Daar had ie me bij de neus de genieperd ! Stak mijn neus uit de achterdeur , en direct kreeg ik een ijskoude handdruk en aai in mijn gezicht van een regent die maar van geen wijken wilde weten . " Koning Winter "; jawel .. Ze zullen hem toch temmen deze maand nog . Ter opwarming een stevige tred richting station .
Geen medewandelaars te zien . Op het merkwaardig smalle perron van Tilburgs bijstation is het oppassen om niet meegezogen te worden door een aanstormende I.C. trein . en kies ik veiligheidshalve mijn positie bij een paal aan de overzijde van dit perron . Wie bedenkt zoiets ? De vertreklokatie ligt aan de overzijde , maar toch moet ik wat vreemde lussen lopen en trappen op en af ondertunneling door , om aan de zaal te geraken . Het loopt er aardig en de ruime parkeerplaatsen zijn al vol . Er meldt zich ook een hele pluk van e.o.a. Nordic-Walkingclub , die voornemens is onze wandelsporen te volgen . De meute die voor de "40 "kwam is zojuist op hol geslagen en uit zicht verdwenen . Wat rust en ruimte in de zaal toch . We gaan via de Vijverlaan met inderdaad een lange vijver op links zo snel mogelijk de bebouwing uit . In een plantsoen randje wijk staat een sofa met verhoogd hoofdeind aan een kant . Hij is van beton en nietsvermoedend zou je bijna denken dat hij er zo maar achtergelaten is . Ze staan verspreid door heel de stad , als uitnodiging aan buurtbewoners en voorbijgangers een praatje aan te knopen . Op het oog echt en verschillend gestoffeerd . "Ut benkske " , noemen de inwoners van de kruikenstad deze . Tussen haakjes : Kruikenstad staat evenals in Vlaanderen voor de Maneblussers { Mechelen } en Sinjorenstad b.v. Ook bij ons hebben veel dorpen en steden die geuzennamen of bijnamen . Ook wordt de Tilburger "Kruikezeiker "genoemd .
Het verhaal wil dat Tilburg als textielstad de medewerkers in die industrie gemaand werden hun plas te doen ik kruiken , waarvan de urine als bleekmiddel werd gebruikt van de stoffen . Onder die naam staat er ook een standbeeld in Tilburgs binnenstad …… . U bent uitgegriezeld ? De wandelaar mag meteen het Wandelbos in , een park annex bos , met zand en asfaltpaden , rijkgeschakeerd in bomen en plantengroei . Hoor een specht op bezoek gaan want beest klopt ergens aan , en wat aarzelende lentepiepjes , de oefening voor het grote lenteconcert a.s. . Waar mogelijk staan krijtpijlen op de grond . Ben er verre van voorstander van , maar schijnt een gemeentelijke verordening te zijn . Elders hangen wel zwartwitte pijlpapiertjes . We blijven dicht aan de bebouwing rand stad middels plantsoen en parkpaden . De stad doet duidelijk zijn best de stad groen te houden zo lijkt .. Gaan stad uit over fietspad en via brug over Wilhelminakanaal op Dongen aan , om een eindweegs verder het bos in , te gaan , niet nadat ik over de volle breedte van de weg de berm maar opzoek want er ligt van boord tot boord door en wegverzakking op die hoek , een enorme ijsplas ., genaamd Wolterbeek . Verharde zandbaan met aardig vee en paarden en pony's aller soort of ras die ons gadeslaan . Even ben ik alert op een jongedame die met twee grote honden schuimbekkend een aan de leiband maar de ander los me tegemoet komt .
