht en ermee kon winnen. Dat deed ook Teddy Scholten (1926-2010) met " n'Beetje": verliefd was je wel meer, meneer, dat weet je. Je hart kwam wel eens meer op 'n ideetje. Dat speet je, maar ach, weet je, soms vergeet wel een beetje gauw je eedje van trouw". Het liedje werd vertaald in Frans 'un p'tit peu', Duits 'sei ehrlich', Italiaans 'un poco' en Zweeds 'om voren'. Van Engels geen sprake destijds, dat was gewoon een landelijke taal en nog niet universeel. Daarom komen de woorden van de filosoof van vandaag zo van pas "Alles Stroomt" alles is voortdurend in verandering zei ooit Heraclitus in de 6eEeuw vóór Christus. Tot morgen
'De Ronde' heeft weer getoond dat het de belangrijkste koers in ons Vlaamse en Belgische Land is. Twee wereldkampioenen hebben geschiedenis geschreven door de Taaienberg, De Oude Kwaremont, De Molenberg, de Berendries enz te hebben overwonnen zonder voet aan de grond te zetten: onze eigenste Lotte en de fameuze Tadej. De vrouwelijke kampioene won deze prachtige wedstrijd voor de 3e keer, haar mannelijke collega, voor de tweede keer. Ik denk dat op het parcours de helft van de Vlaamse bewoners had postgevat om de renners aan te moedigen en vooruit te roepen, de andere helft van de bewoners zat voor de beeldbuis de wedstrijd te volgen. De stralende zon was de wielergoden en -godinnen goed gezind. En het waren brave supporters die langs de kant van de weg stonden. Geen noemenswaardige incidenten, weinig valpartijen, een faire wedstrijd en de beste hebben gewonnen, geen discussie mogelijk. Ondertussen heb ik genoten van de sightseeing op teevee, naar de schoonheid van ons Vlakke Land en de wondermooie Vlaamse heuvels. Eerlijk gezegd, ik denk dat we in een Paradijs op Aarde leven. Toch zeker als de zon schijnt en dat doet ze nu toch al dagen aan een stuk. Het is een echte compensatie voor de weken van grijsheid en kilte.
Aritoteles (384vC-322vC), wordt wel eens de 'Vader van alle wetenschappen' genoemd en staat garant voor het volgende citaat: "de natuur doet niets voor niets en niets te veel". Klara stelt eindelijk eens iemand voor die ik ken: Patti Smith, bijgenaamd 'the Godmother of Punk'. Met één belangrijk nummer dat ze nu in de USA moeten zingen tijdens de protestmarsen tegen het beleid van de Trump-regering: People have the power. Maar vandaag luister ik liever eens naar een liedje van Connie Vandenbos (1937-2002) met als titel "Weet je wat we doen" en ik schrijf de 3e strofe: "......weet je wat we doen, we gaan een dagje schuil. Buurman wast z'n wagen, die van ons mag vuil. 't Gras blijft ongemaais, de heg blijft ongesnoeid. Ik pak een boek dat boeit, maar niet vermoeid.........". Tot morgen
Dé dag die ofwel een stukje sportgeschiedenis zal schrijven of gewoonweg een steengoede winnaar zal leveren. Ieder die als eerste over de streep rijdt van deze wielerwedstijd is een kanjer te noemen. Zon en wind trotseren gedurende 270 km is niet voor iedereen wegelegd al dachten gisteren de toeristen op de fiets dat zonder training, deze afstand wel te doen is. Twee bekochten hun inspanningen met de dood en een derde is in het ziekenhuis aan het herstellen. Het zijn sportmensen, echte atleten, bulderend van het fietstalent die deze rit over berg en dal tot een goed einde kunnen brengen. Natuurlijk hoop ik dat een echte Flandrien zal winnen, maar de exploten van Mathieu zijn ook niet min en stiekem hoop ik, dat hij het record van 3x de Ronde te winnen kan verpulveren en er 4 zeges van kan maken. Spijtig genoeg voor Wout, die fysiek niet meer de 100% is van enkele jaren geleden, een beetje té veel tuimelpertes en breuken achter zijn naam kan zetten. In se waren ze in de beginperiode aan elkaar gewaagd en vol sportieve ambitie om iedere wedstrijd onder hun beiden uit te vechten. Maar het lot heeft er anders over beschikt. Ik hoop alleen maar op een mooie sportieve wedstrijd.
