How do you do? Vragen en zingen Mouth & MacNeal in 1971. Ik antwoord: wisselvallig zoals het weer, want ik ben een beetje slecht gezind. Ter afwisseling van de dagelijkse sleur: geen krant. De bezorging loopt wel in het honderd in dit deel van het land. En weerom wordt mijn abonnement met een dag verlengd. Daar ben ik nu genen vetten mee en het is echt niet plezant meer. Ik lees niet graag digitaal en zie dus alleen maar de hoofdlijnen om min of meer op de hoogte te blijven. Ik vind wel de filosofische gedachte goed vandaag: "Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd?" Een citaat van M Vasalis (1909-1998), dichteres en psychiater. Haar echte naam wil ik jullie niet onthouden want is ook een specialeke: Margaretha Droogleever Fortuyn-Leenmans. Toch staan we aan het begin van een belangrijke week: de keuze van het geweten van de wereld. Het conclaaf start vandaag en de 133 kardinalen sluiten zichzelf op in de Sixtijnse Kapel tot er een nieuwe Paus gekozen is. Ik ben wel nieuwsgierig wanneer de 'witte rook' uit de pas geplaatste schouw zal komen en de zin "habemus papa" door de luidsprekers zal galmen. Dichter bij huis is er de start van de belangrijke Koningin Elisabethwedstrijd, dit jaar voor piano. Eigenlijk wel mijn favoriete instrument om de klassieke muziek te zien bespelen en te beluisteren. Twee Belgen zitten er in het geselecteerde groepje van 60 muzikanten, iemand uit Leuven en iemand uit Marche-en- Famenne. Hopelijk kan er eentje doorstoten naar de laatste 10 of zelfs eens de wedstrijd winnen, want dat is sinds de oprichting van het concours in 1937 nog nooit gebeurd. Nu zijn we toe aan de 21e editie voor de pianowedstrijd. In de Klara scheurkalender tref ik eindelijkeens een bekende zangeres en een bekend liedje aan: Miriam Makeba, Mama Africa (1932-2008) een Zuid Afrikaanse apartheidsactiviste die met haar song "Pata Pata" wereldberoemd werd. Tot morgen
Wellicht hebben jullie zich afgevraagd waarom de internet-pharmacie me al die, zonder voorschrift te verkrijgen middeltjes, thuis moest brengen. Wel om de heel eenvoudige redenen dat ik niks op voorschrift nodig had en dat het prijsverschil voor die vrij te kopen middelen, toch wel groot is. Bestellen is vrij gemakkelijk en de levering nog meer. Maar jullie moeten weten dat ik voor mijn blauwe plekken Hirudoid nodig heb, voor mijn wandelingen en bleinen is 'compeed' handig, 'reflexspray' gebruik ik als ik stijve of stramme spieren heb van de vele(!) arbeid die ik verricht met ongeoefende spieren, de 'Supradyn' gummies gebruik ik, omdat mijn gevarieerde voeding te wensen overlaat. Voor de hond heb ik dan zijn pipetjes nodig die hem behoeden voor teken en vlooien op zijn lijf te krijgen. Voor de rest ben ik gezond van lijf en leden en is een check-up eens 2x per jaar nodig. Heb ik dan iets van echte medicatie om een mankement te verhelpen of op te lossen nodig, is dat een voorschrift voor de apotheek op de hoek. En vandaag ja, zullen de toeristen wel in gestrekte slagorde richting binnenland rijden, want foetsjie de zonnige dagen. Het is hier koud en guur weer met een onaangename noordenwind. Ook af en toe een beetje motregen, maar die is onvoldoende om de grote droogte aan zee, op te lossen. In ieder geval hebben veel mensen kunnen genieten van de warme dagen die er deze week waren. Het is weer naar het 'gewone nieuws' kijken, luisteren en lezen, zoals gewoonte. Meteen wordt de ijdelheid en megalomanie van Trump op, door hemzelf nog eens dik in de verf gezet: een AI foto van hemzelf met de mijter van een Paus op zijn hoofd en gezeten op een troon. Hij ziet zichzelf als meester van de wereld, als leider, als enige slimme en bekwame bestuurder, die zijn invloed wil laten gelden op alle vlakken van het mensdom, dus ook op religieus vlak. Daarvij komt het nu goed uit dat er een conclaaf is in de Katholieke Kerk en pausverkiezingen zijn, bij andere grote religies gebeurt dat in stilte. Nu kan hij ook daar zijn pionnen naar voren schuiven. Nog een doorn in het oog van Mister Orange: ieder land heeft een militaire parade en viert zijn leider op één of andere manier behalve de USA van Trump. Daar moet dus verandering in komen en een militaire parade moet er niet komen op de 'Fourth of July' maar op 'mister best president of the world' verjaardag: op 14 juni. Voer genoeg voor cartoonisten. Tot morgen
Zelfs als je een goed omlijnd plan hebt om de eerste weekenddag door te brengen, kan 1 feitje alles in het honderd doen lopen. De dag begon goed met een zon die scheen en één van de vrienden die me een mok koffie bezorgde terwijl we op de krantenbezorger stonden te wachten. Aangezien de krantenman geen vroege vogel is en hij tijd heeft om tot 10u00 de krant in de bus te steken, was het geen verloren tijd, maar ons weekendpraatje. Tot het 10u werd en er weer geen krant te zien of te bespeuren was. Wederom een melding gemaakt van 'niet bezorgen'. Ik ben niet de enige in de buurt en iedereen stuurt dan telkens een mail naar my mediahuis. Mijn vrienden zijn dan met hun en mijn vaucher naar de krantenwinkel gestapt om onze lectuur op te halen. Ondertussen had ik ook een bericht van Bpost gekregen dat mijn zending (newpharma) vandaag vóór 12u geleverd zou worden. Ik dacht, nu kan ik evengoed buiten blijven zitten, krantje beginnen lezen en wachten tot de levering geleverd wordt. Om 11u45 nieuw bericht, dat de afgifte zou gedaan worden tussen 12u55 en 15u55. Ben dan maar naar binnen gegaan, koffie gezet, een spelleke gedaan en terug naar buiten. Uiteindelijk kwam mijn hirudoidzalf en gel, compeedpleisters, reflexspray, supradyngummies en antivlooien en antiteken pipetjes voor de hond, hier toe om 14u30. Ondertussen was de krantenbezorger, al fluitend rond 14u de kranten in de bussen aan het steken. Nu zat iedereen met een dubbel exemplaar. Gelukkig hebben de vrienden 'De Standaard' en hebben we onze 2e krant aan elkaar bezorgd zodat iedereen wat anders te lezen kreeg en het wachten niet slecht was afgelopen. Dan was het echt tijd om me binnen een beetje te gaan opwarmen want is toch weer terug frisjes geworden.
