Mijn voornemen lag er al een tijdje , na mijn eerdere ervaringen . En los ik mijn belofte in aan deze club in vandaag . Nu niet vanuit Haelen , maar het naburige Roggel . Voorjaarstocht zo is de tocht genaamd , en de eerste tekenen van de naderende lente mocht ik al waarnemen vandaag onderweg . Kijk rond en luister , en ja dat zijn de eerste lentebodes als uitbottende knoppen en wilgenkatjes en krokussen in de tuin . De trein , een I.C. -er is opvallend lang vandaag navenant de spaarzame instappers ….. Waarom men op meer passagiers rekende zou pas in de namiddag bij de terugreis blijken . In iets meer dan een half uur bereik ik Roermond gelegen in midden Limburg aan de Maas en niet ver van de Duitse grens . Het busstation is praktisch leeg op dit vroege uur en na wat buspalen langs gelopen te zijn om de diensten te lezen , zie ik er twee bussen staan met totaal andere bestemming , aangeduid , en besluit ik het aan de chauffeuse te vragen . Het treft , het opschrift klopt niet maar dit is de bus naar Roggel , dus verandert ze de bestemming stante pede . Roggel is enigszins noordelijk van Roermond gesitueerd in het Leudal . Zo kan ik nog zelfs een half uur eerder mee , dan gepland .
De chauffeuse weet exact waar ik uit moet stappen , wat klopt met mijn info . Echter ; ik kies prompt de verkeerde richting bij de halte en een ingebouwd kompas zei me dat ik juist de andere richting op aan moet . Ik bereid me voor op een stevige wandeling naar het vertekpunt , maar al gauw zie ik groepjes wandelaars tegemoet komen en van de weg afdraaien , de paden op de lanen in . Het is levendig druk rondom het gebouw "Roos en bloei " , aan de Berkenlaan , van de kantine van de plaatselijke handboogschutvereniging , alsook daarbinnen . Moet weer wennen aan de Limburgse tongval alom , dat enigszins zangerig klinkt . De route-aanduidingen buitendeurs , laat niets aan duidelijkheid te wensen over en zonder beschrijving trek ik me op gang . Toch presteren het enkelen de verkeerde kant op te gaan ….. . Even dorpsuitvalsweg langs om al na een kleine honderd meter een pad op te gaan door een rivierdalletje van de Tungelroyse beek . Licht golvend landschap met akkers vooraf door , en door ruig begroeid gebied . gaat het wandelpad van bosgebied De Mussenhoek in . Een gemengd bos van spar , eik beuk en plassen met wilgen bomen en ondergroei van struikgewas allerlei , braambesstruik en ander pikkergedoe . Het wisselt af met stukken heideveld . Hm , smaakt naar meer vandaag al . Wandelen is naast ontmoeten met natuur , ook ontmoeten van bekenden of nieuwe kennismaking met andere wandelliefhebbers , . Je komt gemakkelijk in gesprek met deze en gene , en ik bemerk al gauw iemand met mijn streektongval , en er ontspint zich al meteen een gesprek over wandelen , aangelegenheden , plannen , info van ervaringen elders , en zo ontmoet ik Marcel Cuinen uit Helmond , die ook niet onbeslagen ten ijs lijkt te komen . We horen vandaag opvallend veel spechten kloppen , en aarzelend vogelgepiep . Een kraai overstemt ze . Sparrenbos en velden wisselen af , en al meteen is duidelijk dat de parkoersman der club trots zijn omgeving aan de wandelgasten wil tonen , en hij slaagt cum laude . Het Leudal zien we , nu en dan valleitjes . De eerste wilgenkatjes komen al uit de knop , en het is genieten van stroompjes en bospartijen veler aard , en schakering . Zaagsellijnen op zijpaden geven aan daar niet in te gaan en de paden te vervolgen . Moet nog diep door een droge sloot , en Marcel die voor het grotere werk gaat splitst hier met me na aangename kout . Fietsasfaltpadje over en weer bos met lichte stijging , dient zich temidden van moeder natuur de rustpost aan in een kampeercentrum vrijblijvend . Ik zei het al eerder , wandelen zit soms vol verrassende ontmoetingen en jawel een oude lagere school-kameraad tekent ook present , en later na erg lange tijd Sittardse Ans C. die al rond 40 jaren wandelen op haar palmares heeft staan . Dat is bijbebbelen natuurlijk en de nieuwtjes van wandelwelzijn van deze en gene uitwisselen . Voor je het weet tikt de klok door en vort gaat het weer . Zelfs Marcel meldt zich terug na onze splitsing van zijn extra lus , die niet zo lang bleek en even later vervolgen we gezamenlijk de zelfde route . weer af en ga bos door , en kom later in Haelen . Niet lang , dat begreep parkoersman goed en laat ons een kasseienweg bewandelen waar ik even terugdroom in de tijd . En ziedaar de eertijds beruchte Napoleonsbaan langs met knoestige eiken , dit zou een van de reisroutes van de roemruchte franse veldheer en zijn legers zijn geweest , vandaar dus … We gaan spoorweg over en even nu volgt veldwerk en vooral de grote aspergebedden-velden liggen al groeiklaar er bij . Vooral midden -limburg heeft een naam en faam op deze teelt hoog te houden . Omgeploegde akkers waar vaak enorme kluiten klei of zand nog op liggen . Komen nog langs een enorm houtbewerkings en opslagbedrijf . Gaan na een poos toch weer middels een tunneltje anno 2003 onder de spoorlijn door terug het geborgenheid gevend bos in . Na de Haelense beek over te gaan . Een enorm ven te velde ligt een tijd lang ter linkerzijde , en dan bereiken we opnieuw het vrije kampeergebied . Ben juist de drempel over en een kreet van herkenning hoor ik , Jaap en Tilly uit omgeving Arnhem . Ook wij delen wandelgeschiedenis sinds erg lange tijd . Van de verbazing bekomen mekkeren we erop los . We ontmoeten onderweg nogal eens het bord Stiltegebied , behoeft geen uitleg . Het gaat nu en dan lichtjes stijgend en onder ons slingert in een dal de meanderende beek met naar mijn gevoel beverburchten erin . In mogelijk de Leu of Loo-beek {?} . We zagen onderweg nogal een stroompjes met namen . Bij een afslag herken ik een stukje vanaf het parkoers de St. Ursula -watermolen . Jaap en Til zijn nu bij me , en Jaap maakt een ongelukkige val over een gemeen uitstekend stukje boomstam onder oud herfstblad gelegen . Trek hem mee omhoog met mijn toch nog pijnlijke rug , en het lukt . Onder licht protest van mijn rug . Zij lopen de 30 , en J. zag in de rustzaal dat hun afstand nog 10 k.m. gaans was en de mijne 7 . Ik besluit meteen op hun route mee te gaan want die drie k.m. meer ……? . We kruisen vandaag ook diverse malen beekbrugjes , en zo ook nu weer en een splitsing doet me besluiten die te negeren om met hun mee op te lopen . Een tijdlang geen pijlen meer te zien en omdat we geen beschrijving hebben , besluiten we te vervolgen tót ….. Dan komen ons drie duitsers tegemoet gelopen waarvan ik Claus , 41 maal al Nijmeegse Vierdaagse , herken , en ze weten ons te verzekeren , dat ze al zo ver gelopen waren en maar steeds geen pijl meer zagen , ook niet waar deze zonder meer verwacht mag worden . We gaan terug naar laatste aanduiding , en besluiten op die splitsing waar we of ik dan rechtdoor ging i.p.v. linksaf , dan maar de andere route te volgen . Even nog bedacht ik : Zouden we door Jaaps sigarenrookwolken , een pijl niet hebben zien hangen , en daar juist zo'n wolk omheen hing ?..... Want J. paft graag een sigaar onderweg . We lopen door bos verder met veel ondergroei en oude bruine varens , weer een beekdal langs , De natuur mag hier duidelijk , haar ding doen , zo blijkt telkens onderweg , bereiken we de weg van Haelen naar Roggel . Steken over naar en op fietspad en parkoersman laat ons weer niet in de steek , want na de brug over de Roggelse-beek mogen wij sappelaars , waar even meekronkelen met deze , door weer een dalletje over oud bladpad en struikgewas van braambes en meer van wat . . Klimmen dit dal weer uit en dan zijn we aan de sportvelden van dorp Roggel , en dan weten we vooruit met de geit de finish wacht . Nog eerder dan verwacht volgt na een ruime draai het schutterijgebouw . De omliggende parkeerplaatsen zijn al tamelijk leeg geworden .. In de zaal is het na afmelden nog gezellig samenzijn en tot verrassing ; ja wandelen zit vol verrassingen , zei ik al : duiken daar vlakbij Schiphol Hoofddorp wonende Emmy en haar secondant uit het Utrechtse op . Een lange reis naar het gemoedelijke zuiden ondernomen toch . De deelnemerslijst in de zaal vertelt dat 929 liefhebbers opgekomen waren , ondanks koud , grauw weer met regendreiging , maar de miezer die we onderweg voelden was verwaarloosbaar . Toen we huiswaarts willende onze neus buiten staken was de lucht wel behoorlijk lek een poos . En om stoffigheid te vermijden was O.L. Hr. Ferm gaan sproeien alsnog . Gedrieën stappen we de bus in naar " Remunj "- Roermond dus , want veel Limburgse bebouwde kom grens borden hebben naast nederlands ook namen daaronder in limburgs dialect . Kennen we ook van de prov. Friesland . Al gauw bereiken we het treinstation en zijn ruim op tijd voor de trein en die komt vast , want de rails blijken al klaar te liggen ….. Er liggen trouwens veel rails maar of er ook zoveel treinen zullen komen ?..... Als de I.C. binnenrolt zien we de trein als in de spitsuren overvol zitten en erg velen moeten zelfs staan ….. Wasdannu !? . Blijkt dat vanwege een of andere boekenactie het vandaag vrij reizen was bij tonen van een voor het evenement aangekocht boek . Gratis reizen . Ja dan komen ze wel de Ollanders . Ik zwaai Emmy en compaan nog uit na uitstap bij vertrek en vervolg mijn weg naar huis . Ik kijk terug op een geweldig geslaagde wandeling en dag een regelrechte echte natuurtocht . Ik heb nu alweer beloofd dat ik zeker hier weer terugkom . Geen twijfel mogelijk . Houd jullie parkoers man maar ook overige leden maar in ere . Met dank aan club en helpers , die nijvere bijen , die dat voor ons wandelaars , vrijwillig , mogelijk maken .