Zéér lang achter ons, liggen de 'zondagen' en het 'Ter Kerke' gaan op deze 'dag des Heren'. Nu gebeuren die uitstappen sporadisch, meestal enkel bij speciale gelegenheden: doop, communies, huwelijken, overlijden. Vroeger was het voor elke rechtgeaarde Rooms Katholiek, een verplichting om op zondag de misviering bij te wonen. Zo erg was dat op zich niet wel het 'sermoen' van de pastoor dat erbij hoorde. De preek ging over vanalles en nog wat. Meestal ook niet te begrijpen waar mijnheer pastoor zijn inspiratie haalde om een essay te schrijven en dan voor te lezen vanop de preekstoel. Ik dacht daaraan omdat het woord van de dag 'sermoen' is. In de tijden van de pastoors op de preekstoel, werd een zondagse preek gebruikt om de goegemeente toe te spreken, hun fouten openbaar te maken, onderricht te geven en terecht te wijzen. Nu gebruikt men nog 'een preek geven' om eens iets duidelijker te maken, of omdat iemand die iets mispeuterd heeft een terechtwijzing te geven. Eerlijk gezegd, we zijn wel een ontkerkelijkt volk geworden en mijnheer pastoor heeft niet meer alle wijsheid in pacht. We lezen en luisteren nu naar de filosofen, zoals naar Kristof van Rossem, master in de religiewetenschappen en filosofie. Zin citaat staat vandaag in de kalender: "Een probleem is een confrontatie met jezelf en dus een bron van wijsheid.". Bij Klara is het onbekenden voor mij troef. Daarom zoek ik zelf maar de klassiekers op in een bepaald muzikaal genre. Zoals de 'First Lady of Country Music' Tammy Wynette (1942-1998) en haar prachtig nummer "Stand by your man". Tot morgen
Het is weekend en er zat weer een hele hoop papier in de brievenbus dat me voor het weekend van lectuur voorziet. Ik hou van dat geritsel van papier vandaar dat ik de papieren versie van mijn krant wil hebben en niet die te lezen op de PC. Het nieuws dat gedrukt staat te lezen is voor mij 'nieuws'. Ik krijg op de pc wel de updates van eventueel dringend nieuws, maar die info is genoeg om digitaal te lezen. Wel krijg ik sinds een tweetal weken iedere avond rond 19u30 een mail, vol met spellekes die 'Het Nieuwsblad' nog eens extra doorstuurt. Ik vind dat eerlijk gezegd wel goed, zo ben ik niet meer van de teevee afhankelijk om mijn avond gezellig en alleen door te brengen. En deze ochtend heb ik een lekker ontbijt gehad: rozijnenboterhammen met goei gezouten boter!. Vroeger werd dat 'boereboter' genoemd. In ieder geval zolang mijn vader leefde ging die bij een boer zijn verse boter halen en mengde er thuis zelf zout onder, naargelang zijn smaak. Eens dat de boer gestopt was met 'boeren', kwam de melkboer ons iedere week de verse melkproducten brengen. Eigenlijk ben ik al gans mijn leven een grootverbruiker geweest van 'melk' onder al zijn vormen, en dat smaakt me nog steeds byzonder goed. De zaterdag dient bij mij ook om mijn rekeningen te betalen, als die er al zijn natuurlijk. De meeste worden automatisch afgerekend maar voor sommigen heb ik toch nog graag eens een papieren versie. Meer bepaald om een goed overzicht te krijgen aan wat en hoe ik mijn geld besteed. Doordat ik heel lang een huishoudagenda van het "Wit Gele Kruis" vol heb gekrabbeld met zelfs de kleinste uitgave, zitten het soort uitgaven en het tijdstip nog goed in mijn geheugen. Maar het 'gewoon' winkelen is ontzettend duur geworden en die uitgaven zijn nog niet in mijn hersencomputer opgeslagen. Het is nog iedere keer verschieten van de prijs als ik mijn boodschappen heb gedaan en de rekening moet betalen. Nochtans gebruik ik geen exclusieve zaken zoals sterke drank, bier, kaviaar enz. Wat de verhoging van de invoertaksen gaan teweegbrengen, daar heb ik het raden naar. Ik heb geen zicht op al hetgeen, vooral dan voeding, uit de US we gebruiken. Dat zal nog even afwachten zijn. Ik weet wel dat eigenlijk bijna alles aan eten (groenten, fruit, vlees, vis en het meel voor ons dagelijks brood) ingevoerd wordt en dat er weinig of niks nog van eigen bodem komt. Het zou best weer veranderen en terug leren de groenten en fruit van het seizoen te gebruiken en geen sla of aardbeien op het bord te leggen in de winter. Niks speciaals te vinden in mijn kalenders en bijgevolg vanuit die kant van info, niks te melden. Tot morgen
Een echte zomerse dag, 22°C en een licht briesje. Ideaal weer om buiten te vertoeven. Ik heb al binnengezeten bij de kapper en ook mijn inspectie van de dijk gedaan. Alles ligt er keurig bij. De strandcabines zijn uniform dit jaar, allemaal even hoog en breed en een verzorgd dakje er bovenop. De strandbars zijn ook geplaceerd en de terrassen van de cafés en brasseries vervolledigen het aantal gelegenheden om de dorst te lessen. Alles is weer in gereedheid gebracht om de vakantiegangers te ontvangen en te plezieren. Door het mooie weer zal er vanaf deze avond wel een toeloop zijn van toeristen. Alhoewel dat misschien "De Ronde" wat roet in het eten kan gooien. Veel mensen willen die toch wel live meemaken en langs het parcours hun favorieten wat toeroepen. Ik stel nu ook mijn boodschappen doen, uit. Ik ga niet rondhangen in een warenhuis terwijl het buiten zo'n zalig weer is. En ja, wat brengt het nieuws de dag van vandaag? "Honderden miljarden in rook opgegaan" door de beslissing van Trump op 'Liberation Day'. Duizenden die in Leuven protesteren tegen de uitspraak van de verkrachtingszaak van een studente en het parket dat beroep aantekent tegen het vonnis. Dan is er ook nog een 'ethische feministische pornofilm' op komst met als titel "Mama's maken porno". Dat moet als tegenhanger dienen voor de vele bloot en seksfilms die door mannen gemaakt worden en dus niet feministisch en ethisch zijn te noemen. Waarom verbaasd me het niet dat de initiatiefneemsters 4 actrices zijn die een beetje bloot niet schuwen en best tevreden zijn over hun rijpere lichaam: Cath Luyten, Sylvia Van Driessche, Joke Devynck en Katja Retsin.
Ik sluit af met een citaat van een Franse detectieve schrijver, maar liefst 175 verhalen heeft hij geschreven met zijn rechercheur, 'Commisaris San-Antonio' en ik kende hem niet: Frédéric Dard (1921-2000): "We denken dat sommige mensen 'intelligent' zijn, terwijl dat ze alleen maar een goed geheugen hebben". Ik denk dat het soms ook voor mij kan gelden: mijn geheugen en wikipedia zijn een goede combinatie om mijn blog te schrijven. Tot morgen
