Om de dag slim te beginnen, gebruik ik een citaat van William James (1842-1910) een Amerikaans filosoof en psycholoog: "wijsheid is de kunst van weten wat je kunt negeren". Iedereen die mijn leeftijd heeft weet als geen ander dat dergelijke uitspraak een waarheid is als een koe. Gedurende jaren heeft men geoefend een onderscheid te maken tussen belangerijke en minder belangrijke dingen en wetenswaardigheden. Dat om onze hersenen alleen maar te belasten met echt belangrijke feitjes, zoals een verjaardag. En gisteren is dan de NAVO top beëindigd, met zoals het gewoonlijk hoort op die bijeenkomsten: in peis en vree, met wonderwel goed en positief resultaat. Mr Orange heeft nog eens z'n vierkant pruilemondje van tevredenheid kunnen tonen en de vrouwen des huize (Maxima en Amalia) gecharmeerd. Wat heel dat vertoon gekost heeft, daar heeft de gewone burger het raden naar. Evenveel als het huwelijk van Jeff Bezos? Wie weet. De miljardair heeft Venetië en omstreken afgehuurd voor een trouwfeest waar een 200 miljardairs voor dit wereldevenement zijn uitgenodigd. De eigenaar en CEO van Amazon.com, hoeft op geen euro te kijken en dat doet hij niet zolang we maar pakjes via Amazon.com blijven bestellen.
Ik ben nog altijd aan het wachten op mijn kleinzoon die gisteren ging komen. Z'n moeder, mijn dochter, zal hier binnen een uurtje zijn en hoor ik wel wat er voor beletsel was om hier te zijn. Tot morgen
Zo, de NAVO-top is begonnen en zoals te verwachten werd de lange rode loper voor Trump van de Hollandse zolder gehaald. Ook de koning tekende present, het was tenslotte in zijn paleis dat het etentje te lusten was, en hoe kon het ook anders, Maxima en Amalia waren er ook om hun nieuwe outfit door de Amerikaanse president te laten bewonderen. Het is al een uitgemaakte zaak dat we 5% van ons BNP aan de vredesorganisatie zullen moeten besteden, wat ook de protesten, speeches en weerleggingen op voorhand waren. Enfin ja, internationale veiligheid en bescherming tegen boosdoeners van het Oosten, mag wat kosten. Nu nog wachten op de slotspeech van Donald en Mark, die zeker bol zullen staan van geslijm en complimenten van de een naar de ander. Als er maar 'vrede' komt en is.
Voor de rest is het hier zo'n rustige vredige dag, aangenaam van temperatuur en windstil. Dat mag ook wel eens want ik hou niet echt van uitersten, op geen enkel vlak. Terwijl ik op mijn bezoekers zit te wachten, vermeld ik toch nog even een belangrijke herdenkingsdag van een Spaanse architect: Antoni Gaudi (1825-1926). Ontwerper, meer dan 100 jaar geleden van de imposante kerk "La Sagrada Familia" die bijna haar voltooiing nadert. Volledig afgewerkt. het zou goed zijn moest dat kunnen tegen dat de ontwerper 100 jaar geleden overleden zal zijn. Het is een mooi en gigantisch bouwwerk geworden dat ere brengt aan de Heilige Familie. Tot morgen
Er is altijd wat te vieren in een grote familie. Vandaag verjaart een kleinzoon, en die telt 21 lentes. Feesten zal er vandaag niet direct inzitten want de examens zijn nog bezig, maar een feestje kan je brouwen op gelijk welke dag en dat zal gebeuren als de proeven achter de rug zijn en er geen 2e zit is. Nog een andere verjaardag is er voor mijn jongste zoon en schoondochter: wel geen groot feest maar een 19 jarig huwelijk mag toch ook al gevierd worden samen met hun kroost. Dat is wat de feesten betreft, want zelf ben ik uitgefeest en tel weeral af naar volgend jaar. Deze week is nog een drukke week met het bezoek van een kleinzoon morgen, mijn dochter die donderdag komt en mijne schone zoon die haar op vrijdag gezelschap komt houden om ook van de zee te genieten en niet te vergeten, zijn babbel te doen met zijn schoonmoeder. Vandaag is de dag om boodschappen te doen zodat iedereen zijn goesting vindt op een gedekte dis. Normaliter had ik gisteren richting grootwarenhuis gereden maar 2 bezoekers hebben belet dat ik buitenshuis ging. Zo, dat zijn allemaal goede en aangename vooruitzichten voor deze week.
Opnieuw start de discussie: 'wanneer begint en eindigt een schooljaar?'. De minister van onderwijs ziet wel graten in het systeem van, een schooljaar beginnen op een maandag en eindigen op een vrijdag. Zo zou er uniformiteit komen voor alle scholen zodat er geen schooldag verloren zou gaan. Nu zijn veel scholen al gesloten op 30 juni. Geen sprake van vermindering van schooldagen of spreiding van vakantiedagen zoals bij onze zuiderburen 'de Walen'.
