01.06.2013 Buurtvereniging De Vijver te Beek & Donk
Voor de afwisseling kies ik vandaag voor de zaterdagse editie van deze tocht, immers de noordelijke route richting Gemert had ik al diverse malen mogen doen en kende ik nu langzamerhand wel. De snelbus zet me af aan rand van het dorp, en dan weet ik , dat het nog een dikke twintig minuten gaans is naar de startplaats aan de Heereindsestraat de andere kant van het dorp, nu behorende sinds de fusie onder de gemeente Laarbeek. Ik stap vanaf de halte stevig door, en kom aan de startplek C.R. De Zwaan, een vrij algemene naam voor de horeca alom te lande. Ook Leeuw of Gouden leeuw, trouwens. Op het buitenterras is het inschrijfburo voorzien. Gezien de starttijd en het beetje achterstand op de voorgangers, ga ik al meteen in de hoeven. We gaan langsheen een grote parkeerplaats van een naburig groot sportpark, en slaan een weggetje in, landelijk op Lieshout op aan, echter we mogen al een zandwegje in onder ruisende populieren door. Ik geniet vooral van de veelzijdige bermflora. Dit wegje wordt zandweg en we gaan langs een firma die duidelijk handelt in landbouwmachines, wegje wordt zandweg opnieuw en we komen aan de provinciale weg, waarlangs we even een fietspad volgen. Gaan even later deze weg oversteken om de rust van landelijk gebied in te gaan. Noordelijke koude wind heeft hier vrij spel, dus pas ik mijn kleding aan. Ik kom voorbij een schilderachtig boerderijtje met waterput in voortuin en bakhuisje, wat paarden in de wei en een komposthoop waar flinke paddestoelen uit voortkomen in de lente nota bene{!} Een landweggetje stuurt me door velden en ik bemerk veel weidevogels. De rest van deze tocht eveneens. Na een hooiveld volgt een pad met veel oude spar en beuk en stuit op het kanaal, het Wilhelminakanaal, waarlangs we even benen, om verderop een bailey-brug over te gaan, terug langs dit kanaal het fietspad op. Kom voorbij een groepje Polen die gezellig aan het 't bewerken veld, zitten te babbelen. Zandwegjes brengen me over en langs een doorgaande weg. Ik ga even aan de kant voor een wat grote groep dravende joggers, ga langs wijdse velden waar een landbouwer met zijn tractor rondjes draait. Een vredige schaapskudde in het veld, en het gaat even de bossen in. {tussen Stiphout en Lieshout}. Een gehucht door en in de verte steken twee kerktorens fier hun toppen in het landschap. Stiphout, herken ik. Onder aan de oude toren buiten het dorp in het landschap is de rustpost voorzien. Gezellig druk, en zitplaatsen zijn bezet. Ik besluit hier de middenlange afstand op te gaan, en dit besluit zal een goede zijn, zo blijkt later. Loop het wijdse landschap uit, een grindwegje langs een sloot en hoge haag onderlangs, stuurt me door een villawijkje van voornoemd dorp { gem. Helmond intussen}. Een klinkerwegje en langs een enorme tuinderij, brengt me de Stiphoutse bossen in, mooi gevarieerd bos met spar, den, beuk en andere soorten , prachtig gewoonweg. Ook de varens en ander grondgroen, zijn rijkelijk rondgestrooid. Percelen jong berkengroen steken af tegen andere kleuren groen, gaan halfweg om een vennetje met aldoor kwakend kikkervolk, en op de achtergrond de zingende vogels allerlei soort, het is genieten. De vogels zijn na de winter, uit de bebouwing de natuur ingetrokken, en zingen er hun mooiste lied. Een prachtig lenteconcert. Weer verderop een ven, waar ik vlasachtige planten zie aan de oevers, en na weer wat paden opnieuw een ven, waar moe eend haar kroost stuurt en bewaakt. Kennelijk op commando gaan ze het water in en verdwijnen alras in het riet. Mooi schouwspel. We krijgen nu een route zeg maar randje bos en draaien rondom een wijds heideveld enerzijds, met schitterend zicht op de wijdse heide en plassen. Na zo'n drie kwart om deze hei gedraaid te hebben mogen we weer de oneindig lijkende bossen in. Weer een vennetje met kikkergeluiden en opnieuw een moedereend met kroost nog kleinere pluizenbolletjes dan de vorige, ze passen in je handpalm. Trek heel wat padenwerk door hier en het is overweldigend mooi, en de rust is weldadig. Ga dan een echt metershoog heggenpad in dat door overgroeiïng steeds donkerder wordt, met nu en dan wakende honden, gelukkig achter de hekken. Kom weer op een klinkerweg en bemerk dat ik nu tegengestelde richting loop door een villawijkje. Geeneind, zegt een straatnaambord, en ik geloof het maar. Ga van de vorige route af en bewonder een mooie langgevelboerderij en vergis me prompt in de afslag een grassig veldpaadje , wordt door achter mij komend damesgroepje attent gemaakt. Door het veld gaat het weer op de rustpost bij de eeuwenoude alleenstaande toren op aan. Het is er goed verwijlen, veel consumpties zijn gratis verkrijgbaar, evenals de vorige keer op deze post. Na deze post vervolg ik een tweesporig pad, door de wijdse velden, weer