Het was een druk wandelprogramma vandaag enkel al in de provincie. De laatste weken toch evenzo. Kennelijk zinspeelt menige organisatie op de grote Nijmeegse Vierdaagse de voorbereidingen van deelnemers onder het motto de wereld wandelt, waarvoor al 48.000 ruim deelnemers ingeschreven hebben uit ruim 70 landen, de derde week van Juli. Een enorm internationale feestweek in stad en ommelanden en doortochtplaatsen met tienduizenden bezoekers als langs de routes. Op naar randje Peelland en Meierijgebied. Zal de route vandaag gaan. Over Lieshout hoefde ik niet zo lang na te denken gezien mijn ervaringen de vorige edities. Steeds meer atletiekclubs doen wandelen in hun pakket, zo ook deze. Vanaf de halte aan de grote bierbrouwer van het dorp is het nog bijna 3 k.m. gaans naar hun clubhuis. Een warmlopertje dus vooraf. De inrichting van hun startplaats is erg eenvoudig, de prijsvoering van de consumpties aantrekkelijk. Onder het dak van een partytent. De opkomst is niettegenstaande de concurrentie vandaag, best goed. Verneem onderweg nog dat een tocht in de provincie afgelast zou zijn op laatste moment, vanwege een sterfgeval van mentor en motor van die club. Dat de organisatie in Lieshout een heel ander parkoers voor ogen heeft, spreekt aan de start boekdelen. Steken juist buiten de dorpsgrens de autoweg over, fietspad op richting Mariahout. Mag een asfaltwegje inslaan met prachtige landelijke taferelen. Werd ik begin van mijn afreis vanmorgen met een bui verrast, nu opnieuw en besluit ik maar mijn regenjack aan te doen, hoeft echter maar kort, gelukkig maar want je zweet uit je jack. Geraak aan dorpsgrens van kleine Mariahout, de geboorte en jeugdplaats van de in ons land fameuze Guus Meeuwis. De route wisselt af met asfalt en zandwegjes. De temperatuur is zonder meer ideaal vandaag, koel windje ook. Ik duik de natuur in via een klappoort en ga een eind langs een ven, een eindweegs verder weer via een poort eruit. Geraak aan een groot mobilisatie complex welke ik omheen ga langs de afrastering. Doorsteek bos uit, de landelijke ruimten in. Crossfietsers passeren me voortdurend. Ik loop pad smal verhard van een zandweg, maar de fietsers gaan me respectvol door het lossere zand voorbij. Langs een brede sloot met aardappelvelden, en aardbeienteelt, het en her en der een fonteinsproeier ontwijkend. Grote en veel teeltkassen langsheen. Een slinger en dan haaks linksaf langs enorme velden belegd met dik plastiek, zie verderop dat op die plastiek velden stapels kratten staan voor een of andere oogst. Moet smoorheet werken zijn in de zomertijd. Het pad langs het veld is erg rul, en ik besluit op de rand van het plastiek te lopen, wat verhard dus. Mag dan eindelijk weer de beschutting van bos inlopen, eerst oud dennenbos met door de wind krakende boomstammen, later gevarieerd groen. Roep tegemoetkomende crossfietsers , toe met tip over de plasticrand te gaan rijden. Dankbaar reageren zij op die tip. Maïsvelden zijn ook alom aan de orde van de dag. Aardappelvelden ook trouwens. De groei staat enigszins stil vanwege de wekenlange droogte in dit deel des lands. Een alleszins mooi bosparkoers, uit de wind ook. Heb het vermoeden in de Vresselse bossen te zijn, wat later bevestigd wordt. Vennen groot en klein vol waterlelies, ontvouwen het natuurdecor. Een groot ven leeft letterlijk van een meeuwenkolonie, gekrijs alom natuurlijk. Hazeputten heet dit gebied, wisselt af met bospaden smal soms rul en breed, maar ook donkere bossen. Hadden we vandaag warm weer gehad, liepen we voldoende in de schaduw. Ga door een weide hoog graspad in, waar een wandelaar kennelijk door een teek bezocht wordt, en komen direct aan bij een particulier achterom in zijn tuin, alwaar de rustpost is voorzien. De EHBO ontfermt zich over de man. De aanloop naar die post was wel wat lang n.l. 10 k.m. Vanaf dit punt kon