De zomer zal weer op zijn Belgisch verlopen: hoge druk gebieden afgewisseld met depressies, hittegolven met kilte en grijze wolken. Zoals vandaag, betrokken weer met een koude zuidwestenwind die weeral snelheden tot 60 km/u halen. Ik heb mijn herfstkledij terug boven gehaald. Voilà dat is mijn bericht vandaag en nu ga ik mijn 'pêche gevuld met tonijnsla, aardappeltjes en sla langs de kant', halen in het grootwarenhuis en nog wat gourmandises meebrengen voor mijn gasten gaande van chips tot melocakes, van een waterke, crodino, fruitsap, pintje tot trapist. Tot morgen
De plechtige en smakelijke viering van het begin van mijn 77e jaar op deze wereldbol, is gepasseerd en gepast geëindigd met een gedicht dat mijn interesse buiten bloggen, lezen, .... weergeeft: "Wat is er aan de hemel? Wat is er aan de hand? Marleen die weet en ziet alles en dat is heel plezant. Wat zweeft er nu hierboven? Wat vliegt er door de lucht? Marleen is zeker van haar stuk: astronauten op hun vlucht....Er volgen nog wat zinnetjes in rijmpjes geschreven door mijn vriend, maar die bestoefen me een beetje té veel om hier te schrijven. Ballonnen, vlagjes, gedichtjes, veel telefoontjes en een garnaalkroket of 2, meer heeft dat 'meisje van 1948' niet nodig om een gelukkige verjaardag te hebben. En dus bij leven en welzijn hoop ik dat volgend jaar ook te kunnen schrijven. Maar the day after, is ook een gelukkige dag voor mij, want dan kwam Raziel hier bij wonen en ondertussen is dat ook weeral 7 jaar geleden. Eigenlijk wens ik ook voor mijn verjaardag de 'afzetting' van de man met het rode petje en de slogan: make America great again. Sinds zijn aantreden is het nog geen 5 minuten rustig geweest in de wereld. Hij wil persé de geschiedenisboeken halen als de grootste president aller tijden van zijn 50 staten maar hij is van start gegaan met een oorlog te ontketenen die zijn gelijke niet zal kennen in de geschiedenis. Weg met zijn verkiezingsbeloften, hij moest de 'macht' hebben en onder de raderen van justitie onderuit komen. Kan een zittende president afgezet worden wegens wandaden tegenover zijn eigen volk? Dat denk ik wel. Als we in het verleden kijken en zien dat Nixon (1913-1994) vrijwillig ontslag moest nemen om een 'impeachment' te vermijden en wel omwille van bedriegerijen, kuiperijen en invallen in het hoofdkwartier van de tegenpartij, vind ik Trumps daden net zo erg. Al kan hij natuurlijk ook een voorbeeld nemen aan Bush's inval in Irak tijdens een 3 tal Golfoorlogen tussen 1980 en 2003 en waarvan Desert Storm de meest gekende is. Doordat CNN deze oorlog live in beeld bracht was dit de start voor het nieuwskanaal en meesmuilend werd deze ingreep dan ook 'Video Game War' genoemd. Opvallend, het zijn telkens Republikeinse Presidenten die van hun macht gebruik willen maken om de westerse wereld en met uitbreiding een deel van het Midden-Oosten, onder hùn duim te houden.
De hittegolf is weggewaaid met een 6 beaufort. Er rest nu van de 33°C op zaterdag, nog een 17-tal graden over. Terug een giletke aandoen was de boodschap deze morgen. Tot morgen
Zwoele nachten, ik heb er nog niet veel meegemaakt! Maar wel de nacht dat ik op weg was naar mijn nieuwste cijfer, '77'. "Het feit dat ik het niet kan geloven, bewijst nog niet dat het onwaar is". Dat schreef Bertrand Russell (1872-1970) in "Human Knowledge: its Scope and Limits" in 1948. Maar het is wel de waarheid en een feit, dat ik vandaag 77 zomers jong ben. De hitte is met een klein regenbuitje weggespoeld en het is weer aangenaam om 22°C zowel binnen als buiten te hebben. Deze morgen ben ik weer eens door de buurvrouw verrast met ballonnen en vlagjes aan mijn poortje, veel sms's, Whatsapkes en telefoontjes. Ik ben dus al een druk beestje geweest de eerste uren van deze speciale dag. Mijn dag zal niet veel anders verlopen dan een doordeweekse zondag, behalve dat ik vanavond, in goed gezelschap, garnaalkroketten ga eten.
Wat mijn vrees was, is werkelijkheid geworden, Donald die op knopkes drukt. Trump die een ander land bestookt met militaire aanvallen in een dispuut waar hij zogezegd niks mee te maken heeft. Maar de ene is zijn aartsvijand, Iran, en het andere land houdt hij de hand boven het hoofd, Israël. Hopelijk komt er geen escalatie van geweld, nu er een grote speler zich mengt in een gevecht tussen 2 landen. Een gevecht dat zijn oorsprong vindt tussen de aanhangers en gelovigen van de Koran en de aanhangers en believers van de Tenach, de Hebreeuwse Bijbel. Hopelijk blijven de gelovigen van 'Het Nieuwe Testament' buiten schot en houden die de neutraliteit hoog in het vaandel. Het is niet de oorlog Oost -West, het lijkt wel een godsdienstoorlog te worden. De terreuracties van Ayatollah Komeini (1902-1989) en de Iraanse Revolutie die hij in 1979 ontketende, staan nog vers in mijn geheugen. Vooral de demonische maatregelen die hij en het regime nù, nemen ten opzichte van hun vrouwelijke bevolking. Dus de woorden van de huidige Ayatollah, boezemen me werkelijk schrik aan. Hij waarschuwt voor "eeuwigdurende gevolgen" na de Amerikaanse agressie. Een magere troost biedt Albert Einstein (1879-1955) met zijn citaat: "verdiep je in de natuur, dan zal je alles beter begrijpen". Of ik daarmee Trump en consoorten beter ga begrijpen, betwijfel ik ten stelligste. Maar ik ga toch van de natuur genieten en misschien krijg ik dan een lumineus idee waarom de mens is zoals hij is, met zijn goede, slechte en desastreuze kanten. Tot morgen
Iedereen is het wel met me eens, het zal een tropische dag worden. Zelfs hier aan de kust is er + 30°C in het vooruitzicht gesteld. Té warm natuurlijk voor veel mensen en ook voor mij. Binnen blijven en veel drinken is dan ook de boodschap die we van overheidswege krijgen en ditmaal zonder morren zullen navolgen. Maar de 'exodus' naar de kust is al volop bezig, zeker wat het openbaar vervoer betreft, want er zijn al meer treinen ingezet om iedereen richting verkoeling te transporteren. Ik heb mijn radio niet aangezet, maar de files zullen er ook wel op de autostrades zijn. Officieel is de zomer deze morgen om 04u 42 van start gegaan en heeft zijn start niet gemist door direct volop zon te geven. In huis kan ik het aangenaam fris houden door de rolluiken maar half op te trekken en de vensters toe te laten. De planten heb ik in alle vroegte al water gegeven zodat ze deze dag kunnen overleven. Veel heb ik vandaag niet te melden, het nieuws is al opgedroogd vooraleer de dag begon.Tot morgen