Er zijn twee Internationale Dagen die iets speciaals onder de aandacht brengen. Eerst is er de plezante 'Internationale Dag van Naakt Tuinieren'. Jammer genoeg is het nu echt té fris geworden om me daar aan te wagen. Ik ben de laatste jaren nogal een koukleum geworden. Ik heb wel een stevige speklaag gekregen maar mijn velleke eromheen is zoals een sigarettenblaadje, een vloeike of blaaike geworden, perkamentachtig en flinterdun. Dat maakt dat er gemakkelijk kwetsuren, kleine scheurtjes vast te stellen zijn, als ik tegen een takje loop. De tweede speciale dag is echt wel belangrijk: Internationale Dag van de Persvrijheid. Dat is echt wel nodig dat er voldoende nagekeken wordt of we nog nieuws krijgen dat correct is en niet gefilterd wordt door een president of overheidsinstantie. Door het afschaffen van allerlei controle instanties is het niet ondenkbeeldig dat er een dictator ontstaat die alles aan zijn laars lapt. Hitler is ook een gekozen leider geweest en zaaide dood en vernieling in de wereld door alle vrijheid aan banden te leggen. Journalisten, media moeten in alle onafhankelijkheid en ongestraft, verslag kunnen geven van de gebeurtenissen wereldwijd en niet geconfronteerd worden met censuur en verbod van publicatie of veplicht worden naar de mond te spreken van de baas. Tot morgen
Mijn blog kan dienen om gelukkige momenten te delen. Zoals vandaag, de verjaardag van mijn zoon, 51 lentes jong. Het is mooi weer en dat is altijd plezant op een feestmoment. Maar mijn blog kan ook soelaas bieden op triestiger momenten. En vandaag liggen blijdschap en verdriet weer eens dicht bij elkaar. Mijn, neef Eddy, leeftijdsgenoot, wordt vandaag begraven. Onze jeugd hebben we gedeeld, veel prachtige, plezante, leuke en fantastische momenten hebben we gekend. Ons 'bobonne' trok met haar 6 kleinkinderen tijdens iedere vakantie naar het 'Zilverstrand'(niet verwarren met het Zilvermeer) in Mol en later naar een natuur/chaletpark met zwemvijver in Schilde. Laat me stellen, dat zijn heengaan wel met verdriet gepaard gaat, maar zijn levenslijdenweg zou niemand willen meemaken. Nu is hij terug herenigd met de enige vrouw die voor hem van belang was, Greet.
Voor de rest is er vandaag weer eens gevloekt: geen krant!!!. Het is echt niet meer om er bij te lachen. Ik heb wel vauchers maar daar betaal ik niet voor en dan moet ik me verplaatsen. In die drukte heb ik er trouwens geen goesting, om naar de krantenwinkel af te zakken. Mijn abonnement is voor de verandering weer eens met een dag verlengd. Zo word ik weer eens verstoken van het sappige nieuws en beoordeling dat de verslaggevers schrijven, nadat er een nieuw programma vertoond werd, waar ik geen goesting voor heb om naar te kijken. Ook het sportnieuws mankeer ik weer met de uitleg van eenieder die verloren heeft, waarom dat zo maar kon: Brecel, Evenepoel en de voetbalploegen. Ik krijg natuurlijk wel een digitale krant, maar niet het geritsel van bladzijden omslaan en de spellekes met bic in te vullen. Ik zal me echt tevreden moeten stellen met buiten een boek te lezen om mijn leeshonger te stillen. En verder te wachten tot ik om 19u30 de puzzelbladzijde van het Nieuwsblad krijg toegestuurd. Tot morgen
Joepie, hoera, een congé payé dag, een feestdag, een vrije dag, een vakantiedag. Iedereen geniet ervan, alleen al omwille van het stralende zomerweer. Veel optochten en speeches van de socialistische bonzen om de arbeiders een hart onder de riem te steken en te blijven vechten voor hun rechten. En de meerderheid van het volk zal liefst een verlengd weekend nemen en verblijven aan één van de vele Provinciale plassen met accomodatie voor een stranddag of naar de 'Costa Belgica' trekken om te genieten van onze grijze Noordzee. Jammer genoeg zal ze hier wel nooit de kleur, hemelsblauw, van La Méditerranée krijgen, maar het is hier minstens zo plezant en mooi aan onze Belgische Kust en we zijn er thuis. Ik heb gisteren iets té veel buiten gezeten en heb het deze nacht moeten bekopen. De gulzigheid om zonnestralen op mij te laten schijnen kan al eens verkeerd uitdraaien, zelfs als men onder een halve parasol zit. Ik zal wel buiten zitten genieten van mijn boek, maar langs de schaduwkant van het huis, het is daar ook al 20°C. Ik denk dat mijn vit.D peil al goed is aangevuld. Het zal zo'n zalige 'nietsdoen' dag worden. 't Is tenslotte toch de 'dag van de arbeid' om niet te arbeiden en gewoonweg genieten van het leven, samen met mijn hondje. Tot morgen
