Goede morgen, eigenlijk moet ik al goede middag zeggen, allemaal. Geen klagen vandaag: droog weer, NO wind, wel aan 70/u, maar een mooie gele bol die volop door de vensters schijnt en aan de lente doet denken. Want hier en daar zijn er al wat botjes aan de struiken. Wat 1 min meer daglicht al niet vermag!!!.
Laatste dag van de "Warmste Week". Ik hoop dat ze voor veel 'onbekende onzichtbare ziektes', een mooi geldbedrag hebben opgehaald om veel mensen te helpen met hun behandeling en genezing. Maar 7 dagen is toch veel om de kommer en kwel van veel mensen in ons land te aanhoren, met tussenin van die vrolijke muziekjes. Het is een goed concept, daar niet van, maar de ellende van zovele mensen te aanhoren is echt wel triest. Ik heb eigenlijk weinig of niet gekeken omdat ik als 'gezond oudje' té veel geconfronteerd werd met jongeren wiens leven nog geleefd moet worden en een gevecht is om te overleven met een ongekende kwaal. Het is niet het enige programma op TV dat ons met de neus op de feiten drukt dat niet iedereen met een goede gezondheid door het leven gaat. Er was "Restaurant Misverstand" om 'jong dementie' eens in de picture te zetten, er is "Down the Road" die ons het syndroom van Down leert kennen, er zijn de 'Paralympische Spelen' voor mensen met een lichaamlijke handicap, er is "Kom Op Tegen Kanker"..... Soms zou je verlegen zijn om te zeggen dat je als senior nog niet té veel lichaamlijke klachten hebt. Een pluspunt is, dat het de Koning Boudewijnstichting is, die op correcte manier de gelden beheerd en verdeeld en het op de juiste plaats doet belanden om te besteden.
Ik kan als "Sisi" fan niet voorbijgaan aan het feit dat Keizerin Elisabeth (1837-1898) van Oostenrijk en Koningin van Hongarije, vandaag haar 248e verjaardag zou gevierd hebben. Daarom zeg ik 'happy birthday in heaven, my dear' dan kan je ook daar rijstpap met gouden lepeltjes eten, zoals je hier op aarde ook al deed. De romantische films uit 1956, geven geen realistisch beeld van haar huwelijk als kindbruidje (16j) met een volwassen en ervaren man (23j). Ze is van niets gespaard gebleven: dood van haar oudste dochter op 2 jarige leeftijd, het Mayerlingdrama, een echtgenoot met veel minaressen, ziekte, dwangmatige sportbeoefenaarster, voedselcontroler avant la lettre. De beroemde 'Sissi-films zullen dezer dagen weer eens van onder het stof gehaald worden evenals "The Sound of Music", de klassiekers van Kerstmis. Tot morgen
Het is wel niet de mooiste kleur van een deken dat ons bedekt, maar het houdt de vrieskou toch nog eventjes van ons verwijderd. Het is de tijd van het jaar dat enkel het hoogst noodzakelijke gedaan wordt buiten, zeker als de zon in de verste verte niet te bespeuren valt. De brievenbus leegmaken en de restjes van mijn hond opruimen, zijn zo'n beetje de activiteiten in open lucht. Ook nationaal en internationaal vallen de politieke werkzaamheden zo'n beetje stil. Tenzij je Trump noemt natuurlijk, dan wilje op alle momenten van het jaar gehoord worden. Voor hem is het nooit komkommertijd. Hij zorgt er voor dat alle politieke leiders en zeker de koning van Denemarken en zijn premier, op hun qui-vive moeten blijven nu hij ook weer een gezant naar Groenland stuurt, dat hij tot Amerikaans grondgebied en dus bezit en 51e staat, wil annexeren. Dat allemaal omwille van de ondergrondse rijkdommen. Hoe zeggen ze dat ook weer? 't Is genen simpele maar wel een gevaarlijk man om president van een machtig land te zijn.
De scheurkalenders, waar ik nooit de bladjes van verwijderde, zijn bijna aan de laatste dagen toe. De 'Klara' kalender kon en kan me niet meer bekoren. Een saaie opsomming van componistes waar ik op een 10 tal na, nooit van gehoord had en ook met composities die ik probeerde te beluisteren maar me niet konden charmeren. Ik zal hem in mijn bibliotheek bewaren als eventueel naslagwerk. Meer dan waarschijnlijk zullen die dagen van 2025 nooit meer bekeken worden. Een tegenvaller om mijn kennis van de vrouwelijke musici uit te breiden. De 'filosofie scheurkalender' willigde alle eisen in van hetgeen ze als bijtitel noemden: 'word elke dag een beetje wijzer met de wijsheid van een ander'. Ik heb natuurlijk ook de wijsheden die er opgesomd werden niet in de vuilbak gesmeten. Ik heb er veel uit geleerd en over sommige uitspraken veel moeten nadenken. Zoals ook vandaag weer een tekst, van de toenmaals contoversiële Nederlandse filosoof, Benedictus de Spinoza (1632-1677): "Gods besluit, bevel, uitspraak en woord is niet anders dan de werking en de orde van de natuur zelf". Tot morgen
Begin van de laatste week van wat ik nog altijd denk 'het nieuwe jaar'. De snelheid waarmee de uren, dagen, weken voorbijvliegen, kan ik amper bijhouden. Een zucht en ik ben weeral een uur verder als ik naar de klok kijk op de pc., want een uurwerk om mijn pols dragen doe ik al jaren niet meer. God schept de dag, ik weet dat die 24 uren duurt en ik doorploeg die naar eigen goeddunken zonder vast schema. Alleen als de poetshulp komt is er een dag en een uur voorzien. Sinds mijn kapper op pensioen is, hoef ik daar de laatste maanden ook al geen rekening meer mee te houden. Ik moet toch wel eens een andere coiffeur/se gaan zoeken want het is wel nodig dat mijn witte manen terug professioneel onder handen genomen worden. Dat is dan al het 3e puntje voor 2026 waar ik een afspraak voor moet maken. Verder heb ik het gevoel dat de wereld op nieuwsvlak, een beetje stil staat. Kerstmis staat nog altijd in het teken van rust en vrede brengen en men probeert zich daar precies toch een beetje aan te houden. Dat mag ook wel na het turbulente jaar voor Gaza, Israël en Oekraïne en nog vele andere gebieden waar het altijd onrustig blijft en waar maar