Een trieste dag vandaag. Ik heb afscheid genomen van mijn kapper/kapster, niet omdat zij het tijdelijke met het eeuwige wisselen maar wegens pensioengerechtigde leeftijd. Volgende week kuisen ze voor de laatste keer de scharen, krulspelden en drogers. Ik moet nu op zoek gaan naar een andere coiffeur die me een even goede hoofdmassage geeft en ook weelderige lokken bezorgt. De babbel mag ik niet vergeten vermelden want zo kwam ik ook de laatste nieuwtjes te weten van ons dorp aan de kust. Ik zal ze natuurlijk wel tegen komen want ze blijven hier wonen. Om me wat op te vrolijken keek ik eens naar de 3 grappen die seniorennet ons iedere dag stuurt. Meestal vind ik er niet veel biezonders aan, maar vandaag was er eentje dat me eens deed glimlachen. Misschien kunnen de 12 en 14 jarigen, die zo slecht presteren voor wiskunde, het als excuus gebruiken. Die zullen mijn blog wel niet lezen maar hun oma en opa wel en die kunnen het meedelen aan hun jonge koters als troost. Wiskundig bewijs: een student blokt en te bewijzen valt dat het nutteloos is. Bewijs van nutteloosheid: 1. hoe meer je leert, hoe meer je weet, 2. hoe meer je weet , hoe meer je vergeet, 3. hoe meer je vergeet, hoe dommer je wordt. Besluit: hoe meer je leert, hoe dommer je wordt. Dus, studeren is nutteloos, wat moest bewezen worden. Tot morgen
Op weg naar een hittegolf die een verzengende warmte met zich meebrengt. Ik ben wel een meisje van de zomer maar ik leef toch liefst in de schaduw waar het wat aangenamer vertoeven is want een parasol beschermt niet altijd de huid tegen de zonnestralen. De hond is akkoord om in de luwte te leven. In huis zijn alle rolluiken tot halfweg neergelaten, zodat er voldoende natuurlijk licht kan binnenvallen. Ik wil in de zomer, overdag niet in het duister zitten of met kunstlicht leven. De lintjes hangen ook aan de buitendeuren om de vliegen, muggen en ander vliegend enerverend ongedierte, buiten te houden. Nog een paar uur van ''binnen' leven genieten en dan zoals een vriend het ook al aangaf, een fris ploeterbadje voor de voeten. Op de eerste bladzijde van de krant, is er geschreven over het verjaardagscadeau dat Fernand zichzelf gaf want, juist zoals Donald, kan hij geen njet van een overheidsinstantie kan verdragen. Het eerste plan van zijn toren was in de vuilbak gesmeten en gisteren kwam er dan een ander plan op de tafel te liggen. Iets met veel glas (ik vraag me dan altijd af wie dat allemaal moet kuisen en onderhouden). Het is wat minder opzichtig en binnen de hoogte beperkingen, want geen enkel gebouw mag boven de 'Lievevrouwetoren', 123m, het zicht en the sky van Antwerpen veranderen. De 'Boerentoren' krijgt nu een 'Boerenkroon' die het gebouw zal verhogen tot 103m en ruimschoots onder de toren van de Kathedraal zal blijven. Zal het met veel pracht en praal aangekondigde ontwerp ditmaal bestand zijn tegen de opmerkingen van de criticasters? W'll see. Verder is er ook An Lemmens die aangaf te stoppen met de studie tot vroedvrouw. Eerlijk gezegd heb ik nooit naar dat programma of andere over een echte job die BV's deden, gekeken. De reden; haar gezin, kinderen en ander tv-werk, eisen té veel tijd. Zelfs al is het een BV, diploma-vereisten zijn er voor iedereen ook stage en examens. Voor vandaag is het alles wat ik te zeggen heb en ga ikhet voor de rest van de dag rustig aan doen. Dat is wat men de senioren aanraad, op deze 'Werelddrenteldag', drentelen, alles langzaamaan doen, stapje voor stapje, zoetjesaan en veel water drinken. Tot morgen
Het is hier zo vredig stil en hopelijk blijft dat zo. Maar al dikwijls geuit is de schrik voor de handelingen van Mr Orange. Vooral omdat Donald eens geen goedkeuring van een rechter of het congres nodig heeft om zich te mengen in de oorlogsperikelen tussen Israël en Iran. Wat zou dat manneke eens graag alles uittesten van het oorlogstuig dat zijn land bezit!. Hij kan tot een militaire actie besluiten, het congres daarvan op de hoogte brengen. Die hebben dan 60 dagen de tijd om hun autorisatie te geven. Daartegen is natuurlijk al veel schade aangericht. Zijn vliegdekschepen zijn onderweg en ander oorlogsmaterieel is zich vanuit andere plaatsen in de wereld richting Europa en Midden-Oosten, aan het verplaatsen. Gaat hij Israël verdedigen, een regime-wissel in Iran forceren....verschillende scenario's zijn mogelijk. Hopelijk is er iemand in Donald's omgeving die hem tot de orde kan roepen en hem vertellen om 'The Greatest President of the USA' te worden, niet met oorlogvoering moet gepaard gaan. Laat me hopen dat er geen 'derde wereldoorlog' op komst is. Gegarandeerd dat er nucleaire wapens aan te pas zullen komen als er geen 'deal' komt tussen de USA en Iran dat verrijkt uranium wil bezitten. Als één man zomaar kan beslissen over vrede en oorlog, heeft de mens nog niet veel geleerd uit de geschiedenis van de mensheid. We zijn zo blij hier in het Westen dat we al meer dan 80 jaar vrede kennen door veel compromissen te sluiten en ieder land zijn waardigheid en eigenheid te gunnen! Laat ons hopen dat we nu met z'n allen kunnen optornen tegen een man met een onmogelijke expansiedrift, ook legaal verkozen door het volk!!!
Tijd voor iets leukers op deze zonnige dag: de video van de koning die de vragen beantwoord hem toegestuurd door de Belgen en die hij, protocolair en van staatswege, mag beantwoorden. Het is niet slecht en bij momenten ludiek en humoristisch. Een beeld van een evenwichtige en gelukkige 65 jarige koning, ons staatshoofd.