Geloof het of niet, we zijn al aan dag 120 van 2025 beland!!. Gelukkig krijg ik als gepensioneerde tijd om te ademen omdat ik me voor veel dingen niet meer moet haasten. Maar de tijd gaat toch wel heel erg snel voorbij. Zeker als de zon schijnt van 's morgens tot 's avonds. Eerlijk en heerlijk, dit blijvend hoge drukgebied is een godsgeschenk te noemen. Na die lange grijze periode, eens eindeloos van de zon en de blauwe luchten kunnen genieten doet ontzettend deugd. Het is ook nog eens droog, zodat het onkruid met wortel en al, gemakkelijk te verwijderen is uit de gazon. Ik zal vandaag wel mijn parasol moeten klaarzetten, want zonder bescherming van mijn wit koppeke zijn de zonnestralen toch al een beetje hevig te noemen en een zonneslag wil ik echt niet hebben. Ik denk toch dat het al heel lang geleden is dat we van zo'n lange periode van droog weer hebben kunnen genieten. En of ik geniet van buiten mijn dag door te brengen!! Veel andere speciale bijzonderheden heb ik niet te melden. Naar de show van De Pauw ben ik niet gaan kijken en zal er dan ook niet voor naar Antwerpen sjezen. Natuurlijk is het laatste woord ook nog niet geschreven over het woordenspel tussen Ruben en Remco, twee grote ego's. Gisterenavond heb ik niet gekeken naar de docu "Leaving Neverland", maar wel opgenomen. Vanavond is er dan de uitzending over de gruwel van Vietnam vooraleer Noord en Zuid terug herenigd werden. Reeds een halve eeuw geleden is het, dat in Vietnam een gruwelijke oorlog werd gevoerd, voortvloeiend uit een 'Franse Oorlog' om de kolonisator te verdrijven (Frankrijk) en uiteindelijk gekenmerkt door een oorlog tussen het communisme van Mao en Stalin enerzijds en de vrije wereld onder aanvoering van de USA, anderzijds. Een 'Koude Oorlog' genoemd. Uiteindelijk zette Amerika, Agent Orange en napalm in, een ontbladeringsmiddel om de Vietcong uit zijn schuilplaatsen te krijgen. De oorlog woedde van 1/11/1955 tot 30/04/75. Nog altijd zijn er in Vietnam, een wondermooi land, de gevolgen van die chemische oorlogsvoering merkbaar, voelbaar en zichtbaar aan het volk en het land. Vanaf 1968 is het ook de periode die de grote protestsongs leverde, nog altijd gezongen maar de hedendaagse interpretators kennen dikwijls of nauwelijks nog de oorsprong van de songs. "Soldiers who want to be Heroes", Rob McKuen (1933-2015), "Give Peace a Chance" John Lennon (1940-1980), "Universal Soldier" Donovan, "Blowin' in the wind" Bob Dylan en het grote Nederlandstalige protestnummer "Wel te rusten, Mijnheer de President" van Boudewijn de Groot. Tot morgen
Twee filosofie-citaten die vandaag in mijn lodderige ogen springen. 1) geef de vrouw rechten en ze zal de deugden van de man overtreffen. Aldus de voorvechtster van de vrouwenrechten, filosofe, feministe Mary Wollstonecraft (1759-1797). Zij was de moeder van Mary Shelley (1797-1851), auteur van "Frankenstein". 2) "wie een vrouw begrijpt, is geen man". Aldus Wim Balijon (1925-2022) een Nederlandse Indië-veteraan. Mooie zinnen om deze zonnige dag te beginnen. Bij Klara is er niks naar mijn smaak en luister ik liever eens naar dat lang geleden opgenomen lied van Scott Fitzgerald en Yvonne Keeley: "If I had words". Af en toe eens een gouwe oude uit de muziekdoos halen is niet slecht. En gisteren begon er weer een nieuwe praatshow op één van de commerciële zenders. Ditmaal geen 'tafel' om van menig te verschillen maar aan een 'bar' op een barkruk. Natuurlijk heb ik uit pure nieuwsgierigheid weer gekeken maar even vlug weer naar mijn vertrouwde televisiestek overgeschakeld. Al die gespreksshows zijn geen meerwaarde in mijn leven. "Terzake", "De afspraak", het VRTnws en de krant volstaan om me op de hoogte te houden van het reilen en zeilen in mijn dorp, land en de wereld. Een té veel aan info is ook niet zaligmakend en overgeïnformeerd moet ik nu ook niet zijn. Ik heb nog altijd veel behoefte aan mijn eigen opinie en oordeel over al wat er gebeurt rondom mij en of de wereld om zeep is, zoals Urbanus in zijn bekende liedje zingt:" ...de wereld is om zeep, er gebeuren rare dingen rondom mij, helemaal om zeep, het laatste oordeel kan niet ver meer zijn...".
