07.06.2015 Buurtvereniging De Vijver te Beek & Donk
Het is even wennen. De organisatie vandaag heeft zijn toevlucht moeten nemen naar een andere lokatie. Verneem terloops verhalen dat de vorige startplek niet meer beschikbaar is. Het scheelt alleszins in de aanloop vanaf de bushalte naar het nieuwe onderkomen. Korter wel te verstaan. Gelegen deels in een gegoede wijk. Er komen me al veel startenden tegemoet gelopen. De nieuwe lokatie nodigt alleszins uit qua uitstraling. De inschrijfmethode doet me denken aan vroeger jaren. Men schrijft in op een aparte lijst, en men bekomt daarna pas de startkaart. Ik neem twee routepapieren mee, ik twijfel nl nog over de afstand. Enfin, na de procedure zet ik er ook maar de schoenen in. Tegenover de start ligt een vroeg en goedbezocht zwemparadijs, en het personeel ervan schermt met de ruimte voor parkeerders. Ik zie een grote koepel om dit bad. Ik volg een mooi bomenlaantje. De zonnebril moet op, want het belooft een zonnige dag. Meteen ook maar een cap op. Sluit me aan bij de uitgerekte sliert wandelaars. Het gaat direct het fusiedorp uit, steek provinciale weg over en vervolg een tijd lang fietspad en trottoir erlangs richting klokkendorp Aarle-Rixtel. De tweede productieplaats in deze provincie die de bekend staat, om haar klokkengieterijen. Het is een wat lange weg die voor de kanaalbrug eindigt in brug overgang, en door een lommerrijke straat leidt. Hooi en groenlucht komt mijn neusgaten binnen, en inderdaad de boer heeft juist geoogst. We gaan rand dorp Aarle met haar opvallende markante vierkante speelse kerktoren een stuk park doorheen, nog even een dichtgroenig villawijkje door, en belandt aan het kanaal, de fameuze Zuid-Willemsvaart. Via een verkeerslicht de ophaalbrug over en langs het kanaal, waar prachtige plezierboten aangemeerd liggen. Het wordt na asfalt een tweesporige zandweg, een zigeunerkampje voorbij, naar een driesprong, alwaar het Wilhelminakanaal uitmondt in de Z.W. vaart, passeer dagrecreanten, en nogal wat vissers die geduldig naar hun dobber staren. Het wegje is overgroeid gelukkig tegen de felle ochtendzon. Ik twijfel even omdat bepijling uitblijft, vraag me af of ik een afslag gemist heb, maar wordt door medewandelaars gerustgesteld. Het is een wat lang pad, dat wel. Kom dan weer aan verhard wegje en raak bijna de bebouwing van Aarle R. aan om met een scherpe bocht een helling op te gaan van een betonnen overspanning van het wat brede kanaal te moeten gaan. Ik krijg verderop een geniepige afdaling van een talud, waar even de rem op moet en beland toch heelhuids beneden. Ga een laan door langs sportterreinen en kom op een parkeerplaats waar de club haar post ingericht heeft. Tref hier diverse bekenden en het is er best druk ook. Verover toch een zitbankje. Nadeel van bekenden is dat je rusttijd uitloopt na alle gekeuvel, en ik beslis hier de langere afstand te nemen. Dat komt later bedrogen uit. Ik vouw mijn papier voor de gewenste afstand open, en ik blijk een misdruk verovert te hebben aan de startplaats, n.l. een blanco blad. De binnenzijde althans. Ik volg braaf de pijlen, zet er de pas in om achterstand in te halen. Later zal blijken, dat dit niet de grotere afstand die ik voor ogen had, is Margrieten en boterbloemen zijn in de bermen in de meerderheid naast andere groeisels, van soorten grassen zal ik maar zeggen. Het wordt een lange weg te gaan door den boer zijne landerijen, een zijweg biedt hoop, maar opnieuw is het boerenland wat de klok slaat. Vraag in het voorbijgaan