een klein vonkje nodig is om alles weer in vuur en vlam te zetten. En ja, die laatste week van 2025 brengt de koude naar hier maar ook een schraal zonnetje. Ik heb mijn muts en mijn handschoenen nog niet moeten bovenhalen maar die zullen deze week toch wel van pas komen. De bezigheden deze week zijn simpel te omschrijven: zoektocht naar de beelekens van de overleden dierbare familieleden, liefst van degene die al lang, lang, lang, als stofje in het universum vertoeven. Voor de rest voorzie ik een rustige week. Geen aangekondigde bezoeken de eerste dagen, boodschappen zijn er ook pas op het einde van de week te doen. Zo is het nog negen dagen stilletjes afglijden naar het volgende jaar. En wat is er nu mooier dan voor iedereen het woord van de dag toe te wensen: blijdschap, tevredenheid, voldoening oftewel 'contentement' laten zegevieren. Want weet wel,'geluk' bestaat niet!. Daarom moeten we proberen gelukkig te zijn zonder 'geluk'. Toch mooi nietwaar? Tot morgen
De kortste dag en de langste nacht!!! Daar zal ik van genieten. Officieel begint de winter vandaag, maar dat is dan volgens de weermannen niet correct en zou op 1 december al begonnen zijn. Maar het weerbeeld, langste nacht, kortste dag, zegt dat we nu pas het winterseizoen beginnen. Wat de waarheid ook is, het is weer een grijze dag. Eigenlijk mag men over dat weer niet blijven zeuren want al bij al hebben we het hier toch goed. Het weer is telkens maar een randopmerking; ik heb een dak boven mijn hoofd, ik heb het warm ik heb voedsel en ben gezond. Maar een mens zaagt al eens graag en aangezien ik geen partner heb tegen wie ik al mijn kleine onbenulligheden kan verkondigen, doe ik dat dan maar in mijn blog en mijn lezers zullen daar wel begrip voor hebben. Want wat mankeer ik het meest in het alleen zijn? Als ik opsta, eens kunnen zeggen 'oei, ai, ik heb zeer hier, ik ben stijf daar'. Gedurende de dag mis ik dan ook nog eens de gulle, slappe lach krijgen. Gelukkig heb ik nog wat plezante elpees liggen die ik af en toe eens kan laten draaien zoals "De lachende Kerk" van Fons Janssens (1925-1991) of een dvd van 'Gaston en Leo'...Ik ken natuurlijk die moppen allemaal al van buiten, maar een mimiek erbij is af en toe ook nodig. Natuurlijk zijn er ook nog de Britse comedies van "Allo allo", "Fawlty Towers" "Absolutely Fabulous", "Some mothers do 'ave 'em", "Mr Bean".... Om de "Kampioenen" kan ik niet meer lachen, die komen zodanig veel op het scherm dat de reeks eigenlijk al afgezaagd begint te worden.
Ondertussen is de "Warmste Week" van start gegaan in Genk met thema als "Onzichtbaar ziek zijn". Veel respons omdat de 'onzichtbare ziektes' zoals diabetes, migraine, darmziektes, bloedziektes..... een enorme impact kunnen hebben op het leven van die mensen. Dat er dan eens een volle week uitgebreid aandacht aan besteed wordt is een goede zaak. Zeker de oproep voor een 'stamceldonatie' voor een jong meisje dat een Noord Afrikaanse compatibele stamceldonor moet vinden voor behandeling en hopelijk ook genezing. Het 'Rode Kruis' heeft zijn oproep niet gemist.
Deze namiddag is er dan de duinencross in Koksijde en die wordt uitgezonden op teevee. Een goed gevulde sportieve kijkbuisnamiddag vanuit mijn chaise longue. Tot morgen
Het einde van de week is weeral in zicht. Het spreekwoord "de tijd gaat snel, gebruik hem wel" is echt een spreuk die waarheid bevat. En wat is de tijd goed gebruiken? Dromen en denken kan even nuttig voor een mensenleven zijn als werken en pezen. Het belangrijkste is er een goed gevoel bij te hebben. Mijn werk vandaag zal eruit bestaan zoveel mogelijk gegevens bijeen te krijgen van mijn voorouders. De beste info voor de namen van al die grootouders en overgrootouders zijn de 'overlijdensprentjes'. Als er dan ongetouwde nonkels en tantes tussen zitten krijg je meteen ook de ouders van de overledene mee. Door mijn verhuis naar de kustgebieden ben ik wel mijn doodsprentjes van grootouders, van tantes, nonkels, neven, nichten en verre verwanten kwijtgespeeld. Zolang ik me herinner zijn mijn ouders en hun kinderen, mijn broer en ik dus, naar alle begrafenissen geweest van de familieleden van kortbij en veraf, en hadden we een heel assortiment prentjes. Genealogie! Een interessante zoektocht zeker als de achternaam, door fouten op het gemeentenhuis, van schrijfwijze verandert. De gestipte 'ij', uitgesproken 'ei' verving de geschreven 'ÿ'. Was de klerk van het stadhuis te lui om de puntje op de 'y' te zetten, werd het getypt als een 'y' terwijl in het Oost Vlaanderen nog altijd de uitspraak 'ei' was maar in West Vlaanderen een 'i' werd. Door het gemis van mijn 'beelekens' vroeg ik links en rechts naar exemplaren van de prentjes en zo heb ik er toch weer wat bijeen gekregen om de genealogist die mijn stamboom, op vraag van mijn dochter gaat opstellen, al wat gegevens te bezorgen. Mijn vaders naam tot daar aan toe, dat zal wel ± lokaal zijn, gesitueerd in het Waasland. Mijn moeders naam daarentegen, gaat ook niet simpel zijn, met vele vertakkingen over het ganse land, van dichtbij of heel heel heel veraf, dezelfde oorsprong: Merckx. In de winterperiode is dergelijk opzoekwerk een goede bezigheid. Ook het contacteren van neven en nichten om eventuele bijkomende gegevens te bekomen, is ideaal rond deze periode.
Onzen Bart zal wel tevreden zijn dat er in Europa positief over hem zal gesproken worden als beleidsmaker, vredeshandhaver en voor vol zal bekeken worden.Dat zal zijn ijdelheid wel strelen. Heeft hij een oorlog vermeden, die Rutte zag gebeuren? Heeft hij de munitie uit de geweren van Poetin gehaald? Laat ons hopen. Enfin, proficiat in ieder geval voor je onderhandelingen op Europees niveau, nu even goed doen op Belgisch niveau.