Ik heb mijn krant buiten gelezen deze morgen. Het was heerlijk fris en de merel was op het appèl om me van liedjes en deuntjes te voorzien. Het zal hier wel niet zo warm worden als in het binnenland, 21° C, maar de zon steekt en brandt toch heel erg als ik in haar stralen ga zitten. Binnen blijven is de boodschap voor deze namiddag. Tot morgen
Een goede nachtrust en een frisse start. Dan houdt de dag toch weer de belofte in zich van een zonovergoten dinsdag te worden. Met plezier begin ik ook weer aan deze dag. Het is stil buiten, geen autoverkeer want iedereen is al op zijn werkplek en de kinderen hebben nog school. De tram die passeert maar om de 15 min en soms hoor ik hem passeren en soms niet. In ieder geval hoor ik de zee niet, die zal dan ook weer kalm zijn. De leerling-piloten hebben ook gedaan met hun vliegdemonstraties en het hemelruim is ook weer rustig. En zo kabbelt het jaar rustig verder richting warme droge zomer. Ik moet ook niet vertellen wat er voor België en sportliefhebbers belangrijk is: de 80 jaren van Eddy Merckx. Maar evenals allen die op deze dag 80 jaar worden, wens ik hem, een gezond en lang leven toe. Voor de rest is het in deze wereld nog altijd één kommer en kwel met een dreiging van oorlog in het Oosten en het escalerende geweld in Brussel en Antwerpen en andere metropolen. In het Oosten zwijgen alle moslimlanden in alle talen over het geweld tussen Israël en Iran, bieden ook geen hulp aan de Palestijnen. Het is precies of ze zeggen 'het zijn onze broeders niet'. Wat houdt hen tegen om een standpunt in te nemen wat men wel eist van de West-Europese landen en Amerika? Ook de vraag 'waarom Trump' het West Europees forum van de G7 Top, van de rijkste landen voortijdig verliet, blijft voorlopig onbeantwoord. Ik heb altijd maar schrik dat hij eens 'de rode' knop op zijn bureau wil uitproberen om ook dat effect eens te kennen. Die man is echt onberekenbaar en machtswellustig, zonder ook maar notie te hebben van de gevolgen van zijn daden. Hij wil enkel zichzelf voorstellen als de grootse en grootste staatsman aller tijden en vergeet dat hij ook van de trap kan schuiven om Air Force One te betreden.
Het is laat licht en dus blijf ik wel wat langer buiten zitten omdat het overdag toch te warm is, zelfs in de schaduw. Als ik dan binnenkom wil ik nog wat tv-kijken, gewoon zomaar. Ofwel om het 'Laat Journaal' te zien ofwel om wat te zappen naar eender wat.Toch kom ik dan altijd wel iets tegen dat vraagtekens opwerpt: hoe kunnen al die koninginnen, prinsessen, presidentsvrouwen en andere belangrijke dames, een dag rondlopen op die high heels van 10cm en meer? Stiletto's of pumps genaamd. Louis Vuitton met schoenen, handtassen, valiezen enz. zijn duur maar die van Christian Louboutin vragen zeker een gespekte rekening voor zijn sneakers, loafers, chique damesschoen. Voordeel van deze laatste high heels: ze zijn direct herkenbaar door de rode zool en dus begeerd door alle fashionista's, snobs en al die tot de jetset wil behoren. Hoe blijven ze in 's hemelsnaam rechtop en soms uren lopen op deze ongemakkelijke fijne nagels? Melania spant daar de kroon met een unieke collectie van deze voetbeschermers, die ik gisteren kon bekijken. Tot morgen
Gisteren zat ik buiten in de schaduw, half liggend in mijn ligzetel. Via mijn linkeroor hoorde ik het feestgedruis op het strand en den dijk. Langs mijn rechteroor hoorde ik een merel een vrolijk wijsje fluiten en zag ik kauwen, mussen en nog ander zwart vliegend gespuis met ijver de krieken opeten die aan de Chinese kerselaar hingen. Het zijn er veel dit jaar, maar voor menselijke consumptie niet geschikt. Het rood besje is eigenlijk maar een pit met een rood vliesje eromheen. Ik voel me dan altijd gelukkig, als ik zo alles kan observeren terwijl ik onzichtbaar ben voor de vele wandelaars met hun honden. Raziel is niet altijd blij, dat andere viervoeters zijn straat komen verkennen en sporen nalaten. 's Nachts voel ik dat ik overdag de luiwammes heb uitgehangen. Ik heb toch mijn vaste principes als ik beslis naar de slaapkamer te gaan. Vooraleer dat te doen, zet ik alle media af, internet, wifi, tv kort gezegd, alles wat me met de buitenwereld connecteerd schakel ik uit behalve de telefoon. Eerst wat stappen met de hond in de straat zetten en terug binnen maak ik alles klaar voor zijn nachtrust. Ik ga naar boven en doe wat nodig is om gemakkelijk in te slapen. Dat lukt meestal vrij goed behalve als ik begin te dubben over een groot of klein probleem. Gisteren was dat mijn'outlook'. Ik ga nooit terug naar beneden tenzij dat het tijd is voor op te staan, ik steek ook mijn lampje niet aan, om mijn eigen melatonine niet te verstoren. Wat rest er dan om de tijd te verdrijven? De wekker! Kijken naar de gekleurde getallen die om de minuut verspringen. Maximum 8 beentjes of streepjes hebben de cijfertjes en geven mooie combinaties. De beste vind ik nog altijd, 01.23. Maar ik heb vanacht meerdere mooie getallenreeksen van 4 gezien. Weeral blauwe luchten en aangename temperaturen doen me echt wel de sombere periode vergeten of de (22jaar) veranderingen van klimaat. Vorige week kwam de triestige zuurkijkende milieu-activiste Greta Thunberg in het nieuws. Gesteund door waarschijnlijk Greenpeace, vaarde ze met 12 andere hulpverleners richting Gaza. Allen opgepakt en op het vliegtuig gezet richting thuisland. Er was maar 1 hulpverlener aan boord, de rest wilde daar stampei gaan maken, waar ze allemaal voor gekend waren. Daarom vroeg ik me af hoe het met onze activiste, Anuna De Wever (vandaag 24jaar) nog was. Zij organiseerde de donderdagstakingen voor de schoolgaande jeugd: Youth for the Climate. Ze heeft eieren voor haar geld gekozen en werkt nu voor 'Climate Action Network Europe' in Brussel. Ze verdient goed haren kost door dagdagelijks bezig te zijn met het milieu en klimaat en heeft een hekel aan 'de blanke witte man' type Gert Verhulst. Tot morgen
Mijn goede vriend is jarig vandaag: 55 lentes jong! Ik kan hem in mijn leven niet missen daarom wens ik hem een goede gezondheid toe, garant voor een lang leven. Gelukkig komt hij dikwijls, samen met mijn andere vriend, naar zee voor een leuke babbel en voor al mijn technische problemen op te lossen. Een feestelijke dag vol met vreugde en plezier met familie en vrienden, wens ik hem bij deze zonovergoten dag.