van wandelaars of iemand een 30k.m. papier voor me kan missen, maar tevergeefs. Fietspaden zijn troef vandaag hier, zo blijkt al gauw. . Ga een fietsbrug onderdoor en met een wijdse bocht landschap in, wat woningbouw wordt en blijkt de noordelijkste punt van een recentgebouwde wijk van Helmond te zijn, Dierdonk. Even wat straatwerk om wijk uit toch weer de fietsbrug van daarstraks overheen te gaan. Had al een tijd muziekrumoer gehoord. Kom aan de rand van weer een Helmondse wijk waar ik naar later juist blijkt, de wijk Eeuwsels vermoed. Trap van de fietsbrug af is er een wegafsluiting vanwege een marktachtige situatie, een rommelmarkt of waar iets voor door moet gaan. Moet met een wijde boog om de noordrand van de wijk blijven gaan door parkaanleg, en jawel aldoor een fietspad volgen langs een groene stadsrand. Net als ik vind er genoeg van te krijgen mag ik van de wijk afkeren velden doorheen met erg hoge grassen waarin spelende kinderen nog net te zien zijn. Kom dan aan de Z.W. vaart terug dus en moet recht op de Rixtelse kanaalbrug af. Hee bekende weg , tegenover moest in vanmorgen in gaan, Ik ga nu rechtsaf wat verspreide bebouwing door, toch weer de betonnen brug over van naar de rustpost vanmorgen en ik raad het al, naar de rustpost van vanmorgen terug, weer dat talud af, voorzichtig dan. De post is welvoorzien voor hongerige magen en dorstigen ook. Na verpozen gaat het terug naar de kanaalbrug, en bemerk dat hier nu pas de omweg voor langere afstanden aanvangt. Ben nu zover achterop geraakt , dat ik daar geen zin meer in heb, ik heb er nog steeds geen beschrijving van kunnen bemachtigen ook, en sluit me bij Bram en Co. aan voor de terugloop. Weer het talud op van daarnet. Knap stijl ook. We dalen geleidelijk af naar het kanaal en even verderop gaat wegje over in onverhard. Tot nu toe is het me te veel fietspad geweest en vermoed, dat route-uitzetter er zijn gemak van heeft genomen. Mij komt ter ore dat nochthans gister een aantrekkelijker en echte natuurroute was voorgeschoteld, van twee-daagse-wandelaars. Boorden met onnoemlijk veel groot hoefblad, sieren de vochtige walkanten. Krijgen een zijtak van rivier de Aa voorgeschoteld. Een sluis met brug over. Een waterval. Krijgen even netelige paden, niks plezierigs voor korte broekenwandelaars. Wat rijkbegroeide paden volgen, en dan opnieuw bereiken we het kanaal weer. Herken op afstand het oude brugwachterhuis van tijden van weleer. Opnieuw gaan we een ophaalbrug over en vervolgen andere zijde van het kanaal. Mogen dan eindelijk een lommerrijk wegje in waar aan het begin ervan de route-aanduiding te wensen overlaat. Dit wegje brengt ons een eindweegs verder precies aan de finishplaats, dus start van vanmorgen. Ik heb er toch geen goed gevoel bij de route van vandaag. Teveel verhard, spaarzame route-aanduidingen, zeker op lange rechtdoor pad en wegen vooral, plus de zeer summiere route-omschrijving. Maatje Bram en ik zetten ons neer op het buitenterras na afmelding. De herinnering is in ontvangst genomen, we hadden de keus in een waterzak, of uitdraaibare pen {schrijven}, met nekkoord. Die pen vond ik meer van pas komen. Bram fietst terug naar zijn woonstee, ik naar mijn bushalte. Heb hier toch een onvoldaan gevoel aan overgehouden. De route was vorig jaar veel boeiender hier. Men had deze twee dagen, hier toch nog 930 deelnemers kunnen begroeten.....Daar was men tevreden over. Enigzins gebruind aanvaard ik de thuisreis. Beste lezers ik groet u. Tot volgend keer. Houdoe! :: Peter Heesakkers