Meer nieuws valt er momenteel niet te rapen, tenzij je natuurlijk tuk bent op de documenten en foto's van Epstein die vrijgegeven worden in de USA. Dat er altijd misbruik gemaakt wordt van minderjarige meisjes, in dat wereldje van seks en orgies van the rich and the famous, is niet te vatten. Tot morgen
Men spreekt over de donkere dagen vóór Kerstmis, awel, dat is een niet gelogen gezegde. Daarom wordt het binnenskamers versierd met kerstbomen, kerstlichtjes, kerstballen, glinsterende kerstslingers en als toemaatje, een kerststalletje. Ik heb sinds vorig jaar ook weer een mooie kerstversiering: een kerstschoen!!! Mijn buurvrouw die heel handig is en veel fantasie heeft voor decoratie voor feestelijke gelegenheden, vond het zo sneu dat ik, buiten de kerstkaartjes, geen enkel versiering in mijn huis had om de winterfeestdagen door te brengen. Wel, ik gaf haar een schoen die ik droeg op het huwelijk van mijn broer, meer dan 50 jaar geleden. Ze versierde hem met dennentakjes en kleine kerstballetjes en is nu, net zoals vorig jaar, het pronkstuk op mijn dressoir. Ik heb ook mijn kerststalleke gevonden en dus ook maar een prominente plaats in mijn huis gegeven en versierd met slingers en al. Toch een beetje een kerstgevoel gecreëerd in mijn huis en dat was al een eeuwigheid geleden. Maar ik heb deze morgen ook al afspraken gemaakt voor het volgende jaar: jaarlijks nazicht auto en autokeuring.
Ik had gisterenavond goed gekozen voor mijn televisie-avond: de finale van de 'Slimste Mens'. Een drietal dat op het scherp van de snee zijn best deed er iets unieks van te maken. Dat was het zeker. De jongste kandidaat die ooit deelnam, de 18 jarige Felix, won het pleit. Hij bewees daarbij ook dat een ziektebeeld, zoals autisme, je niet dom of zielig doet zijn maar dat ze ook waardige leden van de maatschappij zijn. De Nederlander Gover was rap over zijn teleurstelling gestapt, maar ik denk dat applausmeester Roel, het nog een paar dagen moeilijk zal hebben met de gemiste kans om echt een BV te worden. Het was in ieder geval een onderhoudend programma en een gesmaakte kwis, dat volgend jaar weer iedereen aan de buis zal kluisteren.
Wat zijn mijn werkzaamheden vandaag? De bloembollen van de narcissen, die mijn hond uitgegraven heeft, terug in de grond planten. Een paar zal ik ook in de kale bloempotten steken zodat ik aan mijn voordeur ook direct de lente kan waarnemen. Verder zal ik mijn kerstkaartjes schrijven en versturen met het gezicht van onze Filip erop geplakt en ook e-mail kerstkaarten versturen. Mijn dag is weer goed gevuld. Voor deze avond heb ik nog een 'quiche lorraine' in de aanbieding. Voilà. Tot morgen
Er komt een waterzonnetje tevoorschijn. Altijd beter dan niets. De clash der titanen vanavond op televisie. Op het eerste blad van de krant staat het triumviraat dat niet samen gaat heersen maar elk apart tegen elkaar gaat strijden om de "Slimste mens ter wereld te worden" tenminste in Vlaanderen. Het kan terecht een heel speciale uitzending worden met drie protagonisten elkaar waardig, en elkeen 33% kans hebben om te winnen en waarschijnlijk het de medespeler niet echt gunnen te overheersen. Elk van de drie is er op uit om deze kwis en meteen ook de titel van "Slimste mens 2025" te claimen en die titel levenslang te behouden. Succes voor Felix, Gover en Roel.
Het strafste nieuws van gisteren vond ik wel het verhaal van de tweeling, die bij de IVF een verwisseling van vader kregen. Een blaam voor het ziekenhuis dat zich als eerste gespecialiseerd had in het helpen van onvruchtbare of moeilijk zwanger te worden op spontane wijze van vrouwen, van koppels. Natuurlijk treft hier het ziekenhuis schuld omdat het niet had mogen bestaan dat er een verwisseling met een andere spermadonor zou gebeuren. Dat aangezien zowel de eicel als het sperma van de ouders alleen om technische redenen hadden samengebracht moeten worden. Ik begrijp die, ondertussen volwassen kinderen, wel over het onbegrip en de radeloosheid die in hun hoofd moet spelen. Je vader is je vader niet maar toch je vader. Je zou voor minder confuus zijn en antwoorden willen hebben.
Eigenlijk kan ik ook bijna niet anders dan vermelden dat Theo Kelchtermans (1943-2025) is overleden. Een man die gedurende de jaren 1980-1990, een heel speciale plek in mijn leven innam. Natuurlijk wijd en zijd gekend van de 'hun doel missende milieuboxen' maar door velen nog gekend of gebruikt worden als stevige plastieken opslagdoos. Vooral vissers waren er verzot op en kampeerders. Tot morgen
Herdenkingsdag nr 18 en de tijd is de wonden nog aan het helen. Maar het is een grijze, windstille en zachte winterdag waarop mijn geraniums nog bloeien en er bloemekes staan op mijn aardbeiplantjes. Ook de stengels van de sneeuwklokjes zijn al goed zichtbaar. Kortom, de winter is verre van dichtbij. En hierbij moet ik een fout van gisteren rechtzetten: Jane Austen, 1775 ipv 1875-1817.
Het boek van de geschiedenis van België is nog een dun boekje. Vooral de maand december komt veel voor in de merkwaardige feiten van ons land. Zo was er het overlijden van de eerste koning der Belgen gisteren en vandaag het aantreden van de beruchte wit-baardige koning Leopold II (1835-1909) in 1865. Zijn overlijden en duurtijd van zijn regeerperiode viel ook op deze dag in 1909. Hij zwaaide dus de volle 44 jaar, de scepter over ons land en de kolonie in Afrika. Toendertijd de bouwheer van Brussel en alom bejubbeld, nu vergruisd omwille van zijn koloniaal beleid. Iedere munt heeft 2 zijden.