Ik heb gisteren mijn kussens goedgekeurd. Ze zitten zacht en passen in mijn decor. Ik heb gisteren wel al wat planten moeten water geven, want de droogte blijft wel aanhouden en de planten in volle groei zijn ook dorstig. Het is een stuk warmer dan gisteren, ik kan dus volop van de schaduwplekjes in de tuin genieten. De parasol heb ik ook al klaargezet. Nu mijn middagmaal nuttigen en dan komt er mijn buitenleven er weer aan. Tot morgen
Op het heetste van de dag kom ik liever binnen zitten. Niet dat het al zo warm is, maar ik heb de keuze in de schaduw zitten of in de volle zon. In de schaduw zitten, daar is het nog net iets té fris voor. Maar straks ga ik zeker buiten zitten want ik heb, op algemene aanvraag van mijn bezoekers, wat kussens aangeschaft om op mijn zitbank te leggen, zodat de bips van mij en mijn visiteurs zachtjes kunnen genieten van de zon. Buiten verwachting was het in de winkels redelijk druk. Ik zeg wel 'winkels' want ik heb er een 3-tal gedaan. Voor mijn 'actie' van 'zitten en liggen' ben ik gaan neuzen in de gelijknamige winkel. Het waren wel niet echt de kussen van mijn goesting, maar eens dat je er op zit zie je toch de kleur niet meer of het dessin. Dan was er de Hollandse winkel waar ze goede kwaliteit ondergoed verkopen en vervolgens naar mijn voedingswinkel, zodat ik deze week weer niet van de honger zal omkomen. Mijn 'petekind' komt pas volgende week, in plaats van vandaag. En zo zijn we weeral een nieuwe week begonnen van het nieuwe jaar. Tot hiertoe hebben we van het weer nog niet té veel klagen gehad, veel blauwe luchten, wat windstil, en nog geen grote hitte. Veel nieuws is er voor de rest niet te melden. Tadej Pogacar overheerste de voorjaarsklassiekers, de Paus en zijn goede daden vorige week en weekend en vanaf 7 mei zal de verkiezing van een nieuwe Kerkvorst ook het nieuws beheersen. De iconische foto van Donald Trump met Volodymyr Oleksandrovyts Zelensky, elk op een gewoon stoeltje in de immense ruimte van Sint Pietersbasiliek tegenover elkaar, zal nog vele malen verschijnen op tv en in de nieuwsmagazines. Wonderbaarlijk vind ik wel het citaat van de Chinese wijsgeer, een man met een zéér vooruitziende blik want Zuhang Zi is geboren 369vC en leefde tot 386vC en schreef neer: "Wee de mens met een machinehart". Ik ga mijn e-reader nemen en mijn kussens uitproberen. Tot morgen
Ik had nooit gedacht dat een simpele zaterdagnamiddag zou leiden tot de oprichting van een nieuwe meidengroep. Je hebt natuurlijk de belangrijkste meisjes groep, de zingende, dansende, kortgerokte, slanke, zowel de oude bezetting als de nieuwe: K3. Gisteren is er in mijn hoekske op mijn bankje een nieuwe band ontstaan: de M3's. Geen zingende, dansende, kortgerokte, slanke jonge meisjes, maar de steunpilaren van de maatschappij. De vrouwen die hun taak al gedaan hebben van kinderen en kleinkinderen opvoeden, echtgenoten leren meewerken in het huishouden, hulp aan de gemeenschap en nu voor zichzelf een uitlaatklep gevonden hebben en denken dat sjouwelen echt de beste remedie is om tot kalmte te komen, uit te rusten en van de zon te genieten zonder het gehaast zijn van 'ik moet naar huis om eten klaar te maken'. Kortweg, de M3's zijn de 3 Marlenen uit de straat, die geen koffie, koekske of welke versnapering dan ook, nodig hebben om het gezellig en ongedwongen bij elkaar zitten te beleven. Het was eens 'rust' hebben van de bovenste plank. De 'rat race' eens opzij zetten, en gewoon simpelweg genieten van elkaars gezelschap en aanwezigheid. We hebben er alle drie deugd van gehad. Er is ook een nieuw gezegde ontstaan voor iets dat 'goedkoop' is, wat tegenwoordig al een rariteit is. Niet meer 'voor een appel en een ei', maar wel 'voor een appel en een schil', want de eieren zijn ook al té duur geworden. Van de zonnige dag ga ik genieten met 'De Zondag'. Deze namiddag, rond 16u, eens bekijken hoe de wedstrijd Luik-Bastenaken-Luik evolueert. Het is de laatste van de voorjaarsklassiekers en die wil ik niet missen. Tot morgen
Om 7u wakker gemaakt door het lawaai van de stellingbouwers, die bij de buurman de stellingen begonnen af te breken. Als al die metalen staven op hun camion liggen, kunnen zijzelf en al de buren genieten van hun mooie nieuwe dak. Dat is geen probleem dat vroeg opstaan, de krant zit sowieso in de brievenbus. Weer eens 'no way', voor de zoveelste keer. In de hoop dat de bedeler toch niet té lang op zich laat wachten begin ik maar rondom mij te kijken omdat er het mooie gezang is van de merels die hier een plaats voor hun nestje zoeken. Er zijn natuurlijk kapers op de kust, alle zwart gevederden zijn hier op zoek naar een boom die voldoende beschutting biedt voor hun kleine grut. Dat mondt dan af en toe uit op een regelrechte oorlog als de duiven en de meeuwen zich ook komen moeien. Ondertussen loop ik maar te ijsberen, rond te lopen als een kieken zonder kop, terwijl ik op 'wacht sta' maar niet met mijn voeten in de gracht, zoals Bobbejaan Schoepen (1925-2010), zong. Om 10u nog geen 'Het Nieuwsblad' en voor de zoveelste keer moet ik een "niet bezorging" melden. Mijn abonnement wordt wel met een dag verleng, maar daar heb ik vandaag geen boodschap aan. De andere suggestie is digitaal lezen, op pc of gsm, maar eerlijk gezegd, ik kan dat niet. Een gazet is papier, geen scherm. Ondertussen begon de uitvaartplechtigheid van Paus Franciscus, en de kerkdienst in aanwezigheid van de wereldlijke leiders. Ik heb het me niet beklaagd om bijna 2u voor de beeldbuis te zitten op een zaterdagmorgen zonder een dagblad. Het protocol was eenvoudig, maar natuurlijk goed geregeld en voldoende met alle kerkelijke en wereldlijke leiders daar aanwezig. De dienst was sober zonder veel tierelantijntjes, de homilie pakkend zonder ophemelijking van een eenvoudig man die 'toevallig Paus' werd en als een goed leider werd beschouwd. Een massa volk op het Sint Pietersplein, en een massa volk langsheen de route waar de pausmobiel reed, op weg naar zijn laatste rustplaats, de Basiliek van Santa Maria Maggiore. Dat maakt dat ik pas mijn ontbijt genomen heb om 14u. Voordien nog even rap gekeken naar de Nederlandse zender om te zien hoe daar de feestelijkheden naar aanleiding van de verjaardag van de koning (27/04) verliepen. Ik interesseerde me ook aan de kledij van de Royals. Niks biezonders, noch de feestelijkheden met balleke sjotten, noch de kwisvragen, noch de voetrally doorheen Doetinchem in de provincie Gelderland. Tot morgen