Ik heb gisterenavond naar 'Trooping the Color' gekeken op BBC, een mooi spektakel dat moet dienen om de verjaardag van de koning te vieren. Sedert eeuwen vindt deze 'Sovereigns Birthday Parade' en wel sinds het bewind van George III (1738-1820) in 1748, plaats. Sinds 1959 op een zaterdag in juni om meer kans op een zonovergoten dag te hebben. Een kleurrijk optreden van alle regimenten met hun standaard en op de tonen van 'marsmuziek'. Dat allemaal onder het toeziend oog van de vorst en diens familie om zijn officiële verjaardag te vieren ongeacht zijn werkelijke geboortedatum. Eindigen doet die parade op The Mall, een balkonscene op Buckingham Palace en een Fly Over van 'The Royal Airforce'. Al die parades van leger, soldaten en hun uitrustingen vinden overal ter wereld plaats op een Nationale Feestdag zoals bij ons op 21 juli, Quatorze Juillet in Frankrijk, 12 juni in Rusland enz. Alle landen vieren dat met een militaire parade. In de USA wordt The Fourth of July uitbundig gevierd door de bevolking met gewone parades, patriotische ceremonies, feestelijke activiteiten, barbecues, picknicks in the park, vlagvertoon, eigenlijk viert men de nationale trots door samen te zijn. De laatste militaire parade vond plaats op 8 juni 1991, te weten 'the National Victory Celebration' van de overwinning in de Golfoorlog. Géén vlagvertoon, geen militaire parade op geen enkel moment van het jaar was een dikke doorn in het oog van President Trump. Ondanks de vele protesten en neerslaan van de opstandelingen tegen zijn bewind en de slogan 'No Kings' had Donald zijn dag van militaire eer aan het staatshoofd gevonden: zijn verjaardag op 14 juni. En dat om zijn 79 frisse en gezonde jaren uitbundig te vieren. The best orange president of the USA en the World, had zijn dag gevonden om zijn eigenliefde wat te strelen en meer glans te geven. Dat was mijn tv-avondje van zaterdagavond. "Chantal" heb ik opgenomen en kan ik straks bekijken. Het is toch een beetje warm en winderig om op de middaguren buiten te zitten. Tot morgen
Mijn dag begint altijd goed als ik die mooie prentjes zie verschijnen van een paar mannelijke medebloggers. Steevast komt er dan een glimlach op mijn lippen die er soms een ganse dag blijft ophangen. Maar ik ben ook blij met de tuinier die gisteren is langsgekomen om de hagen te scheren en het gras te maaien. Ik heb ook wat gaura's besteld bij hem, dan moet ik niet rondrijden om ze te zoeken. Het is wel laat op het seizoen om nu nog zomerbloeiers te planten, maar door de droogte wilde ik niet de waterverslindende geraniums en 'vlijtig liesjes' in de potten steken. Ik kreeg een tip om het eens met 'gaura' te proberen. En deze nacht trok er dan een onweerszone voorbij, met veel regen en een kwartier lang bliksemflitsen zonder gedonder. De hond is blijven doorslapen want van een lichtstraal heeft hij geen schrik.
Hier aan de kust komen de weekends met allerlei activiteien er weer aan. Dit weekend is het de show van de 'Volkswagenbusjes'. Van het eerste busje dat rondreed tot het jongste luxueuze campermodel. Twee dagen kan men deze bedrijfswagens of vakantiebusjes komen bewonderen. Aangezien het toch altijd een populair voertuig is zal er wel een hoop volk komen om ze te bezichtigen. Sinds maart 1950 rijden deze transporters rond en dat is al 75 jaar. En terwijl er velen hun belevenissen ván en mét dat wagentje vertellen, kunnen de kinderen vliegeren, op het strand forten bouwen of pootje baden.
Sinds deze week heb ik me voorgenomen mijn 'sletsen' een paar uur per dag te vervangen door gesloten normale schoenen. Mijn voeten deinden uit in de breedte en als ik dan eens wegging trok ik nog een paar sneakers aan. Natuurlijk is dat allemaal confortabel schoeisel, en daar is absoluut niks mis mee. Maar een mooi schoentje, zoals ik er zó veel in mijn kast heb staan, is ook niet mis. Temeer daar ik bij de laatste modetrends in de winkels, mijn eigen schoenen terug kan bewonderen in de etalages. Nu iedereen overtuigd is van het gemak van de sportschoenen, is er de trend met de hoge hakken, naar het voorbeeld van al die rijke en hoog geplaatste dames. Op stiletto's ga ik niet meer lopen, mijn evenwicht en botten zijn niet meer 100%, maar een gesloten moccasin is mooi om zien en geven de voeten een zekere stevigheid maar ook wat elegantie. Zo, nu ga ik nog wat buiten zitten en geenieten van mijn geschoren tuin. Het is wel een grijze lucht maar aangenaam van temperatuur. Tot morgen
23°C toen ik deze morgen beneden kwam en nu al 23°C buiten. Ik moet er niet aan twijfelen dat het een zeer warme dag zal worden. Dat laat de hond ook merken, want hij kwam vliegensvlug weer binnen.En aangezien het vandaag de feestdag is van de Antonius van Padua (1195-1231), moet ik wel een weerspreuk van deze Heilige geven: 'Als Sint Antonius de zon doet schijnen, ziet de boer zijn zorgen verdwijnen'. Niet verwarren met 'Toontje met het varken'(251-356), die komt uit Egypte en heeft zijn feestdag op 17 januari. En wat de boer dan allemaal ziet groeien in zijn tuintje bezingt Drs P oftewel Heinz Hermann Polzer (1919-2015): "Koolraap en lof, schorseneren en prei". Het blijft een plezant deuntje om naar te luisteren van deze Zwitser die Nederlands als voertaal had. Het is wel geen vrouw die ik aanhaal zoals eigenlijk zou moeten, maar Klara gebruikt echt wel zééééér onbekende muzikale vrouwen in haar scheurkalender zoals vandaag Galina Ustvolskaja (1919-2006),een componiste. De filosofiekalender geeft dan een verklaring voor het feit dat ik, in mijn zeventiger jaren, nog zo graag studeer: "door studie zit je aan één tafel met de geleerden van weleer". Een wijsheid van een Japanse filosoof Ogyü Sorai (1666-1728).