Agalev, Groen!, Groen. Een politieke partij in 1979 opgericht door jezuïet pater Luc Vertsteylen (1927-2021) met als roepnaam 'Agalev' dat stond voor 'Anders Gaan Leven'. Omdat de letters van een partijnaam een wettelijke betekenis moet hebben, is de officiële naam 'Anders Gaan Arbeiden, Leven en Vrijen'. Dat vond iedereen een fantastische naam. De geitenwollensokkenleden kwamen met hun bestuursprogramma op voor de regularisatie van mensen zonder papieren, een anti-discriminatiewet, maar bovenal was er de eis voor de 'kernuitstap'. Om corruptie, fraude enz tegen te gaan mocht elk lid maar 1 termijn uitdoen op een beheersfunctie, met 2 een voorzittersschap leiden, enfin, alles moest anders dan de traditionele partijen gewend waren van te doen in hun interne keuken en in 's lands beleid. Na een paar monsterscores, zowel nationaal als regionaal, worden er ook ministers benoemd op beide niveaus. Meteen krijgen ze de realiteit onder ogen en moeten afzien van al hun slogans waarmee ze de kiezers probeerden aan zich te binden. Met als triest hoogtepunt vorige week, een aftredende, onbekende voorzitter voor het grote publiek, en niemand die zich kandidaat wil stellen om de functie over te nemen. En zoals altijd en overal hebben de grote stemmentrekkers eieren voor hun geld gekozen en zitten nu op lucratieve functies die geen verkiezingen meer vereisen. Ik kan nu zeggen, zoals alle politieke kopstukken van andere partijen hen hebben voorgedaan. Ik kan nu ook zeggen dat de er geen 'sweep' partijen meer voorhanden is in ons land die de regering, het parlement op hun grote fouten kon wijzen of op alternatieven kan wijzen. Ze zitten allemaal al in een of andere regering of beleid. Dat was het voor vandaag, ik ga wat van het grijs genieten. tot morgen
Een rustige dag vandaag. Het zonnetje schijnt, een rustig briesje en meer hoeft dat allemaal niet te zijn. Ook 'onze jongens' zijn op het appèl en oefenen met losse flodders op het strand van Lombardsijde. Dan mag je niet op dat deel van het strand wandelen, tussen Westende en de havengeul in Nieuwpoort. Een verdwaalde kogel mag geen wandelaar of strandganger par hasard raken. Het is toch noodzakelijk dat onze soldaten leren omgaan met een schietgeweer en de kans krijgen te oefenen op onschuldige doelen. Vorm en structuur kreeg het Belgisch leger na de Revolutie van 1830 en het aantreden van onze eerste vorst in 1831, Leopold I van Saksenburg-Gotha (1790-1865). Hij richtte samen met politici, generaals en rekruten (restanten van het Nederlandse leger) ons eigen leger op en de 'militaire school'. Een nazaat van deze vorst volgt momenteel de zware opleiding, Prins Gabriël van België. Op deze dag zijn nóg een paar belangrijke maar vooral bekende mensen met veel talenten geboren. De componist Ludwig von Beethoven (1770-1827), een man met Mechelse roots, zag het levenslicht in Bonn. Componeerde prachtige muziek en aan hem danken we ons Europees volkslied. De schrijfster Jane Austen (1875-1817) schreef de boeken "Sence and Sensilility", "Pride and Prejudice", "Emma", "Mansfield Park" als bekendste romans. Door iedereen gekend want zowel verfilmd als in series op tv getoond. Voor mij persoonlijk en voor al de vrouwen vind ik de verjaardag van Mary Popelin (1846-1913) van belang: een Belgische voorvechtster en voortrekster van de vrouwenrechten. Zij vocht samen met Isabelle Gatti de Gamond (1839-1905) voor meisjes-onderwijs in de middelbare scholen. Mary was de eerste vrouwelijke 'doctor in de rechten', haar zus werd apothekeres. In een lichter genre wil ik toch Dimitri van Toren (1940-2015) niet vergeten. Een kleinkunstenaar die de aardige liedjes "Hé komaan" en "Een lied voor kinderen" zong. Dat is mijn blog voor vandaag. Krijg je niet genoeg van mijn schrijfstijl en inhoud van de blog? Er zijn er hiervoor al 2170 geschreven. Dus lectuur genoeg als je wilt lezen. Tot morgen
Start van een grijze dag, niettegenstaande de barometer goed weer aangeeft en ik eigenlijk blauwe lucht zou mogen verwachten. Niets van aan. Is er nieuws? Niet eigenlijk, als je de moorden op de Australische stranden niet meerekent. De verhoogde patrouilles in eigen land in de buurten waar veel Joden samenkomen en wonen, zijn er het gevolg van. Veel terreurdaden draaien rond religie en beleving van de godsdienst. Was het in de Middeleeuwen de Katholieken tegen de Joden en de protestanten, dan is het tegenwoordig meer de Islamieten versus de Joodse gemeenschap. Waarom wil eenieder zijn visie op het Scheppingsverhaal of het 'ontstaan van wereld en mens', opdringen aan een ander? De ene wil dat er een 'goddelijke tussenkomst' was bij het ontstaan, anderen bezweren bij een scheikundige reactie en zoeken nog permanent naar de bewijzen ervan. Wat er ook van zij, oorlogen, terreurdaden, moorden schisma's, nieuwe godsdiensten, sekten, vinden hun oorsprong dikwijls in andere inzichten en willen die aan zoveel mogelijk mensen, dikwijls met geweld, opdringen. Dat grijze weer brengt bij mij een tijd van reflexie, beschouwing en filosoferen mee. Nadenken over zo'n beetje van alles. Omdat ik gisteren over de 'kerkgang' schreef in mijn jonge jaren is 'godsdienst' en 'mijn katholiek zijn' vandaag onderwerp van mijn denken. Eigenlijk heb ik er een halve nacht mijn slaap voor gelaten. Ik moet zeggen dat ik altijd al bewondering gehad heb voor mensen die 'overtuigd' katholiek zijn en zich bijgevolg aan alle woorden en riten van de godsdienst vastklampen, geloven en belijden. Waar ben ik die overtuiging verloren? Ik denk dat ik moet beginnen met het woord 'geloven', dat betekent dat je zaken, feiten, gebeurtenissen.... aanneemt zonder dat je er een bewijs moet van hebben. Al die rituelen, geboden en verplichtingen heb ik van kindsafaan