Het is weeral namiddag!. Maar er was deze morgen nogal veel te doen, zeker als ik naar de kapper ga. Het blijft een belangrijk moment in mijn leven. Een kapster of kapper zijn als het ware even belangrijk als de huisdokter. Je kan er alles aan vertellen, ze luisteren zonder commentaar te geven en geven eventueel wat tips mocht het nodig zijn. Ze zijn ook van alles op de hoogte, hoe het reilt en zeilt in de gemeente, en de verhaaltjes die er bij horen. Blijkbaar hebben de Waalse leerlingen nu een week congé, maar of dat veel drukte zal geven is nog af te wachten. Vanaf volgende week zal het wel héél druk worden, want ze voorspellen zomerse temperaturen en er is een verlengd weekend. Vandaag was het dus belangrijk dat ik alles eens in ogenschouw ging nemen. Alle vensters en etalages schitteren in het zonlicht. Het viel me op omdat mijn ramen dringend moeten gekuist worden. Dat zal een werkje voor volgende week zijn. Het is een korte blog vandaag maar ik heb nog wat mails en telefoontjes te doen en ik wil ook nog mijn vit D reserves aandikken. Tot morgen
"Ik geloof dat schoonheid de moeder van alle liefde is", dixit Tullia d'Aragona (1510-1556). Ik zeg niet dat het een gepast citaat is voor deze dag maar, ik geloof dat mijn broer een schone man is geworden door de liefde. Ik mag dat gerust zeggen op zijn 73e verjaardag. Wit van haar is hij wel geworden, zijn gezicht is ook versierd met een bril à la Roger, die terug in de mode zijn. Verder mag ik hem min of meer slank noemen en is hij ook begenadigd met een dosis gezonde humor à la Pijl. Na zijn rug-operatie weer enorm fit geworden om fietstoertjes met zijn Annie te kunnen doen. Hierbij dus broertje-lief, een gelukkige dag vandaag en alle komende dagen. De song die je moet beluisteren is het verjaardgslied van Bruce Springsteen: "Surprise, surprise, ....Today it is your birthday...". Veel luistergenot
En hoera, hoera, ik heb weer een hoop papier in mijn brievenbus gevonden. De eerste pagina spettert wel niet uit van het interessantste nieuws van hier en de grote omgeving, maar het is te lezen nieuws en dat is nog altijd het belangrijkste. Maar de foto van de opgebaarde Paus vind ik een macabere foto. Blijkbaar zal hij de maquilleurs verboden hebben om een beetje kleur op zijn gezicht aan te brengen en moest alles naturel tot in de dood blijven en dus ook de grauwe doodskleur. Het is geen fijn aangezicht. Ik hoop dat ze zijn gezicht niet té veel in de picture gaan nemen op de begrafenisdag, want anders zal ik de dienst vroegtijdig afbreken om naar de onnozele koningsdag van koekhappen en dansen, over te schakelen. Daar zijn de Nederlanders goed in om de verjaardag van hun koning te vieren. De openbare feesten tot op het gênante toe voor volwassen hoogwaardigheidsbekleders. Vandaag staat ook het hilarische verslag van een interview met de tweelingzussen uit Australie, uitgeschreven in de krant. Ik had gisteren het interview zien passeren op mijn pc en het is inderdaad verrassend dat 2 volwassen mensen identieke woorden, bedenkingen, gebaren hebben op dezelfde vragen zonder dat er een rustpauze is in hun antwoorden. Men kan hier effectief spreken van een identieke tweeling. In de 'Sportwereld' was er dan geen interview te vinden van Remco, na de mislukking van de Waalse Pijl. Korte woorden als, 'ik heb té vroeg mijn regenjaske uitgetrokken' was het enige zinnetje dat hij over zijn lippen kreeg voor de winst van Pogacar. Hij zal nooit veranderen als hij niet op het hoogste schavotje kan staan en de loftuigingen moet missen. Zeggen dat er een andere beter was, kan hij niet. Nu is het wachten om buiten te gaan tot de wolken uitgeregend zijn om wat pissebloemen te verwijderen. Ik kan er bijna rubber uit persen en botten maken, zoveel zijn het er die mijn tuin van een gele kleur voorzien. Tot morgen
Wezenloos stond ik naar mijn brievenbus te staren: geen Het Nieuwsblad. En dat juist in tijden dat er eens wat ander nieuws te melden valt dan oorlog en moorden. Natuurlijk voorziet de uitgeverij in alternatieve mogelijkheden om de lezer te paaien en te plezieren bij afwezigheid van een papieren gazet. Men kan alles digitaal lezen wat gedrukt is op papier en dat zowel op PC als GSM. Ook nog de 'tegoedbonnen' gaan inruilen. Maar daar knelt het schoentje bij regenweer zoals nu. Ik kan met de auto naar de press shop rijden, maar daarvoor is de winkel te kortbij om de auto van stal te halen. Ik kan te voet door de regen stappen, maar daarvoor is het weer te ver. Ik blijf voorlopig op mijn honger zitten en stuur een bericht naar het bureau: geen bezorging. Dan krijg ik weer een dag bij in mijn abonnement. Het is wel goed voor de planten dat het eens een regendag is. Het stof wordt eens van hun bladeren gespoeld en hun wortels krijgen wat drinken. Hetgeen er nu nog hangt van bloesem in de kerselaars, zal ook wel verdwijnen.