Vliegtuigen die neerstorten, drones die steden aanvallen en een rechter in de USA die Trump terechtwijst dat hij niet zó veel macht heeft als hij denkt dat een president heeft. Dat zijn maar een paar items uit de gazet. Verder is er de ontvangst van een wielergod op het Paleis voor zijn 80e verjaardag, de ontvangst van een voetbalgod in zijn nieuwe standplaats in Italië, en de mooie titel Knokke Le Coucke, waar ik al eens over geschreven heb.
Zo, ik ben het een en ander verloren in mijn huis en ga doen waar deze dag voor geschikt is. Mijn Antoniusbeeldje, met de aanblik naar de muur draaien en zeggen: Heilige Antonius beste vriend, maak dat ik m'n ...... terugvind. Geschenk van mijn vader die rotsvast in deze aanpak geloofde. Eens gevonden wat verloren was, mag men niet vergeten een 'merci' te zeggen en het beeldje weer terugzetten zoals het hoort. Tot morgen
De warmte komt aangewaaid vanuit het zuiden met een stevige bries. Voor mij is het ofwel in de schaduw gaan zitten ofwel binnen zitten en kijken naar een opgenomen programma. Maar gisterenavond was er een zogenaamde 'aardbeienmaan'. Ik heb die gisteren niet kunnen opmerken wel de dinsdagnacht toen het bijna volle maan was. Een grote maan die laag boven de horizon kijkt en een oranje-rode gloed heeft. Men noemt deze volle maan zo omdat het gebeurt ten tijde van het aardbeienseizoen en de aardbeienpluk. Vandaag is het ook weer springtij en dat maakt de zee zeer gevaarlijk met de aflandige wind en de onderstromen in het water. Nu zijn er blijkbaar alleen nog maar redders in Blankenberge, de andere kustgemeenten wachten tot dit weekend. Ik ben eens nieuwsgierig voor dit weekend of er weer steden en gemeenten gaan afgesloten worden voor inkomend verkeer om een verkeersinfarct te vermijden. De realiteit is dat er te weinig treinen en openbaar vervoer is voor de verplaatsing van het volk vanuit het binnenland naar het frissere gedeelte van het land en er eigenlijk, voor degene die met de auto komen, maar 2 grote verkeersassen zijn: naar Oostende met uitbreiding naar De Panne en Knokke. Eén klein probleempje op een van die wegen zorgt voor een grandioze katastrofe voor alle inzittenden van de auto's. Uren onderweg voor watafkoeling aan de kust en eens het water in zicht zich gedragen als halve gekken, wat niet verbazingwekkend is. Als ik me vandaag al buiten zou wagen is het pas deze avond, als het stil is en alles weer een beetje afgekoeld is. Voor de rest zet ik voor mijn hondje een bak fris water klaar waar hij met plezier kan in-en uitspringen en zo voor zichzelf, voor de nodige koelte zorgt. Het is zomers weer en dus mag ik gerust zeggen 'ik ga een siësta' nemen . Tot morgen
Op 2e Pinksteren was ik naar de winkels gereden met het gedacht dat er sommigen open waren om mijn voedselrantsoen in te doen voor deze week. Ik stond overal voor gesloten deuren en in de Jumbo ga ik niet binnen. Gisteren waren er mijn kletsuurtjes en gelukkig had ik nog voldoende in huis om ons van een natje en een droogje te voorzien. Ik moest vandaag zeker 2 winkels binnen gaan: eentje waar ze de voeding, de snoepjes en de speeltjes voor mijn hond hebben ( plus nog een duizendtal andere kwalitatieve objecten voor huis en tuin). Het is altijd een heuse rekening maar een hondje vraagt ook zijn verzorging en gezond eten. Eens aan de kassa......bankkaart vergeten!. Gelukkig ben ik altijd wat voorzien van cash geld, want het is al meermaals gebeurd dat de betaalterminal buiten gebruik is en er op de ouderwetse manier moet betaald worden: contant. Maar ja, dan had ik geen geld meer om voor mezelf voeding in te slaan en moest ik huiswaarts keren. Tegenwoordig liggen hier alle banen open, van Middelkerke tot Oostende, overal rode lichten die wel aangeven hoeveel geduld je nog moet hebben vooraleer voorbij de werkzaamheden te mogen rijden. Eerst de hond wat verwent met een snoepje, een kopje koffie gedronken en dan met de bankkaart op zak, naar mijn winkel gereden. Weer alle obstakels gepasseerd en uiteindelijk thuis toegekomen met de boodschappen. Dat alles heeft me ongeveer 4u van mijn dag gekost. Een klapke met de buurvrouw (ik heb er verschillende), een rustpauze genomen, wat vast voedsel genuttigd en daarmee ben ik zo laat aan mijn blog begonnen. Het is mooi weer, practisch geen wind en daar ga ik seffens van profiteren op mijn bank, samen met de hond. Natuurlijk heb ik nu mijn shorts al aangetrokken en dan zie ik twee ferme witte stokken verschijnen. Die mogen gerust wat kleur krijgen en dat zal wel lukken met deze geweldige temperaturen, 21°C in de schaduw. Tot morgen