als een verplichting gezien, nooit als een uiting van geloof. De diepere betekenis van dat alles snapte ik niet, wel de levensverhalen van de heiligen waren echt, dat was geschiedenis en controleerbaar. Die las ik met vuur en vlam omdat ze spannend waren, heldhaftig. Na het 2e Vaticaans Concilie (1962-1965) werd veel afgeschaft: de misvieringen werden in het Nederlands gegeven, het altaar werd in de middenbeuk gezet en alle onbekende handelingen aan de offertafel hadden geen mysterie meer. Tijdens de eucharistieviering mocht men zitten in plaats van een uur op je knieën op een rieten stoel, behalve bij de conscratie. Geen wekelijkse biechten meer, geen 'suisse' meer die de kerk op en af liep om je op fouten van gebrek aan eerbied te betrappen. Zelfs de wijwatervatjes bij ons thuis verdwenen van de slaapkamerdeuren. En mijn geloof verdween dus mee. Bij uitzonderlijke gelegenheden ga ik nog naar de kerk, ik ken nog alle psalmen en liederen, epistels en evangelies, ik ken nog alle handelingen. Ik noem me nog katholiek maar ik vind van mezelf dat ik geen gelovig meisje meer ben. En als ik een kerk of kapelletje zie, stap ik binnen om een kaarsje aan te steken met een goede intentie. Tot morgen
Grijsdag. De klokken luiden voor de hoogmis van 9u30 terwijl ik aan mijn zondags ontbijt begin. In de klokketoren hangen geen klokken meer maar speelt er een cd'tje af met klokkengelui. De geluidsboxen staan voor de galmgaten zodat ik het zeker kan horen op 3km afstand dat het tijd is om mijn zondagse plichten te vervullen. Dat gebeurt niet meer. Tenminste als men bedoelt dat men minstens eenmaal per week de eucharistieviering moet bijwonen en liefst op zondag want dan is er een preek die mij onderricht in de betekenissen van de bijbel- en evangelieteksten. Soms mis ik wel eens een keer de zondagen die ik bij mijn ouders beleefde. Mooi opgedirkt met de zondagse kleren, niet naar de hoogmis want die duurde te lang, was in het Latijn en met gregoriaanse gezangen, maar wel naar de 11-uren mis. Na de mis was er dan de bekenden van de parochie die de laatste nieuwtjes uitdeelden voor het grote portaal van de hoofdkerk en soms naar een etablissement gingen om een biertje of een aperitief te drinken. Eens thuis was er niet echt een zondags diner want alles stond in het teken van het amusement van mijn vader en zijn maten. In de wintertijd naar de voetbal. Tot Beveren goed begon te spelen was het ofwel naar den Antwerp of den Beerschot. Ondertussen gingen de moeders met de kroost naar het 'jeugdtheater' of de matinee in den Ancien Belgique. Eens de lente daar was, kwamen de duiven op de eerste plaats. Een deel van de zaterdag was daaraan gewijd en zondagmorgen. Zolang de duiven niet gelost waren was het binnen zitten tot die duivers weer veilig bij hun duivinnen op kot waren. Tijdens de vakantieweken in juli, was het mijn pitchen die de duiven moest verzorgen en laten 'spelen'. Enfin, andere tijden, andere gewoontes, andere zeden. Ik verlang niet terug naar die tijd maar ben wel blij dat allemaal te hebben meegemaakt. Nu zijn het turbulente tijden, met een oorlog hier, een schietpartij ginder, met heersers die de wereld negatief willen domineren en de mensen geen vrede meer gunnen. Maar ik moet zeggen, wat er ook in die grote buitenwereld gebeurt, ik ken wel vrede rondom mij en in mij. Ik vermijd negativiteit en gezaag van anderen al ben ik misschien zelf, zonder het te beseffen, een 'zager' voor de omgeving. Dat was mijn preekje op wat ondertussen toch een 'zon'dag is geworden. Tot morgen
Als er een briesje komt, zal het grijs rap verdwenen zijn om plaats te maken voor de zon en er een aangename winterdag van te maken. Ideaal om deze middag te gaan winkelen want dan zorgen de meeste mensen ervoor dat hun boodschappen gedaan zijn vóór het middaguur. Ik heb een hekel aan veel volk in een winkel, dat leid me té veel af van wat ik nodig heb. Al loop ik dan met een lijstje in mijn hand, ik kijk er niet naar en wil zo snel mogelijk terug in de auto zitten naar huis toe. En gisteren heb ik dan nog wat extra klap gehad om mijn keel goed te smeren zodat ik weer wat dagen in zwijgzaamheid kan doorbrengen. Maar we zaten aan een tafeltje met de grootste kenster van alles wat reilt en zeilt in onze kleine gemeenschap meestal bestaande uit veel aangespoelden. Als je wilt geïntegreerd raken in het dorp, moet je wel op de hoogte zijn van de belangrijkste personnages die er rondlopen en nieuwsfeiten die niet in de 'krant van West Vlaanderen' komen. Die kennis heb ik gisteren, bij het nuttigen van een spie bresiliennetaart en twee jatten koffie, opgedaan. Tweemaal per week organiseert de waardin van het etablissement zo'n namiddag maar de volgende keer zal pas in het nieuwe jaar zijn dat ik er een taart zal nuttigen. Haar garnaalkroketten zijn een stuk beter en, die zal ik verorberen in de kerstvakantie.
Wat is me opgevallen aan het nieuws van de dag, enfin dat van gisteren dus? Onzen Bert wil zijn capaciteiten niet alleen in België vertonen, maar wil erkend worden door alle presidenten en premiers als geboren leider. Hij regeert met tegenzin over België maar gaat zijn projecten uitleggen aan al wie regeert en wat te zeggen heeft in de wereld. Tot hiertoe is hij nog niet bij Trump geraakt want die volgt zijn eigen goesting en heeft geen advies nodig van een kleine Belg. Vlugger zal hij bij Poetin terecht komen, want zijn sympathie voor de geschiedenis van Rusland is wel gekend. En voor de geblokkeerde gelden van dat grote land, speelt hij solo slim in Europa. Dat is ook een manier om de aandacht op zich te vestigen bij Poetin, zodat hij in het Kremlin toch eens kan binnengeraken en zijn ideeën van regeren kan tentoonspreiden tegenover die machtige man.