Aangezien ik voor mezelf dikwijls het voorvoegsel, toevoegsel, bijvoegsel enz 'polyvalent' (het Vlaamse woord van vandaag) wil gebruiken, als zijnde een 'veelzijdig' vrouwmens, schiet ik daarin vandaag toch te kort. Ik voel me héél beperkt vandaag. Ik hoop dat ik niet moet wachten tot Pinksteren vooraleer de Geest op mij neerdaalt en voor heel veel inspiratie zorgt. Voorlopig kijk ik dan maar met een beetje jaloersheid en afgunst naar de 'grote schrijvers' die vandaag vermeld worden: Miguel de Cervantes (1547-1616) die van een onnozel reisverslag van een zichzelf verheven hertog, edelman Don Quichote de La Mancha, die tegen de windmolens vocht, gezeten op zijn oude boerenknol van een paard Rocinante en vergezelt van zijn dienaar Sancho Panza, een prachtig en onverslijtbaar boek maakte. Op dezelfde bladzijde stond een nóg grotere schrijver vermeld: William Shakespeare (1564-1616) auteur van sonetten, gedichten, tragedies, historische stukken, komedies.Tot op de dag van vandaag worden zijn toneelstukken nog altijd opgevoerd en zijn heel veel van zijn werken ook in een filmscenario gegoten. Blijkbaar is men pas een goed acteur als men zijn theaterstukken en koningsdrama's op het podium kan weergeven, spelen en declameren.
Veel filosofie of zang valt er niet te halen uit mijn kalenders. Dan zet ik maar zelf een zanger op de voorgrond: Roy Orbison (1936-1988). De man die "Pretty Woman" uitbracht en in de gelijknamige film met dit lied, zorgde dat Julia Roberts en Richard Gere eeuwige roem kregen. Maar "Only, the lonely", "Blue Bayou", "In dreams". Zeker "You got it" zou ik vandaag willen zingen want ik heb 'het' niet vandaag, het moet nog komen. Tot morgen
Het minste wat men kan zeggen van Paasmaandag 2025 is, dat het een bewogen dag was. Ik heb in mijn leven toch al heel wat Pausen zien komen en gaan (Pius XII, Johannes XXIII, Paulus VI, Johannes Paulus I, Johannes Paulus II, Benedictus XVI, Franciscus) maar toch volg ik nu alles intenser dan bij de voorgaande Opperste Gezagdragers van de Katholieke Kerk. Misschien ben ikzelf wel nieuwsgieriger geworden naar de impact die de 'vertegenwoordiger van God op aarde' wel heeft voor de gewone gelovigen. Hij was minder 'star' dan de vorige Pausen en bereikbaarder voor de gewone mensen. Hij leefde niet enkel in zijn ivoren toren en marmeren paleis, maar had voeling en respect voor het gewone volk. Heeft iedereen Hem daarom geapprecieerd? Zijn stempel heeft hij niet overal kunnen op drukken en dat verwijten de katholieken van ons seculier land hem ten zeerste. We vergeten als Westerse christenen dat onze gevoeligheden, noden, instellingen en ethiek totaal anders kunnen zijn dan in Amerika, Azië, Afrika, Australië, zelfs op ons eigenste continent zijn de verschillen groot. We maken maar een fractie uit van het totaal van de katholieken. Met de dood van de aartsbisschop van Rome, is het eventjes het verdwijnen van de persoon met het geweten van de 1,378 miljard Rooms Katholieken. Het is nu ook een periode dat we nagaan wie en wat voor een persoon de komende opvolger van Petrus moet zijn. Een kerkelijk leider dient met allen rekening te houden vooraleer een officieel standpunt in te nemen dat aanvaardbaar kan zijn voor alle gelovigen over de hele wereld. Gisteren was er weer veel te horen, te zien en te beluisteren en vandaag weer veel te lezen. De dood van een Paus is niet zó maar een overlijden van een aardbewoner. Zijn woorden hebben toch nog altijd een impact op ons leven.
Het Vlaamse woord van de dag is 'kleurenwiezen'. Dat deed me denken aan alle familiebijeenkomsten, zowel eigen- als schoonfamilie, die na de maaltijden en het dessert de kaarten boven haalden om mekaar wat centjes af te zetten. Meestal werd er gespeeld om een frank. Omdat n'en euro wat te duur is voor een familiespelleke en er spelers (voornamelijk mannen) te kort zijn in de familie, blijven de kaarten nu meestal in de schuif liggen, tenzij er iemand is die wil manillen of solitair spellen. Op de pc zijn die spelletjes ook te vinden, maar dat is aan mij niet besteed. Kaarten wil zeggen: met een echt gezelschap wat roepen, wat tieren, wat vloeken en zeggen wie er slecht gespeeld heeft, slechte kaarten kreeg enz. Revanche was er altijd op een volgende feest. Dat is het voor vandaag. Eens naar het middagnieuws luisteren om de verdere ontwikkelingen te horen vanuit Rome en dan van de zon genieten. Tot morgen
Straf, straf, straf!!!. Met zijn laatste krachten heeft paus Franciscus zijn christenen, heel stilletjes kunnen toespreken en zegenen vanop het balkon in zijn paleis aan het Sint Pietersplein in Rome. Deze morgen heeft hij dan zijn laatste adem uitgeblazen, na een rijk en gevuld leven in het teken van de evangelisatie en het woord van Jezus Christus. De laatste maanden van zijn leven hebben wel in het teken van een lijdensweg gestaan. Hij is zijn eigen Calvarieberg opgegaan. En nu reppen alle kardinalen en bischoppen van heel de wereld zich richting Vaticaanstad, niet alleen om de uitvaart van Jorge Bergoglio (1936-2025) bij te wonen maar ook om in Conclaaf te treden om de nieuwe Paus te kiezen. Spannende tijden breken aan voor de Katholieke Kerk, want wie zal de volgende Grote Baas worden?. Een beetje tegen mijn gewoonte in, ga ik nu toch wel even de TV al aanzetten. Want dergelijk nieuws, als het overlijden van een prominent persoon van een Wereldkerk, wil ik wel volgen. Zeker eens zijn werken en impact op de wereld en zijn stellingname in biezondere menselijke kwesties (abortus, homo, euthanasie, oorlog...) nog eens kort samengevat, horen. Hopelijk vragen ze prof em Rik Torfs om dat alles te kaderen.