Goede morgen beste blogmaatjes! De hitte is nog niet gearriveerd, wel 16°C en een forse wind. Zoals altijd met de weersvoorspellingen is het wachten geblazen op het goede weer en moeten we de vooruitzichten van warmte en hitte met een serieuze korrel zout nemen. Ik heb het onlangs tegen de buren gezegd, ik heb het gevoel dat ik al maanden hetzelfde soort kledij aantrek. Wel waren er eens een dag of twee dat ik mijn billen aan de elementen kon blootstellen, maar voor de rest is het pulleke of t-shirt, fleece, lange broek en sokken bij de hand hebben. De wind is hier wel een constante aan zee en als die uit het zeegat komt, is dat vrij fris. Vandaag is het niet zomaar een briesje maar een heuse wind rond de 5 Bft. Meestal ben ik wel tevreden met het weer en zie ik geen enkele reden om naar het zuiden te trekken om in bikini rond te lopen. Mijn figuur kan dat ook niet meer aan om met 2-stuks te paraderen. Het enige dat me soms al eens kan tegensteken zijn de vele grijze luchten met af en toe gemiezer dat eruit valt. Vandaag is het ook weer een dubbeltje op zijn kant, denk ik. Gaat de beloofde zon zich nog vertonen?. Geen probleem vandaag, ik trek me van het weer geen lor aan. Er komt een heuse koffieklets deze namiddag, met alles d'erop en d'eraan. Weer iets om naar uit te kijken. Een andere buurvrouw zoekt de gezelligheid ver van huis en vertrekt naar het zuiden en ik blijf liever dichtbij. Ik ben ook weer in mijn 'zaptijd' beland en stoot dan telkens op toch wat eigenaardige programma's die een aangenaam verzet zijn 's avonds en zonder nadenken of veel poespas mijn hersenen al in slaapmodus kunnen zetten; dwz, ik moet alleen maar kijken en me verbazen over de menselijke handelingen en verlangens. Zo volg ik nu: B&B zoekt Lief, Married at first sight, My kitchen rules, Drag SOS,....Geen praatprogramma's meer, geen spellekes meer met overenthousiaste kwismasters, geen reportages meer van BV en reporter in exodische oorden, gewoon programma's die me geleidelijk aan zonder veel stress naar mijn nachtrust dirigeren, zodat ik met een rustig gemoed in mijn geliefd bedje kan kruipen.
Mochten jullie zich afvragen 'hoe is het met de scheurkalenders?'. Wel goed, ik sla iedere dag mijn bladje om, maar net zoals in de krant, is er niet veel te vinden dat ik kan gebruiken. Maar misschien één van jullie wel. Bij de filosofie is Seneca (64nC) aan het woord: 'Al wie zegt "ik heb geleefd", boekt iedere dag, als hij weer opstaat, winst.'.Bij Klara is er weer een onbekende op de afspraak, een concertpianiste 'Louise Farrenc'(1804-1875). Ik kan me begot niet herinneren ooit een concert van haar gehoord te hebben. En ondertussen komt er een waterzonnetje tussen het grijs piepen. Tot morgen
Tweede Pinksterdag, een halve verlofdag. Er zijn mensen die werken en er zijn mensen die verlof hebben. De winkels zijn in ieder geval open en die zal ik straks een bezoekje brengen. Ik zit al vrij vroeg aan mijn bureau: vroeg opgestaan en geen krant om mijn tijd mee te verspillen. Er is dan ook niet veel nieuws dat mijn hersenen geprikkeld hebben. Als ik dan kijk op mijn laptop, dan is het nog altijd hetzelfde nieuws dat de aandacht vraagt: Trump en Israël. Een persoon en een land, die immuun zijn voor protesten of meningen van anderen. Hetgeen er in hun hoofd naar voren komt duldt geen tegenspraak en wordt met alle beschikbare middelen uitgevoerd. Zelf afkomstig van migranten en ook zijn First Lady is het land binnengekomen met een bezoekersvisum, is hij ongemeen wreed tegenover mensen die een nieuw bestaan willen opbouwen in de USA. Migratie en migranten is niet alleen een probleem in Europa en America, maar is een mondiaal vraagstuk. Het brengt heel veel dicussies opgang van wel of niet toelaten van Aziaten uit het oosten, Afrikanen uit het zuiden. Hoeveel nieuwelingen, inwijkelingen, kan een gemeenschap dragen, hoe die mensen opvangen, hoe hen een menswaardig bestaan geven in de voor hen cultureel en maatschappelijk nieuwe realiteit. Stabiliteit in het land van oorsprong zou al een eerste vereiste moeten zijn om de eventuele landverhuizers in hun eigen habitat te houden, hongersnood bestrijden, oorlogen tussen clans proberen op te lossen, godsdienstvrijheid voor eenieder. Ik kan hier mijn gedacht wel zeggen wat er zou moeten gebeuren om de stroom migranten te doen ophouden, maar 'macht' en 'geld' spelen een raar spelleke met mensen overal ter wereld. Gelukkig zijn we hier een beetje het landje van de compromissen geworden en vinden wel een oplossing voor problemen weliswaar met haken en ogen, maar we gunnen iedereen het licht van de zon. Tenandere, we lopen niet maar voor alles zomaar de straat op, het is hier geen weer om langdurige protesten buiten te organiseren. Té veel wind, té nat (meestal), té koud. We willen wel eens 1 dag onze kelen smeren en roepen en tieren, maar 's avonds liggen we liever onder ons deken in ons eigen bed en veilig in ons huis. Voilà, de zon zal er vandaag niet doorkomen, het is een grijze compacte koepel boven mijn hoofd en er is geen wind om dat grijs uiteen te drijven. Bronzeren is toch niet meer aan mij besteed, ik zie er liefst naturel uit met blozende kaakjes. Tot morgen