Is er ander speciaal nieuws? Niet echt. Dus tijd om te gaan winkelen nu de zon schijnt. Tot morgen
Een heerlijke nachtrust gehad in mijn fleece pyjama. En ik keek buiten en zag een grijze hemel ons landsdeel bedekken. De zon doet wel verwoede pogingen om door die grijze massa te priemen, maar haar stralen zijn niet fel en hevig genoeg om de nevel en mist weg te krijgen. Ze zal vandaag verscholen blijven en dus zal ik de warmte ergens anders moeten gaan zoeken. Dat zal echt niet moeilijk zijn. Op een andere hoek van de straat, zo'n 30 m stappen, is er een restaurant/brasserie/café, die sinds enkele weken het initiatief nam om er 2x/week een sjouwelnamiddag in te stellen en koffie met gebak aan democratische prijzen aan te bieden: 7,5€. Op dinsdag- en vrijdagnamiddag kun je er dus de kletswijven van het dorp tegenkomen die onder het nuttigen van de zoetigheden alle nieuwtjes van de straat en gemeente uitwisselen. Dus deze namiddag kan je er op z'n minst 2 Marlenen spotten. We doen aan nieuwsgaring op mensenmaat want het wereldnieuws blijft haperen in dreigingen en oorlogvoeringen. Niet alleen de big 4 spreken oorlogstaal (VS, Rusland, China, Noord Korea) maar nu is er de negatieve taal bijgekomen van de Navo, bij monde van de Nederlandse Secretaris Generaal Rutte. Nochtans is dat een organisatie, opgericht na WO II om te vermijden dat er ooit nog zo'n geweldadig conflict op onze aardbol en wereldschaal zou verschijnen. Zij zouden de scheidsrechters zijn bij gewapende conflicten en eventueel zelfs hun blauwhelmen, UNO leger, sturen om een bevolking te beschermen voor bv genocide. Al de opgenoemde landen, behalve Noord Korea, zijn lid van die wereldbond met de plechtige belofte de vrede te bewaren, de grenzen van de landen te respecteren alsook hun leiders en politieke visies. Meer dan 80 jaar houdt dat pact stand en nu komt daar een Hollander zeggen dat we ons moeten voorbereiden zoals onze grootouders deden op een geweldadig conflict. Is dat paniekzaaierij of ernst? Om die negatieve gedachten uit mijn hoofd en mijn leven te krijgen moet ik wel naar amusementsprogramma's kijken op tv, als die er al te vinden zijn. Of beter, zelf voor amusement en ontspanning zorgen, zoals deze namiddag. Tot morgen
Het is een beetje een kale tuin geworden nu alle kapotte planten en dode takken verdwenen zijn. Dit is een goede periode om dat te doen, zodat de rest van de struiken voldoende licht en lucht krijgen. Gelukkig heb ik nog wat groenblijvende struiken en bomen, die toch een beetje kleur geven op deze mistige dag. Het zal na nieuwjaar zijn vooraleer de nieuwe aanplant zal komen en mijn schommel zal dan ook wel gearriveerd zijn. Deze week moet ik wel kiezen wat ik wil: een echte echte schommel of een schommelzitbank. Dat laatste zou niet onverstandig zijn gezien mijn leeftijd en ik wil niet van mijn plankske glijden en op het harde gras terechtkomen moest ik een draaiinske krijgen.Het voordeel van een schommelbank is ook dat er af en toe eens een vriend(in) mee kan schommelen maar zeker en vast is er plaats om mijn hond naast mij mee te laten genieten van die mijmermomenten terwijl ik wat in de lucht over en weer ga. Ik zal een paar mensen raadplegen vooraleer mijn bestelling door te geven.
Wat is er verder voor nieuws op onze aardbol. Altijd hetzelfde, wat ik niet meer ga herhalen. Maar Trump heeft toch weer wat gevonden om zich te ergeren over het bestuur van zijn voorganger. De officiële documenten werden tijdens het beleid van Biden geschreven in "Calibri" omdat het een schrijftype was dat toegankelijker en leesbaarder was voor iedereen en zeker voor mensen met een leesbeperking. Mr Bles vindt dat zoiets te weinig doet denken aan professionaliteit van de documenten en bepaalt dat er nu "Tmes new Roman" moet gebruikt worden. De wereld moet naar zijn soms onzinnige goesting draaien. Dat Melania soms met een masker van malcontenment rondloopt, een zuur gezicht laat zien en haar ogen achter een zonnebril steekt, verbaast me niks. Voor een immigrante is vrijheid, rijkdom en luxe waarschijnlijk zeer belangrijk. Voor alle zekerheid, bezegelt met een zoon als pand voor haar leven met die vent vol eigenaardigheden.
"Geloof is weten dat je nooit alleen bent, zelfs als je alleen bent" is een Chinees gezegde dat onze Sint van de dag ook al moet gekend hebben: Daniël de Pilaarheilige (409-493). Deze man heeft 33 jaar van zijn leven op een plateau geleefd bovenop een pilaar aangebracht. Zelfs koningen en keizers moesten via de ladder naar hem klimmen om hem te begroeten. Vanuit zijn spreekgestoelte sprak hij de mensen toe, luisterde naar hen en bad voor hen. Slechts eenmaal zou hij in al die jaren terug naar de begane grond gekomen zijn en wel om de Bisschop van Constantinopel te steunen in zijn strijd tegen de ketters van het monofysitisme. Het zal wel een troep rond zijn zuil geweest zijn tenzij de katholieke gemeenschap alles daar beneden netjes en keurig onderhielden. Deze Daniël is niet degene die beschreven wordt in het Oude Testament, in het 'Bijbelboek Daniël'. Die werd in de leeuwenkuil gegooid omdat hij tot God bleef bidden. Maar een Engel Gods bewaakte hem, zodat hij het er alsnog levend van afbracht. Tot morgen