Ook op paasmaandag, niettegenstaande er geen krant is geschreven, laat ik mijn grijze hersencelletjes werken, want die mogen géén dag rust kennen. Ik heb mijn 'Beter..' testen, mijn 'Woordle 5 & 6', en deze avond zendt Het Nieuwsblad, een bladzijde vol met puzzels.
Niettegenstaande ik dacht dat de Paasklokken enkel voor de brave kindjes chocoladen eitjes naar beneden strooiden, kreeg dat 'meisje van 1948' toch een leuke chocoladen paashaas omringt met eitjes van een topchocolatier. Ik laat die mooie sculptuur nog even op mijn dressoir staan vooraleer ik alles met smaak en goesting ga verorberen.
De zon is weer van de partij, ik kan straks weer genieten van mijn bankje in mijn hoekje met mijn boekje. Tot morgen
Een zalige Pasen voor iedereen. Zelf heb ik niet echt een paasgevoel. De gele kleur in mijn tuin is verdwenen, het is fris en ik heb terug warme sokken aangedaan. In plaats van chocolade eitjes uit de lucht te vallen, zijn het dikke regendruppels. Die zijn zeker zo welkom voor de tuin als de tiekeneikes voor de kindjes. Voor de rest is het op deze feestdag business as usual in de wereld: vechten, protesteren, oorlog voeren, moorden. Op Radio 1 werd "Imagine" van John Lennon (1940-1980) tot de Classics 1000 nr 1 gekozen. Het is dan ook een mooi en gevoelig nummer met een inhoud waar iedereen naar snakt: Vrede. Ik ga nu naar de Paasmis kijken en misschien zien en horen dat de Paus het "Urbi et Orbi" uitspreekt, een zegen geeft voor 'Stad en Wereld'. Tot morgen
Paaszaterdag en het sneeuwt in de tuin met roze en witte bloemenblaadjes van de kerselaars. Er is wat wind en ze vliegen naar alle kanten verwondert nagekeken door de hond. Nog ruimschoots een uur of twaalf en de 'vasten' is weer eens voorbij. Die is natuurlijk niet zo streng als de ramadam bij de moslims, maar ik ben toch een beetje soberder ingesteld tijdens de voorbije 40 dagen. Met uitzondering natuurlijk als er bezoek kwam, dan liet ik me ook het suikergoed smaken. Tegenwoordig heeft het katholiscime weer wat meer positiviteit gekregen doordat bekende jongeren er ook voor durven te getuigen, zoals Maksim Stojanac (zanger album "Dagdromer"), die zegt een positief gevoel te krijgen en intellectuele steun te ondervinden van de teksten van bijbel en evangelie. Christoff (mocht oa zingen bij vertrek van Paus uit België) is al langer een overtuigd christen en ook onze vorsten en hun kroost zijn diep gelovig. Meer dan 500 volwassenen hebben zich het laatste jaar laten dopen, in tegenstelling tot de jaren toen het schandalen regende in de Kerk. Misschien zijn de mensen wel tot het besef gekomen dat het 'mensen' waren die de misdaden begingen en niet 'de Kerk', het Christendom. Toen waren er veel gelovigen die zich lieten 'ontdopen'. Het is nu nog even stil in de straten, de klokken zijn nog niet terug gekomenen en de toeristen passeren mijn straatje niet meer. Ik ga me nu wat warmen aan de zonnestralen en een stukje van de krant lezen, want die is héél laat geleverd, deze morgen. Tot morgen
De klokken zijn weg en het is overal rustig. Geen 'gebimbambeieren' dat klinkt uit de weinige kerken die nog dienst doen als echt gebedsoord. Het is een rustige vrijdag met aan de lucht wat witte, grijze en blauwe strepen. Een goede dag, met 12°C, wat redelijk is van temperatuur maar toch nog een fleeceke vraagt om aan te trekken. Niet dat het hier nu zo slecht is als in de Alpen, die nu te maken krijgen met een Depressieve Hans (de depressie van de Golf van Genua), die net zoveel vernietigen aanbrengt als Hannibal* toen die over de Alpen trok met zijn leger om Italië of liever gezegd Rome in te nemen. Enfin, tot hiertoe hebben de Lage Landen nog geen klagen gehad over bar winterweer, en het ziet er ook niet naar uit dat dàt in de komende maanden nog zal komen. Dat is wat anders natuurlijk dan bij de mode, die de 'must haves' van lang geleden, weer in het straatbeeld wil krijgen. Naast de pijpenkrullen in het haar, de diadeem en de diadeemhoedjes, ziet men een mannelijke accessoire dat bij de mannen verdwijnt tevoorschijn komen bij de vrouwen: de plastron. Menig cravatte heb ik versleten tijdens mijn tienerjaren op kostschool waar het een onderdeel van het uniform uitmaakte. De paardenstaart en de diadeem moesten onze wilde haren in bedwang houden, maar een froufrou als modegrilletje mocht wel. Zelfs de zwierige rokken en plooirokken ziet men weer in het straatsbeeld verschijnen. Ik las een citaat vandaag van een onbekende "Maak van je verleden geen toekomst" maar het lijkt wel dat anderen dat doen en m'n verleden voor mijn ogen zie paraderen en in allerhande tijdschriften weer zie schitteren.
Al een paar dagen wordt het nieuws ook beheerst door de mogelijkheid dat er wel buitenaards leven is, maar wel buiten ons zonnestelse. De 'James Webb ruimtetelescoop' heeft iets ondekt, 124 lichtjaren van hier, dat een element kan zijn en heeft om leven, buiten onze gebieden kan mogelijk maken. Het zou te zien zijn in en bvindt zich in 'sterrenbeeld Leeuw'. Geen sprake meer van 'marsmannetjes' maar wel van een 'K2-18b'er', want dat is de naam van die planeet.