men diverse afstanden kiezen en vervolgens twee a drie keer langskomen, naar gelang de afstand men wenste. Best gezellige samenkomst in zo'n achtertuin. Verlaat na verblijf langs het huis af door de poort het terrein om een z.g. 60 k.m. wegje een poos te volgen, om na landerigheid weer de omslotenheid van de natuur in te gaan. Paadje zus en zo ingaand dan enerzijds bosrand anderzijds den boer zijn land door. Een bosperceel weer door met weelderige groene varens tot meter of twee hoog. De streek Vressels door. Oude stuifduinen in een bos op en afgaand, weer naar open gebied. Vermoed dat de beek de Dommel is waarlangs het via verhogingen gaat. De Oda brug van hout de beek over. Aspergevelden langs die deels uitgeschoten zijn en het landschap opsieren. Gerstvelden, mogelijk als teelt voor de bereiding van bier voor de grote brouwer in Lieshout, tref ik ook nogal eens. Een groot veld afrikaantjes langsheen. Worden paden weer weggetjes en gaat het duidelijk op Son en Breugel opaan. Toucheren rand van dorpsbebouwing langsaf de randweg, gebied De Kuilen in. Geen opvallende kuilen gezien overigens, zal derhalve naam uit de erg vroege geschiedenis zijn. Aan een landwegje is de rustpost weer voorzien bij particulieren op terrein met jawel een toiletwagen, en een daktent met vanalles eten en drinken. Een regenbui blijft op afstand. De zon zien we vandaag heel sporadisch. Direct na start van hier mogen we een overdekte groenstrook in welke weilanden en akkerland scheidt. Eindweegs verder weer een klappoort in en zijn we aan een droogvallend ven en anderzijds nog flink met water gevuld ven een graspad volgende. Een uitkijk vogelwand, voor of om vooral de watervogels te bespieden. Graspaden waren vandaag nogal eens aan de orde, wat bij zomerse dagen ook koeler te bewandelen is of zijn. Mosbulten is dit gebied genaamd. Weer een poort door vengebied uit volgt na kort wegje een lang bospad, dwars door dicht natuurgebied. Hierna lijkt het met het padenwerk gedaan en volgen een reeks asfaltweggetjes. Het is opvallend rustig op deze wegjes vandaag, dus het deert niet. Kan in alle rust van het landschap, vergezichten, coulissenlandschappen, weide vee genieten. Wolkenluchten veranderen voortdurend. Mijn klep-pet, kan vandaag in de rugzak blijven, en een koele wind, trekt door de open ruimten. Krijg een wat lang populieren wegje te gaan, jonge bomen nog, schat een jaar of vijf hooguit tien. Kom aan doorgaande weg welke Lieshout-Mariahout blijkt te zijn, steek deze in alle rust over en ga een fietspad tegendraads in lopen, en sta na enige tijd plots aan de finish. Het was vandaag een boeiend parkoers, veel wisselende landschappen en bossen, veel verkoeling ook. Ik mag de organisatie en hulppersoneel zeker een groot compliment geven. Routes dubbel bepijld voor degene die toevallig links of rechts loopt. Het routepapier absoluut duidelijk. Volgend jaar heeft deze club zijn 10e wandeltocht, een jubileum dus, vind men zelf ook. In mijn ogen met recht, een aanbeveler. Ik verblijf nog even onder het tentzeil aan de finishlokatie. Maak ook kennis met de route-uitzetter en kan hem meteen mijn groot genoegen van vandaag overbrengen, en nog wat tips. De beloning van deze tocht varieert van een opslag geheugen- usb-stick voor mijn computer, een balpen met om aan halslint, in en uit draaibaar, en een stappen teller, of een reiswekker. De man heeft nog werkjes te doen op zijn posten onderweg, en biedt me aan mij naar de halte te brengen zo'n drie k.m. verderop, en het ligt in zijn richting van zijn taak. Dit aanbod sla ik niet af natuurlijk. Hij dropt me bij de grote brouwer, alwaar ik kort op mijn bus behoef te wachten. Volgend jaar de 10e tocht van hun. Weet dat ik qua parkoers en organisatie niet lang na hoef te deken.
U geachte lezer zij gegroet, met : Houdoe. Tot volgend keer. Van Peter Heesakkers.