Ik ben wel geen 'Mieke' maar ik moet me toch vasthouden aan de takken van de bomen. Gelukkig heb ik er een paar in de tuin staan, want de wind komt wel zéér fors uit de hoek. En wat zegt Sint Medardus op deze dag? Wat St Medardus geeft op zijn dag, droog of nat, 6 weken duurt dit of dàt. Of ook nog: zoals Sint Medardus 't weder vindt, blijft hij 6 weken met zijn wind!. Misschien zijn die spreekwoorden wel een juistere voorspelling dan hetgeen we op het nationaal weerbericht moeten horen. In ieder geval is Sinksen niet een zomerse dag te noemen. Wel een dag waarop ik hoop dat de Heilige Geest op mij zal neerdalen en een heleboel inspiratie zal geven om mijn volgende blogs interessant te maken. De Heilige Geest kwam met een straffe wind over de Apostelen gewaaid om hun een taalvaardigheid te geven zodat iedereen, welke taal ze ook spraken, hen kon verstaan. Aangezien de wind al met forse windsnelheden over mij gewaaid is, hoop ik dat de Limburgers, de Antwerpenaren, de Oost-Vlamingen, de West-Vlamingen, de rest van België, en de Nederlandsprekende bevolking van de wereld, me kan verstaan. Laat me zeggen, dat ik probeer een boodschap te brengen van 'algemeen nut' of dat lukt is natuurlijk de grote vraag. Ik vind wel dat er een heel speciale week is gepasseerd. Vele miljardairs zijn om een of andere reden in het nieuws gekomen, al of niet omwille van goede intenties, woorden of daden. Jullie moeten niet denken dat ik op zoek ben naar een miljardair om mijn leven te verrijken (letterlijk en figuurlijk) maar mijn oog viel op hun wedervaren, goed of slecht. De laatste in het rijtje die zich deed opmerken deze week, was ondernemer, zakenman, mecenas van de Vlaamse Kunst, Ferdinand Huts. Hij was vreselijk boos omdat de fiscus onderzoek doet naar zijn belastingconstructies, die zijn gelden naar belastingparadijs Jersey moesten overbrengen. Mr Huts en de zijnen, willen geen duit betalen aan de Belgische Staat, waar ze nochtans van de faciliteiten van ons land dubbel en dik profiteren. Dat is de tweede maal dat hij op de vingers is getikt. De vorige keer was de constructie bovenop de 'Boerentoren' in Antwerpen. Het gebouw moet dienen om zijn bezit aan kunstwerken zichtbaar en toegankelijk (?) te maken en men van een heuse 'Hutstoren' kan spreken want een 'boer' is hij geenszins meer. Een groter schandaal is zijn 'zonnepanelenpark', 930.000m², op het dak van zijn magazijnen overal in Vlaanderen. Dat was een investering van 160milj €, in return krijgt hij 12-15 milj € per jaar, en daarbij voor de lening van zijn contructie kan hij de intersten nog eens indienen voor belastingaftrek. Fluvius rekent die bedragen door naar mijn en uw rekening. Mag er eens een diepgaand onderzoek gebeuren? Ja, waarom niet. Jij en ik betalen voor de faciliteiten (wegen, onderwijs, sociale zekerheid....) van ons land belastingen naargelang ons inkomen en dat mag men van miljardairs ook eisen en verwachten. Tot morgen
Ik kan het geen slecht weer noemen want hemelwater is dit jaar een godsgeschenk. Natuurlijk is de toeristische sector niet zo opgezet met dit regenweer, daar vragen ze maar 1 ding: de zon. Jammer genoeg zal ze dit verlengde weekend niet overvloedig aanwezig zijn en zullen er veel evenementen letterlijk in het water vallen. Niet alleen goed weer voor mij, maar ook de studenten die in 'den blok' zitten, zullen dit een fantastisch weertje vinden. De verlangens om buiten te lopen, een pintje te gaan pakken of wat te flikflooien in de gazon, worden onderdrukt. Ieder blijft liever aan zijn bureau zitten en hoopt dat een medestudent eens zal binnenspringen om een klapke te doen. Het studentenleven is een geheel van lessen volgen, oefeningen maken, uitgaan, leute en plezier hebben, maar een 'blok' hoort er ook bij om alle leerstof achter de kiezen te krijgen. Zo maak je in het leven, onbewust, veel verschillende fases mee en elk gedeelte heeft zijn eigen charme. Maar student kan men natuurlijk heel zijn leven blijven. Iedere dag wat bijleren met dien verstande dat ik er nu geen examens meer zal van moeten afleggen. Alhoewel zo'n testje af en toe, wel eens nuttig zou zijn, om uit te maken, in hoeverre mijn hersenen nog goedfunctioneren.
Men spreekt van een 'donorgruwel'. Dat zal ook wel best zo zijn, nu blijkt dat het sperma van de Deense donor een kankergen bevat. In ons land zouden er zo'n 14 kinderen/volwassenen rondlopen met dat doodvonnis als erfenis van hun vader, die donor was tussen 2007-2017. Een groot onderzoek zal volgen want hier zijn verschillende regels overtreden zoals maximum 6 vrouwen voor het gebruik van sperma per donor. Strengere controles en regels zullen weer volgen ook in ons land. Nochtans zijn het dikwijls studenten die de oproep om spermadonor te worden, opvolgen. Het wordt niet slecht betaald en een student kan altijd wat extra geld gebruiken en meestal is het anoniem. Niemand wil op latere leeftijd geconfronteerd worden met een kind dat geen accidentje was tijdens een one-night-stand.
Ik ben nu een boek aan het lezen van Elisabeth Mackintosh alias Josephine Tey (1896-1952), "Een man in de rij". Een thriller met inspecteur Grant als hoofdfiguur. Eén opvallend verschijnsel; een traag boek. Een boek van de vorige eeuw, in die zin dat het leven allemaal rustiger verliep dus ook de moorden en de zoektocht naar de moordenaar. Toch een groot verschil met het tempo en personnages van Agatha Christie (1890-1976) en andere misdaadschrijfsters van vorige eeuw die zich dikwijls concentreerden op het leven van de upper class. Best genietbaar. Nu nog eventjes met woeffie in de miezerige regen gaan lopen. Tot morgen