Nu moet ik nog de restanten van mijn bezoek verorberen en daar zal ik nog wel een paar dagen mee bezig zijn. Ze hebben elk een pot opengemaakt om nog een boterham mee te besmeren als piknik voor onderweg: chocopot, aarbeien-en abrikozenconfituur, speculoospasta, honing. Ik zal wel zoet zijn de volgende dagen. Tot morgen
*Hannibal Barkas (247vC-183vC) een Carthaags generaal tijden de Tweede Punische Oorlog (218vC-201vC) die Rome wilde innemen en daar de Alpen voor overtrok met een leger bestaande uit 30.000 soldaten, 37 olifanten, 15.000 paarden en ezels. Hij was de inspiratiebron van oorlogsstrategiën voor o.a. Napoleon, Hertog van Wellington en Norman Schwarzkopf
Met z'n vijven zijn ze hier hun Witte Donderdagmaaltijd komen verorberen. Geen vastenmaaltijd heb ik voorgeschoteld maar eentje met veel calorieën, zeker het dessert met koekjes allerhande bij de koffie, chocomelk of gewoonweg water. Als mijn jongste zoon met de 3 jongste kids (16-14-12) en vrouwlief naar hier komt is dat verwendag, die niet altijd even gezond kan genoemd worden. Maar och ja, de maaltijden en samen aan tafel zitten en babbelen en kletsen lengen we met tussenin wat te snoepen. Alle nieuwtjes moeten uitgewisseld worden en ook vaststellen dat ik weer wat gekrompen ben. Zolang mijn hersenen niet krimpen en goed blijven werken maal ik daar niet om. Nu zijn ze weer teruggekeerd naar de regen, want hier is het nog altijd droog en in het binnenland zijn er al wat plensbuien. Het nieuws van de dag is de aankomst van de Koning en co aan de kathedraal van Santiago de Compostella. Ze hebben hun schelp verdiend. Met horten en stoten hebben ze gedurende jaren een deel van de pelgrimage afgewerkt. Met hun gezin, vrienden en bodyguards om zich heen. Hierbij tonen ze dat glimmer en glamour niet altijd de hoofdzaak is in hun leven, maar dat hun spirituele leven ook belangrijk is. De 'camino' is een netwerk van wandelwegen die gevormd zijn de de Jacobswegen doorheen gans Europa te bewandelen en die dan in Saint Jean Pied de Port het Spaanse grondgebied in noorwestelijke richting uitgaat. Dat is dan toch nog om en bij de 790 km stappen. Onderweg kan je dan genieten van middeleeuwse architectuur in historische steden met hun enorme kathedralen. Dat alles om tot aan het graf te geraken van de Apostel Jacobus, een visser uit Galilea, wiens beenderen in Santiago zijn begraven. Het is een mooie en vermoeiende tocht, deels door de Pyreneeën, geen plezierwandeling maar een echte uitputtingsslag. Een 400.000 bedevaarders leggen jaarlijks de route naar het heiligdom af. Vanuit België is het ongeveer een 2.200km stappen. Nu ga ik een beetje rusten. Tot morgen
Windstil, grijs en af en toe een waterzonnetje. Maar optimist als ik ben, heb ik mijn shorts nog wel binnen handbereik gehouden alsook mijn lotions factor 30 en after sun. Het zal weeral niet voor direct te gebruiken zijn maar de zon zou wel in alle hevigheid kunnen terugkomen en dan ben ik voorbereid. In Laken is het twee dagen na elkaar een verjaardagsfeest. Gisteren werd Filip 65 jaar en kreeg van zijn kroost wel een hoogst uitzonderlijk verjaardagscadeau: een website waar de 'waarde landgenoten' vragen aan de koning mogen stellen met de belofte dat hij er een deel van zal beantwoorden. Vandaag is dan de jongste koninklijke spruit ook jarig, 17 lentes. Ik zal niet de enige zijn die zegt dat de 'niet' zo mooie Filip, prachtige kinderen heeft en met gezond en goed verstand gezegend zijn. Gisteren was het dan een effectief afscheid van de stem van de gekendste hond van Vlaanderen. Samson is zijn stem en uitvinder definitief kwijtgespeeld. Danny Verbiest(1945-2025), legde na een lange ziekte er het bijltje bij neer. Vermoeid na het lange werken met een hond die hij een stem en bewegingen gaf en ontzettend populair maakte bij de kinderen, maar ook bij Gert Verhulst en Hans Bourlon. Een andere dag en ander nieuws. Nog ben ik altijd verbouwereerd dat er een handel in exotische mieren bestaat. Van het moment dat ik één mier betrap op mijn stenen pad of in mijn gazon, slaan alle alarmbellen tilt en wil ik zo rap mogelijk deze kruipende diertjes verdrijven. Ik had nooit gehoord dat dergelijke verzamelingen bestonden laat staan dat ze gesmokkeld werden om met veel geld te verkopen. Twee studenten kunnen nu profiteren van het gevangeniswezen in Kenia. Ze waren betrapt met 5000 Messor cephalotesmieren, de grootste oogstmier, een rendabele en lucratieve smokkel van dieren, biopiraterij genaamd. Ieder beestje was goed voor 200€. De koningin kan 22-25mm groot zijn en zonder koningin geen kolonie. De levende mieren werden getransporteerd in reageerbuisjes en plastiekspuiten. Ja, nu hebben ze natuurlijk spijt en noemen zichzelf domme en naïeve kinkels om aan dergelijke handeltjes mee te werken. Maar geld lonkte en daar konden ze niet aan weerstaan.
De filosofieles van vandaag komt burgerrechtenactivist James Baldwin (1924-1987): "Haat, een kracht die zoveel kan vernietigen, faalt nooit in het vernietigen van degene die haat". Bij Klara is het zoals altijd, onbekend muziektalent. Nooit gehoord van 'Kassia' (810-866) een Grieks-Byzantijnse componiste en hymnedichteres. Ik kijk wel eens wie van onze Nederlandstalige zangeressen ik eens naar voor kan brengen. Mijn oog viel op Astrid Nijgh en haar waarheid en tevens de mijne: "Ik doe wat ik doe, en vraag niet waarom". De rest is te beluisteren op een van de muziekkanalen. Tot morgen