Het zal een dag van weinig geschrijf worden en veel buiten zitten. Het is echt prachtig winterweer en de grijze luchten zijn verdwenen om plaats te maken voor de zon. De tuinman is hier omdat er heel wat moet gebeuren in de tuin. Vooral planten verwijderen die de droge zomer, en ondanks de regen, het niet overleefd hebben. Mijn activiteiten in mijn hofke beperken zich stilaan tot 'genieten' van de bloemekes en de bijtjes die ze komen bezoeken. Dat is natuurlijk niet helemaal waar, maar het verplanten, verpotten enzo, is nog altijd een bezigheid die ik met plezier doe en op mijn eigen tempo kan doen. Het is ook een bespreking welke planten er in de plaats moeten komen, vooral soorten die niet ziektegevoelig zijn en het zeeklimaat (wind, felle zon, zout) gemakkelijk overleven. Verder moet ik ook rekening houden met een reu die hier rondloopt en graag alles besproeit met een niet zo gezond vocht. De planten die in potten en bakken gezet worden overleven hier gelukkig goed, zelfs mijn geraniums die nu nog volop bloeien. Het is ook eens bespreken welke prijselijke schommel hier kan gezet worden. Veel beweging van mijn armen- benen-rug en buikspieren kan ik wel gebruiken en is goed voor mijn algemeen welzijn. In ieder geval mag ik deze namiddag een extra koekje eten want deze morgen is Raziel met mijn ontbijtchocolade gaan lopen om zelf op te eten. Zolang hij zó lenig blijft is mijn eten dat op tafel verschijnt niet meer veilig. Hij heeft ontdekt dat hij via, op de stoel te springen, de lekkernijen van de tafel en mijn bord kan gritsen om zelf op te eten. Nu staan al mijn stoelen, behalve degene waar ik op ga zitten, schuin tegen de tafel gezet. Als ik dan rechtsta moet ik zorgen dat 1) mijn bord naar het midden van de tafel verschuift en 2) dat mijn stoel minstens een meter van de tafel verschoven is. Ik kan jullie vertellen, dat mijn hond me echt wel alert en bij de pinken houd!!. Zelfs als ik 's middags een siësta wil nemen, bepaalt hij hoe lang dat mag duren....tot hij zijn dutje gedaan heeft. Wel houdt hij gelukkig van een goede lange nachtrust en accepeteert hij mijn slaap van 8u. Tot zover het nieuws van de dag. Ik ga nog alles met de tuinman wat bekijken wat er geliquideerd moet worden. Tot morgen
Een hartje krijgen op zo'n grijze, weliswaar droge, dag doet toch deugd. Het is zelfs een zachte dag voor deze periode van het jaar. Ook de nachten zijn verre van koud en deden me een deken weg doen van mijn bed. Maar de winter is pril en ik moet niet té vroeg 'joepie' roepen dat het 3 maanden zo zal blijven. Het zal deze week wel een rustig weertje blijven en de tuinman heeft me verwittigd dat hij deze week alles zal komen snoeien wat gesnoeid moet worden en de kapotte planten ook zal verwijderen. De resterende buxussen hebben het ook niet overleefd door de mot die alles dood maakte en sommige hortensia's hebben té veel last gehad van de droogte om te kunnen herstellen nu de regen wel komt neergevallen. Maar ja, de tuin is een levend ding en de planten hebben soms ook, ondanks de goede zorgen, maar een beperkte levensduur of levenscyclus. Vandaar dat een tuin zo'n goede bezigheid is voor de gepensioneerde mens. Een hofke vraagt bijna dagelijks aandacht, en het werk geeft een deugddoend resultaat waar men fier op kan zijn.
Er is weinig nieuws dezer dagen, alhoewel oorlogen en onderhandelingen daarover blijven doorgaan en zelfs de nationale politiek beïnvloeden. Bij de Vlaamse regering is er dan een kerstlichtje te zien want ze gaan besnoeien in de uitgaven en weddes voor henzelf. Ik zou zeggen, eindelijke eens een verstandig besluit van goedverdienende regeringsleden en parlementariërs. Ze mogen wat meer hebben dan mijn pensioentje, tenslotte werken ze nog voor hun boterham met ruim beleg.
Voor de rest kijk ik deze week wel naar "De Slimste Mens", maar zoals gewoonlijk met te hoge verwachtingen, viel de uitzending van gisteren tegen. Misschien beter dat ik het programma opneem en kan doorspoelen als het me tegenstaat. Wel wens ik Eric voor zijn prestatie van 800 keer dat programma te presenteren, een dikke proficiat. Hij is op weg Ben op te volgen als quizzmaster. Goed vragen kunnen stellen, alert en ad rem zijn, zijn al belangrijke kenmerken om voor de deelnemers te staan. Tot morgen
Natuurlijk met 12°C zou dat een fantastische start moeten zijn van deze week. Helaas, buiten de zachtheid, is het maar een grijze en natte bedoening buiten zodat het enige positieve aan deze temperatuur is, dat de chauffage niet hard moet branden en dat ik bespaar op mijn gasverbruik. Een grijze lucht is echt geen synoniem voor gezellige dagen. Daarom zijn die gekleurde lichtjes aan de huizen, restaurants en winkels zo populair want dat geeft een air van warmte, knusheid en nodigt mensen uit binnen te komen, te kopen en te verbruiken. Is er wat nieuws op het nieuwsfront buiten het bakkeleien over de Russische tegoeden? Niet echt. Tegenwoordig gaat het vooral over de mooiste kerstmarkten, over de tv-programma's en de deelnemers aan wedstrijden die hun laatste dagen ingaan. Kerstmarkten interesseren me niet meer. De tijd is lang voorbij dat ik met vriendinnen de markten afstruinde en op tijd en stond eens stopten om een citroengenever of een Glühwein te drinken vooraleer al zingend huiswaarts keren. En zoals het spreekwoord zegt: alles heeft zijn tijd. En hoe oud is dat spreekwoord wel niet! Het komt uit een bijbelboek, 'Predikers' genaamd, een boek uit het 'Oude Testament' en geschreven rond 3e-4e eeuw v C.