Ik doe het bijna diverse kleuren in mijn boks , maar de dame laat haar mooie tanden zien en begrijpt mijn move . Vort gaat het weer , broek gespaard slingerend het bos door , over zachte grond want de dooi is ingetreden inmiddels . Ik geraak aan de randweg om Tilburg en gekooid blijf ik de afrastering tegen wild , volgen . Ga viaduct van de weg onderdoor en even haalt de parkoersman een truckje uit met ons . We moeten middels paaltjes weerszijden over prikkeldraad zien te komen maar zonder leuning of steunpalen . Die paaltjes staan wankel . Doorheen ruigtegebied van natuurpunt beland ik aan de grote stortplaats van Tilburg en een enorme natuurlijk uitziende afvalberg rijst op uit het overwegend vlakke landschap . We draaien er ruimschoots omheen zig-zag wegjes en een baan met eiken en beuk volgt . De radio en t.v. betonnen ronde honderd meter hoge toren met zendmast bij Loon op Zand domineert . Even verder ligt weer een bosparkoers te wachten om via een paralelwegje met verkeersdrempels later uit te komen waarover zich voordurend allerlei terreinwagens en SUV 's me tegemoet rijden . . Mag later dan gedacht weer terug bos in en kom aan open veld met grasweiden vooral , waar ik een laagliggend dijkje op moet . De zon scheen al volop vanaf het begin en plots zie ik een schaduw naast me verschijnen . Willy uit Nijmegen tekent present . Samen lopen we op de Eterij -café in Loon op Zand aan . Daar is de rust voorzien . De lopers zitten vrij verspreid . We zetten ons en even daarna , verschijnt er een dubbelganger van mijn leesfan Peter uit het Zeeuwse Veere in de deuropening . Nee verdorie ; hij is het tóch ! Even later tijdens alle bijpraat trekt Willy in eigen beweging zijn kuierlatten weer op gang . Peet besluit mee te gaan met me . En zo lopen we dorp uit een weidepad in en wat plukjes bos her en der de Loonse natuur in . Knotwilgen waar een ogenschijnlijk van beroep belastingambtenaar zijn kortwieken bot gevierd heeft . Bosheuveltjes op en af gaande en restanten van een autobrand treffen we nog . De sloten staan vol water zo het een sloot betaamt . Takken versperren onze tred . om in te houden . Even lijkt het erop dat parkoersman een oversteek met jonge bosaanplant laat liggen , want we volgen een hele poos een z.g. 60 k.m. weg , maar ja het autovolkje toert er behoorlijk harder op los . Ik krijg toch argwaan . Eindelijk slaan we het bos voorheen akker en weiland nu tot bos beplant in , over houtsnipperpaden en bereiken we het Geboortebos waar voor borelingen ter stede een boom geplant is met naambordjes en het zijn er nogal wat dus . Sedert 1998 . De toren met antenne piept weer . We gaan bos uit en kruisen een randweg noordelijk van de stad , stijgen langzaam tot bijna viaduct onderlangs autoweg naar De Efteling . Gaan lange trap van talud af nog pluk bos de meest noordelijke wijk v.d. stad in . Loes meldt zich bij ons . Wij beiden bogen op een tientallen jaren lange wandelcarrière met herinneringen tijden van weleer in de wandeltijden . Gaan tijd bebouwing door van de z.g. componistenwijk en Heikant en via parkjes aaneengesloten lopen we hier door . Dan volgt een saai industrie en zakengebied , met zo we zien sporen van een slechte economie want diversen staan leeg … Ophaalbrug kanaal over en dan zien we een mooi rustiek plekje met kapel en tuin met beelden van ooit Tilburgs weldoener in den vreemde Pirke Donders , een missionaris . We nemen even de tijd het kleine kerkkapel te bezoeken . Loes legt als volleerd stadskenster ons alles uit waar we zijn , wat het is , was , enz. We zijn terug in het drukke stadsverkeer en dus bebouwing van eind vijftig half zestig jaren vorige eeuw . Niet het deel van een wandeling die ik zoek , laat ik me ontglippen aan haar . De eerste lentepiepjes klinken al in de aldoor stralende zonneschijn en de crocussen bloeien al koppig de kou trotserend in plantsoenen en tuinen . Ook de sneeuwklokjes zijn rijkelijk aanwezig , als bode van de toch naderende lente . Het scheelt er nog aan dat ze niet kunnen klingelen , zou me een herrie geven toch . Hoewel …. { }. Peter en Loes en ik hebben onderweg veel bij te praten en anecdotes van tijden weleer strooien we in het rond . Wat groenstroken en singels en toch nog een wijkparkje door waar de overwegend allochtone jeugd hun conditie op peil houdt , belanden we al gauw weer op de finisch . Daar wordt vanachter een glas doorgekout , tot Veerse Peter besluit vanwege de nog lange reis naar Walcheren voor de boeg , zij vehikkel op te zoeken . Snelloper en meewandelaar en bestuurslid Ad meldt zich terug van zijn rondje 40 , en doet de zaal kond van een misverstand in de route , die lange weg bij Loon was niet de bedoeling geweest . We nemen zijn excuses onder dank . Het wordt plots wat erg stil in de zaal en ik zeg Willy dat ik maar op huis aan ga . Hij volgt me later toch maar , en zo kunnen we samen nog de trein in , en op centraal moeten onze wegen scheiden . Ik kies toch maar voor de I.C. i.p.v. het boemeltje . Einde van een zonrijke koude wind , dag .