in een killige wind. Pas bemest land doet me de neusgaten sluiten, maar het duurt maar even. Ik passeer een enorme boerderij of manège-achtig bouwsel, vrij nieuw en zeer uitgebreid, een kapitaal pand. Een eikenweg 60 k.m. wegje, {toch moet ik nogal eens de bermen in}, stuurt me langs een paar middeleeuwse huizen , en aan de overzijde een schilderachtig kasteel Croy genaamd, het brengt me tot mijmeren naar de middeleeuwen, met grachten erom heen. Ga langs de toegangsbrug van dit kasteel. Beekje de Goorloop over en dan groepje huizen buurtschap Croy langs en bij een schuilhut een smal wat slordig aangelegd betonpad slingerend, door velden, met enkele poortjes en klaphekjes recht op bebouwing aan wat Aarle Rixtel blijkt te zijn, bekend om haar klokkengieterijen. Toch stuurt de parkoersman ons randje dorp zorgvuldig bebouwing mijdende. Ik hoor een harmonie, spelen , maar even later bemerk ik dat het een hoempa-orkest moet zijn, mogelijk op repetitie denk ik nog. Ik geraak aan de volgende rustpost, en daar zit dit orkest op een podium genaamd, De Zwarte fanfare, vreemde naam eigenlijk maar zal ergens aan ontleent zijn. Ik blijf hier erg kort en ga verder, randje dorp en langs een dierenparkje met vooral herten, en gevleugelde en andere dieren gebroederlijk door elkaar. Ik zie mierenkolonies uit de stoepen komen. Even buiten Aarle Rixtel kom ik langs een volkstuincomplex , waarna we een gebied het Aarlese beekdal in mogen, een ruig gebied en volgen een poos een houtsnipperspad dat doorheen dit gebied slingert. Een vijver langs, een loopplank over en nog een brugje, aldoor een hoog en smal graspad volgend, ga langs een kanaal een ouderwetse ophaalbrug over, een stukje industriegebied met op een achterterrein een heuse cockpit van een passagiersvliegtuig. Volg ik nu een brede zandweg met enerzijds wijde blik op Beek, van Donk, de eeuwenoude toren in de steigers, vanwege restauratie, anderzijds weilanden met grazend vee als ook paarden en zelfs een kolonie pony's. Even verderop gehooid land. Ik kruis de provinciale weg, raak even de bebouwing van een nieuwe wijk. Een groep damherten volgt me belangstellend. Gaan nog langs een volkstuin, de wijk weer uit en draaien een vernuftige ronde om de wijk heen. Gaan door een landschap waar van alle planten en bloemen de boterbloem overheerst. Plant en bloem zijn rijkelijk rondgestrooid, in alle soorten en maten, en kleuren. Ga over erg smalle paadjes met begroeiïng allerlei telkens onderbroken met vlonderpaden, twee meter breed, werkelijk schitterend. Ook distels zijn rijkelijk aanwezig en ik denk aan de korte broekenlopers, die het hier wat moeilijk zullen krijgen. Het zijn erg grillig slingerende paden, en absoluut mooi. Even nog de open ruimte in gaat het over een doorgaand wegje het ruige oude tot park omgebouwd "bos" in. De toegangsweg heet IJsvogel genoemd naar een prachtig erg zeldzaam vogeltje. Een byzonder mooie finale toch van deze tocht. Mag nog een verhard weidepaadje lopen langs een wei met vredig grazende schapen, waarlangs jonge knotwilgen, een brugje over, waar je kunt kiezen of langs de Goorloop naar het einde, met smal graspad, of even later langs de parkeerplaats van deze tocht, het weggetje op langs het plaatselijk sportpark, naar een driesprong, waar de finish wacht. Ik mag na afmelding kiezen, tussen een drinkwaterzak, een boodschappentas, of een cap. De laatste kies ik tegen zonnige en warme wandeltochten. Resumerend over de tocht vandaag. Een absoluut schitterende tocht veel afwisseling, en vooral het extra ommetje van de 30 k.m. , de extra 10 k.m. door de bossen tussen Nuenen Lieshout en Stiphout was byzonder mooi! Dat gebied heeft of hebben de parkoersbouwers ten volle uitgebuit, werkelijk fenomenabel! Had dit zonder meer niet willen missen. Heb vooral hiervan heel erg genoten. Vind ik niet alleen, andere lopers onderweg, waren vol lof. Het was een zorgvuldig en zonder meer uitgekozen route, met veel afwisseling, ik zou hier nog lang en meer over kunnen schrijven, maar dan krijgt u bij het lezen wel een houten achterwerk. Ik en zeker ook de anderen waren of zijn dik tevreden. Ik, en we hopen, dat we nog lang van de omgeving middels deze vereniging mogen en kunnen genieten, ik kom er zeker graag terug. De organisatie zowel als de parkoers-architecten hebben een dikke pluim of medaille verdiend. Ze hebben vast met toewijding deze route uitgezocht, prachtig in een woord jongens! De bepijling was ook absoluut áf, duidelijk , en plenty aanwezig, ook de splitsingen afstanden. De eigen welvoorziene verzorgingsposten. Deze club heeft op wandelgebied een mooie toekomst voor zich. Ik heb in elk geval een prachtige dag genoten. Het is een gebied met enorm veel mogelijkheden. Mijn byzondere dank aan vereniging, en medewerkers. Aan u lezers: Houdoe, tot volgend keer.