Maar vandaag kreeg ik mijn menu voor mijn middagmaal voorgeschoteld door 'het Vlaamse woord van de dag' "beulingen". Ook soms bloedworsten of trippen genoemd en de witte worst is met brood aangemaakt. Voilà dat zijn lekkere ouderwetse vleeswaren en dat samen met appelmoes of rode kool en puree-patatten, een heerlijkheid. Daarna komen als dessert, mijn koekjes van de Sint met een lekkere koffie. Daarbij dan een leuk melodietje van 'The George Baker Selection' en mijn dag is niet grijs meer maar voelt best wel gezellig aan. Tot morgen
De zon zal wel niet schijnen op deze zondag. Wel in mijn hart want op de valreep bracht de Sint me nog sinterklaze speculozen. Hij was niet vergeten me een beloning te brengen om een gans jaar een braaf meisje te zijn geweest. Ik zal iedere keer aan Hem en Zwarte Piet denken als ik aan een koekje knabbel. Maar deze morgen ben ik met pijn in mijn zij opgestaan en dat al voor de 2 maal deze week. Een speciale pijn, die niet aan een mankement te wijten is maar aan een slechte houding in bed. Zoals je al uit mijn schrijfsels kan vermoeden, ben ik in het bezit van vetrollekes in mijn zij en op mijn heupen. Liefdevol worden die uitingen van een goed leven, michelinbandjes genoemd. Het ongeluk wil nu dat ik voor de tweede maal deze week, die vetrollekes in een deuk gelegd heb al slapende. En beste mensen, die kreukels in mijn rolleks doen toch een beetje pijn. Daar is natuurlijk geen kruid tegen gewassen. Dat moet gewoon tijdens de dag weer op zijn plaats komen zonder te strijken. Als het een derde maal voorvalt zal ik 's nachts een korset, een corselet, nen combiné of bodysuit moeten aandoen om alles op zijn plaats te houden. Dat zal wel niet zo cofortabel zijn als mijn fleecepyjama, maar de steken in mijn lenden zijn ook niet plezant om op een zondag tevoelen. Voor ieder klein pijntje kan men veelal een gezonde remedie bedenken en toepassen. Zo, dat is alles voor deze zonloze en grijze zondag. Tot morgen
Om met de deur in huis te vallen: ik heb alleen een natte schoen teruggevonden. Ik had mijn wortel niet in een schoen aan de schouw geplaatst uit voorzorg. Sinds ik alleen ben behoed ik me er voor om wildvreemde mannen de mogelijkheid te geven binnen te komen. Vandaar dat ik het aan mijn voordeur gezet had. Ik vond dan wel niets in mijn laarsje maat 39, maar ik had mijn kast toch voorzien van allerlei lekkers, zodat ik vandaag toch wat snoepgoed in mijn mandje vind. Het is Sinterklaas, en hoe oud ik ook word, het blijft een feestdag voor eenieder die jong van hart is en dat is mijn hartje nog altijd. Nikolas van Myra ( ±270-342), heilig geworden zonder te sneuvelen voor zijn geloof maar door zijn vele goede daden. Eén van de weinige sinten die gestorven is in zijn bed van ouderdom. Zijn beenderen zijn altijd veilig opgeborgen geweest, nog altijd trouwens, en National Geographic heeft tijden een beenderonderzoek in de jaren 1953-57 kunnen vaststellen dat het een man van 1m67 was en arthrose had. Omdat een deel van de schedel intact was, heeft men er ook een bijhorend gezicht van gemaakt. Tot zover Sinterklaas en het is dus weer wachten tot volgend jaar voor wat extra's.
Gisterenavond hoorde ik tijdens het laatste nieuws van de dag, dat 'Theater Toone' uit Brussel, door de Unesco zou erkend worden als 'Immatrieel Culrtureel Erfgoed'. Dat is maar goed ook. Want die poppenspelers met hun poesjenellen is inderdaad eens het bekijken waard. Dol amusement, vooral voor 'groot'. In Brussel vertellen de poppen in het plat Bruxellois wilde verhalen over allelei malheueren, historische daden of romantische geschiedenissen. Eenieder zou toch eens naar zo'n revue moeten gaan, alleen al voor het echte Brussels eens te horen. In Antwerpen is er ook zo'n 'poeschenellekelder', die na 5 jaar stilte toch weer zijn poppen van zolder heeft gehaald. Daar wordt dan alles in het Aantwaarps verteld. Goed amusement is dat, dat ontstond in de Middeleeuwen om den draak te steken met de personages van die tijd.
Dat was mijn nieuws van zaterdagochtend, die wel zacht is, maar nat en winderig. Tot morgen
Het conflict tussen de Palestijnen en Israël heeft een impact op veel zaken. De import van fruit, groenten, conserven om iets alledaags te noemen. Maar ook de vele manifestaties wereldwijd en bekvechtende protestanten (niet de godsdienst) al dan niet met vernielzucht in de grote steden. Ook de showbizz ontkomt niet aan de pro en contra's Palestijnen /Israëli's. Ik ga daar geen standpunt in nemen omdat het een organisatie is die verschillende Europese landen omvat en die zullen wel uitmaken of het goed is dat een land wordt uitgesloten van de wedstrijd of niet. Ondertussen hebben reeds een viertal landen uitgemaakt dat ze niet zullen deelnemen aan het geldverslindende muziekspektakel. Al zeggen ze dat er niet bij, wegens te weinig kans op winst, maar onder het mom dat ze niet eens zijn met de deelname van Israël. Maar ik denk dat ik mijn aardrijkskunde toch niet goed ken. Voor mij is Israël geen Europees land, maar een gebied in Klein Azië of Azië zo je wilt, en toch doet het al jaren mee in die liedjeswedstrijd. Misschien omdat het volk een Europese migrantennatie is? Uit schaamte voor de miljoenen joodse doden op Europees grondgebied? Dezelfde vragen kunnen gesteld worden over de deelname van het continent Australië. Die zangers of zangeressen kunnen hier via andere circuits in Europa succesvol worden zoals door hun soaps. We zullen binnenkort wel de beslissing horen van de RTBF en VRT over hun al dan niet deelname aan de liedjeswedstrijd. Het zou natuurlijk wel jammer zijn voor zangers die op die manier toch een bekendheid mislopen.
Tegenwoordig is het ook zo dat er geen papieren overschrijfformulieren meer in de brievenbus belanden. Onder het eco-blazoen, we sparen een boom, worden al de vergoedingen, kosten, betalingen... zomaar van de rekening gehaald. Men heeft geen keuze meer en het overzicht geraakt zoek. Maar als ik dan van de CM hun dik tijdschrift in mijn brievenbus vind, stel ik mij toch de vraag hoe hypocriet ze wel niet zijn. Bomen verzagen voor papier voor een magazine dat ik vroeger alleen opende voor het kruiswoordraadsel en dat er nu zelfs al in ontbreekt. Bovendien, krijg ik in mijn mail ook nog eens dat magazine te lezen.
Het is belangrijk dat de minister van werk, Zuhal Demir, eens optreed tegen de cowboys bij de dienstencheque bedrijven. Hun zgn administratieve kosten rijzen gewoonweg de pan uit, terwijl voor hun werking, subsidies vanuit de regering worden toegekend. De eigenaars van de interimbureaus verdienen bijna meer per uur dan hetgeen ze aan de poetshulp uitbetalen. Daar mag gewoon eens met een fijne kam doorheen geveegd worden. Het begint vergelijkbaar te worden met de fraude van de zelfstandige verpleging met dit verschil dat die nog wel uren werken en verpleegfuncties verrichten.
Genoeg gezaagd, het is veel te mooi weer om misnoegd te blijven. Bovendien moet ik nog op zoek gaan naar eten en drinken voor de Sint, Zwarte Piet en de witte schimmel van dat wonderbaarlijke koppel. Tot morgen
